Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

NON-RECOURSE TO FORCE IN INTERNATIONAL LAW AND THE CASE OF GEORGIA

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 19, 461 - 486, 30.08.2022

Rumeysa Dursun , Aslı Büşra Kurakcı

Öz

Today, the international legal system is perceived as a system established to protect the welfare, peace and security of the international community. The Introduction to the UN Treaty, which is one of the most basic sources of the international legal system, also includes this issue. However, due to conflicts of interest between states in the field of international politics, it results in the inability of the UN Security Council’s decision-making mechanism to function results in the failure of international law to be fulfilled as it should be, and congestions occur in the international arena. Although it was seen as a new era after Putin, Russia's policy of maintaining its influence in the territories of the Soviet Union, especially in Central Asia and the Caucasus, continued. The main parameters of Russian foreign policy in the Putin era are based on the ideas that the Russian Federation is a great world power. Based on this point of view, the aim of the study was to examine the factors that led to the military intervention of Russia in South Ossetia and to investigate the effectiveness of the interventions and their compliance with international law. As a result of the operation, Russia showed that it would not allow containment policies against itself and that it could use weapons when necessary. However, the main implication of the study revealed that although Russia presented arguments to justify its intervention in Georgia against the international community, the inadequacy of international law in sanctioning the intervention paved the way for Russia's intervention.

Anahtar Kelimeler

International Law UN Russia Georgia South Ossetia

Kaynakça

  • Acar, Z. S. (2015). “Doktrinleşme Sürecindeki İnsani Müdahale: NATO’nun Kosova Müdahalesi ve Koruma Sorumluluğu Kavramı”. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi. 6(1). ss.119-137.
  • Alexandrov, S. A. (1996). Self-Defence Against the Use of Force in International Law. London: Kluwer Law International.
  • Allison, R. (2009). “The Russian Case for military intervantion in Georgia: International law, norms and political calculation”. European Security-Routledge. 18(2). ss.173-200.
  • Allison, Roy, “Russia Resurgent? Moscow’s Campaign to “Coerce Georgia to Peace”, International Affairs, 2008, 84/6, 1145-1171.
  • Antonenko, O. (2008). “A War with No winners”. Survival. 50(5). ss. 23-36.
  • Aydın, G. (2010). “Güney Osetya Yenilgisi Sonrası Gürcistan İç Siyaseti: Saakaşvili’nin Ayakta Kalma Başarısı”. OAKA, 5(10). ss. 1-21.
  • Badescu, C. G.(2011). Humanitarian Intervention and the Responsibility to Protect, New York: Routledge.
  • Barnard, A. (2008). “Georgia and Russia Nearing All-Out War”. The New York Times. Erişim Tarihi: 9 Ağustos 2008. http://www.nytimes.com/2008/08/10/world/europe/10georgia.html?scp=10&sq=ossetia&st=nyt
  • Bannon, A. L. 2006). “The Responsibility To Protect: The UN World Summit and yhe Question of Unilateralism”. Yale Law Journal. 15(5). ss. 1157-1165.
  • Bora, A. (2009). The South Ossetian-Georgian Conflict: 1990-2008. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Avrasya Çalışmaları.
  • Cvetkovski, N. (1999). “The Georgian-sout Ossettian Conflict”. Erişim Tarihi: 15 Şubat 2021. https://www.caucasus.dk/chapter4.htm.
  • Demirel, N. (2013). “Uluslararası Hukukta İnsani Müdahale”. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 0(1). ss. 152-172.
  • Erkan, S. (2016). “2008 Rusya –Gürcistan Savaşı ve Uluslararası Toplum”. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 17. ss. 41-64.
  • Ertuğrul, Ü. E. (2016). “Koruma Sorumluluğu: İnsani Müdahaleyi Makyajlamak”. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 20(2). ss. 441-470.
  • Espiner, T. (2008). “Security Threats: Georgia Accuses Russia of Coordinated Cyberattack”. Erişim Tarihi: 15 Şubat 2021. https://www.cnet.com/news/georgia-accuses-russia-of-coordinated-cyberattack/.
  • Evans, G. (2009). “Russia, Georgia and The Responsibility To Protect, Amsterdam Law Forum”. Erişim Tarihi: 19 Şubat 2021. https://www.researchgate.net/publication/26612035_Russia_Georgia_and_the_Responsibility_to_Protect.
  • Fabry, M. 2012). “The contemporary practice of state recognition: Kosovo, South Ossetia, Abkhazia, and their aftermath”. Nationalities Papers: The Hournal of Nationalism and Ethnicity. 40(5). ss. 661-676.
  • Fawn, R. ve Nalbandov, R. (2012). “The difficulties of knowing the start of war in the information age: Russia, Goergia and the War over South Ossetia, August 2008”. European Security. 21(1). ss. 57-89.
  • George, J. A. (2008). “Minority Political Inclusion in Mikheil Saakashvili’s Georgia”. Europe-Asia Studies. 60(7). ss. 1151-1175.
  • Gerrits, A. W. M. ve Bader, M. 2016). “Russian Patronage Over Abkhazia and South Ossetia: İmplications for Conflict Resolution”. East European Politics. 32(3), ss. 297-313.
  • Hancılar, Ö. (2011). “Uluslararası Hukukta İnsani Müdahale”. Çankaya University Journal of Law. 7(2). ss. 97-124.
  • Higgins, N. ve Kieran, O. (2009). “The use of Force, Wars of National Liberation and the Right to Self-Determination in the South Ossetian Conflict”. International Criminal Law Review. 9(3). ss. 567-583.
  • International Crisis Group-ICG. (2008). “Russia Vs. Georgia: The Fallout”. Erişim Tarihi: 11 Mart 2021. https://www.crisisgroup.org/europe-central-asia/caucasus/georgia/russia-vs-georgia-fallout.
  • İsmayilov, E. (2013). “21. Yüzyıl Rusya Dış Politika Doktrinlerinde Güney Kafkasya ve Orta Asya Değerlendirmesi”. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi. 1(1). ss. 87-105.
  • Karadağ, U. (2016). “Birleşmiş Milletler Antlaşmasına Göre Meşru Müdafaa Hakkı”. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(2). ss. 171-186.
  • Kaya, İ. (2005). Terörle Mücadele ve Uluslararası Hukuk. Ankara: USAK Yayını.
  • Keskin, F. (1998). Uluslararası Hukukta Kuvvet Kullanma: Savaş, Karışma ve Birleşmiş Milletler. Ankara: Mülkiyetler Birliği Vakfı Tezler Serisi.
  • König, M. (2005). “The Georgian-South Ossetian Conflict”. Erişim Tarihi: 15 Mart 2021. https://ifsh.de/file-CORE/documents/yearbook/english/04/Koenig.pdf.
  • Krueger, H. (2009). “Implications of Kosovo, Abkhazia and South Ossetia For International Law”. Caucasian Review Of International Affairs. 3(2). ss. 121-142.
  • Schwirtz, M., Barnard, A., Chivers, C. J. (2008). “Russia and Georgia Clash over Separatist Region”. Erişim Tarihi: 20 Mart 2021. https://www.nytimes.com/2008/08/09/world/europe/09georgia.html.
  • Mikhelidze, N. (2009). “After the 2008 Russia-Georgia War: Implications for the Wider Caucasus”. The International Spectator. 44(3). ss. 27-42.
  • Nan, S. A. (2010). “The Roles of conflict resolution Scholars in Georgian-Abkhaz and Georgian-South-Ossetian Conflict and Conflict Resolution”. Cambridge Review of International Affairs. 23(2). ss. 237-258.
  • BBC News, (2008). “Russia vows to defend S Ossetia”. Erişim Tarihi: 20 Mart 2021. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7543099.stm.
  • Nichol, J. (2008). “Russia-Georgia Conflict in South Ossetia: Context and Implications for US Interests”. CRS Report for Congress. Erişim Tarihi: 20 Mart 2021. https://www.everycrsreport.com/files/20080829RL34618_5ed27aca45e95ff2ce0746448e575013343d5cf0.pdf.
  • Orallı, L. E. (2004). “Uluslararası Hukukta ve BM Sisteminde Askeri Müdahale Olgusu”. Tesam Akademi Dergisi, 1(1). ss. 102-127.
  • Öztürk, A. (2009). “Rusya-Gürcistan Krizi: Yerel Bir Çatışma Küresel Yansımalar”. Orta Asya ve Kafkasya Araştırmaları. 4(7). ss. 1-27.
  • Öztürk, S. (2013). “Jeopolitiğin Rusya Federasyonu’na Etkilerinin Kuzey Kafkasya-Gürcistan-Güney Osetya Çerçevesinde İncelenmes”i. Güvenlik Stratejileri. 9(17). ss. 201-242.
  • Pazarcı, H. (2005). Uluslararası Hukuk Dersleri. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Pazarcı, H. (2015). Uluslararası Hukuk, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Reliefweb. (2008). “Dmitry Medvedev met with the leaders of parliamentary factions in the State Duma”. Erişim Tarihi: 22 Mart 2021. https://reliefweb.int/report/georgia/dmitry-medvedev-met-leaders parliamentary-factions-state-duma-kremlin-moscow-august,
  • Sak, Y. (2015). “Uluslararası Hukukta İnsancıl Müdahale ve Libya Örneği: Suriye’de Yaşanan ya da Yaşanacaklar için Dersler”. Uluslararası İlişkiler. 11(44). ss. 121-153.
  • Schachter, O. (1984). “The Right of States to Use Armed Force”. Michigan Law Review. 82. ss. 1620-1646.
  • Schwirtz, M. Barnard A. Chivers C.J. (2008), “Russia and Georgia Clash over Separatist Region”, The New York Times. Erişim Tarihi: 20.03.2021. https://www.nytimes.com/2008/08/09/world/europe/09georgia.html
  • Sigwart, L. (2012). Broken policies: Re-escalation of violance in the South Ossetia Conflict 1989-2008. Mechanisms of Western Influence on Georgian State Leaderships Prior to Escalations in the Georgian-Ossetian Conflict in 2002, 2004 and 2008. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Bremen Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü,
  • Taşdemir, F. (2006). Uluslararası Terörizme Karşı Devletlerin Kuvvete Başvurma Yetkisi. Ankara: USAK Yayınları.
  • Thomas, T. L. (2009). “The Bear Weent Through The Mountain: Russia Appraises its Five-Day in South Ossetia”. Journal of Slavic Military Studies. 22(1). ss. 31-67.
  • Toal, G. (2008). “Russia’s Kosovo: A Critical Geopolitics of the August War 2008 War over South Ossetia”. Eurasian Geograpphy and Economics. 49(6). ss. 670-705.
  • Toomey, M. (2009). “The August 2008 Battle of South Ossetia: Does Russia Have A Legal Argument For Intervention?”. Temple Int’L & Comp. L.J. 23(2). ss. 443-477.
  • Topal, A. H. (2005). Uluslararası Terörizm ve Terörist Eylemlere Karşı Kuvvet Kullanımı. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ulusoy, Ü. H. (2013). “Uluslararası Hukuk Açısından Libya ve Suriye Örneğinde Koruma Sorumluluğu”. TAAD. 4(14). ss. 269-297.
  • United Nations (1998). “Resolution 1199”. Erişim Tarihi: 25 Mart 2021. https://digitallibrary.un.org/record/260416.
  • United Nations. (1998). “Resolution 1160”. Erişim Tarihi: 25 Mart 2021. https://digitallibrary.un.org/record/252117.
  • Whewell, T. (2008). “Georgia accused of targeting civilians”. BBC. Erişim Tarihi: 25 Mart 2021. http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_depth/7692751.stm.
  • Yapıcı, M. İ. (2007). “Kafkasya’nın Sorunlu Bölgesi: Güney Osetya”. OAKA. 2(3). ss. 71-104.

ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 19, 461 - 486, 30.08.2022

Rumeysa Dursun , Aslı Büşra Kurakcı

Öz

Uluslararası hukuk sistemi günümüzde, uluslararası toplumun refahını, barışını ve güvenliğini korumak amacıyla kurulmuş bir sistem olarak algılanmaktadır. Uluslararası hukuk sisteminin en temel kaynaklarından olan BM Antlaşması Giriş bölümü de bu hususa yer vermektedir. Ancak uluslararası politika alanında devletler arasında yaşanan çıkar çatışmaları nedeniyle BM Güvenlik Konseyinin karar alma mekanizmasının işleyememesi, uluslararası hukukun olması gereken biçimde yerine getirilememesi sonucunu doğurmakta ve uluslararası alanda tıkanıklıklar meydana gelmektedir. Her ne kadar Putin sonrası yeni bir dönem olarak görülse de Rusya’nın, Sovyetler Birliği’nin nüfuz alanı olan topraklarda özellikle Orta Asya ve Kafkaslarda etkinliğini sürdürme politikası devam etmiştir. Putin dönemi Rus dış politikasının temel parametreleri, Rusya Federasyonu’nun büyük bir dünya gücü olduğu fikirlerine dayanmaktadır. Buradan hareketle çalışmada amaçlanan Rusya’nın Güney Osetya’ya yönelik askeri müdahalesinin gerçekleşmesine yol açan unsurları incelemek ve müdahalelerin etkinliğini, uluslararası hukuka uygunluğunu araştırmaktır. Operasyon sonucu Rusya, kendisine yönelik çevreleme politikalarına izin vermeyeceğini ve bunun için gerektiğinde silah kullanabileceğini göstermiştir. Bununla birlikte çalışmanın temel çıkarımı şu şekilde ifade edilebilir: Rusya, Gürcistan’a olan müdahalesini uluslararası toplum karşısında haklı çıkarmak için argümanlar sunsa da uluslararası hukukun müdahaleye yönelik yaptırım konusunda yetersiz kalması, Rusya’nın müdahalesine zemin hazırlamıştır.

Anahtar Kelimeler

Uluslararası hukuk BM Rusya Gürcistan Güney Osetya

Kaynakça

  • Acar, Z. S. (2015). “Doktrinleşme Sürecindeki İnsani Müdahale: NATO’nun Kosova Müdahalesi ve Koruma Sorumluluğu Kavramı”. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi. 6(1). ss.119-137.
  • Alexandrov, S. A. (1996). Self-Defence Against the Use of Force in International Law. London: Kluwer Law International.
  • Allison, R. (2009). “The Russian Case for military intervantion in Georgia: International law, norms and political calculation”. European Security-Routledge. 18(2). ss.173-200.
  • Allison, Roy, “Russia Resurgent? Moscow’s Campaign to “Coerce Georgia to Peace”, International Affairs, 2008, 84/6, 1145-1171.
  • Antonenko, O. (2008). “A War with No winners”. Survival. 50(5). ss. 23-36.
  • Aydın, G. (2010). “Güney Osetya Yenilgisi Sonrası Gürcistan İç Siyaseti: Saakaşvili’nin Ayakta Kalma Başarısı”. OAKA, 5(10). ss. 1-21.
  • Badescu, C. G.(2011). Humanitarian Intervention and the Responsibility to Protect, New York: Routledge.
  • Barnard, A. (2008). “Georgia and Russia Nearing All-Out War”. The New York Times. Erişim Tarihi: 9 Ağustos 2008. http://www.nytimes.com/2008/08/10/world/europe/10georgia.html?scp=10&sq=ossetia&st=nyt
  • Bannon, A. L. 2006). “The Responsibility To Protect: The UN World Summit and yhe Question of Unilateralism”. Yale Law Journal. 15(5). ss. 1157-1165.
  • Bora, A. (2009). The South Ossetian-Georgian Conflict: 1990-2008. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Avrasya Çalışmaları.
  • Cvetkovski, N. (1999). “The Georgian-sout Ossettian Conflict”. Erişim Tarihi: 15 Şubat 2021. https://www.caucasus.dk/chapter4.htm.
  • Demirel, N. (2013). “Uluslararası Hukukta İnsani Müdahale”. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 0(1). ss. 152-172.
  • Erkan, S. (2016). “2008 Rusya –Gürcistan Savaşı ve Uluslararası Toplum”. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 17. ss. 41-64.
  • Ertuğrul, Ü. E. (2016). “Koruma Sorumluluğu: İnsani Müdahaleyi Makyajlamak”. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 20(2). ss. 441-470.
  • Espiner, T. (2008). “Security Threats: Georgia Accuses Russia of Coordinated Cyberattack”. Erişim Tarihi: 15 Şubat 2021. https://www.cnet.com/news/georgia-accuses-russia-of-coordinated-cyberattack/.
  • Evans, G. (2009). “Russia, Georgia and The Responsibility To Protect, Amsterdam Law Forum”. Erişim Tarihi: 19 Şubat 2021. https://www.researchgate.net/publication/26612035_Russia_Georgia_and_the_Responsibility_to_Protect.
  • Fabry, M. 2012). “The contemporary practice of state recognition: Kosovo, South Ossetia, Abkhazia, and their aftermath”. Nationalities Papers: The Hournal of Nationalism and Ethnicity. 40(5). ss. 661-676.
  • Fawn, R. ve Nalbandov, R. (2012). “The difficulties of knowing the start of war in the information age: Russia, Goergia and the War over South Ossetia, August 2008”. European Security. 21(1). ss. 57-89.
  • George, J. A. (2008). “Minority Political Inclusion in Mikheil Saakashvili’s Georgia”. Europe-Asia Studies. 60(7). ss. 1151-1175.
  • Gerrits, A. W. M. ve Bader, M. 2016). “Russian Patronage Over Abkhazia and South Ossetia: İmplications for Conflict Resolution”. East European Politics. 32(3), ss. 297-313.
  • Hancılar, Ö. (2011). “Uluslararası Hukukta İnsani Müdahale”. Çankaya University Journal of Law. 7(2). ss. 97-124.
  • Higgins, N. ve Kieran, O. (2009). “The use of Force, Wars of National Liberation and the Right to Self-Determination in the South Ossetian Conflict”. International Criminal Law Review. 9(3). ss. 567-583.
  • International Crisis Group-ICG. (2008). “Russia Vs. Georgia: The Fallout”. Erişim Tarihi: 11 Mart 2021. https://www.crisisgroup.org/europe-central-asia/caucasus/georgia/russia-vs-georgia-fallout.
  • İsmayilov, E. (2013). “21. Yüzyıl Rusya Dış Politika Doktrinlerinde Güney Kafkasya ve Orta Asya Değerlendirmesi”. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi. 1(1). ss. 87-105.
  • Karadağ, U. (2016). “Birleşmiş Milletler Antlaşmasına Göre Meşru Müdafaa Hakkı”. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(2). ss. 171-186.
  • Kaya, İ. (2005). Terörle Mücadele ve Uluslararası Hukuk. Ankara: USAK Yayını.
  • Keskin, F. (1998). Uluslararası Hukukta Kuvvet Kullanma: Savaş, Karışma ve Birleşmiş Milletler. Ankara: Mülkiyetler Birliği Vakfı Tezler Serisi.
  • König, M. (2005). “The Georgian-South Ossetian Conflict”. Erişim Tarihi: 15 Mart 2021. https://ifsh.de/file-CORE/documents/yearbook/english/04/Koenig.pdf.
  • Krueger, H. (2009). “Implications of Kosovo, Abkhazia and South Ossetia For International Law”. Caucasian Review Of International Affairs. 3(2). ss. 121-142.
  • Schwirtz, M., Barnard, A., Chivers, C. J. (2008). “Russia and Georgia Clash over Separatist Region”. Erişim Tarihi: 20 Mart 2021. https://www.nytimes.com/2008/08/09/world/europe/09georgia.html.
  • Mikhelidze, N. (2009). “After the 2008 Russia-Georgia War: Implications for the Wider Caucasus”. The International Spectator. 44(3). ss. 27-42.
  • Nan, S. A. (2010). “The Roles of conflict resolution Scholars in Georgian-Abkhaz and Georgian-South-Ossetian Conflict and Conflict Resolution”. Cambridge Review of International Affairs. 23(2). ss. 237-258.
  • BBC News, (2008). “Russia vows to defend S Ossetia”. Erişim Tarihi: 20 Mart 2021. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7543099.stm.
  • Nichol, J. (2008). “Russia-Georgia Conflict in South Ossetia: Context and Implications for US Interests”. CRS Report for Congress. Erişim Tarihi: 20 Mart 2021. https://www.everycrsreport.com/files/20080829RL34618_5ed27aca45e95ff2ce0746448e575013343d5cf0.pdf.
  • Orallı, L. E. (2004). “Uluslararası Hukukta ve BM Sisteminde Askeri Müdahale Olgusu”. Tesam Akademi Dergisi, 1(1). ss. 102-127.
  • Öztürk, A. (2009). “Rusya-Gürcistan Krizi: Yerel Bir Çatışma Küresel Yansımalar”. Orta Asya ve Kafkasya Araştırmaları. 4(7). ss. 1-27.
  • Öztürk, S. (2013). “Jeopolitiğin Rusya Federasyonu’na Etkilerinin Kuzey Kafkasya-Gürcistan-Güney Osetya Çerçevesinde İncelenmes”i. Güvenlik Stratejileri. 9(17). ss. 201-242.
  • Pazarcı, H. (2005). Uluslararası Hukuk Dersleri. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Pazarcı, H. (2015). Uluslararası Hukuk, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Reliefweb. (2008). “Dmitry Medvedev met with the leaders of parliamentary factions in the State Duma”. Erişim Tarihi: 22 Mart 2021. https://reliefweb.int/report/georgia/dmitry-medvedev-met-leaders parliamentary-factions-state-duma-kremlin-moscow-august,
  • Sak, Y. (2015). “Uluslararası Hukukta İnsancıl Müdahale ve Libya Örneği: Suriye’de Yaşanan ya da Yaşanacaklar için Dersler”. Uluslararası İlişkiler. 11(44). ss. 121-153.
  • Schachter, O. (1984). “The Right of States to Use Armed Force”. Michigan Law Review. 82. ss. 1620-1646.
  • Schwirtz, M. Barnard A. Chivers C.J. (2008), “Russia and Georgia Clash over Separatist Region”, The New York Times. Erişim Tarihi: 20.03.2021. https://www.nytimes.com/2008/08/09/world/europe/09georgia.html
  • Sigwart, L. (2012). Broken policies: Re-escalation of violance in the South Ossetia Conflict 1989-2008. Mechanisms of Western Influence on Georgian State Leaderships Prior to Escalations in the Georgian-Ossetian Conflict in 2002, 2004 and 2008. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Bremen Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü,
  • Taşdemir, F. (2006). Uluslararası Terörizme Karşı Devletlerin Kuvvete Başvurma Yetkisi. Ankara: USAK Yayınları.
  • Thomas, T. L. (2009). “The Bear Weent Through The Mountain: Russia Appraises its Five-Day in South Ossetia”. Journal of Slavic Military Studies. 22(1). ss. 31-67.
  • Toal, G. (2008). “Russia’s Kosovo: A Critical Geopolitics of the August War 2008 War over South Ossetia”. Eurasian Geograpphy and Economics. 49(6). ss. 670-705.
  • Toomey, M. (2009). “The August 2008 Battle of South Ossetia: Does Russia Have A Legal Argument For Intervention?”. Temple Int’L & Comp. L.J. 23(2). ss. 443-477.
  • Topal, A. H. (2005). Uluslararası Terörizm ve Terörist Eylemlere Karşı Kuvvet Kullanımı. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ulusoy, Ü. H. (2013). “Uluslararası Hukuk Açısından Libya ve Suriye Örneğinde Koruma Sorumluluğu”. TAAD. 4(14). ss. 269-297.
  • United Nations (1998). “Resolution 1199”. Erişim Tarihi: 25 Mart 2021. https://digitallibrary.un.org/record/260416.
  • United Nations. (1998). “Resolution 1160”. Erişim Tarihi: 25 Mart 2021. https://digitallibrary.un.org/record/252117.
  • Whewell, T. (2008). “Georgia accused of targeting civilians”. BBC. Erişim Tarihi: 25 Mart 2021. http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_depth/7692751.stm.
  • Yapıcı, M. İ. (2007). “Kafkasya’nın Sorunlu Bölgesi: Güney Osetya”. OAKA. 2(3). ss. 71-104.
Toplam 54 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Rumeysa Dursun 0000-0003-2759-4550

Aslı Büşra Kurakcı 0000-0003-1838-2580

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2022
Gönderilme Tarihi 4 Nisan 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 19

Kaynak Göster

APA Dursun, R., & Kurakcı, A. B. (2022). ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler, 9(19), 461-486.
AMA Dursun R, Kurakcı AB. ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. Ağustos 2022;9(19):461-486.
Chicago Dursun, Rumeysa, ve Aslı Büşra Kurakcı. “ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler 9, sy. 19 (Ağustos 2022): 461-86.
EndNote Dursun R, Kurakcı AB (01 Ağustos 2022) ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler 9 19 461–486.
IEEE R. Dursun ve A. B. Kurakcı, “ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ”, Akademik Hassasiyetler, c. 9, sy. 19, ss. 461–486, 2022.
ISNAD Dursun, Rumeysa - Kurakcı, Aslı Büşra. “ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler 9/19 (Ağustos 2022), 461-486.
JAMA Dursun R, Kurakcı AB. ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. 2022;9:461–486.
MLA Dursun, Rumeysa ve Aslı Büşra Kurakcı. “ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler, c. 9, sy. 19, 2022, ss. 461-86.
Vancouver Dursun R, Kurakcı AB. ULUSLARARASI HUKUKTA KUVVETE BAŞVURMAMA VE GÜRCİSTAN ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. 2022;9(19):461-86.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.