Öz
Kaynakça
- Abolisyonist Vegan Hareket. (2018). Erişim adresi: https://abolisyonistveganhareket.org/.
- Adams, C. J. (2010). Why feminist-vegan now?. Feminism & Psychology, 20(3), ss. 302-317.
- Adams, C. J. (2013). Etin Cinsel Politikası: Feminist-Vejetaryen Eleştirel Kuram (Çev. G. Tezcan ve M. E. Boyacıoğlu). İstanbul: Ayrıntı.
- Barnard, N. D. (2018). Peynir Tuzağı (Çev. S. Ç. Mellor). İstanbul: Yabancı.
- Beardsworth, A. ve Keil, T. (2011). Yemek Sosyolojisi: Yemek ve Toplum Çalışmasına bir Davet (Çev. A. Dede). Ankara: Phoenix.
- Beşirli, H. (2017). Yemek Soyolojisi: Yiyeceklere ve Mutfağa Sosyolojik Bakış. Ankara: Phoenix.
- Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. Ankara: Aşina Kitaplar.
- Crenshaw, K. (1989). Demarginalizing the Intersection of Race and Sex: A Black Feminist Critique of Antidiscrimination Doctrine, Feminist Theory and Antiracist Politics. University of Chicago Legal Forum, 1989/1(8), 139-167.
- Esgin, A. (2018). Gündelik Hayat Sosyolojisi: Tarihsel Süreç ve Temel İlkeler. A. Esgin ve G. Çeğin (Editörler), Gündelik Hayat Sosyolojisi içinde (13-34). Ankara: Phoenix. Euronews. (2019). İngiltere'de vegan sayısı 3,5 milyona yükseldi: Nüfusun yüzde 7'si artık hayvansal ürün tüketmiyor. Euronews, 18 Şubat 2019. Erişim adresi: https://tr.euronews.com/2019/02/18/ingiltere-de-vegan-sayisi-yukseldi-nufusun-yuzde- 7-si-artik-hayvansal-urun-tuketmiyor.
- Fieldhouse, P. (1996). Food and Nutrition, Customs and Culture. London Chapman and Hall.
- Isenbugel, E. ve Sieferle, E. (1984). Atın Tarihi (Çev. M. Boynudelik). Tarih ve Toplum, 1(6), 40-58.
- Kayaer, M. (2013). Çevre ve Etik Yaklaşımlar. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(2), ss.62-76.
- Özerkmen, N. (2002). İnsan Merkezli Çevre Anlayışından Doğa Merkezli Çevre Anlayışına. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 42(1-2), ss.167-185.
- Sanday, P. R. (1994). Female Power and Male Dominance: On the Origins of Sexual Inequality. Cambridge: Cambridge University Press.
- Tunçay Son, G. Y. ve Bulut, M. (2016). Yaşam Tarzı olarak Vegan ve Vejetaryenlik. International Journal of Human Sciences, 13(1), ss. 830-843.
- Vegan Outreach. (2019). 18 Şubat 2019, Erişim adresi: https://veganoutreach.org/why-vegan/.
Öz
Veganlık günümüzde yemek kültürü ve toplumsal
hareketler açısından önemli bir yer tutmaya başlamıştır. Veganlık yalnızca bir
beslenme biçimi değil ayrıca hayvansal hiçbir ürünün kullanılmaması etrafında
şekillenen bir yaşam biçimidir. Veganlık, yemeğin anlamı, yemeğin toplumsal
boyutu ve insan-doğa ilişkisi konusunda farklı bir bakış açısını yansıttığı
için yemek sosyolojisi açısından zengin bir olgudur. Bunun yanında veganlık, kişilerin ve
grupların aidiyetlerini şekillendiren bir kimlik unsuru olarak da sosyolojinin
farklı alt disiplinlerinin ilgisini çekmektedir. Bu çalışma, veganlığın bir
kimlik unsuru olarak şekillenmesi sürecini betimlemeyi amaçlamaktadır. Bu betimleme çabası içerisinde, vegan olma
kararının alınması ve vegan olmanın sürdürülmesi süreçlerinde kişilerin
kurdukları anlatılara ve dikkat çektikleri unsurlara odaklanılmıştır. Ayrıca
katılımcıların vegan olmayan diğer kişilerle kurdukları iletişim ve literatürde
kimlik kurulumunda önemli olduğu belirtilen ‘öteki’ kurgusunun nasıl
oluşturulduğu da çalışmanın dikkat çektiği unsurlar arasındadır. Saha
araştırmasında elde edilen veriler, veganlığın tek ve homojen bir kimlik
olmadığına, veganlığın farklı görünümlerinin ve kişiler için farklı tanımlarının
olduğuna işaret etmektedir. Bu çeşitliliğe rağmen, vegan olma kararının
alınmasında ve veganlık pratiklerinde birkaç ana hat üzerinden benzerliklerin
yakalanabildiği görülmüştür.
Kaynakça
- Abolisyonist Vegan Hareket. (2018). Erişim adresi: https://abolisyonistveganhareket.org/.
- Adams, C. J. (2010). Why feminist-vegan now?. Feminism & Psychology, 20(3), ss. 302-317.
- Adams, C. J. (2013). Etin Cinsel Politikası: Feminist-Vejetaryen Eleştirel Kuram (Çev. G. Tezcan ve M. E. Boyacıoğlu). İstanbul: Ayrıntı.
- Barnard, N. D. (2018). Peynir Tuzağı (Çev. S. Ç. Mellor). İstanbul: Yabancı.
- Beardsworth, A. ve Keil, T. (2011). Yemek Sosyolojisi: Yemek ve Toplum Çalışmasına bir Davet (Çev. A. Dede). Ankara: Phoenix.
- Beşirli, H. (2017). Yemek Soyolojisi: Yiyeceklere ve Mutfağa Sosyolojik Bakış. Ankara: Phoenix.
- Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. Ankara: Aşina Kitaplar.
- Crenshaw, K. (1989). Demarginalizing the Intersection of Race and Sex: A Black Feminist Critique of Antidiscrimination Doctrine, Feminist Theory and Antiracist Politics. University of Chicago Legal Forum, 1989/1(8), 139-167.
- Esgin, A. (2018). Gündelik Hayat Sosyolojisi: Tarihsel Süreç ve Temel İlkeler. A. Esgin ve G. Çeğin (Editörler), Gündelik Hayat Sosyolojisi içinde (13-34). Ankara: Phoenix. Euronews. (2019). İngiltere'de vegan sayısı 3,5 milyona yükseldi: Nüfusun yüzde 7'si artık hayvansal ürün tüketmiyor. Euronews, 18 Şubat 2019. Erişim adresi: https://tr.euronews.com/2019/02/18/ingiltere-de-vegan-sayisi-yukseldi-nufusun-yuzde- 7-si-artik-hayvansal-urun-tuketmiyor.
- Fieldhouse, P. (1996). Food and Nutrition, Customs and Culture. London Chapman and Hall.
- Isenbugel, E. ve Sieferle, E. (1984). Atın Tarihi (Çev. M. Boynudelik). Tarih ve Toplum, 1(6), 40-58.
- Kayaer, M. (2013). Çevre ve Etik Yaklaşımlar. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(2), ss.62-76.
- Özerkmen, N. (2002). İnsan Merkezli Çevre Anlayışından Doğa Merkezli Çevre Anlayışına. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 42(1-2), ss.167-185.
- Sanday, P. R. (1994). Female Power and Male Dominance: On the Origins of Sexual Inequality. Cambridge: Cambridge University Press.
- Tunçay Son, G. Y. ve Bulut, M. (2016). Yaşam Tarzı olarak Vegan ve Vejetaryenlik. International Journal of Human Sciences, 13(1), ss. 830-843.
- Vegan Outreach. (2019). 18 Şubat 2019, Erişim adresi: https://veganoutreach.org/why-vegan/.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Tüm Sayı |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 4 Temmuz 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 12 |
Kaynak Göster
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.