The aim of this study is to examine the multiple mediating role of career planning self-efficacy and career adaptability in the relationship between career barriers perceived by university students and their career engagement. The relationships between career engagement, career barriers, career planning self-efficacy, and career adaptability, which are the variables of the study, were tested and evaluated using the parallel multiple mediation method. The participants in the study were 357 university students. 243 of the participants were female (68%) and 114 were male (32%). The mean age of the participants was 20.75 years. Data from the study were collected using the Career Engagement Scale, the Career Barriers Scale, and the Career Adaptability Scale-Short Form. Data on career planning self-efficacy were obtained using items from the 'Ways of creating a career plan' sub-dimension of the Career Decision Making Self-Efficacy Scale. Descriptive statistics, Pearson correlation coefficient and mediation analysis were used to analyse the data. The results obtained from the study reveal that the multiple mediating role of career adaptability and career planning self-efficacy in the relationship between perceived career barriers and career engagement is statistically significant. As a result of the specific indirect effect comparison conducted to determine which of the two mediating variables has a stronger mediating effect, it was found that there was no significant difference between career adaptability and career planning self-efficacy
Career engagement career barriers career adaptability career planning self-efficacy university students
Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin algıladıkları kariyer engelleri ile kariyer adanmışlıkları arasındaki ilişkide kariyer planlama öz-yeterliği ve kariyer uyum yeteneğinin çoklu aracılık rolünü incelemektir. Çalışmanın değişkenleri olan kariyer adanmışlığı, kariyer engelleri, kariyer planlama öz yeterliliği ve kariyer uyum yeteneği arasındaki ilişkiler paralel çoklu aracılık yöntemi kullanılarak test edilmiş ve değerlendirilmiştir. Çalışmanın katılımcıları 357 üniversite öğrencisidir. Katılımcıların 243'ü kadın (%68) ve 114'ü erkektir (%32). Katılımcıların yaş ortalaması 20,75'tir. Çalışmanın verileri Kariyer Adanmışlığı Ölçeği, Kariyer Engelleri Ölçeği ve Kariyer Uyumluluğu Ölçeği-Kısa Formu kullanılarak toplanmıştır. Kariyer planlama öz yeterliliğine ilişkin veriler ise Kariyer Kararı Verme Öz Yeterlilik Ölçeği'nin 'Kariyer planı oluşturma yolları' alt boyutundaki maddeler kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Pearson korelasyon katsayısı ve aracılık analizi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, algılanan kariyer engelleri ile kariyer bağlılığı arasındaki ilişkide kariyer uyumluluğu ve kariyer planlama öz yeterliliğinin çoklu aracılık rolünün istatistiksel olarak anlamlı olduğunu ortaya koymaktadır. İki aracı değişkenden hangisinin daha güçlü bir aracılık etkisine sahip olduğunu belirlemek için yapılan spesifik dolaylı etki karşılaştırması sonucunda ise anlamlı bir fark olmadığı tespit edilmiştir.
Kariyer adanmışlılğı kariyer engelleri kariyer uyumu kariyer planlama özyeterliği üniversite öğrencileri
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Eğitimin Psikolojik Temelleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 26 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 22 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 15 Sayı: 3 |
AJESI’de yayınlanan makalelerde bu lisans kullanılmaktadır.
Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.