Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’nin AB Üyeliğine Almanya’daki Siyasi Partilerin Bakışı

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 83 - 94, 05.05.2017

Öz

AB’nin kurucu üyelerinden biri olan Almanya, nüfusu ve ekonomik gücü nedeniyle Birliğin en etkin aktörlerinden biridir. AB içinde pek çok kararın alınmasında büyük etkisi olan Almanya, AB’ye üye olmak isteyen devletler için de önemlidir. Bu yüzden Türkiye’nin AB’ye girmesi için de Almanya’nın gücüne ihtiyacı vardır. Ancak Almanya’da Türkiye’nin AB’ye tam üye olmasına karşı olan baskın gruplar bulunmaktadır. Bu gruplar yüzünden Almanya’da Türkiye’nin AB’ye tam üye olması yerine “İmtiyazlı Ortaklık” gibi alternatif modeller konuşulmaktadır. Bu açıdan çalışmamız, Almanya’da Türkiye’nin AB’ye tam üye olmasına nasıl bakıldığı, Almanya’nın bu süreçte gerçekten etkin olup olmadığını araştıracaktır. 


Kaynakça

  • “Alman SPD Genel Başkanı Beck: Türkiye’nin Yüzüne Kapıyı Kapatmanız Büyük Bir Hata Olacaktır”. http://www.abgs.gov.tr/index.php?p=39576, (03.06.2015). “CSU Rejectes Foreign Minister Westerwelle’s Turkey Policy”. http://www.dw.de/csu-rejects-foreign-minister-westerwelles-turkey-policy/a-5101312-1, (Erişim: 04.12.2013). “Steinmeier: Türkiye Ortadoğu’da Barış Köprüsü”. http://www.hurriyet.com.tr/dunya/11258011.asp, (Erişim: 29.11.2013). “The Coalition Agreement Between The CDU, CSU and FDP Growth, Education Unity”. http://www.fdp.de/files/565/2009-203_en_Koalitionsvertrag_2009.pdf, (Erişim: 28.11.2013). “The Future is Green: Alliance 90 The Greens Party Program and Principles”. http://www.gruene.de/fileadmin/user_upload/Dokumente/145643.green-party_program_and_principles.pdf, (Erişim: 29.11.2013). AB BAKANLIĞI. (2012). Avrupa Birliği-Türkiye: Hikayelerle Diyalog. Ankara: AB Bakanlığı. AKTÜRK, Ş. (2010). The Turkish Minority in German Politics: Trends, Diversification of Representation and Policy Implications. Insight Turkey. Vol. 12, N. 1, pp. 65-80. AL, H. K. Kişisel Görüşme. 3 Aralık 2013. ALİOĞLU, Ö. (2010). German Conservatism and Its Impact on Turkey’s Membership Debate. A Thesis Submitted to The Graduate School of Social Sciences of the Middle East Technical University. Ankara, pp. 79-80. AMIRAUX, V. (2005). Turkey and The European Union: From Migration to Integration. Oliver Roy (ed.). Turkey Today: A European Country?. London: Anthem Press, pp. 72-73. BAĞCI, H. (2013). Almanya-Türkiye İlişkileri Nereye Gidiyor. http://euro.zamaS.com.tr/euro/newsDetail_getNewsById.action?newsId=54999. BERGHAUS, R.,THURNER, S., RUEGER, K., et all. (2013). Germany’s Politics and the European Union: German Parties’ political position towards Europe on the eve of the 2013 federal elections. Project for Democratic Union, Munich, pp. 9-15. BIFFI, G., (2011). Turkey and Europe: The Role of Migration and Trade in Economic Development. Comparing Mexico-US and Turkey-Europe Conference. University of California-Davis, Caliornia/US, pp. 1-22. BRINDISI, J. (2011). European Cultural Identity Its Impact on Turkey’s Bid for EU Membership. Mensur Akgün ve Lenka Petkova (ed.). Young Mind Rethinking The Mediterranean, İstanbul: İstanbul Kültür University Pub., pp. 48-68. BOTTGER, K. &MAGGI, E. M. (2009). Almanya. Sait Akşit, Özgehan Şenyuva ve Çiğdem Üstün (der.). Avrupa Birliği Ülkelerinden Türkiye’nin Üyeliğine Bakış. Ankara: Avrupa Çalışmaları Merkezi, ss. 28-40. BULMER, S. & PETERSON, W. E. (2010). Germany and the European Union: From tamed power to normalized power. International Affairs. V. 86, N. 5, (pp. 1051-1073). CANBOLAT, İ. (2009). Türk Dış Politikasının Avrupa İle İlişkileri Çerçevesinde Geleceği. Sedat Laçiner, Hasan Selim Özertem ve Hacali Necefoğlu (ed.). Türk Dış Politikası: Uluslararası III. Türk Dış Politikası Sempozyumu Tebliğleri. Ankara: USAK, ss. 3-24. ÇALIŞ, Ş. Kişisel Görüşme. 23 Aralık 2014. DALAR, M., AYHAN, V. ve ATAMAN, M. (2010). Almanya’daki Türkiye Algısı: Türk Dış Politikası ve AB’ye Tam Üyelik Süreci Bağlamında Bir Analiz. Ortadoğu Analiz, C. 2, S. 22, ss.90-98. _____________________. (2012). Almanya’daki Türk Algısı: Saha Araştırmasına Dayalı Bir Analiz. Yönetim ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. S. 18, ss. 33-47. DÜRKOP, C. Kişisel Görüşme. 13 Ocak 2015. ENDOW, A. (2003) France, Germany and the European Union: Maastricht and After. Delhi: Aakar Books. ERMAĞAN, İ. (2012). Avrupa Birliği Bağlamında Türkiye-Almanya İlişkileri. Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 9, N. 20, ss.73-91. ERNST, O. Kişisel Görüşme. 16 Ocak 2014. FAIST, T. (1995). Boundaries of Welfare States. Robert Miles and Dietrich Thranhardt (ed.), Migration and European Integration: The Dynamics of Inclusion and Exclusion. London: Pinter Publishers Ltd, pp. 177-195. FIEN, F. (2014). Almanya’daki Türkler: Entegrasyon veya Gettoflma. http://www.konrad.org.tr/Medya%20Mercek/13faruk.pdf. HENFLER, P. and SCHWEIZER, C. (2013). Türkiye ve Almanya: Avrupa’da Ortak Bir Gelecek Mi?. Türkiye ve Almanya. Cilt 2, Ankara: Siyasal Kitabevi. HOUSE OF COMMONS LIBRARY. (2013). Germany’s 2013 Elections: shaping the future. Research People. V. 73, N. 13, pp. 1-56. GUEROT, U. & LEONARD, M. (2011). New German Question: How Europe Can Get the Germany It Needs. European Council of Foreign Relations Policy Brief. S. 30, pp. 1-16. KAPLAN, R. Kişisel Görüşme. 11 Şubat 2014. KAYA, İ, (2008). Avrupalı Türkler: Misafir İşçilikten Avrupa Vatandaşlığına. Eastern Geographical Review. S. 19, ss.149-166. KNAUS, G., &ALTFULDISCH, C. (2013). The Pivotal Relationship: German Doubts and the Turkish-EU Accesion Proces. Global Turkey in Europe. S. 7, pp. 1-3. KOLAT, K. Kişisel Görüşme. 17 Ocak 2014. ORENDT, M. (2010). The Integration of the Turks into the German Society Turks on their Way to Parallel Societies or to True Integration. Bilge Strateji. C. 2, S. 3, pp.165-192. ÖZDEMIR, M. Kişisel Görüşme. 7 Nisan 2014. ÖZMEN, N. (2011). Göçün 50. Yılında Entegrasyon ve Din İlişkisinin Dönüşen Parametreleri: Almanya’daki Türkler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. C. 4, S. 19, ss. 395-412. PAHRE, R. &UÇARAY, B. (2009). The Myths of Turkish Influence in the European Union. Journal of Common Market Studies. C. 47, S. 3, ss. 357-384. NIKOLOV, A. (2008). European Problem: Challenges of the European Union. Norderstedt : GRIN Verlag. RURUP, B. L. (2009). Türkiye’nin Uzun AB Yolu. International Policy Analysis. Frederich Eberd Stifung, Ekim 2009, ss. 1-17. SZYMANSKI, A. (2007). Germany and Question of Turkey’s Membership in the European Union. The Polish Institute of International Affairs. N. 4, pp. 26-39. TUNCER, G. Kişisel Görüşme. 9 Ocak 2014. TURHAN, E. (2014). Europe’s Constrained Leader: Germany’s Central Role in the Eurozone Crisis and Its Implications for Turkey’s EU Bid. UACES 44 the Annual Conference. Cock, Ireland, pp. 1-20. ÜÇOK, A. Kişisel Görüşme. 5 Aralık 2013. YAKIŞ, Y. Kişisel Görüşme. 12 Ekim 2014.

Political Parties’ Perspective in Germany On Turkey’s EU Membership

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 83 - 94, 05.05.2017

Öz

Germany which is one of the founding members of EU, is one of the most effective player of EU because of its population and economic power. Germany which has a major effect of many decisions taken in EU, is also important for states wishing to join to EU. However Turkey also needs to power of Germany to enter to EU. But in Germany, there are dominant groups who oppose Turkey’s membership to EU. In Germany because of these groups, it is spoken alternative models as “the privileged partnership”  instead of Turkey’s fullmembership to EU. In this respect, this study will investigate how it is perceived Turkey’s full membership to EU in Germany and whether Germany is really effect or not in this process.


Kaynakça

  • “Alman SPD Genel Başkanı Beck: Türkiye’nin Yüzüne Kapıyı Kapatmanız Büyük Bir Hata Olacaktır”. http://www.abgs.gov.tr/index.php?p=39576, (03.06.2015). “CSU Rejectes Foreign Minister Westerwelle’s Turkey Policy”. http://www.dw.de/csu-rejects-foreign-minister-westerwelles-turkey-policy/a-5101312-1, (Erişim: 04.12.2013). “Steinmeier: Türkiye Ortadoğu’da Barış Köprüsü”. http://www.hurriyet.com.tr/dunya/11258011.asp, (Erişim: 29.11.2013). “The Coalition Agreement Between The CDU, CSU and FDP Growth, Education Unity”. http://www.fdp.de/files/565/2009-203_en_Koalitionsvertrag_2009.pdf, (Erişim: 28.11.2013). “The Future is Green: Alliance 90 The Greens Party Program and Principles”. http://www.gruene.de/fileadmin/user_upload/Dokumente/145643.green-party_program_and_principles.pdf, (Erişim: 29.11.2013). AB BAKANLIĞI. (2012). Avrupa Birliği-Türkiye: Hikayelerle Diyalog. Ankara: AB Bakanlığı. AKTÜRK, Ş. (2010). The Turkish Minority in German Politics: Trends, Diversification of Representation and Policy Implications. Insight Turkey. Vol. 12, N. 1, pp. 65-80. AL, H. K. Kişisel Görüşme. 3 Aralık 2013. ALİOĞLU, Ö. (2010). German Conservatism and Its Impact on Turkey’s Membership Debate. A Thesis Submitted to The Graduate School of Social Sciences of the Middle East Technical University. Ankara, pp. 79-80. AMIRAUX, V. (2005). Turkey and The European Union: From Migration to Integration. Oliver Roy (ed.). Turkey Today: A European Country?. London: Anthem Press, pp. 72-73. BAĞCI, H. (2013). Almanya-Türkiye İlişkileri Nereye Gidiyor. http://euro.zamaS.com.tr/euro/newsDetail_getNewsById.action?newsId=54999. BERGHAUS, R.,THURNER, S., RUEGER, K., et all. (2013). Germany’s Politics and the European Union: German Parties’ political position towards Europe on the eve of the 2013 federal elections. Project for Democratic Union, Munich, pp. 9-15. BIFFI, G., (2011). Turkey and Europe: The Role of Migration and Trade in Economic Development. Comparing Mexico-US and Turkey-Europe Conference. University of California-Davis, Caliornia/US, pp. 1-22. BRINDISI, J. (2011). European Cultural Identity Its Impact on Turkey’s Bid for EU Membership. Mensur Akgün ve Lenka Petkova (ed.). Young Mind Rethinking The Mediterranean, İstanbul: İstanbul Kültür University Pub., pp. 48-68. BOTTGER, K. &MAGGI, E. M. (2009). Almanya. Sait Akşit, Özgehan Şenyuva ve Çiğdem Üstün (der.). Avrupa Birliği Ülkelerinden Türkiye’nin Üyeliğine Bakış. Ankara: Avrupa Çalışmaları Merkezi, ss. 28-40. BULMER, S. & PETERSON, W. E. (2010). Germany and the European Union: From tamed power to normalized power. International Affairs. V. 86, N. 5, (pp. 1051-1073). CANBOLAT, İ. (2009). Türk Dış Politikasının Avrupa İle İlişkileri Çerçevesinde Geleceği. Sedat Laçiner, Hasan Selim Özertem ve Hacali Necefoğlu (ed.). Türk Dış Politikası: Uluslararası III. Türk Dış Politikası Sempozyumu Tebliğleri. Ankara: USAK, ss. 3-24. ÇALIŞ, Ş. Kişisel Görüşme. 23 Aralık 2014. DALAR, M., AYHAN, V. ve ATAMAN, M. (2010). Almanya’daki Türkiye Algısı: Türk Dış Politikası ve AB’ye Tam Üyelik Süreci Bağlamında Bir Analiz. Ortadoğu Analiz, C. 2, S. 22, ss.90-98. _____________________. (2012). Almanya’daki Türk Algısı: Saha Araştırmasına Dayalı Bir Analiz. Yönetim ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. S. 18, ss. 33-47. DÜRKOP, C. Kişisel Görüşme. 13 Ocak 2015. ENDOW, A. (2003) France, Germany and the European Union: Maastricht and After. Delhi: Aakar Books. ERMAĞAN, İ. (2012). Avrupa Birliği Bağlamında Türkiye-Almanya İlişkileri. Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 9, N. 20, ss.73-91. ERNST, O. Kişisel Görüşme. 16 Ocak 2014. FAIST, T. (1995). Boundaries of Welfare States. Robert Miles and Dietrich Thranhardt (ed.), Migration and European Integration: The Dynamics of Inclusion and Exclusion. London: Pinter Publishers Ltd, pp. 177-195. FIEN, F. (2014). Almanya’daki Türkler: Entegrasyon veya Gettoflma. http://www.konrad.org.tr/Medya%20Mercek/13faruk.pdf. HENFLER, P. and SCHWEIZER, C. (2013). Türkiye ve Almanya: Avrupa’da Ortak Bir Gelecek Mi?. Türkiye ve Almanya. Cilt 2, Ankara: Siyasal Kitabevi. HOUSE OF COMMONS LIBRARY. (2013). Germany’s 2013 Elections: shaping the future. Research People. V. 73, N. 13, pp. 1-56. GUEROT, U. & LEONARD, M. (2011). New German Question: How Europe Can Get the Germany It Needs. European Council of Foreign Relations Policy Brief. S. 30, pp. 1-16. KAPLAN, R. Kişisel Görüşme. 11 Şubat 2014. KAYA, İ, (2008). Avrupalı Türkler: Misafir İşçilikten Avrupa Vatandaşlığına. Eastern Geographical Review. S. 19, ss.149-166. KNAUS, G., &ALTFULDISCH, C. (2013). The Pivotal Relationship: German Doubts and the Turkish-EU Accesion Proces. Global Turkey in Europe. S. 7, pp. 1-3. KOLAT, K. Kişisel Görüşme. 17 Ocak 2014. ORENDT, M. (2010). The Integration of the Turks into the German Society Turks on their Way to Parallel Societies or to True Integration. Bilge Strateji. C. 2, S. 3, pp.165-192. ÖZDEMIR, M. Kişisel Görüşme. 7 Nisan 2014. ÖZMEN, N. (2011). Göçün 50. Yılında Entegrasyon ve Din İlişkisinin Dönüşen Parametreleri: Almanya’daki Türkler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. C. 4, S. 19, ss. 395-412. PAHRE, R. &UÇARAY, B. (2009). The Myths of Turkish Influence in the European Union. Journal of Common Market Studies. C. 47, S. 3, ss. 357-384. NIKOLOV, A. (2008). European Problem: Challenges of the European Union. Norderstedt : GRIN Verlag. RURUP, B. L. (2009). Türkiye’nin Uzun AB Yolu. International Policy Analysis. Frederich Eberd Stifung, Ekim 2009, ss. 1-17. SZYMANSKI, A. (2007). Germany and Question of Turkey’s Membership in the European Union. The Polish Institute of International Affairs. N. 4, pp. 26-39. TUNCER, G. Kişisel Görüşme. 9 Ocak 2014. TURHAN, E. (2014). Europe’s Constrained Leader: Germany’s Central Role in the Eurozone Crisis and Its Implications for Turkey’s EU Bid. UACES 44 the Annual Conference. Cock, Ireland, pp. 1-20. ÜÇOK, A. Kişisel Görüşme. 5 Aralık 2013. YAKIŞ, Y. Kişisel Görüşme. 12 Ekim 2014.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ekrem Yaşar Akçay

Yayımlanma Tarihi 5 Mayıs 2017
Gönderilme Tarihi 15 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Akçay, E. Y. (2017). Türkiye’nin AB Üyeliğine Almanya’daki Siyasi Partilerin Bakışı. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 83-94.

24084         24085           24086                 24087             24090

Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AKSOS)