İletişim Teknolojilerinin Sinema Alanına Yansıması: Sinemanın Dijitalleşmesinde Sinema Öğrencilerinin Tepki ve Beklentileri

Yıl 2018, , 51 - 74, 28.12.2018

Arzu Ertaylan

https://doi.org/10.31123/akil.460797

Öz

Kitle iletişim
araçlarının teknoloji ile arasındaki doğrudan bağ, internetin gelişmesi ile
birlikte kitle iletişiminin her alanında ciddi dönüşümler ortaya
çıkarmıştır.  Gazetecilik ve radyo
alanlarında ortaya çıkan gelişmeler neredeyse yazılı basını ve radyo
yayıncılığını sonlandırma noktasına getirmiş ve yerlerini büyük bir hızla
internet gazeteciliği ve internet radyoculuğu almıştır. Üstelik bu yeni
gelişmeler, okur ve dinleyici kültürünü de değiştirmiş ve kendi okur ve
dinleyici kitlesini oluşturmuştur.          Çok
geçmeden benzeri bir süreç sinemaya da yansımış ve küresel dünyanın teknoloji
alanında geldiği noktanın sinemadaki yeni izdüşümü olan dijitial sinema ile
birlikte, sinemanın üretim, dağıtım ve gösterim alanlarında ciddi dönüşümler
ortaya çıkmış; dolayısıyla sinema izleyicisi de bu dönüşümlerden payına düşeni
almıştır.

Sinemanın üretim,
dağıtım ve gösterim alanlarında ortaya çıkan dönüşümlere dikkat çeken yeni
medya çalışmalarının,  alan açısından son
derece kıymetli oldukları aşikardır. Bununla birlikte, her türlü teknolojik
gelişmenin hedef kitlesi olarak insan unsurunun bu çalışmalarda göz ardı
edilmemesi gerektiği düşünülmektedir. Özellikle de sinema sanatının gelecekteki
profesyonelleri olma iddiası sebebi ile eğitim alan sinema öğrencilerinin, sinemanın
dijitalleşmesi konusundaki düşünceleri, incelenmeye değer bulunmaktadır.  Bu nedenle bu
çalışmada, sinemanın dijitalleşmesinin, güzel sanatlar fakültesi
öğrencileri  nezdinde nasıl algılandığı
ve   onların bu alanda çalışmak üzere
sektöre hazır olup olmadıkları konusundaki algıları   ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Batı
illerindeki öğrencilerin sektörün merkezinde ya da yakınında olmaları nedeniyle
sahip oldukları avantaj göz önüne alındığında, çalışma  doğu illerindeki verilerin önemine odaklanmış
ve bu bağlamda örneklem olarak Yüzüncü Yıl Üniversitesi Güzel Sanatlar
Fakültesi Sinema-Tv öğrencileri seçilmiştir. Çalışmada görüşme tekniği
kullanılmış ve elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi  ile analiz edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Yeni medya, dijitial sinema, sinema-tv öğrencileri, Betimsel Analiz Yöntemi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi

Kaynakça

• Akbulut, Hasan (2014): “Sinemaya Gitmek ve Seyir: Bir Sözlü Tarih Çalışması 1”, Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi (EJOIR), 2 ( özel sayı): 73-94. Tuğran, F.E, ve Tuğran, A.H.(2016). “Pelikülden Dijitale: Sinemada Değişimler”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (4): 65-73.Erkılıç Hakan(2012), Türkiye’de Sinema Salonlarının Dijital Dönüşümü. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication-TOJDAC. 2(2):94-99.
• Erkılıç, Hakan ve Toprak, Gül (2012). “Belgesel Sinemanın Alternatif Dağıtım ve Gösterim Olanağı Olarak İnternet”, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication-TOJDAC, 2(2):10-16. Erus, Zeynep Çetin (2007) “Film Endüstrisi ve Dağıtım:1990 Sonrası Türk Sinemasında Dağıtım Sektörü”, Selçuk İletişim Dergisi, 4(4): 5-16. Geray, Haluk (2002). İletişim ve Teknoloji, Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları, Ankara: Ütopya.Kaba, Ramazan (2017). “Dijital Kültür Bağlamında Genç Kuşak ve Sinema İlişkisi”, http://www.otekisinema.com/dijital-kultur-genc-kusak-sinema/ (24.05.2018).
• Kara, Selmin (2016). “Dijital Diyarın Canavarları: Dijital Sinemada Gerçeklik ve Kökenlere Dönüş”, Sekans Sinema Kültürü Dergisi, Mart, e1: 109-130.Kırel, Serpil (2010), Kültürel Çalışmalar ve Sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi.Kırel, Serpil (2015), “Seyir ve Deneyim Açısından Sinema Salonu Nasıl Bir Yerdir?”, Sinema Neyi Anlatır: Ayşen Oluk Ersümer (der) içinde. İstanbul, Hayalperest Yayınevi.Nişancı, İlkay (2011).“Kurgunun Güncel Sorunsalı: Eisenstein’ın Dikey Kurgusunun Evrimi, İletişim Fakültesi Dergisi, 41: 63-80.Öksüz, Onur (2008), Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne Üyelik Sürecinde Resmi Söylem Karşısında Sivil Toplum Söylemi: 1990 Sonrasına Eleştirel Bir Bakış. Yayınlanmamış doktora tezi. İzmir: E.Ü. SBE. Özarslan, Zeynep (2008). “Yeni Medya Döneminde Sinemanın Geleceği”, http://bianet.org/biamag/sanat/159421-yeni-medya-doneminde-sinemanin-gelecegi (10.06.2018).Özdemir Murat (t.b). “Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (1). 323-343.Parsa, Alev ve Akçora, Elçin (2016). “Dijital Sinemada Yeni Anlatım Formları: Görsel Efektler”, 1st International Visual Arts and Aesthetics Symposium, 25-28 Ağustos 2016, Greece – Chios. ISBN: 978-605-323-846-1: 219-240.
• Sunal, Gözde, “Sanal Gerçeklik ve Dijital Sinemanın Olanakları Üzerine Bir Değerlendirme”, İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF-E Dergi, Cilt: 1, sayı: 2(1), ISSN: 2528-9519: 294-309.Taş, Öz Perihan (2012) , “Pelikülden Dijitale Sinemada Seyir Kültürü ve Seyircinin Değişen Konumu”, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, TOJDAC, 2(2): 65-73.Tümüklü, Abbas (2000). “Eğitim Bilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yöntemi, sayı 24, güz: 543-559.Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan. (2012). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.