Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus

Yıl 2022, Cilt: 52 Sayı: 2, 1 - 15, 31.12.2022
https://doi.org/10.51121/akif.2022.19

Öz

Ortaçağın skolâstik düşünce ve dini baskısından kurtulma sancılarını yaşayan Avrupa, XV. Yüzyıldan itibaren üç yeni düşünce akımı ile karşı karşıya gelmiştir. Bunlar, sırasıyla, Rönesans-Reform ve Hümanizmdir. Rönesans’ın merkezi olan Floransa’nın üzerinde bugüne kadar çok durulmamıştır. Hâlbuki Rönesans’ın ateşleme fitili önce, Floransa’da yanmaya başlamıştır. Bu ateşlemenin gerçek sahipleri, Cosme De Medicis (+ 1464) ile Lorent Medicis (+ 1492) olmuştur. Medicis ailesi, Eflatuncu felsefenin hayranları olarak, Pléthon’a (+ 1450) destek vermişler ve Pléthon, onların sarayında, Eflatuncu bir akademi kurmuştur. Bu akademide, Marcile Ficin (+ 1499) çok önemli bir yer işgal etmektedir. Ficin, Ploton’dan ve Plotin’den seçilen Yunanca metinleri, Latinceye çeviriyordu. İşte bu akademinin yayımladığı HERMETİK METİNLER, o dönemin Avrupa’sında en eski vahiyler olarak kabul edilerek, Batı aydınlarının düşüncesinde âdeta yeni ufuklar açmıştır. Corpus Hermeticum adı verilen bu metinlerin, Hz. Musa’dan da önceki bir vahiyi temsil ettiğine iyice inanılmıştı. Bu durum, XV. Yüzyıl Avrupa’sının içinde bulunduğu yeni bir durumdu. Bu dönemin aydınları, Platon’a, Mısır ve İran dinlerinin sırlarına dayanan en eski bir vahye duydukları özlemle birlikte, ortaçağ Hıristiyan ilâhiyatının da mirası olan derin bir tatminsizliği de açıklıyordu. Böylece, iki asra yakın bir zaman, HERMETİSME, inançlı olduğu kadar, inançsız, gizli ateist olan birçok ilâhiyatçı ve filozofu etkilemiştir. En eski bir vahiy olarak kabul edilen, Corpus Hermeticum, Yunan bilgin, İsaac Casaubon (+1514)nun, filolojik temellere dayanarak, çok eski bir vahiy değil, çağımızdan iki veya üç asır öncesine kadar bile gitmeyen Helenistik Hıristiyan Senkretizmini yansıtan bir metin olduğunu ispat edince, Avrupalı aydınlar, şaşkına dönmüşlerdi.

Kaynakça

  • Aydın, Mehmet. “Luther’in Doksan Beş Maddelik Tezine Hermenötik Bir Yaklaşım”. Türk-İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi 14/27 (2019), 9-22.
  • Baudrillart, Alfred. L’Eglise Cath la Renaisseance, le Protestantisme. Paris: Librairie Bloud, 1908.
  • Bremond, Henri. “L’Humanisme dévot”. Histoire Littéraire du sentiment religieux en France, depuis la fin des guerres de religion jusqu’a nos jours 1 (2018).
  • Cayré, Fulbert. Précis de Patrologie. Paris: Desclee, 1930.
  • Champomier, J. “Naissance de l’humanisme chrétien (Saint Justin, Origène, Clément d’Alexandrie)”. Bulletin de l’Association Guillaume Budé Année 3 (1947), 58-95.
  • Domenach, Jean-Marie. “Erasmus”. Encyclopaedia Universalis. ed. Encyclopaedia Universalis. Paris, 1982.
  • Dvornik, Francis. Konsiller Tarihi. çev. Mehmet Aydın. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2019.
  • Eliade, Mircea. Dinin Anlamı ve Sosyal Fonksiyonu. çev. Mehmet Aydın. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2015.
  • Gallez, Jean-Pol. “L’ Humanisme Evangelique Chrétien”. Laval Theologique 70 (2014), 119-141.
  • Guiraud, Jean. Eglise et les Origines de la Renassance. Paris: Nabu Press, 2012.
  • Lacoste, J. Y. Histoire de la théologie. Paris: Broché, 2009.
  • Massaut, J. P. Critique et Tradition à la veille doctrinal de la reform en France. Paris: J. Vrin, 1974.
  • Moingt, J. Dieu qui Vient á l’homme. Paris: Desclee, 2002.
  • Wulf, M. De. hist de la Phil Med. Paris: Kessinger, 1905.

خلفية الإنسانية في أوروبا وإيراسموس

Yıl 2022, Cilt: 52 Sayı: 2, 1 - 15, 31.12.2022
https://doi.org/10.51121/akif.2022.19

Öz

أوروبا التي كانت تعاني من آلام التخلص من الفكر المدرسي والضغط الديني في العصور الوسطى ، الخامس عشر. لقد واجهت ثلاثة تيارات فكرية جديدة منذ القرن التاسع عشر. هذه ، على التوالي ، هي عصر النهضة الإصلاح والإنسانية. لم تحظ فلورنسا ، مركز عصر النهضة ، بالكثير من الاهتمام حتى اليوم. ومع ذلك ، بدأ فتيل الاشتعال في عصر النهضة يحترق لأول مرة في فلورنسا. الملاك الحقيقيون لهذا الإشعال هم Cosme De Medicis (+1464) و Lorent Medicis (+1492). دعمت عائلة ميديشيس ، كمعجبين بالفلسفة الأفلاطونية ، بليثون (+1450) ، وأنشأ بليثون أكاديمية أفلاطونية في بلاطهم. في هذه الأكاديمية ، يحتل Marcile Ficin (+ 1499) مكانًا مهمًا للغاية. ترجم Ficin النصوص اليونانية المختارة من Ploton و Plotin إلى اللاتينية. هنا ، تم قبول النصوص HERMETIC التي نشرتها هذه الأكاديمية باعتبارها أقدم كشف في أوروبا في تلك الفترة وكادت أن تفتح آفاقًا جديدة في فكر المثقفين الغربيين. هذه النصوص ، تسمى Corpus Hermeticum ، كان يعتقد جيدًا أنه يمثل وحيًا أمام موسى. هذا الوضع الخامس عشر. لقد كان وضعًا جديدًا في القرن العشرين في أوروبا. شرح مفكرو هذه الفترة لأفلاطون استياءًا عميقًا كان أيضًا من إرث اللاهوت المسيحي في العصور الوسطى ، إلى جانب حنينهم إلى وحي قديم قائم على أسرار الديانتين المصرية والفارسية. وهكذا ، لما يقرب من قرنين من الزمان ، أثر HERMETISME على العديد من اللاهوتيين والفلاسفة الذين كانوا متدينين وغير مؤمنين وملحدين سريين. عندما يعتبر الكتاب المقدس أقدم وحي ، أثبت العالم اليوناني إسحاق كازاوبون (+1514) على أسس لغوية أنه ليس وحيًا قديمًا جدًا ، ولكنه نص يعكس التوفيق بين المسيحيين الهلنستيين ، والذي لم يذهب حتى قبل قرنين أو ثلاثة قرون قبل عصرنا ، أصيب المفكرون الأوروبيون بالذهول.

Kaynakça

  • Aydın, Mehmet. “Luther’in Doksan Beş Maddelik Tezine Hermenötik Bir Yaklaşım”. Türk-İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi 14/27 (2019), 9-22.
  • Baudrillart, Alfred. L’Eglise Cath la Renaisseance, le Protestantisme. Paris: Librairie Bloud, 1908.
  • Bremond, Henri. “L’Humanisme dévot”. Histoire Littéraire du sentiment religieux en France, depuis la fin des guerres de religion jusqu’a nos jours 1 (2018).
  • Cayré, Fulbert. Précis de Patrologie. Paris: Desclee, 1930.
  • Champomier, J. “Naissance de l’humanisme chrétien (Saint Justin, Origène, Clément d’Alexandrie)”. Bulletin de l’Association Guillaume Budé Année 3 (1947), 58-95.
  • Domenach, Jean-Marie. “Erasmus”. Encyclopaedia Universalis. ed. Encyclopaedia Universalis. Paris, 1982.
  • Dvornik, Francis. Konsiller Tarihi. çev. Mehmet Aydın. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2019.
  • Eliade, Mircea. Dinin Anlamı ve Sosyal Fonksiyonu. çev. Mehmet Aydın. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2015.
  • Gallez, Jean-Pol. “L’ Humanisme Evangelique Chrétien”. Laval Theologique 70 (2014), 119-141.
  • Guiraud, Jean. Eglise et les Origines de la Renassance. Paris: Nabu Press, 2012.
  • Lacoste, J. Y. Histoire de la théologie. Paris: Broché, 2009.
  • Massaut, J. P. Critique et Tradition à la veille doctrinal de la reform en France. Paris: J. Vrin, 1974.
  • Moingt, J. Dieu qui Vient á l’homme. Paris: Desclee, 2002.
  • Wulf, M. De. hist de la Phil Med. Paris: Kessinger, 1905.

THE BACKGROUND OF HUMANISM IN EUROPE AND ERASMUS

Yıl 2022, Cilt: 52 Sayı: 2, 1 - 15, 31.12.2022
https://doi.org/10.51121/akif.2022.19

Öz

Europe, which was in the process of shifting away from the scholastic thought and religious oppression of the Middle Ages, was confronted with three new movements of thought from the fifteenth century onwards. These were, respectively, the Renaissance, the Reformation and Humanism. Florence, the centre of the Renaissance, has not been focused on significantly until today. However, the fuse of the Renaissance was first lit in Florence. The ones who ignated it were COSME DE MEDICIS (+ 1464) and Lorent Medicis (+ 1492). The Medici family, admirers of Platonic philosophy, supported Pléthon (+ 1450) who founded a Platonic academy at their palace. In this academy, Marcile Ficin (+ 1499) occupied a very important place. Ficin translated select Greek texts from Ploton and Plotin into Latin. The HERMETIC TEXTS published by this academy were accepted as the oldest revelations in the Europe of that period and opened new horizons in the thought of Western intellectuals. It was firmly believed that these texts, called CORPUS HERMETICUM, represented a revelation even before Moses. This was a new situation in Europe in the fifteenth century. The intellectuals of this period, with their longing for Plato and for an ancient revelation based on the secrets of the Egyptian and Persian religions, expressed a deep dissatisfaction (with the current state of theology), which was also the legacy of medieval Christian theology. Thus, for nearly two centuries, HERMETISM influenced many theologians and philosophers, both believers and non-believers, i.e. those who were secretly atheists. European intellectuals were astonished when the Greek scholar Isaac CASAUBON (+ 1514) proved on philological grounds that the Corpus Hermeticum, considered to be the oldest revelation, was not an ancient revelation, but a text reflecting the HELENISTIC CHRISTIAN SYNCHRETISM, which did not go back even two or three centuries before our era.

Kaynakça

  • Aydın, Mehmet. “Luther’in Doksan Beş Maddelik Tezine Hermenötik Bir Yaklaşım”. Türk-İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi 14/27 (2019), 9-22.
  • Baudrillart, Alfred. L’Eglise Cath la Renaisseance, le Protestantisme. Paris: Librairie Bloud, 1908.
  • Bremond, Henri. “L’Humanisme dévot”. Histoire Littéraire du sentiment religieux en France, depuis la fin des guerres de religion jusqu’a nos jours 1 (2018).
  • Cayré, Fulbert. Précis de Patrologie. Paris: Desclee, 1930.
  • Champomier, J. “Naissance de l’humanisme chrétien (Saint Justin, Origène, Clément d’Alexandrie)”. Bulletin de l’Association Guillaume Budé Année 3 (1947), 58-95.
  • Domenach, Jean-Marie. “Erasmus”. Encyclopaedia Universalis. ed. Encyclopaedia Universalis. Paris, 1982.
  • Dvornik, Francis. Konsiller Tarihi. çev. Mehmet Aydın. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2019.
  • Eliade, Mircea. Dinin Anlamı ve Sosyal Fonksiyonu. çev. Mehmet Aydın. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2015.
  • Gallez, Jean-Pol. “L’ Humanisme Evangelique Chrétien”. Laval Theologique 70 (2014), 119-141.
  • Guiraud, Jean. Eglise et les Origines de la Renassance. Paris: Nabu Press, 2012.
  • Lacoste, J. Y. Histoire de la théologie. Paris: Broché, 2009.
  • Massaut, J. P. Critique et Tradition à la veille doctrinal de la reform en France. Paris: J. Vrin, 1974.
  • Moingt, J. Dieu qui Vient á l’homme. Paris: Desclee, 2002.
  • Wulf, M. De. hist de la Phil Med. Paris: Kessinger, 1905.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din, Toplum ve Kültür Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mehmet Aydın 0000-0003-4640-2972

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 52 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Aydın, M. (2022). Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus. Akif, 52(2), 1-15. https://doi.org/10.51121/akif.2022.19
AMA Aydın M. Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus. Akif. Aralık 2022;52(2):1-15. doi:10.51121/akif.2022.19
Chicago Aydın, Mehmet. “Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı Ve Erasmus”. Akif 52, sy. 2 (Aralık 2022): 1-15. https://doi.org/10.51121/akif.2022.19.
EndNote Aydın M (01 Aralık 2022) Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus. Akif 52 2 1–15.
IEEE M. Aydın, “Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus”, Akif, c. 52, sy. 2, ss. 1–15, 2022, doi: 10.51121/akif.2022.19.
ISNAD Aydın, Mehmet. “Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı Ve Erasmus”. Akif 52/2 (Aralık 2022), 1-15. https://doi.org/10.51121/akif.2022.19.
JAMA Aydın M. Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus. Akif. 2022;52:1–15.
MLA Aydın, Mehmet. “Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı Ve Erasmus”. Akif, c. 52, sy. 2, 2022, ss. 1-15, doi:10.51121/akif.2022.19.
Vancouver Aydın M. Avrupa’da Hümanizmin Arka Plânı ve Erasmus. Akif. 2022;52(2):1-15.