Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

INCOME INEQUALITY DEVELOPMENT RELATIONSHIP: THE CASE OF TURKEY

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 8, 101 - 123, 28.12.2017

Öz

Distribution of produced wealth in the
process of development become one of the main topics to discuss in economics. This
paper examines  
the relationship between
development and income inequality in Turkey for after 1990. While studies so
far have correlated the income per capita with income inequality, this article
employed the Human Development Index (HDI) from United Nations as a benchmark.
Since Human Development Index measure individuals’ welfare, it is a better
reference than the concept of income per capita. ARDL bound testing method was
used to study the relationship between Human Development Index and income
inequality. The results indicate that the income inequality decreases during development
process but also it is apt to increase in the further phase of development in
Turkey. In his famous article Kuznet declared that income inequality in a
country would first increase and then decrease after reaching its peak during
the process of development. According to the findings of this paper, the
reverse of Kuznet’s inverted U hypothesis is valid in Turkey. Besides, these
results support that developing countries’ development path can be
significantly different from that of the developed countries, for the developed
countries have developed without the existence of other developed countries
with high technology and productivity. This disadvantage of developing
countries put their developing process on a path which deteriorates their
income inequality.

Kaynakça

  • Acemoğlu, D. - J. A. Robinson. (2002). “The Political Economy of the Kuznet Curve”. Review of Development Economics. 6(2), 183-203.
  • Ak, M. Z. - Altıntaş, N. (2016). “Kuznet’in Ters U Eğrisi Bağlamında Türkiye'de Gelir Eşitsizliği ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: 1986-2012”. Maliye Araştırmaları Dergisi. Cilt:2, Sayı:3.
  • Boratav, K. (2006). Türkiye İktisat Tarihi 1908-2005. Ankara: İmge Yayınevi, 10. Baskı.
  • Cheng, W. A. (2006). “New Perspective on Economic Development And Income Inequality”, Economic Papers. Vol. 25 No:2.
  • Çetin, M. - Şeker, F. (2016). “Finansal Gelişmenin Gelir Eşitsizliği Üzerindeki Etkisi: Türkiye Ekonomisi İçin Ampirik Bir Kanıt”. Sosyal Bilimler Dergisi 3.2 (2016).
  • Deininger, K. - Lyn, S. (1996). “A New Data Set Measuring Income Inequality”. The World Bank Economic Review. Vol: 10, No: 3.
  • Dişbudak, C. - Süslü, B. (2007). “Türkiye'de Kişisel Gelir Dağılımını Belirleyen Makroekonomik Faktörler”. Ekonomik Yaklaşım, Cilt 18, Sayı 65.
  • Dişbudak, C. - Süslü, B. (2009). “Kalkınma ve Bireysel Gelir Dağılımı: Kuznet Hipotezi Türkiye İçin Geçerli Mi”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi (18).
  • Dollar, D. - Kraay, A. (2002). “Growth is Good for the Poor” Journal of Economic Growth, 7, 195-225.
  • Elmas, G. A. (2013). “Ekonomik Büyüme, Kalkınma ve Gelir Dağılımı”, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 6, Sayı 2.
  • Engle, R. - Granger, C. (1987). “Cointegration and Error Correction Representation: Estimation and Testing”. Econometrica 55: 251–76
  • Fielding, D. - Torres, S. (2005). “A Simultaneous Equation Model of Economic Development ad Income Inequality”, Journal of Economic Inequality 4: 279-301.
  • Galbraith, K. - Hyunsub, K. (2002). “Inequality and Economic Growth: Data Comparisons and Econometric Tests”, UTIP Working Paper, No 21.
  • Gu, X. - Tam, P. S. (2013). “The Saving-growth-inequality Triangle in China”. Economic Modelling 33.
  • Jalles, J. T. (2011). “Growth, Poverty, and Inequality: Evidence from Post-Communist Economies”, Journal of Poverty 15: 277-308.
  • Johansen, S. (1996). L ikelihood-based Inference in Cointegrated Vector Auto- regressive Models. Oxford: Oxford University Press, 2. Basım.
  • Johansen, S - Juselius, K. (1990). “Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration with Application to the Demand for Money”. Oxford Bull Econ Stat 52: 169–210
  • Kanberoğlu, Z. - Arvas, M. A. (2014). “Finansal Kalkınma ve Gelir Eşitsizliği: Türkiye Örneği, 1980-2012”, Sosyoekonomi.
  • Kuznet, S. (1955). “Economic Growth and Income Inequality”. The American Economic Review, Volume XLV.
  • Phillips, P. C. B. - Kwiatkowski, D., Schmidt, P. - Shin, Y. (1992). "Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of a Unit Root". Journal of Econometrics. 54 (1–3).
  • Malinen, T. (2012). “Estimating the Long-run Relationship Between Income Inequality and Economic Development”, Empir Econ.
  • Matins-Bekat, C. - Kishore G. K. (2009). “Income Distribution and Economic Growth: The Case of Brazil”, Journal of Developing Areas. Vol. 43 Issue 1 Mbaku,
  • Mukum, J. (1997). “Inequality in Income Distribution and Economic Development: Evidence Using Alternative Measures of Development”, Journal of Economic Development, Volume 22, Number 2.
  • Mercan, M. - Azer, Ö. A. (2013). “The Relationship Between Economic Growth and Income Distribution in Turkey and the Turkish Republics of Central Asia and Caucasia: Dynamic Panel Data Analysis with Structural Breaks”; Eurasian Economic Review, 3(2).
  • Oğuş, A. (2005). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Gelir Dağılımı”. İktisat, İşletme ve Finans. Cilt:20, sayı 236.
  • Öztürk, L. (2012). “Economic Development and Regional Inequalities: An Empirical Investigation for Turkey, 1965-2001”, Paradoks Ekonomi, sosyoloji ve Politika Dergisi. cilt 8, sayı 02.
  • Pesaran, M. H - Shin, Y - Smith, R. J. (2001). Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationships. J Appl Econom, s.16: 289-326
  • Phillips, P. - Hansen, B. (1990). “Statistical Inference in Instrumental Variables Regression with I(1) Process”. Rev Econ Stud, 57:99–125.
  • Piketty, T. (2015). Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital. Hande Koçak (çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları (orijinal baskı tarihi 2013)
  • Rehme, G. (2007). “Education, Economic Growth and Measured Income Inequality”. Economica 74.
  • Sherman, R. (1976). “A Note on the U Hypotheses Relating Income Inequality and Economic Development”. American Economic Review. Vol:66 No: 3.
  • Savvides, A. - Stegnos, T. (2000). “Income Inequality and Economic Development: Evidence From The Threshold Regression Model”, Economic Letters 69.
  • Şahin, G. - Gökdemir, L. “İnsani Gelişme Endeksi Bileşenlerinin Türkiye Ölçeğinde ARDL Sınır Testi ile Sınanması”. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 2/1, 1-24
  • TUİK, Gelir Dağılımı ve Yaşam Koşulları İstatistikleri, www.tuik.gov.tr, (11 Mart 2017)
  • Tokatlıoğlu, İ. - Atan, M. "Türkiye'de Bölgeler Arası Gelişmişlik Düzeyi ve Gelir Dağılımı Eşitsizliği: Kuznets Eğrisi Geçerli Mi?”. Ekonomik Yaklaşım, Cilt 18, Sayı 65
  • University of Texas Inequality Project (UTIP) http://utip.lbj.utexas.edu/about.html (11 Mart 2017)
  • UNDP, Trends in the Human Development Index 1990-2015 http://hdr.undp.org/en/composite/trends (11 Mart 2017)
  • Voitchovsky, S. (2005). “Does the Profile of Income Inequality Matter for Economic Growth?: Distinguishing Between the Effects of Inequality in Different Parts of the Income Distribution”. Journal of Economic Growth, 10.

KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 8, 101 - 123, 28.12.2017

Öz

Ülkeler kalkındıkça yaratılan refahın
nasıl paylaşılacağı da iktisadi bir sorun olarak gündeme gelmektedir. Bu makale
Türkiye için 1990 sonrası dönemde kalkınma ve gelir eşitsizliği ilişkisini
incelemektedir. Bugüne kadar yapılan çalışmalar kişi başına gelir ile gelir
eşitsizliğini
ilişkilendirirken,
bu makalede kişi başına gelir yerine Birleşmiş milletlerin kalkınma ölçütü olan
İnsani Gelişmişlik Endeksi (HDI) kullanılmıştır. İnsani Gelişme Endeksi
bireylerin refahını ölçtüğü için kişi başına gelir kavramına göre kalkınmaya
dair çok daha isabetli bir referans olmaktadır. İnsani Gelişmişlik Endeksi ile
gelir eşitsizliği arasındaki ilişkiyi incelemek için ARDL sınır testi
kullanılmıştır. Bulgular Türkiye’de kalkınma arttıkça gelir eşitsizliğinin
düştüğünü ancak kalkınmanın ileriki safhalarında tekrar artma eğiliminde
olduğunu göstermektedir. Kuznet ünlü makalesinde ülkelerin kalınma seviyeleri
arttıkça ülkedeki gelir eşitsizliğinin önce artacağı sonra tepe noktasına varıp
düşme eğilimine gireceği savını ortaya atmıştır. Bu makalenin bulgularına göre
ise, literatürde ters U hipotezi olarak bilinen Kuznet eğirişinin Türkiye’de
tam tersinin geçerli olduğunu göstermiştir. Buna göre Türkiye’nin kalkınmışlık
seviyesi arttıkça Türkiye’deki bireyler arasındaki gelir daha eşitsiz şekilde
dağılma eğilimindedir. Ayrıca bu sonuç, gelişmekte olan ülkelerin kalkınma
serüveninin gelişmiş ülkelerdekinden çok farklı seyredebileceği görüşünü
desteklemektedir. Zira gelişmiş ülkeler kalkınırken, etraflarına teknolojisi ve
verimliliği üstün ve zor rekabet edecekleri ülkeler olmadan kalkınmışlardır.
Gelişmekte olan ülkelerin ise bu dezavantajı kalkınma serüvenlerini gelir
eşitsizliğini şiddetlendirecek farklı bir rotaya sokmaktadır.

Kaynakça

  • Acemoğlu, D. - J. A. Robinson. (2002). “The Political Economy of the Kuznet Curve”. Review of Development Economics. 6(2), 183-203.
  • Ak, M. Z. - Altıntaş, N. (2016). “Kuznet’in Ters U Eğrisi Bağlamında Türkiye'de Gelir Eşitsizliği ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: 1986-2012”. Maliye Araştırmaları Dergisi. Cilt:2, Sayı:3.
  • Boratav, K. (2006). Türkiye İktisat Tarihi 1908-2005. Ankara: İmge Yayınevi, 10. Baskı.
  • Cheng, W. A. (2006). “New Perspective on Economic Development And Income Inequality”, Economic Papers. Vol. 25 No:2.
  • Çetin, M. - Şeker, F. (2016). “Finansal Gelişmenin Gelir Eşitsizliği Üzerindeki Etkisi: Türkiye Ekonomisi İçin Ampirik Bir Kanıt”. Sosyal Bilimler Dergisi 3.2 (2016).
  • Deininger, K. - Lyn, S. (1996). “A New Data Set Measuring Income Inequality”. The World Bank Economic Review. Vol: 10, No: 3.
  • Dişbudak, C. - Süslü, B. (2007). “Türkiye'de Kişisel Gelir Dağılımını Belirleyen Makroekonomik Faktörler”. Ekonomik Yaklaşım, Cilt 18, Sayı 65.
  • Dişbudak, C. - Süslü, B. (2009). “Kalkınma ve Bireysel Gelir Dağılımı: Kuznet Hipotezi Türkiye İçin Geçerli Mi”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi (18).
  • Dollar, D. - Kraay, A. (2002). “Growth is Good for the Poor” Journal of Economic Growth, 7, 195-225.
  • Elmas, G. A. (2013). “Ekonomik Büyüme, Kalkınma ve Gelir Dağılımı”, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 6, Sayı 2.
  • Engle, R. - Granger, C. (1987). “Cointegration and Error Correction Representation: Estimation and Testing”. Econometrica 55: 251–76
  • Fielding, D. - Torres, S. (2005). “A Simultaneous Equation Model of Economic Development ad Income Inequality”, Journal of Economic Inequality 4: 279-301.
  • Galbraith, K. - Hyunsub, K. (2002). “Inequality and Economic Growth: Data Comparisons and Econometric Tests”, UTIP Working Paper, No 21.
  • Gu, X. - Tam, P. S. (2013). “The Saving-growth-inequality Triangle in China”. Economic Modelling 33.
  • Jalles, J. T. (2011). “Growth, Poverty, and Inequality: Evidence from Post-Communist Economies”, Journal of Poverty 15: 277-308.
  • Johansen, S. (1996). L ikelihood-based Inference in Cointegrated Vector Auto- regressive Models. Oxford: Oxford University Press, 2. Basım.
  • Johansen, S - Juselius, K. (1990). “Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration with Application to the Demand for Money”. Oxford Bull Econ Stat 52: 169–210
  • Kanberoğlu, Z. - Arvas, M. A. (2014). “Finansal Kalkınma ve Gelir Eşitsizliği: Türkiye Örneği, 1980-2012”, Sosyoekonomi.
  • Kuznet, S. (1955). “Economic Growth and Income Inequality”. The American Economic Review, Volume XLV.
  • Phillips, P. C. B. - Kwiatkowski, D., Schmidt, P. - Shin, Y. (1992). "Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of a Unit Root". Journal of Econometrics. 54 (1–3).
  • Malinen, T. (2012). “Estimating the Long-run Relationship Between Income Inequality and Economic Development”, Empir Econ.
  • Matins-Bekat, C. - Kishore G. K. (2009). “Income Distribution and Economic Growth: The Case of Brazil”, Journal of Developing Areas. Vol. 43 Issue 1 Mbaku,
  • Mukum, J. (1997). “Inequality in Income Distribution and Economic Development: Evidence Using Alternative Measures of Development”, Journal of Economic Development, Volume 22, Number 2.
  • Mercan, M. - Azer, Ö. A. (2013). “The Relationship Between Economic Growth and Income Distribution in Turkey and the Turkish Republics of Central Asia and Caucasia: Dynamic Panel Data Analysis with Structural Breaks”; Eurasian Economic Review, 3(2).
  • Oğuş, A. (2005). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Gelir Dağılımı”. İktisat, İşletme ve Finans. Cilt:20, sayı 236.
  • Öztürk, L. (2012). “Economic Development and Regional Inequalities: An Empirical Investigation for Turkey, 1965-2001”, Paradoks Ekonomi, sosyoloji ve Politika Dergisi. cilt 8, sayı 02.
  • Pesaran, M. H - Shin, Y - Smith, R. J. (2001). Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationships. J Appl Econom, s.16: 289-326
  • Phillips, P. - Hansen, B. (1990). “Statistical Inference in Instrumental Variables Regression with I(1) Process”. Rev Econ Stud, 57:99–125.
  • Piketty, T. (2015). Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital. Hande Koçak (çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları (orijinal baskı tarihi 2013)
  • Rehme, G. (2007). “Education, Economic Growth and Measured Income Inequality”. Economica 74.
  • Sherman, R. (1976). “A Note on the U Hypotheses Relating Income Inequality and Economic Development”. American Economic Review. Vol:66 No: 3.
  • Savvides, A. - Stegnos, T. (2000). “Income Inequality and Economic Development: Evidence From The Threshold Regression Model”, Economic Letters 69.
  • Şahin, G. - Gökdemir, L. “İnsani Gelişme Endeksi Bileşenlerinin Türkiye Ölçeğinde ARDL Sınır Testi ile Sınanması”. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 2/1, 1-24
  • TUİK, Gelir Dağılımı ve Yaşam Koşulları İstatistikleri, www.tuik.gov.tr, (11 Mart 2017)
  • Tokatlıoğlu, İ. - Atan, M. "Türkiye'de Bölgeler Arası Gelişmişlik Düzeyi ve Gelir Dağılımı Eşitsizliği: Kuznets Eğrisi Geçerli Mi?”. Ekonomik Yaklaşım, Cilt 18, Sayı 65
  • University of Texas Inequality Project (UTIP) http://utip.lbj.utexas.edu/about.html (11 Mart 2017)
  • UNDP, Trends in the Human Development Index 1990-2015 http://hdr.undp.org/en/composite/trends (11 Mart 2017)
  • Voitchovsky, S. (2005). “Does the Profile of Income Inequality Matter for Economic Growth?: Distinguishing Between the Effects of Inequality in Different Parts of the Income Distribution”. Journal of Economic Growth, 10.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Eray Öztürk

Suat Oktar

Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2017
Gönderilme Tarihi 17 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Öztürk, E., & Oktar, S. (2017). KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler, 4(8), 101-123.
AMA Öztürk E, Oktar S. KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2017;4(8):101-123.
Chicago Öztürk, Eray, ve Suat Oktar. “KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler 4, sy. 8 (Aralık 2017): 101-23.
EndNote Öztürk E, Oktar S (01 Aralık 2017) KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler 4 8 101–123.
IEEE E. Öztürk ve S. Oktar, “KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”, Akademik Hassasiyetler, c. 4, sy. 8, ss. 101–123, 2017.
ISNAD Öztürk, Eray - Oktar, Suat. “KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler 4/8 (Aralık 2017), 101-123.
JAMA Öztürk E, Oktar S. KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. 2017;4:101–123.
MLA Öztürk, Eray ve Suat Oktar. “KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler, c. 4, sy. 8, 2017, ss. 101-23.
Vancouver Öztürk E, Oktar S. KALKINMA GELİR EŞİTSİZLİĞİ İLİŞKİSİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. 2017;4(8):101-23.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.