İletişim Fakülteleri Müfredatında Dijitalleşme: Gazetecilik ile Radyo, Sinema ve Televizyon Bölümü Eğitimindeki Dijital Derslerin Analizi

Yıl 2022, Sayı: 39, 1 - 23, 31.12.2022

Ahmet Yalçın Kaya , Fırat Ata , Ayşe Bursa

https://doi.org/10.31123/akil.1144098

Cited By: 3

Öz

Gündelik ve/veya toplumsal hayatın gerekliliklerinden biri haline gelen dijitalleşme süreci, birçok aracı ve alanı içeriğinde barındırmaktadır. Çoğu toplumsal kurum ve kuruluş gibi medya da dijitalleşmekte ve habercilik, iletişim ve telekomünikasyon alanlarının verdiği imkânlar doğrultusunda dönüşümler yaşamaktadır. Dolayısıyla medyaya yönelik uzman iş gücü yetiştiren iletişim fakültelerinde öğrencilerin dijital araçlar ve ortamlar hakkında bilgilendirilmesi bir zorunluluk olarak karşımıza çıkmaktadır. Aksi takdirde mesleğin uygulama alanına dâhil olan öğrenciler, dijitalleşme konusunda eksik bir bilgilenme süreciyle karşı karşıya kalacaktır. Çalışmanın konusu, devlet ve vakıf üniversitelerinin iletişim fakülteleri bünyesinde bulunan “Gazetecilik Bölümü ile Radyo, Televizyon ve Sinema Bölümü” müfredatında yer alan dijital içerikli derslerdir. Belirtilen iki bölüm müfredatında yer alan dijital içerikli dersleri farklı açılardan analiz etmeyi amaçlayan bu çalışma, habercilikle doğrudan bağlantısı olan iki bölümdeki müfredatı tanımlaması ve konuyla ilgili öneriler getirmesi açısından önem arz etmektedir. Nitel bir araştırma örneği olan bu çalışmada, belgesel tarama tekniği kullanılarak 605 ders dokümanı incelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre çalışma kapsamında incelenen her iki bölüm müfredatındaki dijitalleşme, 10 temel ders altında gerçekleşmektedir. Dijital içerikli dersler, analiz edilen müfredat içeriklerinde genel olarak teorik ve seçmeli olarak bulunmaktadır. Dijital içerikli derslerin üst sınıflara geçildikçe sayısal olarak arttığı da çalışma kapsamında ulaşılan bulgular arasındadır.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme, Dijital Eğitim, Gazetecilik, Radyo-Televizyon ve Sinema, İletişim Çalışmaları

Digitalization in Communication Faculties Curriculum: Analysis of Digital Courses in Journalism and Radio, Cinema and Television Department Education

Öz

Digitalization, which has become one of the necessities of daily and/or social life, has many tools and fields. Like many social institutions and organizations, the media is also digitizing and experiencing transformations in line with the opportunities provided by the fields of journalism, communication and telecommunication. Therefore, in communication faculties that train expert workforce for the media, students should be informed about digital tools and environments. Otherwise, students who are included in the application area of the profession will face a process of incomplete information about digitalization. The subject of the study is the courses with digital content in the curriculum of “Department of Journalism and Department of Radio, Television and Cinema” within the faculties of communication of state and foundation universities. This study, which aims to analyze the digital content courses in the curriculum of the two departments from different angles, is important in terms of defining the curriculum in the two departments that are directly related to journalism and bringing suggestions on the subject. In this study, which is a qualitative research example, 605 course documents were examined using the documentary scanning technique. According to the findings, digitalization in the curricula of the two communication faculties examined within the scope of the study takes place under 10 basic courses. Courses with digital content are generally theoretical and elective in the analyzed curriculum contents. It is also among the findings of the study that digitally intensive courses increase numerically as they move to the upper classes.

Anahtar Kelimeler

Digitalization, Digital Education, Journalism, Radio-Television and Cinema, Communication Studies

Kaynakça

• Aksoy Kürü, S. (2021). Meta-Analiz. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 42(1), 215-229. https://doi.org/10.30794/pausbed.803061.
• Andersen, A. D., Frenken, K., Galaz, V., Kern, F., Klerkx, L., Mouthaan, M. & Vaskelainen, T. (2021). On Digitalization and Sustainability Transitions. Environmental Innovation and Societal Transitions, 41, 96-98. https://doi.org/10.1016/j.eist.2021.09.013.
• Auricchio, G. & Kaganer, E. (2015). How Digitalization is Changing The Way Executives Learn. IESE Insight, 26, 31-38. https://dx.doi.org/10.15581/002.ART-2747.
• Bauman, M. (2020). Sosyolojik Düşünmek. (A. E. Pilgir, Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bayer, H. & Özek Bulut, M. (2021). Yeni Medya Eğitimi ve Önemi. Journal of Communication Science Researches, 1(2), 127-138. https://doi.org/10.7456/100102100/004.
• Beyazıt, E. & Çiftçi, E. (2020). Türkiye’de Lisansüstü Eğitimde Kentbilim ve Çevre Eğitiminin Akademik Görünümü. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(20), 593-621.
• Bozkurt, A., Hamutoğlu, N. B., Liman Kaban, A., Taşçı, G. & Aykul, M. (2021). Dijital Bilgi Çağı: Dijital Toplum, Dijital Dönüşüm, Dijital Eğitim ve Dijital Yeterlilikler. Açık Öğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 7(2), 35-63. https://doi.org/10.51948/auad.911584.
• Büyükbaykal Ilgaz, C. & Temel, G. (2019). Kullanımlar ve Doyumlar Yaklaşımı Bağlamında Sosyal Medya Kullanımı ve Gençlik. International Journal of Cultural and Social Studies, 5(2), 434-447.
• Castells, M. (2008). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür: Ağ Toplumunun Yükselişi. (E. Kılıç, Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Çiftçi, A. & Karakaş, Y. (2019). Dijitalleşen Zamanın İzdüşümünde: Kimliğin, Bedenin ve İletişimin Dönüşümü. AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 10(37), 7-30. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2019.2.001.x.
• Eriksson, Y. (2019). Digitalization of Society: What Challenges Will Users Meet. HBiD, 125-129.
• Ersoy, M. (2021). Eğitim Teknolojileri ile İlgili Yayımlanan Makalelerin İncelenmesi, E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(2), 1-16. https://doi.org/10.19160/e-ijer.927830.
• Görgenyi-Hegyes, E., Csapo, I. & Farkas, M. F. (2017). Some Aspects of Digitalization and Sustainability in The European Union. Journal of Management, 36(2), 37-46.
• Gray, J. & Bernhard, R. (2015). Models for Digitalization. Software & Systems Modeling, 14(4), 1319-1320. https://doi.org/10.1007/s10270-015-0494-9.
• Hamut, A. H. (2021). Türkiye’de Dijitalleşme Olgusuna İlişkin Bibliyografya ve Bir Değerlendirme. TRT Akademi, 6(12), 600-627. https://doi.org/10.37679/trta.945280.
• Han, B. C. (2020). Psikopolitika: Neoliberalizm ve Yeni İktidar Teknikleri. (H. Barışcan, Çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin Durumu (S. Sökmen, Çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Hülür, G. & Macdonald, B. (2020). Rethinking Social Relationships in Old Age: Digitalization and The Social Lives of Older Adults. American Psychologist, 75(4), 554. https://doi.org/10.1037/amp0000604.
• Isaksson, A. J., Iiro, H. & Guido, S. (2018). The Impact of Digitalization on The Future of Control and Operations. Computers & Chemical Engineering, 114, 122-129. https://doi.org/10.1016/j.compchemeng.2017.10.037.
• İnci, M. A., Akpınar, Ü. & Kandır, A. (2017). Dijital Kültür ve Eğitim. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 493-522.
• Jaakkola, H., Aramo-Immonen, H., Henno, J. & Makela, J. (2016). The Digitalization Push in Universities. 39th International Convention on Information and Communication Technology. Electronics and Microelectronics, 1025-1031. https://doi.org/ 10.1109/MIPRO.2016.7522290.
• Kamahina, R. S., Yakovenko, T. V. & Daibova, E. V. (2019). Teacher’s Readiness to Work under The Conditions of Educational Space Digitalization. International Journal of Higher Education, 8(7), 79-83. https://doi.org/10.5430/ijhe.v8n7p79.
• Karasar, N. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kılıç, M. (2021). Pandemi Döneminde Dijital Eğitim Teknolojisinin Dönüştürücü Etkisi Bağlamında Eğitim Hakkı ve Eğitim Politikaları. Yükseköğretim Dergisi/ Journal of Higher Education, 1(1), 25-37. https://doi.org/10.2399/yod.20.012000.
• Kıral, B. (2020). Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 15, 170-189.
• Kocaman-Karoğlu, A., Bal- Çetinkaya, K. & Çimşir, E. (2020). Toplum 5.0 Sürecinde Türkiye’de Eğitimde Dijital Dönüşüm. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(3), 147-158. https://doi.org/10.26701/uad.815428.
• Koç, P. & Albayrak, M. (2020). Akademisyen Dijitalleşme Ölçeği Geliştirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(1), 41-53. https://doi.org/10.24289/ijsser.689262.
• Koçyiğit, M. & Küçükcivil, B. (2021). Covid-19 Pandemi Sürecinde Halkla İlişkiler Eğitiminde Dijitalleşme. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (36), 326-349. https://doi.org/10.31123/akil.988597.
• Kozak, N. (2000). Türkiye’de Akademik Turizm Literatürünün Gelişim Süreci Üzerine Bir İnceleme. Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(1), 15-55.
• Küçükali, R. & Coşkun, H. C. (2021). Eğitimde Dijitalleşme ve Yapay Zekânın Okul Yöneticiliğindeki Yeri. Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama, 4(2), 124-135. https://doi.org/10.52848/ijls.852119.
• McCusker, C. & Babington, D. (2018). The 2018 Digital University. Publicsector.
• Muşmal, H. & Gürbüz, İ. (2018) Doküman İncelemesi. Ş. Aslan (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. içinde. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Neuman, W. L. (2020). Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nicel ve Nitel Yaklaşımlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Nordlund, A., Sekki, S., Korvela, P. & Silvonen, J. (2019). The Changing Everyday Life of Families and Young People. In Human-Centered Digitalization and Services, 79-100. https://doi.org/ 10.1007/978-981-13-7725-9_5.
• Oxford- Big Ideas Geography History. The Industrial Revolution. RetrievedFrom.
• Özerbaş, M. A. & Yazıcı, E. B. (2021). Dijital Eğitim Platformu Değerlendirme Ölçeği’nin (DEPDÖ) Geliştirilmesi Çalışması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 901-917. https://doi.org/10.33206/mjss.890538.
• Park, Y. (2011). A Pedagogical Framework for Mobile Learning: Categorizing Educational Applications of Mobile Technologies into Four Types. International Review of Research in Open and Distance Learning, 12(2), 78-102. https://doi.org/10.19173/irrodl.v12i2.791.
• Reis J., Amorim M., Melão N., Cohen Y. & Rodrigues M. (2020) Digitalization: A Literature Review and Research Agenda. Anisic Z., Lalic B., Gracanin D. (Eds.), Proceedings on 25th International Joint Conference on Industrial Engineering and Operations Management. IJCIEOM. https://doi.org/10.1007/978-3-030-43616-2_47.
• Taşkıran, A. (2017). Dijital Çağda Yükseköğretim. Açık Öğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(1), 96-109.
• Vrana J. & Singh R. (2021) Digitization, Digitalization, and Digital Transformation. Meyendorf N., Ida N., Singh R., Vrana J. (Eds), Handbook of Nondestructive Evaluation 4.0. içinde. Springer, 1-17. https://doi.org/10.1007/978-3-030-48200-8_39-1.
• Yarım, M. A. & Çelik, S. (2020). Endüstri 4.0 Çağında Öğrenci Gözüyle Öğretmenin Gerekliliği ve Rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 31, 76-92. https://doi.org/10.20875/makusobed.541669.
• Yılmaz, E., Şahin, L. Y. & Akbulut, Y. (2016). Öğretmenlerin Dijital Veri Güvenliği ve Farkındalığı. Sakarya University Journal of Education, 6(2), 26-45. https://doi.org/10.19126/suje.29650.
• Yılmazel, Ö. (2019). Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi’nin Bibliyometrik Analizi. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 1-13.
• Zeren, D. & Kaya, N. (2020). Dijital Pazarlama: Ulusal Yazının Bibliyometrik Analizi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 35-52.