The explorations on the flora of Tunceli (Turkey)

Yıl 2020, Cilt 4, Sayı 1, 11 - 56, 15.05.2020

Metin ARMAĞAN

https://doi.org/10.30616/ajb.697171

Cited By: 1

Öz

The study was carried out until 2018 intermittently, on condition that majority in 2014. The study area is located between Erzincan, Malatya, Elazığ and Bingöl cities in the Eastern Anatolia. Its whole is placed in the Irano-Turanian phytogeographic region and, in B7 and B8 squares according to Davis’ Grid System. During the study, 2950 samples were collected and 1559 of them were identified. The identification of these samples resulted 74 families, 386 genera and 922 taxa. The distribution of taxa by phytogeographic regions is as follows; Irano-Turanian elements 397 (43.1 %), Mediterranean elements 20 (2.2 %), Europe-Siberian elements 40 (4.3 %), East Mediterranean elements 14 (1.5 %), Euxine element 13 (1.4 %), Hyrcano-Euxine elements 3 (0.3 %), Sarmatian 1 (0.1 %), the cosmopolite or unknown distribution 434 (47.1 %). The number of endemic taxa is 150 (endemism ratio 16.3 %).

Anahtar Kelimeler

Biodiversity, Eastern Anatolia, endemic, phytogeographic region, taxon

Tunceli (Türkiye) florası üzerine araştırmalar

Öz

Çalışma, çoğunluğu 2014 yılında olması kaydıyla aralıklı olarak 2018 yılına kadar gerçekleştirilmiştir. Çalışma alanı, Doğu Anadolu'daki Erzincan, Malatya, Elazığ ve Bingöl şehirleri arasında yer almaktadır. Çalışma alanın tamamı İran-Turan fitocoğrafik bölgesinde ve Davis'in Kareleme Sistemi'ne göre B7 ve B8 karelerinde bulunur. Çalışma boyunca toplanan 2950 örneğin 1559 tanesi teşhis edilmiştir. Bu örneklerin teşhis edilmesiyle, 74 familyaya ait 386 cins ve 922 takson bulunmuştur. Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı şöyledir; 397 (% 43.1)'si İran-Turan elementi, 20 (% 2.2)'si Akdeniz elementi, 40 (% 4.3)'ı Avrupa-Sibirya elementi, 14 (% 1.5)'ü Doğu Akdeniz elementi, 13 (1.4)'ü Karadeniz elementi, 3 (% 0.3)'ü Hirkanya-Karadeniz elementi, 1 (% 0.1)'i Sarmasya elementi, 434 (% 47.1)'ü kozmopolit veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen. 150 takson endemiktir (endemizm oranı % 16.3).

Anahtar Kelimeler

Biyoçeşitlilik, Doğu Anadolu, endemik, fitocoğrafik bölge, takson

Kaynakça

• Armağan M (2018). Petaloid monocotyledonous flora of Tunceli Province (Turkey). Hacettepe Journal of Biology and Chemistry 46(2): 199-219.
• Bizimbitkiler (2013). http://www.bizimbitkiler.org.tr [accessed 27 February 2020].
• Davis PH (Ed.) (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 1-9. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Davis PH, Mill RR, Tan K (Ed.) (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 10. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Davis PH (1971). Distribution patterns in Anatolia with particular reference to endemism. In: Davis PH, Harper PC, Hedge IC (Eds.). Plant Life of South-West Asia. The Botanical Society of Edinburgh, pp. 15–27.
• Doğan A, Tuzlacı E (2010). Wild edible plants of Pertek (Tunceli-Turkey). Marmara Pharmaceutical Journal 19: 126-135.
• Doğan A, Tuzlacı E (2015). Tunceli’nin Bazı Yöresel Bitki Adları. Avrasya Terim Dergisi 3(2), 23-33.
• Eker İ, Çelik A, Kaya A, Aydın A (2019). Bolu’nun endemik ve nadir bitkileri. Ankara: Dumat Ofset Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Sti.
• Ekim T, Koyuncu M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N (2000). Türkiye bitkileri kırmızı kitabı. Ankara: Türkiye Tabiatını Koruma Derneği and Van Yüzüncü Yıl Universitesi.
• Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC, (Ed.) (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 11. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Gür H (2016). The Anatolian diagonal revisited: Testing the ecological basis of a biogeographic boundary. Zoology in the Middle East 62: 189-199.
• IPNI (2020). International plant names index. Published on the Internet; https://www.ipni.org. [accessed 27 February 2020].
• MGM (2010). TC Tarım ve Orman Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü Resmi İstatistikler. https://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/il-ve-ilceler-istatistik.aspx?m=TUNCELI [accessed 16 March 2020].
• Öztürk M, Tatlı A, Özçelik H, Behçet L (2015). General characteristics of flora and vegetation formations of Eastern Anatolia Region and its environs (Türkiye). SDU Journal of Science 10 (1): 23-48.
• POWO (2019). Plants of the World Online. Facilitated by the Royal Botanic Gardens, Kew. http://www.plantsoftheworldonline.org/ [accessed 27 February 2020].
• Stevens, P. F. (2001 onwards). Angiosperm Phylogeny Website. Version 14, July 2017 http://www.mobot.org/MOBOT/research/APweb/. [accessed 15 March 2020]
• Thiers B (2016). Index herbariorum: A global directory of public herbaria and associated staff. New York Botanical Garden, Bronx, NY. Available from: http://sweetgum.nybg.org/ih/ [accessed 27 Feb 2020].
• Tuzlacı E, Doğan A (2010). Turkish folk medicinal plants, IX: Ovacık (Tunceli). Marmara Pharmaceutical Journal 14: 136-143.
• Yıldırımlı Ş (1995). Flora of Munzur Dağları (Erzincan-Tunceli). Ot Sistematik Botanik Dergisi 2(1): 1-78.
• Yüce Babacan E, Vitek E, Çakılcıoğlu U (2017). Contributions to the flora of Tunceli (Turkey). International Journal of Nature and Life Sciences (IJNLS) 1(2): 39-66.
• WFO (2020). World Flora Online. Published on the Internet; http://www.worldfloraonline.org. [accessed 27 February 2020].