Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Problems and Expectations of Local Radio Stations: Şanlıurfa

Yıl 2024, Sayı: 47, 61 - 80
https://doi.org/10.31123/akil.1554692

Öz

Local radio stations serve the needs and interests of specific communities, often focusing on listeners within a particular city, district, or region. Unlike mainstream broadcasting, dominated by large capital groups, local radios emphasize local content, establish personal communication with their audience, promote local arts and culture, support local businesses, and offer more independent programming. Their role is crucial for fostering a democratic media environment by representing diverse voices. However, local radio stations often face significant challenges, particularly economic ones, which threaten their survival. This study seeks to explore the problems faced by local radio stations and the expectations for solutions from the perspective of broadcasters. The research focuses on local radio stations in Şanlıurfa city center. Data were collected through in-depth interviews and analyzed using qualitative content analysis. The findings reveal that the primary challenge for Şanlıurfa’s local radio stations is generating sufficient revenue, which impacts their ability to employ qualified staff and produce original local content. Radio station managers, struggling to maintain operations due to financial constraints, expressed strong hopes for future support from relevant institutions. While global communication technologies have heightened the importance of local broadcasting, there remains a scarcity of research on this topic, making this study particularly valuable for understanding the issues faced by local radio.

Kaynakça

  • Atabek, N. (2005). Tarihsel Süreçte Türkiye’de Yerel Basın ve Yerel Yönetimler. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 23, 63-74.
  • Aziz, A. (1981). Radyo ve Televizyona Giriş (1-H-62). Yeni Zamanlar Sahaf (2. El Kitaplar).
  • Aziz, A. (2012). Radyo Yayıncılığı (2. Baskı). Nobel Yayınevi.
  • Birsen, Ö. (2012). Yerel Radyoculuğun Çıkmazları; Eskişehir Yerel Radyoları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(3), 102-118.
  • Büyükbakkal, G. N. (2005). Türkiye’de Yerel Basının İşlevi ve Önemi. 23.
  • Cankaya, Ö. (2015). Bir kitle iletişim kurumunun tarihi: TRT 1927 - 2000 (1. baskı). İmge Kitabevi.
  • Cesur, K. (2022, Mayıs 5). Türkiye’nin radyo haritası: Yerelin sesi kısıldı ama susmadı. Journo. https://journo.com.tr/hangi-ilde-kac-radyo-var
  • Çakır, H. (2005). Tüm Yönleriyle Radyo (1. Baskı). Siyasal Kitabevi.
  • Eldeke, M. Y. (2024, Ocak 15). Mehmet Yaşar Eldeke İle Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Girgin, A. (2007). Ürkiye’de yerel basın ve resmi ilan. İçinde Türkiye’de Yerel Basın (1. Basım). İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • Güreli, N. (2001). Yerel Televizyon ve Gazetelerde Yayıncılığın Ortak ve Farklı Yanları.Yerel Basın Eğitim Seminerleri Dizisi: 22. Konrad Adenauer Vakfı.
  • Hakkımızda. (t.y.). Geliş tarihi 21 Mart 2024, gönderen https://ratem.org/hakkimizda
  • Kayador, V. (2014). Bir Kitle İletişim Aracı Olarak Radyo ve Radyoculuk. Marmara İletişim Dergisi, 11(11), 131-142.
  • Kuruoğlu, H. (2006). Radyoda Yayın, Yapım ve Türler (2. Baskı). Nobel Kitabevi.
  • Kuyucu, M. (2014). Türkiye’de Faaliyet Gösteren Yerel Radyo işletmelerinin Sorunları ve Yerel Radyo işletmelerinde Internet ve Sosyal Medya Kullanımı. 1, 62-79.
  • Mahmutoğlu, M. (2023, Mayıs 3). Mehmet Mahmutoğlu ile Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Nalçaoğlu, H. (2005). Medya ve Toplum İlişkisini Anlamak Üzere Bir Çerçeve, Medya ve Toplum. İçinde Radyo ve Radyoculuk (2. Baskı). IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Önder, İ. (Yazar). (2002). Türkiye’de yerel radyolar ve demokrasi [Thesis, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim Dalı]. https://dspace.ankara.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12575/31409
  • Öngören, M. T., & Topuz, H. (1990). Türkiye’de Radyo ve TV Politikaları, Yarının Radyo ve Televizyon Düzeni. İletişim Araştırmaları Vakfı (İLAD) Ortak Yayını.
  • Polat, İ. (2023, Aralık 13). İsmet Polat ile Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Ratem. (2018). RATEM, Radyo ve Televizyon Yayıncılığı Sektör Raporu. Ratem.
  • RTÜK. (2018). Radyo ve Televizyon Üst Kurulu 2018 Faaliyet Raporu. RTÜK.
  • Sarı, N. (2019). Yerel Basının İşlevi ve Önemi. Yerel Basın eğitim Seminerleri Dizisi 9. Konrad Adenauer Vakfı.
  • Savaş, M. A. (2023, Haziran 5). Mehmet Ali Savaş İle Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Timisi, N. (2003). Küresel İletişim Ortamı ve Yerel Radyolar, Radyo ve Radyoculuk. İçinde Radyo ve Radyoculuk.
  • Uyguç, Ü. (1987). Radyo ve Televizyon Haberciliği (ders Notları). İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Yağbasan, M. (2005). Yerel Medya Olgusuna Genel Bir Bakış ve Günümüz Elazığ Medyası. 21.
  • Yavalar, D. (2009). Yönetici ve Çalışan Perspektifinden Kocaeli Medyası ve Sorunları. Erciyes İletişim Dergisi, 1(2), 146-165.
  • Yavuz, Y. (2008). Radyonun ABeCe’Si (1. Baskı). Ütopya Yayınevi.
  • Yıldız, A. (2023, Ağustos 10). Abdullah Yıldız ile Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].

Yerel Radyoların Sorun ve Beklentileri: Şanlıurfa

Yıl 2024, Sayı: 47, 61 - 80
https://doi.org/10.31123/akil.1554692

Öz

Yerel radyolar, genellikle belirli bir şehir, ilçe veya bölgedeki dinleyicilere odaklanarak, yerel topluluğun ihtiyaçlarını ve ilgi alanlarını karşılamayı amaçlayan radyo istasyonlarıdır. Yerel içerik odaklı olmaları, dinleyiciyle daha kişisel ve yakın iletişim kurmaları, yerel sanat ve kültürü teşvik etmeleri, yerel reklamlar ile yerel işletmeleri desteklemeleri, daha bağımsız içerikler sunmaları bakımından büyük sermaye gruplarının tekelinde olan anaakım radyo yayıncılığından ayrılmaktadır. Farklılıkları temsil etmesi ile demokratik bir yayıncılık ortamı için önemli olan yerel radyolar başta ekonomik olmak üzere karşılaştıkları çeşitli sorunlar nedeniyle güçlükle ayakta durmaktadır. Bu çalışma yerel radyoların sorunlarını tespit etmek ve çözümüne yönelik beklentileri yerel radyo yayıncılarının bakış açısından aktarmayı amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemini Şanlıurfa il merkezinde yayın yapan yerel radyolar oluşturmaktadır. Çalışmada veri elde etmek üzere derinlemesine görüşmeler yapılmış elde edilen veriler nitel içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda Şanlıurfa'da yayın yapan radyoların sorunlarının başında ekonomik gelir elde etmeye yönelik zorlukların geldiği buna bağlı olarak nitelikli eleman istihdam edememenin dolayısıyla yerele özgün içerik üretememenin olduğu görülmektedir. Ekonomik güçlükler nedeniyle yayınlarını sürdürmekte zorlanan radyo yetkililerinin ilgili kurumlardan gelecek destekler konusunda önemli beklentileri olduğu tespit edilmiştir. İletişim teknolojilerinin gelişimi ile yerelin küresel iletişim içindeki önemi artsa da literatürde yerel radyolara ilişkin çok az araştırma bulunması çalışmayı önemli kılmaktadır.

Kaynakça

  • Atabek, N. (2005). Tarihsel Süreçte Türkiye’de Yerel Basın ve Yerel Yönetimler. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 23, 63-74.
  • Aziz, A. (1981). Radyo ve Televizyona Giriş (1-H-62). Yeni Zamanlar Sahaf (2. El Kitaplar).
  • Aziz, A. (2012). Radyo Yayıncılığı (2. Baskı). Nobel Yayınevi.
  • Birsen, Ö. (2012). Yerel Radyoculuğun Çıkmazları; Eskişehir Yerel Radyoları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(3), 102-118.
  • Büyükbakkal, G. N. (2005). Türkiye’de Yerel Basının İşlevi ve Önemi. 23.
  • Cankaya, Ö. (2015). Bir kitle iletişim kurumunun tarihi: TRT 1927 - 2000 (1. baskı). İmge Kitabevi.
  • Cesur, K. (2022, Mayıs 5). Türkiye’nin radyo haritası: Yerelin sesi kısıldı ama susmadı. Journo. https://journo.com.tr/hangi-ilde-kac-radyo-var
  • Çakır, H. (2005). Tüm Yönleriyle Radyo (1. Baskı). Siyasal Kitabevi.
  • Eldeke, M. Y. (2024, Ocak 15). Mehmet Yaşar Eldeke İle Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Girgin, A. (2007). Ürkiye’de yerel basın ve resmi ilan. İçinde Türkiye’de Yerel Basın (1. Basım). İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • Güreli, N. (2001). Yerel Televizyon ve Gazetelerde Yayıncılığın Ortak ve Farklı Yanları.Yerel Basın Eğitim Seminerleri Dizisi: 22. Konrad Adenauer Vakfı.
  • Hakkımızda. (t.y.). Geliş tarihi 21 Mart 2024, gönderen https://ratem.org/hakkimizda
  • Kayador, V. (2014). Bir Kitle İletişim Aracı Olarak Radyo ve Radyoculuk. Marmara İletişim Dergisi, 11(11), 131-142.
  • Kuruoğlu, H. (2006). Radyoda Yayın, Yapım ve Türler (2. Baskı). Nobel Kitabevi.
  • Kuyucu, M. (2014). Türkiye’de Faaliyet Gösteren Yerel Radyo işletmelerinin Sorunları ve Yerel Radyo işletmelerinde Internet ve Sosyal Medya Kullanımı. 1, 62-79.
  • Mahmutoğlu, M. (2023, Mayıs 3). Mehmet Mahmutoğlu ile Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Nalçaoğlu, H. (2005). Medya ve Toplum İlişkisini Anlamak Üzere Bir Çerçeve, Medya ve Toplum. İçinde Radyo ve Radyoculuk (2. Baskı). IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Önder, İ. (Yazar). (2002). Türkiye’de yerel radyolar ve demokrasi [Thesis, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim Dalı]. https://dspace.ankara.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12575/31409
  • Öngören, M. T., & Topuz, H. (1990). Türkiye’de Radyo ve TV Politikaları, Yarının Radyo ve Televizyon Düzeni. İletişim Araştırmaları Vakfı (İLAD) Ortak Yayını.
  • Polat, İ. (2023, Aralık 13). İsmet Polat ile Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Ratem. (2018). RATEM, Radyo ve Televizyon Yayıncılığı Sektör Raporu. Ratem.
  • RTÜK. (2018). Radyo ve Televizyon Üst Kurulu 2018 Faaliyet Raporu. RTÜK.
  • Sarı, N. (2019). Yerel Basının İşlevi ve Önemi. Yerel Basın eğitim Seminerleri Dizisi 9. Konrad Adenauer Vakfı.
  • Savaş, M. A. (2023, Haziran 5). Mehmet Ali Savaş İle Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
  • Timisi, N. (2003). Küresel İletişim Ortamı ve Yerel Radyolar, Radyo ve Radyoculuk. İçinde Radyo ve Radyoculuk.
  • Uyguç, Ü. (1987). Radyo ve Televizyon Haberciliği (ders Notları). İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Yağbasan, M. (2005). Yerel Medya Olgusuna Genel Bir Bakış ve Günümüz Elazığ Medyası. 21.
  • Yavalar, D. (2009). Yönetici ve Çalışan Perspektifinden Kocaeli Medyası ve Sorunları. Erciyes İletişim Dergisi, 1(2), 146-165.
  • Yavuz, Y. (2008). Radyonun ABeCe’Si (1. Baskı). Ütopya Yayınevi.
  • Yıldız, A. (2023, Ağustos 10). Abdullah Yıldız ile Kişisel Görüşme [Kişisel iletişim].
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Radyo-Televizyon, İletişim ve Medya Çalışmaları (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ebru Okutan Akalın 0000-0002-7346-1540

Erken Görünüm Tarihi 30 Kasım 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 23 Eylül 2024
Kabul Tarihi 30 Ekim 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 47

Kaynak Göster

APA Okutan Akalın, E. (2024). Yerel Radyoların Sorun ve Beklentileri: Şanlıurfa. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(47), 61-80. https://doi.org/10.31123/akil.1554692