Demokratik Değerler Çerçevesinde İç Güvenlik Hizmetlerinde Yönetişim Yaklaşımı

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 1, 21 - 39, 30.06.2025

Zeynel Kizir , Doğan Bıçkı

Öz

Günümüzde iç güvenlik yönetimi, sadece merkezi devlet otoritelerinin yürüttüğü bir süreç olmaktan çıkmış; yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları ve özel sektör gibi farklı aktörlerin katılımını gerektiren çok boyutlu bir yapıya bürünmüştür. Demokratik bir toplumda güvenliğin sağlanması, yalnızca suçla mücadele etmekten ibaret değildir; aynı zamanda bireysel özgürlüklerin korunması, toplumsal adaletin sağlanması ve halkın güvenlik hizmetlerine duyduğu güvenin artırılması gibi unsurları da içermektedir. Bu makale, demokratik değerler çerçevesinde iç güvenlik hizmetlerinde yönetişim yaklaşımının etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır. Özellikle yönetişim modelinin şeffaflık, hesap verebilirlik ve katılımcılık ilkeleri doğrultusunda iç güvenlik politikalarıyla nasıl bütünleştiği ve güvenlik hizmetlerinin etkinliğine nasıl katkı sağladığı ele alınmaktadır. Türkiye'deki iç güvenlik hizmetlerinde yönetişim anlayışının gelişimi analiz edilerek Avrupa ülkeleri ile karşılaştırmalı bir değerlendirme sunulacaktır. Çalışma, nitel bir araştırma yöntemi benimsemekte olup literatür taraması ve karşılaştırmalı analiz tekniklerine dayanmaktadır. Makale, yönetişim yaklaşımının iç güvenlik hizmetlerinde etkinlik, şeffaflık ve toplumsal katılımı artırdığı varsayımı üzerine inşa edilmiştir. Ayrıca, demokratik bir güvenlik yönetiminin sadece merkezi otoriteler tarafından yürütülen bir süreç olmaktan çıkıp, sivil toplum ve yerel yönetimlerin katılımını gerektirdiği kabul edilmektedir. Türkiye'nin iç güvenlik hizmetlerinde yönetişim yaklaşımıyla sağlanan kazanımlar, Avrupa ülkeleriyle yapılan karşılaştırmalarla birlikte değerlendirildiğinde, güvenlik politikalarında daha fazla şeffaflık ve hesap verebilirlik ihtiyacı ortaya çıkmaktadır. Sonuç olarak Türkiye’de iç güvenlik hizmetlerinde yönetişim modelinin tam anlamıyla benimsenebilmesi için kurumsal reformların gerçekleştirilmesi, yerel yönetimlerin yetkilerinin artırılması ve sivil toplumun güvenlik politikalarına daha aktif katılımının sağlanması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

İç güvenlik , Yönetişim , Şeffaflık , Hesap verebilirlik , Hukukun üstünlüğü , Toplumsal katılım

Etik Beyan

Bu çalışmanın, özgün bir çalışma olduğunu; çalışmanın hazırlık, veri toplama, analiz ve bilgilerin sunumu olmak üzere tüm aşamalarından bilimsel etik ilke ve kurallarına uygun davrandığımı; bu çalışma kapsamında elde edilmeyen tüm veri ve bilgiler için kaynak gösterdiğimi ve bu kaynaklara kaynakçada yer verdiğimi; kullanılan verilerde herhangi bir değişiklik yapmadığımı, çalışmanın Committee on Publication Ethics (COPE)' in tüm şartlarını ve koşullarını kabul ederek etik görev ve sorumluluklara riayet ettiğimi beyan ederim. Herhangi bir zamanda, çalışmayla ilgili yaptığım bu beyana aykırı bir durumun saptanması durumunda, ortaya çıkacak tüm ahlaki ve hukuki sonuçlara razı olduğumu bildiririz.

Governance Approach in Internal Security Services within the Framework of Democratic Values

Öz

In the course of present day, internal security management has ceased to be a process carried out solely by central state authorities, and has taken on a multidimensional structure that requires the participation of different actors such as local governments, civil society organizations, and the private sector. Ensuring security in a democratic society is not only about combating crime; it also includes elements such as protecting individual freedoms, ensuring social justice, and increasing public trust in security services. This article aims to examine the effects of the governance approach in internal security services within the framework of democratic values. In particular, it addresses how the governance model integrates with internal security policies in line with the principles of transparency, accountability, and participation, and how it contributes to the effectiveness of security services. The development of the governance approach in internal security services in Turkey will be analyzed, and a comparative assessment with European countries will be presented. The study adopts a qualitative research method and is based on literature review and comparative analysis techniques. The article is built on the assumption that the governance approach increases effectiveness, transparency, and social participation in internal security services. In addition, it is accepted that democratic security management is not a process carried out solely by central authorities, but requires the participation of civil society and local governments. When the achievements made through the governance approach in Türkiye's internal security services are evaluated together with comparisons made with European countries, the need for more transparency and accountability in security policies emerges. As a result, it is recommended that institutional reforms be carried out, the powers of local governments be increased, and civil society be more actively involved in security policies in order to fully adopt the governance model in internal security services in Turkey.n order to fully adopt the governance model in internal security services in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Internal security , Governance , Transparency , Accountability , Social participation

Kaynakça

• Abrahamsen, R. & Williams, M. C. (2011). Security beyond the state: Private security in international politics. Cambridge University Press.
• AFAD (2021). Stratejik plan 2019-2023 (Güncellenmiş versiyon) Erişim tarihi: 09.03.2025,https://www.afad.gov.tr/kurumlar/afad.gov.tr/e_Kutuphane/Planlar/AFAD_2019_2023_STRATEJIK_PLAN.pdf
• Armenakis, A. A. & Bedeian, A. G. (1999). Organizational change: A review of theory and research in the 1990s. Journal of Management, 25 (3), 293-315. Erişim tarihi: 03.02.2025, https://www.researchgate.net/publication/270592509_
• Avant, D. (2005). The market for force: The consequences of privatizing security. Cambridge University Press.
• Aydın A. H. & Özel A. H. (2016) Türkiye’de iç güvenlik aktörlerinin iç güvenlik yönetiminde halka hesap verebilirlik sorununa ilişkin algıları ve çözüm önerileri, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 18 (31), 46-59. Erişim tarihi: 05.02.2025, https://earsiv.kmu.edu.tr/items/
• Bayley, D. H. (1994). Police for the future. Oxford University Press.
• Bertot, J. C., Jaeger, P. T. & Grimes, J. M. (2010). Using ICTs to create a culture of transparency: E-government and social media as openness and anti-corruption tools for societies. Government Information Quarterly, 27 (3), 264-271. Erişim tarihi: 05.02.2025, https://scholar.google.co.in/citations?user=5PIKbu8AAAAJ&hl=th
• Bevir, M. (2013). A theory of governance. University of California Press.
• Bovens, M. (2007). Analysing and assessing accountability: A conceptual framework. European Law Journal, 13 (4), 447-468. Erişim tarihi: 05.02.2025, https://onlinelibrary.wiley.com/ doi/abs/10.1111/j.1468-0386.2007.00378.x
• Brynjolfsson, E. & McAfee, A. (2014). The second machine age: Work, progress, and prosperity in a time of brilliant technologies. WW Norton Company.
• Çiçek, C. (2011). Küreselleşme ve yerel demokrasi. Liberal katılım söyleminin sınırları: Diyarbakır örneği. Vate Yayınları.
• ÇOGEP Raporu. (2022). Çocuk ve gençler sosyal koruma ve destek programı (ÇOGEP). Emniyet Genel Müdürlüğü. Erişim tarihi: 04.03.2025, https://www.egm.gov.tr/kurumlar/ egm.gov.tr/IcSite/strateji/2022-EGM-Idare-Faaliyet-Raporu-.pdf
• Dahl, R. A. (1989). Democracy and its critics. Yale University Press.
• Demir F. (2011). Bürokrasi-demokrasi ilişkisi ve bürokratların seçilmişlerce kontrolü sorunu, yönetim ve ekonomi. 18 (2), 63-84. Erişim tarihi: 04.03.2025, https://dergipark.org.tr/ tr/pub/ yonveek/issue/13695/165746
• Doğan, Z. (2023). Türkiye’nin güvenlik kültürü, ordu ve askeri darbeler. Sosyal bilimler üzerine araştırmalar-IX , 157-176. Özgür Yayınları. Erişim tarihi: 03.02.2025, https://doi.org /10.58830/ozgur.pub240.c1030
• Dunleavy, P. & Hood, C. (1994). From old public administration to new public management. Public Money & Management, 14 (3), 9-16. Erişim tarihi: 05.03.2025, https://dacemirror.sci-hub.se/journal-article/pdf
• Ekman, J. & Amnå, E. (2012). Political participation and civic engagement: Towards a new typology. Human Affairs, 22 (2), 108-125. Erişim tarihi:05.02.2025, https://philpapers.org/ rec/EKMPPA
• Fernandez, S. & Rainey, H. G. (2006). Managing successful organizational change in the public sector. Public Administration Review, 66 (2), 168-176. Erişim tarihi: 03.02.2025, https://psycnet.apa.org/record/2008-07345-001
• Frontex (2020). Frontex annual risk analysis. Erişim tarihi: 08.03.2025, https://www.frontex.europa.eu/assets/Publications/Risk_Analysis/Risk_Analysis/Annual_Risk_Analysis_2020.pdf
• Fung, A. (2006). Varieties of participation in complex governance. Public Administration Review, 66, 66-75. Erişim tarihi: 03.02.2025, https://faculty.fiu.edu/~revellk/ pad3003/Fung.pdf
• G4S. (2019). Annual Report, Private security and public safety: Collaborative approaches in the UK. G4S Publications. Erişim tarihi: 06.02.2025, https://www.g4s.com/-/media/g4s/corporate/indexed-files/files/financial-presentations/2020/g4s-2019-full-year-results-presentation-11-march-2020.ashx
• Gisselquist, R. M. (2012). Good governance as a concept, and why this matters for development policy. UNU WIDER Working Paper No. 2012/30, Erişim tarihi: 04.03.2025, https://www.wider.unu.edu/sites/default/files/wp2012-030.pdf
• Güleç Solak, S., Oktay, E. & Pekküçükşen, Ş. (2017). Kamu yönetiminde değişime direnç: İç denetim örneği. Strategic Public Management Journal. Erişim tarihi: 03.03.2025, https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/395069
• Hanggi, H. (2003). Making sense of security sector governance. Challenges of Security Sector Governance. Erişim tarihi: 08.03.2025, https://ciaotest.cc.columbia.edu/book/dcaf009/ dcaf009_1.pdf
• Held, D. (2006). Models of democracy (3rd edit.). Polity Press.
• Held, D. & Koenig-Archibugi, M. (2005). Global governance and public accountability. Wiley-Blackwell Press. İçişleri Bakanlığı, Kadın Destek Uygulaması (KADES). Erişim tarihi:12.01.2025, https://www.icisleri.gov.tr/ kadin-destek-uygulamasi
• Jessop, B. (1998). The rise of governance and the risks of failure: The case of economic development. International Social Science Journal, 50 (155), 29-45. Erişim tarihi: 02.02.2025, https://www.research.lancs.ac.uk/portal/en/publications/html
• Jones, T. & Newburn, T. (2006). Policing and the police. Sage Publications.
• Kotter, J. P. (1995). Leading change: Why transformation efforts fail. Harvard Business Review, 73 (2), 59-67. https://heeoe.hee.nhs.uk/sites/default/ files/leading_change_why_transformation_efforts_fail.pdf Erişim tarihi: 12.02.2025
• Lab, S. P. (2014). Crime prevention: Approaches, practices, and evaluations. Routledge.
• Mahalle Polisliği, EGM Asayiş Daire Başkanlığı. Erişim tarihi: 04.03.2025, https://www.asayis.pol.tr/ mahallepolisligi
• Margetts, H. & Dunleavy, P. (2013). The second wave of digital-era governance: A quasi-paradigm for government on the Web. Philosophical Transactions of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences, 371 (1987), 20120382. Erişim tarihi: 02.03.2025, https://researchprofiles.canberra.edu.au/en/
• Osborne, S. P. & Brown, K. (2005). Managing change and innovation in public service organizations. Routledge.
• Özel, M. (2016). Halka karşı hesap verebilirlik bağlamında Türkiye'de iç güvenlik yönetimi: Sorunlar ve çözümler [Doktora tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp.
• Pierre, J. & Peters, B. G. (2000). Governance, politics and the state. Macmillan International Higher Education.
• Polis Akademisi. (2018). Kent güvenlik yönetim sistemleri (KGYS). Erişim tarihi: 02.02.2025, https://cdn2.pa.edu.tr/Upload/Rapor/Dosya/cumhuriyetin-2-yuzyilina-girerken-tu rk-polis-teskilati.pdf
• Rhodes, R. A. W. (1996). The new governance: Governing without government. Political Studies, 44 (4), 652-667. Erişim tarihi: 03.02.2025, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/
• Rothstein, B. & Teorell, J. (2008). What is quality of government? A theory of impartial government institutions. Governance, 21 (2), 165-190. Erişim tarihi: 02.03.2025, https://www.lu.se/lup/publication/
• Schedler, A., Diamond, L. & Plattner (1999). The self-restraining state: Power and accountability in new democracies. Lynne Rienner Publishers.
• Siber Güvenlik Kümelenmesi. (2022). Türkiye siber güvenlik kümelenmesi faaliyet raporu. Erişim tarihi: 04.03.2025, https://siberkume.org.tr/
• Smith, H. (2018). Critical infrastructure protection in Australia. Security Studies Review, 12 (2), 69-81. Erişim tarihi: 12.02.2025, https://www.herbertsmithfreehills.com/insights/2023-03/
• Terpstra, J. & Trommel, W. (2009). Police, managerialization and presentational strategies. Public Administration, 87 (2), 223-243. Erişim tarihi: 02.23.2025,https://research.vu.nl/en/publications/police managerialization-and-presentational-strategies
• Torfing, J. (2005). Governance network theory: Towards a second generation. European Political Science, 4 (3), 305-315. Erişim tarihi: 12.02.2025, https://zpub.uek.krakow.pl/zpub/ article/view/169
• UNDP. (1997). Governance for sustainable human development. United Nations Development Programme. Van Steden, R. & Sarre, R. (2007). The growth of private security: Trends in Europe. Security Journal, 20 (4), 404-415. Erişim tarihi: 03.02.2025, https://core.ac.uk/download/pdf/15474977.pdf
• Walker, S. & Katz, C. M. (2008). The police in America: An introduction. McGraw-Hill.
• Weber, M. (1947). The theory of social and economic organization (A. M. Henderson & T. Parsons, Trans.). Oxford University Press.