Bu çalışmada “bir yabancı dil sınıfında
çeviri dersleri nasıl yapılmalıdır?” sorusuna cevap aranmaya çalışılmış ve bu
doğrultuda kuramsal bir çerçeve çizilmiştir. Bu kuramsal çerçevede öncelikle
anadilin, dolayısıyla çevirinin, yabancı dil öğretim yöntemlerindeki yeri
tartışılmış ve 70’li yıllarda ortay çıkan iletişimsel yöntemle birlikte
anadilin yabancı dil sınıflarında dil öğrenim sürecini destekleyen bir unsur
olarak yer almaya başlamasından bahsedilmiştir. Ancak bu destek beraberinde
birtakım sorunları da getirmiştir. Zira
bağımsız cümlelerle ve öğrencinin öğrenilen dilin sözdizim ve dilbilgisi
kurallarını öğrenip öğrenmediğini yordamak amacıyla yapılan çeviri
alıştırmalarının bir beceri kazandırması beklenemez. Tüm bu saptamaların ardından çalışmada çeviri
eğitiminde başarıyla uygulanmakta olan yorumlayıcı çeviri yönteminin yabancı
dil sınıflarında neden ve nasıl uygulanabileceği üzerinde durulmuştur. Aynı
zamanda yabancı dil öğretimi programlarında yer alan çeviri derslerinde çeviri
edincinin öğrencilere ne derece kazandırılabileceği ve bu derslerin
hedeflerinin neden yeniden gözden geçirilmesi gerektiği tartışılmış ve bu
derslere iletişimsel bir hedef kazandırmanın gerekliliği vurgulanmıştır. Diğer
yandan, yabancı dile katkı amacıyla yapılan çeviri dersleri söz konusu
olduğunda, bir zorunluluk olarak karşımıza çıkan öğrenme stratejilerini temel
alan ve yorumlayıcı çeviri kuramından esinlenen, öğrenciye adım adım çeviri
sürecini ve karşılaşabileceği güçlükleri tanıtmayı hedefleyen alıştırma
örnekleri üzerinde durulmuştur.
Eğitsel çeviri yorumlayıcı çeviri kuramı öğrenme stratejileri çeviri alıştırmaları
This study aims to find an answer to the question of
“How should translation courses be conducted in a foreign language class?” and
a theoretical framework has been drawn. In this theoretical framework, firstly,
the place of mother tongue and translation in foreign language teaching methods
is discussed and it is mentioned that the mother tongue started to be included
in foreign language classes as an element supporting the language learning
process in the 70s with the emergence of communicative approach. However, this
support has brought some problems as well because it cannot be expected that
translation exercises conducted with independent sentences to predict whether
the students learn the rules of syntax and grammar of the target language will
help them gain a skill. After all these identifications, the study focuses on
why and how the interpretative translation method, which issuccessfully applied
in translation education, can be applied in foreign language classes. At the
same time, to what extent students can gain translation competency in
translation courses of foreign language teaching programs and why the
objectives of them should be revised were discussed, and the necessity of
providing these courses a communicative objective was emphasized. On the other
hand, in the case of translation lessons, which are conducted for the purpose
of contributing to the foreign language, the practice examples, which are based
on the learning strategies we face as a necessity, are inspired by the
interpretative translation theory, and introducing the process and the
potential challenges step by step to the students, are focused.
Educational translation interpretative translation theory learning strategies translation practices
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2019 |
Gönderilme Tarihi | 14 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 2 |
AJESI’de yayınlanan makalelerde bu lisans kullanılmaktadır.
Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.