Terörle Mücadelede Bütüncül Yaklaşımın Sosyal Politika Uygulamaları Bağlamından Algılanması: Suruç İlçesi Örneği

Yıl 2012, Cilt: 7 Sayı: 2, 257 - 283, 24.07.2014

Fatih Akbulut Fatih Beren

Öz

Terörle mücadeleyi salt silahlı mücadeleden ibaret görmeyen; toplumsal, siyasal ve ekonomik aktörlerin/projelerin de terörle mücadele sürecinde aktif olmalarını öngören bir yaklaşım olan terörle mücadelede, bütüncül yaklaşım stratejisi son dönemde kamuoyu tarafından daha fazla ilgi görmekte ve daha fazla öne çıkmaktadır. Bu yaklaşıma göre, terörle mücadelede önleme/ön alma çalışmaları en az teröre karşı silahlı mücadele kadar önemlidir. Çünkü teröre giden yolların kapanması insanların suça bulaşmasının önüne geçecek ve terörün vermesi muhtemel zararları daha sürecin başından engellemiş olacaktır. Terörü önlemede etkili olan bu önleyici çalışmalar ise daha ziyade teröre bulaşma potansiyeli bulunan kişi ya da kitlelere yönelik olarak gerçekleştirilen sosyal, siyasal ve ekonomik projeler olarak ortaya çıkmaktadır. Son dönemde ağırlık kazanan bu projelerin, bölge halkı tarafından nasıl algılandığı araştırmanın temel sorusunu oluşturmaktadır. Bu çerçevede bölgede yaşayan ve sosyal projelerden yararlanan kişiler ile yararlanmayanlar arasında terör sorununa bakış ve terörle mücadele algısı açısından farklılıklar olup olmadığı ve eğer varsa bu iki grubun algısı arasında ne gibi farklılıklar olduğu q metodoloji tekniği ile incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Terörle Bütüncül Mücadele, Sosyal Politika Uygulamaları, Q Metodu

Perceived Effects of an Integrated Approach to Counter-Terrorism within the Context of Social Policy Implications: Case of Suruc District

Öz

Integrated antiterrorism approach has recently attracted more public attention and became more widely discussed in academic papers. An integrated approach envisages antiterrorism more than just a matter of armed struggle. It proposes an active role for social, political, economic actors/projects. According to this approach, preventive and proactive precautions are as important as military operations. Because, blocking the ways which channel people to terror crimes may prevent people from becoming criminals and other possible damages at the very beginning. These kind of effective anti-terror measures comprises social, political, economic projects targeting risky groups and individuals. The main problematic of this article is: to uncover how these projects are perceived by the people in the region. Within this framework, using Q Methodology technique, it’s studied if there is a difference in perception of terror problem and fight against terror between those individuals who benefit from social project and those who are not.

Anahtar Kelimeler

Integrated Antiterrorism, Social Policy Implications, Q Method

Kaynakça

• BAL, İ. (2000) “Hizbullah Örneği Çerçevesinde Polisin Terör Operasyonları ve Pro-Aktif Terörle Mücadele”, Polis Bilimleri Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 5-6, ss: 53-68.
• BAL, İ. (2006) Terörizm: Terör, Terörizm ve Küresel Terörle Mücadelede Ulusal ve Bölgesel Deneyimler, USAK Yayınları, Ankara.
• BAL, İ. ve Laçiner, S. (2004) “Küresel Terörle Mücadelede ABD Güvenlik Politikalarının Türkiye'nin İç Güvenliğine Yansımaları”, İdris Bal, (Ed.), 21. Yüzyılda Türk Dış Politikası, Nobel Yayınevi, Ankara.
• BEREN, F. (2011) “İnsanlar Neden Terörist Olmaz? Dağa Çıkmanın Önündeki En Büyük Engel: Bireyin Toplumsallaşabilmesi”, Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi, Cilt: 2 Sayı: 2, ss:73-86.
• BEREN, F. (2012) “The Action Profile of PKK/KCK Terrorist Organization”, Review of International Law and Politics, No: 29, ss: 87-107.
• ÇAKIR, Ö. (2002) “Sosyal Dışlanma”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 3.
• DEMİR, F. ve Kul, M. (2011) Modern Bir Araştırma Yöntemi Q Metodu, Adalet Yayınevi, Ankara.
• DİE (2002) Türkiye Özürlüler Araştırması.
• DOLU, O. (2010) Suç Teorileri: Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji, Seçkin Yayınevi, Ankara.
• FERT, İ. (2007) Sosyal Politika ve Suç İlişkisi Ülkemiz Suç Profili Açısından Bir Değerlendirme, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, İzmir.
• GANOR, B. (2002) “Defining Terrorism: is one man’s terrorist another man’s freedom fighter?” Police Practice and Research, Cilt: 3, Sayı: 4, ss. 287–304.
• KAYA, E. (2009) Yoksullukla Mücadelede Avrupa’nın ve Türkiye’nin Sosyal Yardım Modeli, T.C. Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi, Ankara.
• KESKİN, A. (2007) Türkiye’de Terör Sorunu ve Sosyal Politika Stratejileri Açısından Çözümleri, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
• KORAY, M. (2008) Sosyal Politika, İmge Kitabevi, Ankara.
• LAQUER, W. (1978) Terrorism, London: Weidenfeld and Nicolson.
• ÖZKAZANÇ, A. (2009) “Toplumsal Vatandaşlık ve Neo-Liberalizm Sorunu”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt: 64, Sayı: 1.
• ŞENKAL, A. (2005) “Sosyal Politika ve Sosyal Vatandaşlık: Kölelikten Sosyal Vatandaşlığa (Avrupa Birliği Vatandaşlık Örneği)”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi Nevzat Yalçıntaş’a Armağan Özel Sayısı, No: 50, ss. 226-258.
• TOKOL, A. ve Alper, Y. (2011) Sosyal Politika, Dora Yayınları, Bursa.
• USAK (Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu) (2007) Terörle Mücadele Rapor, USAK Yayınları, Ankara.
• WHO (World Health Organization) (2011) World Report on Disability.
• YILMAZ, S. (2006) Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının Yoksullukla Savaşım Politikaları İçindeki Yeri (Eskişehir Örneği), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
• YÜCESAN ÖZDEMİR, G. ve Kutlu, D. (2010) Türkiye’de Sosyal Yardımlar: İktisadi, Siyasi ve Kültürel Yapılar Üzerine Bir Çözümleme, Uluslararası Yoksullukla Mücadele Stratejileri: Deneyimler ve Yeni Fikirler Sempozyumu, İstanbul.