Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Dağılan Beyin Parçalarına Gülmek: Quentın Tarantıno Filmlerinde Şiddet ve Mizah

Yıl 2016, Sayı: 25, 179 - 193, 30.06.2016
https://doi.org/10.31123/akil.438541

Öz

Quentin Tarantino filmlerindeki şiddet ile mizah ilişkisini incelemeyi amaçlayan bu
makale üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde sinemada şiddet ve şiddetin seyirci
ile ilişkisi ele alınmakta, izleyen bölüm mizah ve sinemada mizahın şiddetle ilişkisine
odaklanmaktadır. Son bölümde ise Tarantino filmlerinin genel nitelikleri karakterler,
anlatım özellikleri ve diyalogları üzerinden incelenip şiddet ve mizahla ilişkisi ortaya
konmaktadır. Bunu yaparken mizaha ilişkin uyuşmazlık kuramından, absürt ve kara
mizah kavramlarından yararlanılmaktadır.

Kaynakça

  • Appelbaum, Robert (2013). “Notes Toward an Aesthetics of Violence.” StudiaNeophilologica. 85 (2): 119-132. doi: 10.1080/00393274.2013.820035. Batur, Enis (der.) (2010). Kara Mizah Antolojisi. 2. Baskı. İstanbul: Sel Yayıncılık. Bergson, Henri (2003). Laughter: An Essay on the Meaning of the Comic. Trans. Cloudesley Brereton and Fred Rothwell. The Project Gutenberg Etext. Breton, André (2009). Anthology of Black Humour. Trans. Mark Polizzotti. London: Telegram. Camus, Albert (1962). Sisyphe Efsanesi: Uyumsuz Üzerine Deneme. Çev. Tahsin Yücel. İstanbul: Ataç Kitabevi. Crawley, Tony (1994). “Quentin Tarantino.” Film Review. November. Critchley, Simon (2002). On Humour. London: Routledge. Freud, Sigmund (1928). “Humour.” International Journal of Psychoanalysis. 9: 1-6. Freud, Sigmund (2012). Espriler ve Bilinçdışı ile İlişkileri. 5. Basım. Freud Kitaplığı: 7. Çev. Dr. Emre Kapkın. İstanbul: Payel. Giroux, Henry A. (1995). “Pulp Fiction and the Culture of Violence”. Harvard Educational Review. 65: 299-314. Goldstein, Jeffrey (1999). “The Attractions of Violent Entertainment”. Media Psychology. 1 (3): 271-282. doi: 10.1207/s1532785xmep0103_5. Kant, Immanuel (1987). Critique of Judgment. Trans. Werner S. Pluhar. Indianapolis: Hackett. Martin, Rod A. (2007). The Psychology of Humor: An Integrative Approach. World Public Library Association. McIntosh, William D., John D. Murray, Rebecca M. Murray and Sunita Manian (2009). “What is So Funny About a Poke in the Eye? The Prevalence of Violence in Comedy Films and Its Relation to Social and Economic Threat in the United States, 1951-2000.” Mass Communication and Society. 6: 345-360. doi: 10.1207/S15327825MCS0604_1. Peary, Gerald (der.) (2010). Quentin Tarantino. Çev. Neşfa Dereli. İstanbul: Agora Kitaplığı. Yokota, Fumie and Thompson, Kimberly M. (2000). “Violence in G-Rated Animated Films.” Journal of the American Medical Association. 283 (20): May 24-31. Filmler Affedilmeyen [The Unforgiven]. Yön. Clint Eastwood. 1992. Warner Bros, Malpaso Productions. Ahmak [The Jerk]. Yön. Carl Reiner. 1979. Aspen Film Society. Avanak Ajan [The Spy Who Shagged Me]. Yön. Jay Roach. 1999. New Line Cinema, Eric’s Boy, Moving Pictures, Team Todd. Bahçıvan [L’arroseur Arrosé]. Yön. Louis Lumière. 1895. Lumière. Dehşet Gezegeni [Planet Terror]. Yön. Robert Rodriguez. 2007. Dimension Films, Troublemaker Studios, Rodriguez International Pictures, The Weinstein Company. Evde Tek Başına 2 [Home Alone 2: Lost in New York]. Yön. Chris Columbus. 1992. Twentieth Century Fox Film Corporation, Hughes Entertainment. Full Metal Jacket. Yön. Stanley Kubrick. 1987. Natant, Stanley Kubrick Productions, Warner Bros. Gençlik Yılları [American Grafiti]. Yön. George Lucas. 1973. Universal Pictures, Lucasfilm, The Coppola Company. Gümüş Eyerler [Blazing Saddles]. Yön. Mel Brooks. 1974. Crossbow Productions, Warner Bros. İnce Kırmızı Hat [The Thin Red Line]. Yön. Terrence Malick. 1998. Fox 2000 Pictures, GeislerRoberdeau, Phoenix Pictures. Jackie Brown. Yön. Quentin Tarantino. 1997. Miramax, A Band Apart, Mighty Mighty Afrodite Productions. Kill Bill Vol.1. Yön. Quentin Tarantino. 2003. Miramax, A Band Apart, Super Cool ManChu. Kill Bill Vol.2. Yön. Quentin Tarantino. 2004. Miramax, A Band Apart, Super Cool ManChu. Ölüm Geçirmez [Death Proof]. Yön. Quentin Tarantino. 2007. Dimension Films, Troublemaker Studios, Rodriguez International Pictures, The Weinstein Company. Pembe Panter’in Dönüşü [The Return of the Pink Panther]. Yön. Blake Edwards. 1975. ITC Films, Incorporated Television Company, Jewel Productions, Pimlico Films, United Artists. Rezervuar Köpekleri [Reservoir Dogs]. Yön. Quentin Tarantino. 1992. Live Entertainment, Dog Eat Dog Productions Inc. Trading Places. 1983. Yön. John Landis. Cinema Group Ventures, Paramount Pictures. Ucuz Roman [Pulp Fiction]. Yön. Quentin Tarantino. 1994. Miramax, A Band Apart, Jersey Films. Zincirsiz [Django Unchained]. Yön. Quentin Tarantino. 2012. The Weinstein Company, Columbia Pictures.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Levent Yılmazok Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2016
Gönderilme Tarihi 3 Mart 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Sayı: 25

Kaynak Göster

APA Yılmazok, L. (2016). Dağılan Beyin Parçalarına Gülmek: Quentın Tarantıno Filmlerinde Şiddet ve Mizah. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(25), 179-193. https://doi.org/10.31123/akil.438541