MEDIA AND POLITICS IN THE CONTEXT OF IDEOLOGY, LANGUAGE AND SYMBOL

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 7, 39 - 51, 27.05.2017

Gonca Bayraktar Durgun Haluk Yaman

Öz

When the coexistence of language and thought is
supported by ideology, this combination becomes discourse and this forms the
active power of politics. This active power of politics can be transformed into
an important struggle through the media. The communication of the political
language to the broad masses through media has led to the existence of the
politicized individuals and the use of the political language as an effective
tool on the masses. The language of politics, which is important with
coexistence of language and ideology, aims to influence the preferences of the
target group. At this point, the symbol also serves the same purpose through
the visual support it provides. Media is in front of the areas where language,
ideology and symbol is used extremely. The use of media increases at the same
rate thanks to the day by day increasing efficiency of technology. Thus, it
will be inevitable that the media  whose
effects have increased is preferred by politicians. Especially during the
election periods, politicians use the media to achieve their goals and aims. In
this context, this article aims to draw attention to the power of the media on
masses in relation to the media and politics by touching upon the relation
between language and thought, the coexistence of discourse with ideology and
the importance of symbols in political representation.

Anahtar Kelimeler

Ideology, Symbol, Media, Discourse

İDEOLOJİ, DİL VE SEMBOL BAĞLAMINDA MEDYA VE SİYASET

Öz

Dil ve
düşüncenin birlikteliği ideoloji ile desteklendiğinde bu birliktelik söylem
haline gelir ve söylem siyasetin etkin gücünü oluşturur. Siyasetin bu etkin
gücü ise medya aracılığıyla önemli bir mücadeleye dönüşebilmektedir. Siyaset
dilinin medya aracılığıyla geniş kitlelere ulaşması, bir taraftan politize
olmuş bireylerin varlığına işaret ederken diğer taraftan siyaset dilinin
kitleler üzerinde etkileyici bir araç olarak kullanılmasına da yol açmaktadır.
Dil ve ideolojinin birlikteliği ile önem arz eden siyaset dili, hedef kitlenin
tercihleri üzerinde etkili olabilmeyi amaçlamaktadır. Sembol de bu noktada
sağladığı görsel destek ile aynı amaca hizmet etmektedir. Dil, ideoloji ve
sembolün yoğun olarak kullanıldığı alanların başında medya gelmektedir. Medyanın
kullanımı, teknolojinin her geçen gün artan etkinliği sayesinde aynı paralelde
artmaktadır. Bu sayede etkinliği artan medyanın siyasiler tarafından tercih
edilmesi kaçınılmaz olacaktır. Özellikle seçim dönemlerinde siyasilerin medyayı
kullanmaları kendi hedef ve amaçları doğrultusunda gerçekleşmektedir. Bu
bağlamda makalede dil ve düşünce ilişkisine, 
söylemin ideoloji ile olan birlikteliğine ve sembolün siyasi temsildeki
yerine değinilerek medya-siyaset ilişkisinde medyanın kitleler üzerindeki
gücüne dikkat çekilmesi amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

İdeoloji, Sembol, Medya, Söylem

Kaynakça

• Akert, R., Aronson, E., R. and Wilson, T. (2012). Sosyal Psikoloji. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kaknüs Yayınları.(Eserin Orijinali 2010’ da yayımlandı).
• Aydar, H. ve Ulutaş, İ.(2010). Dilin Kökeni: Kuran’ı Kerim ve Diğer Kutsal Kitaplara Göre Dil Olgusu. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic.
• Aydın, M. (2007). Dil Bilim El Kitabı, Temel Kavramlar ve Konular. (2. Basım). İstanbul: 3 F Yayınevi.
• Cassirer, E. (2011). Sembol Kavramının Doğası. (Çev. M. Köktürk). Ankara: Hece Yayınları.(Eserin Orijinali 1956’de yayımlandı).
• Çoban, B. (Editör). (2015). Söylem ve İdeoloji. (2. Basım). İstanbul: Su Yayınevi.
• Eagleton, T. (2015). İdeoloji. (Çev. M. Özcan). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Eserin Orijinali 1991’de yayımlandı).
• Erdener, E. (2009). Vygotsky ’nin Düşünce ve Dil Gelişimi Üzerine Görüşleri: Paiget’e Eleştirel Bir Bakış. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 85,103.
• Gibson, C. (2016). Semboller Nasıl Okunur. (Çev. C. Alpan). İstanbul: Yem Yayın. (Eserin Orijinali 2009’da yayımlandı).
• Giddens, A. (2013). Sosyoloji. C. Güzel (Editör). 1. Baskı. İstanbul. Kırmızı Yayınları.
• Kazancı, M. (2006). Althusser, İdeoloji ve İdeoloji ile İlgili Son Söz. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi, (24), 1-7.
• Neuman, W.L. (2014).Toplumsal Araştırma Yöntemleri I. (Çev. S. Özge). Ankara: Yayın Odası.(Eserin Orijinali 1991’de yayımlandı).
• Özkan, M. (2009). İnsan, İletişim ve Dil. (1. Basım). İstanbul: Akademik Kitapları.
• Renan, E. (2011). Dilin Kökeni Üzerine. (Çev. A. Altınörs). İstanbul: Bilge Kültür Sanat(Eserin Orijinali 1848’de yayımlandı).
• Sakin, D. (2014). Dil ve Düşünce İlişkisi Sorunu. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Saussure, F.D. (1998). Genel Dilbilim Dersleri. (Çev. B. Vardar). İstanbul: Multilingual.(Eserin Orijinali 1916, da yayımlandı).
• Şenel, A. (2008). Siyasal Düşünceler Tarihi.(Kısaltılmış Basım). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Tuna, S. (2006). Vygotsky ve Piaget’de Düşünme/Düşünce İlişkisi,. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi, İstanbul.
• Vendryes, J. (2001). Dil ve Düşünce. (Çev. B. Vardar). İstanbul: Multilingual.(Eserin Orijinali 1968’de yayımlandı).
• Yaşar, F. (2014). Dil ve Düşünce Üzerine Mantıksal Bir Analiz. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Yüksel, E. (2007). “Kamuoyu Oluşturma” ve “Gündem Belirleme” Kavramları Nerede Kesişmekte, Nerede Ayrılmaktadır?. Anadolu Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, (1),1.