The of Comunication Education: Creating A New Intellectual

Yıl 2011, Sayı: 15, 145 - 156, 01.06.2011

Serdar Öztürk

Öz

Although communication is an interdisciplinary area, it is not possible to claim that this position of it is in line with education of communication. Communication education has to be arranged to raise intellectuals who have both amateur and professional spirit. To accomplish this vision, first of all, academics in communication faculties must cooperate with each other and scholars in different disciplines both in theory and practise level

Anahtar Kelimeler

Intellectual, Communication Education, Organic Intellectual, Traditional Intellectual

İletişim Eğitiminin Hedefi: Yeni Bir Entellektüel Yaratmak

Öz

İletişim disiplinlerarası bir alan olmasına karşın, iletişim eğitiminin iletişimin disiplinlerarası özelliğine uygun olarak düzenlendiğini ileri sürmek mümkün değildir. İletişim eğitimi, hem amatör hem de profesyonel ruha sahip entelektüeller yetiştirmek üzere düzenlenmelidir. Bu amacı gerçekleştirmek için, öncelikle, iletişim fakültelerindeki akademisyenlerin hem birbirleriyle hem de farklı disiplinlerdeki akademisyenlerle teori ve pratik düzeyde işbirliğine gitmeleri gereklidir

Anahtar Kelimeler

Entelektüel, İletişim Eğitimi, Organik Entelektüel, Geleneksel Entelektüel

Kaynakça

• Delia, Jesse G. “Communication Research: A History”, Handbook of Science içinde (Newburk Park: Sage,1987), Ed. Charles R. Berger ve Steven H. Chaffe.Freire, Paulo, Ezilenlerin Pedagojisi (İstanbul: Ayrıntı, 2010), Çev Dilek Hattatoğlu, ve Erol Özbek, 4. Baskı.
• Quintin Hoare ve Geoffrey Nowell Smith.
• Gramsci, Antonio. Selections from Cultural Writings, çev. William Boelhower, ed. David Forgacs and Geoffrey Nowell-Smith (London: Lawrence and Wishart, 1985), s.25.
• Gulbenkian Komisyonu. Sosyal Bilimleri Açın: Sosyal Bilimlerin Yeniden Yapılanması Üzerine Rapor (İstanbul: Metis, 2005), Çev. Şirin Tekeli, 5. Baskı.
• Jacoby, Russel. The Last Intelectuals: American Culture in the Age of Academe (New York: Basic Books, 1987).
• Mardin, Şerif. “Tanzimat ve Aydınlar”, Türkiye’de Din ve Siyaset Makaleler 3 (İstanbul: İletişim, 1993) içinde, 3. Baskı.
• Mosco, Vincent. The Political Economy of Communication (London: Sage, 1996).
• Mutlu, Erol. “Kitle İletişim Kuramları ve Türkiye’de Basın-Yayın Eğitimi”, Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya içinde (Ankara: Ütopya), s. 50-74.
• Özkök, Ertuğrul. İletişim Kuramları Açısından Kitlelerin Çözülüşü (Ankara: Tan, 1985).
• Öztürk, Serdar. Türkiye’de İletişim Düşüncesinin Kökenleri (Ankara: G. Ü. İletişim Fak., 2008).
• Said, Edward. Entelektüel Sürgün, Marjinal, Yabancı (İstanbul: Ayrıntı, 2009), Çev. Tuncay Birkan, 3. Baskı.
• Shoemaker, P. J. “Communication in Crisis: Theorie, Curruical, and Power”, Journal of Communication, 1993, 43:4 (Autumn), s. 146-153.
• Turgenyev, Sergeyeviç Turgenyev. Babalar ve Oğullar (İstanbul: İş Bankası, 2011), Çev. Ergin Altay, 4. Baskı.
• Zizek, Slovaj. Yamuk Bakmak (İstanbul: Metis, 2010), Çev. Tuncay Birkan, 4. Baskı.
• Wayne, Mike. Marksizm ve Medya Araştırmaları: Anahtar Kavramlar, Çağdaş Eğilimler (İstanbul: Yordam, 2009).
• http://www.medyaokuryazarligi.org.tr/tarihce.html