Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 12, 335 - 356, 26.12.2019

Öz

.Sosyal, ekonomik ve
teknolojik açıdan hızlı değişim ve dönüşümlerin yaşandığı günümüzde işletmeler
oldukça sert rekabet koşullarında varlıklarını sürdürmeye çalışmaktadırlar.
İşletmelerin bu koşullarda varlıklarını devam ettirebilmeleri ve farklılık yaratarak
rekabet avantajı elde edebilmeleri için yeniliği teşvik eden bir örgüt iklimi
ve etkin bir yenilik performansı sağlamaları gerekmektedir. Bu noktada sağlık
alanına yönelik üretim yapan medikal sanayi sektörü gerek kullanılan teknoloji
ve otomasyon gerekse yeniliklerin takibi için yapılan araştırma geliştirme
harcamaları ile bölgesel rekabet açısından önemli bir yere sahiptir. Bu
nedenle, bu çalışmanın amacı, medikal sanayi sektöründe çalışanların
algıladıkları örgüt ikliminin yenilik performansı üzerine etkisini
incelemektir. Bu araştırmada veriler Samsun ilinde medikal sanayi sektöründe
faaliyet gösteren işletmelerde çalışan 209 işgörenden elde edilmiştir. Kolayda
örnekleme yönteminin kullanıldığı çalışmada verilerin analizi için t testi,
faktör analizi ve regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre
örgüt iklimini oluşturan iki boyuttan yönetim desteği ve ödülün yenilik
performansı üzerinde etkili olduğu, otonominin ise yenilik performansı üzerine
bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca, çalışanların demografik
özellikleri ile örgüt iklimi ve yenilik performansı algıları açısından
farklılıklar olduğu belirlenmiştir

Kaynakça

  • Ajansı, O. K. A. (2012). Samsun medikal sanayi Sektörünün (Mesas) mevcut durum analizi ve medikal sanayi sektörü ihtisas organize sanayi bölgesi (Osb) Fizibilite rapor. Vezir Araştırma ve Danışmanlık, 176.
  • Alegre, J. & Chiva, R. (2008). Assessing the impact of organizational learning capability on product innovation performance: An empirical test. Technovation, 28 (6), 315-326.
  • Bilgen, H. (1976). Örgüt İklimi (Milli Eğitim Teftiş Kurulu). Ankara: Todaie Yayınları.
  • Coşkun, R., Altunişik, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yildirim, E. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (8.bs). Adapazarı: Sakarya Kitabevi.
  • Çekmecelioğlu, H. G. (2005). Örgüt İkliminin iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: Bir araştırma. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6 (2).
  • Çekmecelioğlu, H. G. (2007). Örgüt İkliminin İş Tatmini Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1): ss.79-97.
  • Çekmecelioğlu, H. G. (2011). Algılanan Örgüt İkliminin Çalışanların İş Tatmini, Duygusal Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Yönetim: İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadı Enstitüsü Dergisi, 22 (68).
  • Damanpour, F. (1991). Organizational İnnovation: A Meta-Analysis of Effects of Determinants and Moderators. Academy of Management Journal, 34 (3), ss.555-590.
  • Damanpour, F. & Gopalakrishnan, S. (1998). Theories of Organizational Structure and İnnovation Adoption: the role of Environmental Change. Journal of Engineering and Technology Management, 15 (1), ss.1-24.
  • Deci, E. L., von Haller Gilmer, B. & Karn, H. W. (1971). Readings in İndustrial and Organizational Psychology. McGraw-Hill.
  • Değirmencioğlu Ç. (2006). KOBİ’lerde Organizasyonel Becerilerin Yenilikçilik Performansına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Drucker, P. (1998). The discipline of innovation. Harvard Business Review. 76 (6), 149-157.
  • Ekvall, G. (1996). Organizational Climate for Creativity and İnnovation. European Journal of Work and Organizational Psychology, 5 (1), ss.105-123.
  • Eren, M. Ş. ve Kaplan, M. (2014). Kurumsal yetkinliklerin örgütsel performans üzerindeki etkileri: Üretim firmaları üzerine bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 40, ss.175-192.
  • Forehand, G. A. & Von Haller, G. (1964). Environmental Variation in Studies of Organizational Behavior. Psychological bulletin, 62 (6), 361.
  • Gilmer, B. (1961). Industrial Psychology. New York: McGraw Hill.
  • Hagedoorn, J. & Cloodt, M. (2003). Measuring innovative performance: is there an advantage in using multiple indicators?. Research policy, 32 (8), 1365-1379.
  • Halpin, A. W. (1966). Theory and Research in Administration. Oxford, England: Macmillan.
  • Hornsby, J. S., Kuratko, D. F. & Zahra, S. A. (2002). Middle managers' perception of the internal environment for corporate entrepreneurship: Assessing a Measurement Scale. Journal of Business Venturing, 17 (3), ss.253-273.
  • İşcan, Ö. F. ve Karabey, C. N. (2007). Örgüt İklimi İle Yeniliğe Destek Algısı Arasındaki İlişki. Gaziantep University Journal of Social Sciences. 6 (2), ss.103-116.
  • İraz R. ve Altınışık, İ. (2016). Örgüt içi faktörlerin yenilik ve yaratıcılık performansına etkisi: hizmet sektöründe bir uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 11, ss.114-132.
  • Kayhan, T. (2005). Girişimcilik iklimi ve yenilik performansına etkileri. Yüksek lisans tezi. Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
  • Kiper, M. (2013). Türkiye’de Tıbbi Cihaz Sektörü ve Strateji Önerisi. TTGV (2).
  • Koys, D. J. & DeCotiis, T. A. (1991). Inductive Measures of Psychological Climate. Human Relations, 44 (3), 265-285.
  • Litwin, G. H. & Stinger, R. A. (1968). Motivation and Organizational Climate. New York: Simon & Schuster.
  • Luo, Y., Cao, Z., Yin, L., Zhang, H. & Wang, Z. (2018). Relationship between Extraversion and Employees’ Innovative Behavior and Moderating Effect of Organizational Innovative Climate. NeuroQuantology, 16 (6).
  • Luthans, B. Baack, D. & Taylor, L. (1987). Organizational Commitment: Analysis of antecedents, Human Relations, XXXX (4): 219-236.
  • Moran, E. T. & Volkwein, J. F. (1992). The Cultural Approach to the Formation of Organizational Climate. Human Relations, 45 (1), 19-47.
  • Naranjo-Valencia, J. C., Jiménez-Jiménez, D. & Sanz-Valle, R. (2016). Studying the links between organizational culture, innovation, and performance in Spanish companies. Revista Latinoamericana de Psicología, 48 (1), 30-41.
  • Naktiyok A. (2007). Yenilik yönelimi ve örgütsel faktörler. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21 (2), ss.211-230.
  • OECD, EUROSTAT. (2006). Oslo Kılavuzu yenilik verilerinin toplanması ve yorumlanması için ilkeler, 3. Baskı, TÜBİTAK, Şubat.
  • Özbağ, G. K. (2012). Örgüt ikliminin yeniliğe destek algısı üzerindeki etkilerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 27 (2), ss.145-161.
  • Payne, R. L. & Mansfield, R. (1973). Relationships of perceptions of organizational climate to organizational structure, context, and hierarchical position. Administrative Science Quarterly, 515-526.
  • Popa, I. L., Preda, G. & Boldea, M. (2010). A theoretical approach of the concept of innovation. Managerial Challenges of the Contemporary Society. Proceedings, 151.
  • Pritchard, R. D. & Karasick, B. W. (1973). The effects of organizational climate on managerial job performance and job satisfaction. Organizational behavior and human performance, 9(1), 126-146.
  • Ren, F. & Zhang, J. (2015). Job stressors, organizational innovation climate, and employees’ innovative behavior. Creativity Research Journal, 27 (1), ss.16-23.
  • Schneider, B. (1975). Organizational climates: An essay. Personnel Psychology, 28, 447-479.
  • Schneider, B. & Reichers, A. E. (1983). On the etiology of climates. Personnel psychology. 36 (1), 19-39.
  • Sethibe, T. Steyn, R. (2016). Organizational climate, innovation and performance: A systematic review. Journal of Entrepreneurship and Innovation in Emerging Economies, 2 (2), ss.161-174.
  • Shanker, R., Bhanugopan, R., Van der Heijden, B. I. & Farrell, M. (2017). Organizational climate for innovation and organizational performance: The mediating effect of innovative work behavior. Journal of vocational behavior, 100, ss.67-77.
  • Suliman, A. M. T. (2001). Are we ready to innovate? Work climate-readiness to innovate relationship: the case of Jordan. Creativity and Innovation Management, 10 (1):49-59.
  • Tagiuri, R., Litwin, G. H. & Barnes, L. B. (1968). Organizational climate: Explorations of a concept. Division of Research, Graduate School of Business Administration, Harvard University.
  • Temiz, Ü. (2016). Destekleyici örgüt iklimi ve psikolojik sermayenin yenilikçilik eğilimine etkisi : Görgül bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Türk Hava Kurumu, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tutar, H. ve Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: Ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 65 (02), ss.196-218.
  • Türk Dil Kurumu Sözlük, www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihi: 07.03.2019)
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Derya Gül Öztürk 0000-0001-5467-9782

Yayımlanma Tarihi 26 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 28 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 12

Kaynak Göster

APA Gül Öztürk, D. (2019). ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA. Akademik Hassasiyetler, 6(12), 335-356.
AMA Gül Öztürk D. ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2019;6(12):335-356.
Chicago Gül Öztürk, Derya. “ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA”. Akademik Hassasiyetler 6, sy. 12 (Aralık 2019): 335-56.
EndNote Gül Öztürk D (01 Aralık 2019) ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA. Akademik Hassasiyetler 6 12 335–356.
IEEE D. Gül Öztürk, “ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA”, Akademik Hassasiyetler, c. 6, sy. 12, ss. 335–356, 2019.
ISNAD Gül Öztürk, Derya. “ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA”. Akademik Hassasiyetler 6/12 (Aralık 2019), 335-356.
JAMA Gül Öztürk D. ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA. Akademik Hassasiyetler. 2019;6:335–356.
MLA Gül Öztürk, Derya. “ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA”. Akademik Hassasiyetler, c. 6, sy. 12, 2019, ss. 335-56.
Vancouver Gül Öztürk D. ÖRGÜT İKLİMİNİN YENİLİK PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ: MEDİKAL SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA. Akademik Hassasiyetler. 2019;6(12):335-56.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.