This study examined the effect of cooperative small-group instruction on fifth-grade students’ engagement in mathematics. The research was conducted in a public school with 44 students across two classes, comprising an experimental group (n = 26) and a control group (n = 18) from similar socioeconomic backgrounds. Over five weeks, the experimental group received instruction on the Categorical Data Distributions unit through structured cooperative learning activities using the Student Team Achievement Divisions technique, while the control group followed traditional lecture-based instruction with limited opportunities for collaboration. Engagement was measured with the Mathematics Engagement Scale, administered as pre- and post-tests. Students were classified as low engagement (the lowest 30%) or moderate/high engagement (top 70%) based on pre-test scores. ANCOVA analyses, controlling for pre-test scores, confirmed normality and homogeneity assumptions. Findings indicated that the experimental group reported significantly higher engagement than the control group (F(1, 41) = 13.67, p < .05, η² = .25), representing a moderate effect size. Subgroup analyses further revealed that low-engagement students in the experimental group outperformed both low- and moderate/high-engagement students in the control group, while moderate/high-engagement students also showed notable gains (F(3, 39) = 5.32, p = .004, η² = .29). These results highlight the inclusive impact of cooperative learning, particularly in supporting initially disengaged students by fostering a more participatory classroom climate. The findings suggest that students with low participation levels should be identified early and supported through group work, and that lesson content should be designed around cooperative learning strategies.
Cooperative Learning Small-Group Instruction Mathematics Education Student Engagement
Bu araştırma, işbirlikli öğrenme temelli küçük grup öğretiminin beşinci sınıf öğrencilerinin matematik dersine katılım düzeyleri üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Bir devlet okulunda yürütülen çalışma, deney (n=26) ve kontrol (n=18) olmak üzere iki sınıftan toplam 44 öğrenciyi kapsamaktadır. Beş hafta süresince deney grubu, “Kategorik Veri Dağılımları” ünitesine yönelik öğrenci merkezli işbirlikli etkinliklere katılırken; kontrol grubu, işbirliği fırsatlarının sınırlı olduğu geleneksel ders anlatımıyla öğrenim görmüştür. Katılım düzeyleri, geçerliği kanıtlanmış Matematik Dersi Katılım Ölçeği aracılığıyla ön test ve son test şeklinde ölçülmüştür. Kovaryans analizi (ANCOVA) sonuçları, deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubuna göre anlamlı biçimde daha yüksek katılım sergilediğini göstermiştir (F(1,41)=13.67, p<.05, η²=.25). Alt grup analizlerinde ise, başlangıçta düşük katılım düzeyine sahip öğrencilerin deney grubunda belirgin ilerleme kaydettiği ve akranlarını geçtiği; orta/yüksek katılım düzeyindeki öğrencilerin de kontrol grubuna kıyasla daha fazla gelişim gösterdiği bulunmuştur (F(3,39)=5.32, p=.004, η²=.29). Bulgular, işbirlikli öğrenmenin özellikle düşük katılım gösteren öğrenciler için kapsayıcı ve destekleyici bir ortam sağlayarak matematik dersine katılımı artırdığını ortaya koymaktadır. Araştırma sonuçları, düşük katılım düzeyine sahip öğrencilerin erken dönemde belirlenip grup çalışmalarıyla desteklenmesi ve ders içeriklerinin işbirlikli öğrenme stratejilerine dayalı olarak hazırlanması gerektiğini önermektedir.
İşbirlikli Öğrenme Küçük Grup Öğretimi Matematik Eğitimi Öğrenci Katılımı
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Öğretim Kuramları, Öğretim Tasarımı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 4 Ağustos 2025 |
Kabul Tarihi | 23 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 2 |