Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Antalya’daki Bal Ormanlarının Dağılımı ve Sürdürülebilir Yönetimi (2010- 2022)

Yıl 2023, Sayı: 13, 56 - 73, 12.07.2023

Öz

Bu çalışmada, Türkiye’de 2022 yılı itibariyle toplam 683 adet olan bal ormanlarının bölgesel dağılımı gösterilmiştir. Arıcılık faaliyetlerinin geliştirilmesi kapsamında belirlenen bal ormanlarının dağılışı ve ilk belirlendiği 2007 yılından 2022 yılı sonu itibariyle yaşadığı gelişmeye çalışmada yer verilmiştir. Antalya ilinde bulunan bal ormanları, yerinde gözlemler yapılarak, kovan kapasiteleri ve dağılışları tablo, grafik, harita ve fotoğraflarla desteklenerek coğrafi bakış açısı dâhilinde coğrafi dağılış ilkesi doğrultusunda açıklanmıştır. Çalışmada TÜİK verilerinden, OGM tarafından yayımlanan 2021 yılı istatistik verilerinden ve 2013 yılında hayata geçirilen Bal Ormanı Eylem Planından elde edilen verilerden yararlanılmıştır. Bu verilere göre en çok bal ormanı tahsis edilen il Mersin (34 adet) olurken, diğer iller sırasıyla Antalya (25 adet), İzmir (22 adet), Adana (16 adet) ve Kütahya (16 adet)’dır. 2021 yılı içeresinde 5812,71 hektar alanda 77 adet bal ormanı belirlenmiştir. Bal Ormanları’na orman ekosisteminin gereksinimleri ve biyolojik çeşitliliğe katkı sağlayacak, arıcılık faaliyetlerini ve bal üretimini destekleyecek nektarlı türlerin (arı otu, lavanta, püren, kekik, keçiboynuzu, defne, akasya vb. gibi) ekim ve dikimi yapılmaktadır. Bölgelerin bal ormanı varlıklarına baktığımızda Karadeniz Bölgesi (125 adet) 16.622,67 ha alan ile ilk sırada, Güneydoğu Anadolu Bölgesi (16 adet) 536,74 ha alanla son sıradadır. Bal ormanı oluşturulmayan iller ise 2019 yılı itibariyle Ağrı, Bayburt, Hakkâri, Mardin ve Tunceli iken, 2022 yılında sadece Mardin’de bal ormanı oluşturulmamıştır.

Kaynakça

  • Anonim, (2010). TSE 3036 Bal Standardı. 19 Ocak 2010 Kabul Tarihli Bal Standardı, Ankara.
  • Bulut, İ. Zaman, M. (2003) “Erzurum’da Arıcılığın Coğrafi Esasları ve Türkiye Arıcılığındaki Yeri” Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 3, sayı 30-31, ss 299-315 Ankara.
  • Türkiye Cumhuriyeti Tarım ve Orman Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü, Bal Ormanı Eylem Planı, 2018-2023
  • Kaymaz, Ç. K. Albayrak, L. (2017). Mevsimlik Gezici Tarıma Bir Örnek: Bostancı Köyü (Yusufeli-Artvin). Turkish Studies, 12(3), 355-384.
  • Koday, Z. Karadağ, H. (2019). Türkiye’de bal ormanlarının gelişimi ve bölgesel dağılımı (2007 –2018). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23 (3), 1227-1242.
  • Güvendi, E., Ertuğrul, M.H., Kahyaoğlu, N., (2022). ‘Türkiye’ de Kurulan Bal Ormanlarının Bugünü, Geleceği ve Kırsal Kalkınmaya Etkisi’ Gümüşhane Üniversitesi, Kürtün Meslek Yüksekokulu, Ormancılık Bölümü, 29810, Gümüşhane.
  • OGM (2022). Orman Genel Müdürlüğü Web Sitesi. https://www.ogm.gov.tr/tr/ ormanlarimiz/resmiistatistikler
  • Fıratlı, Ç. Genç, F. Karacaoğlu, M. ve Gençer, H.V. “Türkiye’de Arıcılığın Karşılaştırmalı Analizi” Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, Ankara, Türkiye, ss. 17- 21, 2000.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sera Karaağaç 0000-0002-7615-0561

İhsan Bulut 0000-0002-4873-3479

Yayımlanma Tarihi 12 Temmuz 2023
Gönderilme Tarihi 8 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Karaağaç, S., & Bulut, İ. (2023). Antalya’daki Bal Ormanlarının Dağılımı ve Sürdürülebilir Yönetimi (2010- 2022). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(13), 56-73.

24084         24085           24086                 24087             24090

Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AKSOS)