BibTex RIS Kaynak Göster

Rethinking Public Relations in Public Sector

Yıl 2012, Sayı: 16, 63 - 79, 30.06.2012

Öz

The trend of evaluation of public relations within business administration discipline as a management tecnique by an instrumental approach has prevented the understanding of all aspects the role of public relations in public administration. Due to the property of belonging to the state, public administration has a political character. In this study, public relations has tackled as a political entity by a critical approach and been examined with the aspects of political and administrative. Causal explanations and the function of participation in public administration of public relations is aimed to attract attention

Kaynakça

  • Akbulut, Örsan (2007). Küreselleşme, Ulus-Devlet ve Kamu Yönetimi, Ankara: TODAİE.
  • Akbulut, Örsan (2005). Siyaset ve Yönetim İlişkisi Kuramsal ve Eleştirel Bir Yaklaşım, Ankara: TODAİE.
  • Althusser, Louis (1994). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, Çev. Yusuf Alp-Mahmut Özışık, İstanbul: İletişim.
  • Aronoff, Craig E. and Otis W. Baskin (1983). Public Relations: The Profession and The Practice, MN:West Publishing Co. USA.
  • Asna, Alâeddin (1969). Halkla İlişkiler, Ankara: TODAİE.
  • Bobbıo, Norberto ve Jacoues Texier (1982). Gramsci ve Sivil Tolum, Çev. Arda İpek, Kenan Somer, Ankara: Sevinç.
  • Box, Richard C. (2004). Critical Social Theory in Public Administration, M.E. Sharpe Inc., USA.
  • Brown, Robert E. (2003). “A Matter of Chance: the Emergence of Probability and the Rise of Public Relations”, Public Relations Review, V.29.
  • Budak, Gönül, Gülay Budak (1995). Halkla İlişkiler (Davranışsal Bir Yaklaşım), İstanbul: Beta.
  • Burkart, Roland (1994). “Consensus Oriented Public Relations as a Solution To the Landfill Conflict”, Waste Management & Research, Vol.12, No.3, 223-232.
  • Burkart, Roland (2007). “On Jürgen Habermas and public relations”, Public Relations Review, Vol.33, 249-254.
  • Canfıeld, Bertrand G. and H.Frazier Moore (1973). Public Relations Principles, Cases and Problems, Richard D. Irwin Inc. USA, Sixth Edition.
  • Cutlıp, Scott M., Allen H. Center (1971). Effective Public Relations, Inc. USA: Prentice-Hall, Fourth Edition.
  • Denhardt, Janet and Robert Denhardt (2003). The New Public Service: Serving, Not Steering, M.E. Sharpe, Armonk-NY.
  • Dılenschneıder, Robert L.(1996). Dartnell’s Public Relations Handbook, Fourth Edition, USA: Dartnell Corporation.
  • Erdoğan, İrfan (2002). İletişimi Anlamak, Ankara: Erk.
  • Erdoğan, İrfan (2006). Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler, Ankara: Erk.
  • Eryılmaz, Bilâl (2007). Kamu Yönetimi, İstanbul: Erkam.
  • Fox, Charles J. and Hugh T. Miller (1995). Postmodern Public Administration: Toward Discourse, Inc., USA: Sage Publications.
  • Gelders, Dave and Øyvind Ihlen (2010). “Government communication about potential policies: Public relations, propaganda or both?”, Public Relations Review, 36(1), 59-62.
  • Grunıg, James and Todd Hunt (1984). Managing Public Relations, New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
  • Grunıg, James and Larissa Grunig (1992). “Models of Public Relations and Communication”, Excellence in Public Relations, Edited by James Grunig, Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Habermas, Jürgen (2000). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çev. Tanıl Bora-Mithat Sancar, İstanbul: İletişim.
  • Harrıson, Shirley, Kevin Moloney (2004). “Comparing two public relations pioneers: American Ivy Lee and British John Eliot”, Public Relations Review, 30(2), 205-215.
  • Holtzhausen, Derina (2002). “Towards a postmodern research agenda for public relations”, Public Relations Review, Vol.28, No.3, 251-264.
  • Hutton, James G.(1999). “The Definition, Dimensions, and Domain of Public Relations”, Public Relations Review, V.25, I.2.
  • İdari Reform Danışma Kurulu Raporu (1972). İdarenin Yeniden Düzenlenmesi İlkeler ve Öneriler, Ankara: TODAİE.
  • Jackson, Nigel (2010). “Political Public Relations: spin, persuasion or relationship building?”, http://www.psa. ac.uk/journals/pdf/5/2010/1192_1076.pdf , Erişim Tarihi: 02.02.2011.
  • Kazancı, Metin (1972).“Halkla İlişkiler ve İdari Danışma Merkezleri”, AİD, C.5.S.2.,11-24.
  • Kazancı, Metin (1973). “Türk Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Anlayış ve Uygulaması”, AİD, C.6, S.3, 74-86.
  • Kazancı, Metin (1982). Halkla İlişkiler, Ankara: Savaş.
  • Lee, Mordecai (1998). “Public Relations in Public Administration: A Disappearing Act in Public Administartion Education”, Public Realtions Review, 24(4), 509-520.
  • Lee, Mordecai (2009). “The Return of Public Relations to the Public Administration Curriculum?”, Journal of Public Affairs Education, 15(4), 515-533.
  • L’etang, Jacquie (2004). Public Relations in Britain: A History of Professional Practice in the 20th Century, Publishers New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Mcnaır, Brian (2002). “Politikada Temsil ve Temsilin Politikası”, Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar, Der. Jacquie L’Etang ve Magda Pieczka, Ankara: Vadi.
  • Merkezi Hükümet Teşkilatı Araştırma Projesi Raporu (1966). Merkezi Hükümet Teşkilatı Kuruluş ve Görevleri, Ankara: TODAİE.
  • Mıckey, Thomas (1997). “A postmodern view of public relations: Sign and reality”, Public Relations Review, Volume 23, Issue 3, p. 271-284.
  • Moloney, Kevin (2006). Rethinking Public Relations, 2nd Edition, Routledge, New York.
  • Nessmann, Karl (1995). “Public Relations in Europe: A Comparison with the United States”, Public Relations Review, Vol.21, No.2, p.151-160.
  • Pınsdorf, Marion K. (1999). “Woodrow Wilson’s Public Relations: Wag the Hun”, Public Relations Review, V.25 (3).
  • Russel, Karen Miller and Carl O. Bishop (2009). “Understanding Ivy Lee’s Decleration of Principles: U.S.
  • Newspaper and Magazine Coverage of Publicity and Press Agentry, 1865-1904”, Public Relations Review, V.35, p.91-99.
  • Sabuktay, Ayşegül (2009). Türkiye’de Devlet ve Kamu Yönetimi Mülksüzleştirmenin Yönetimi, TODAİE, Ankara.
  • Sartorı, Giovanni (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, Yetkin Yayınları, Ankara.
  • Shoemaker, Pamela., Stephen D. Reese (1997). “İdeolojinin Medya İçeriği Üzerine Etkisi”, Medya, Kültür, Siyaset, Der: Süleyman İrvan, Ankara.
  • Sımon, Herbert, Donald W. Smithburg, Victor A. Thompson (1985). Kamu Yönetimi, Çev. Cemal Mıhçıoğlu, SBF Yayını, Ankara.
  • Şen, Semra, Meral Çerçi (1974). Halkla İlişkiler, DPT Yayını, Ankara.
  • Şener, Hasan Engin (2005). “Kamu Yönetiminde Katılım ve Çoğulculuk”, AİD, C.38, S.4, s.1-22.
  • Tortop, Nuri (1990). Halkla İlişkiler, G.Ü. BYYO Matbaası, Ankara.
  • Uysal, Birkan (1998). Siyaset Yönetim Halkla İlişkiler, TODAİE, Ankara.
  • Üşür, Serpil Sancar (1997). İdeolojinin Serüveni, İmge Kitabevi, Ankara.
  • Wılson, Woodrow (1961). “İdarenin İncelenmesi”, Seçme Parçalar, Çev.: Nermin Abadan, Yenilik Basımevi, İstanbul.

Kamu Yönetiminde Halkla İlişkileri Yeniden Düşünmek

Yıl 2012, Sayı: 16, 63 - 79, 30.06.2012

Öz

Halkla ilişkileri, araçsal yaklaşımla bir yönetim tekniği olarak işletme disiplini içinde değerlendirme eğilimi, halkla ilişkilerin kamu yönetimindeki işlevinin tüm boyutlarıyla anlaşılmasını engellemektedir. Kamu yönetimi, devlete ait olma özelliği nedeniyle, siyasal bir niteliğe sahiptir. Bu çalışmada, halkla ilişkiler siyasal bir varlık olarak eleştirel bir yaklaşımla ele alınmış, siyasal ve yönetsel boyutlarıyla incelenmiştir. Halkla ilişkilerin, nedensel açıklamalarına ve yönetime katılma işlevine dikkat çekilmesi amaçlanmıştır

Kaynakça

  • Akbulut, Örsan (2007). Küreselleşme, Ulus-Devlet ve Kamu Yönetimi, Ankara: TODAİE.
  • Akbulut, Örsan (2005). Siyaset ve Yönetim İlişkisi Kuramsal ve Eleştirel Bir Yaklaşım, Ankara: TODAİE.
  • Althusser, Louis (1994). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, Çev. Yusuf Alp-Mahmut Özışık, İstanbul: İletişim.
  • Aronoff, Craig E. and Otis W. Baskin (1983). Public Relations: The Profession and The Practice, MN:West Publishing Co. USA.
  • Asna, Alâeddin (1969). Halkla İlişkiler, Ankara: TODAİE.
  • Bobbıo, Norberto ve Jacoues Texier (1982). Gramsci ve Sivil Tolum, Çev. Arda İpek, Kenan Somer, Ankara: Sevinç.
  • Box, Richard C. (2004). Critical Social Theory in Public Administration, M.E. Sharpe Inc., USA.
  • Brown, Robert E. (2003). “A Matter of Chance: the Emergence of Probability and the Rise of Public Relations”, Public Relations Review, V.29.
  • Budak, Gönül, Gülay Budak (1995). Halkla İlişkiler (Davranışsal Bir Yaklaşım), İstanbul: Beta.
  • Burkart, Roland (1994). “Consensus Oriented Public Relations as a Solution To the Landfill Conflict”, Waste Management & Research, Vol.12, No.3, 223-232.
  • Burkart, Roland (2007). “On Jürgen Habermas and public relations”, Public Relations Review, Vol.33, 249-254.
  • Canfıeld, Bertrand G. and H.Frazier Moore (1973). Public Relations Principles, Cases and Problems, Richard D. Irwin Inc. USA, Sixth Edition.
  • Cutlıp, Scott M., Allen H. Center (1971). Effective Public Relations, Inc. USA: Prentice-Hall, Fourth Edition.
  • Denhardt, Janet and Robert Denhardt (2003). The New Public Service: Serving, Not Steering, M.E. Sharpe, Armonk-NY.
  • Dılenschneıder, Robert L.(1996). Dartnell’s Public Relations Handbook, Fourth Edition, USA: Dartnell Corporation.
  • Erdoğan, İrfan (2002). İletişimi Anlamak, Ankara: Erk.
  • Erdoğan, İrfan (2006). Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler, Ankara: Erk.
  • Eryılmaz, Bilâl (2007). Kamu Yönetimi, İstanbul: Erkam.
  • Fox, Charles J. and Hugh T. Miller (1995). Postmodern Public Administration: Toward Discourse, Inc., USA: Sage Publications.
  • Gelders, Dave and Øyvind Ihlen (2010). “Government communication about potential policies: Public relations, propaganda or both?”, Public Relations Review, 36(1), 59-62.
  • Grunıg, James and Todd Hunt (1984). Managing Public Relations, New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
  • Grunıg, James and Larissa Grunig (1992). “Models of Public Relations and Communication”, Excellence in Public Relations, Edited by James Grunig, Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Habermas, Jürgen (2000). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çev. Tanıl Bora-Mithat Sancar, İstanbul: İletişim.
  • Harrıson, Shirley, Kevin Moloney (2004). “Comparing two public relations pioneers: American Ivy Lee and British John Eliot”, Public Relations Review, 30(2), 205-215.
  • Holtzhausen, Derina (2002). “Towards a postmodern research agenda for public relations”, Public Relations Review, Vol.28, No.3, 251-264.
  • Hutton, James G.(1999). “The Definition, Dimensions, and Domain of Public Relations”, Public Relations Review, V.25, I.2.
  • İdari Reform Danışma Kurulu Raporu (1972). İdarenin Yeniden Düzenlenmesi İlkeler ve Öneriler, Ankara: TODAİE.
  • Jackson, Nigel (2010). “Political Public Relations: spin, persuasion or relationship building?”, http://www.psa. ac.uk/journals/pdf/5/2010/1192_1076.pdf , Erişim Tarihi: 02.02.2011.
  • Kazancı, Metin (1972).“Halkla İlişkiler ve İdari Danışma Merkezleri”, AİD, C.5.S.2.,11-24.
  • Kazancı, Metin (1973). “Türk Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Anlayış ve Uygulaması”, AİD, C.6, S.3, 74-86.
  • Kazancı, Metin (1982). Halkla İlişkiler, Ankara: Savaş.
  • Lee, Mordecai (1998). “Public Relations in Public Administration: A Disappearing Act in Public Administartion Education”, Public Realtions Review, 24(4), 509-520.
  • Lee, Mordecai (2009). “The Return of Public Relations to the Public Administration Curriculum?”, Journal of Public Affairs Education, 15(4), 515-533.
  • L’etang, Jacquie (2004). Public Relations in Britain: A History of Professional Practice in the 20th Century, Publishers New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Mcnaır, Brian (2002). “Politikada Temsil ve Temsilin Politikası”, Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar, Der. Jacquie L’Etang ve Magda Pieczka, Ankara: Vadi.
  • Merkezi Hükümet Teşkilatı Araştırma Projesi Raporu (1966). Merkezi Hükümet Teşkilatı Kuruluş ve Görevleri, Ankara: TODAİE.
  • Mıckey, Thomas (1997). “A postmodern view of public relations: Sign and reality”, Public Relations Review, Volume 23, Issue 3, p. 271-284.
  • Moloney, Kevin (2006). Rethinking Public Relations, 2nd Edition, Routledge, New York.
  • Nessmann, Karl (1995). “Public Relations in Europe: A Comparison with the United States”, Public Relations Review, Vol.21, No.2, p.151-160.
  • Pınsdorf, Marion K. (1999). “Woodrow Wilson’s Public Relations: Wag the Hun”, Public Relations Review, V.25 (3).
  • Russel, Karen Miller and Carl O. Bishop (2009). “Understanding Ivy Lee’s Decleration of Principles: U.S.
  • Newspaper and Magazine Coverage of Publicity and Press Agentry, 1865-1904”, Public Relations Review, V.35, p.91-99.
  • Sabuktay, Ayşegül (2009). Türkiye’de Devlet ve Kamu Yönetimi Mülksüzleştirmenin Yönetimi, TODAİE, Ankara.
  • Sartorı, Giovanni (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, Yetkin Yayınları, Ankara.
  • Shoemaker, Pamela., Stephen D. Reese (1997). “İdeolojinin Medya İçeriği Üzerine Etkisi”, Medya, Kültür, Siyaset, Der: Süleyman İrvan, Ankara.
  • Sımon, Herbert, Donald W. Smithburg, Victor A. Thompson (1985). Kamu Yönetimi, Çev. Cemal Mıhçıoğlu, SBF Yayını, Ankara.
  • Şen, Semra, Meral Çerçi (1974). Halkla İlişkiler, DPT Yayını, Ankara.
  • Şener, Hasan Engin (2005). “Kamu Yönetiminde Katılım ve Çoğulculuk”, AİD, C.38, S.4, s.1-22.
  • Tortop, Nuri (1990). Halkla İlişkiler, G.Ü. BYYO Matbaası, Ankara.
  • Uysal, Birkan (1998). Siyaset Yönetim Halkla İlişkiler, TODAİE, Ankara.
  • Üşür, Serpil Sancar (1997). İdeolojinin Serüveni, İmge Kitabevi, Ankara.
  • Wılson, Woodrow (1961). “İdarenin İncelenmesi”, Seçme Parçalar, Çev.: Nermin Abadan, Yenilik Basımevi, İstanbul.
Toplam 52 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Fulya Şen Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 16

Kaynak Göster

APA Şen, F. (2012). Kamu Yönetiminde Halkla İlişkileri Yeniden Düşünmek. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(16), 63-79.