İlköğretim Öğretmenlerinin Örgütsel Sessizlik Düzeylerinin Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 3, 950 - 961, 31.07.2019

Ufuk Sarıdede

https://doi.org/10.30831/akukeg.428556

Cited By: 3

Öz

Örgütün
amaçlarına ulaşma sürecini engelleyen kavramlardan birisi olarak kabul edilen
örgütsel sessizlik gelişimin engeli olarak tanımlanmış ve işgörenlerin
geribildirim sağlamasının engellerinden birisi olarak ele alınmıştır. Bu
çalışmada, ilköğretim kademesindeki öğretmenlerin örgütsel sessizlik
düzeylerini kendi görüşlerine dayalı olarak incelemek amaçlanmıştır.
Araştırmada örgütsel sessizlik alt boyutlarıyla ele alınmış ve boyutların
demografik değişkenlerle ilişkisi incelenmiştir. Öğretmenlerin sessizlik ölçeği
boyutları incelendiğinde, sadece örgüt yararına sessizliği temsil eden
ilişkisel boyut (=4.40) ortalamanın üzerinde ve en yüksek puan olarak
bulunmuştur. Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Ölçeği puanları, cinsiyetlerine
göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Analiz sonuçları, öğretmenlerin
görüşlerinde okuldaki çalışma süresi bakımından anlamlı bir fark olduğunu,
okulda çalışma süresi 10 yıl ve üzeri olan öğretmenlerin ilişkisel boyut
görüşleri okulda çalışma süresi 0-5 yıl olan öğretmenlerin görüşlerinden daha
olumlu olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, öğretmenlerin görüşlerinde kıdemleri
bakımından anlamlı farklar olduğunu, 16 ve üzeri yıl kıdeme sahip öğretmenlerin
kabullenici boyut görüşleri 0-5 yıl kıdeme sahip öğretmenlerin kabullenici
boyut görüşlerinden daha olumlu olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

örgüt, öğretmen, örgütsel sessizlik

An Investigation of Organizational Silence Levels of Elementary School Teachers

Öz

Organizational silence, which is considered to be one of the concepts that
obstruct the process of reaching organization’s goals, is defined as an
obstacle and considered as one of the vital obstacles to the worker's feedback.
In this study, it was aimed to examine the organizational silence levels of the
teachers at primary school level based on their own opinions. In the study,
organizational silence was handled with sub-dimensions and the relationship
between dimensions and demographic variables was examined. When the dimensions
of the teachers' silence scale were examined, only the associative dimension
(X̄=4.40) representing silence for the benefit of the organization was found
above the average and highest score. In addition to that Teachers'
Organizational Silence Scale scores did not show any significant difference
according to gender. The results of the analysis showed that teachers' opinions
were significant in terms of the duration of study at school and that
relational dimension views of teachers with 10 years of schooling and over were
more positive than those of teachers with 0-5 years study time at school. In
addition, it was determined that there were significant differences in terms of
seniority in the opinions of teachers, 16 and the acceptance dimension views of
the teachers who had years of seniority were found to be more positive than the
acceptance dimension views of teachers with 0-5 years of seniority.

Anahtar Kelimeler

organization, teacher, organizational silence

Kaynakça

• Alparslan, M. A. & Kayalar, M. (2012). Örgütsel sessizlik: Sessizlik davranışları ve örgütsel ve bireysel etkileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4, (6), s.136-147.
• Arlı, D. (2013). İlkokul müdürlerinin örgütsel sessizlik ile ilgili görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, 69-84.
• Bahadır, Z. & Certel, Z. (2016). Beden eğitimi öğretmenlerinin örgütsel sessizlikleri ile örgütsel adanmışlıklarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) Cilt 17, Sayı 1, Sayfa 135-146.
• Beheshtifar, M., Borhani, H. & Moghadam, M. N. (2012). Destructive role of employee silence in organizational success. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 2 (11), 275–282.
• Bogosian, R. & Stefanchin, J. E. (2013). Silence is not always consent: Employee silence as a barrier to knowledge transfer. Proceedings of the International Conference on Organisational Learning, (ss. 1–21). Sydney: The University of Sydney.
• Bowen, F. & Blackmon, K. (2003). Spirals of silence: The dynamic effects of diversity on organizational voice. Journal of Management Studies, 40 (6), (s:1393-1417).
• Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 145162.
• Dyne, L. V., Ang, S. & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40 (6), 1359-1392.
• Eroğlu, A. H., Adıgüzel, O. & Öztürk, U. C. (2011). Sessizlik girdabı ve bağlılık ikilemi: İşgören sessizliği ile örgütsel bağlılık ilişkisi ve bir araştırma. Süleyman Demirel, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.16, s. 97-124.
• Erdoğan, E. (2011). Örgütsel sessizlik ve performan ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.
• Gökçe, A. T. & Alataş, H. (2015). Öğretmenlerin istenmeyen yönetici davranışlarına yönelik tepkileri: bilgi uçurma mı? sessiz kalma mı? Journal of Computer and Education Research, 3 (6), 99–116.
• Kahveci, G. & Demirtaş, Z (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (167), 50-64.
• Kalağan G. & Güzeller, C. O. (2010). Öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (27), 83-97.Karaca, H. (2013). An exploratory study on the impact of organizational silence in hierarchical organizations: Turkish national police case. European Scientific Journal, 9 (23), 38–50.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel
• Maria, W. D. (2006). Brother secret, sister silence: Sibling conspiracies against managerial integrity. Journal of Business Ethics, 41 (3), pp.219-234.
• Milliken, F. J., Morrison, E. W. & Hewlin, P. F. (2003). An exploratory study of employee silence: Issues that employees don’t communicate upward and why. Journal of Management Studies, 40 (6), 1453–1476.
• Morrison, E. W. & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic word. The Academy of Management Review, 25 (4): 706-725.
• Nargün, Ş. S. & Kartal, V. (2013). Öğretmenlerin örgütsel sinizm ve örgütsel sessizlik hakkındaki görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 2, Sayı 2, s. 47-67.
• Nikolaou, I., Vakola, M. & Bourantas, D. (2011). The role of silence on employees’ attitudes. Journal of Business Ethics Review, 40 (6), 723–741.
• Özdemir, L. & Sarıoğlu U., S. (2013). Çalışanların “örgütsel ses ve sessizlik” algılamalarının demografik nitelikler açısından değerlendirilmesi: kamu ve özel sektörde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27 (1), 257-281.
• Pinder, C. C. & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research in Personnel and Human Resources Management, Vol. 20, 331-369.
• Shojaie, S., Matin, H. Z. & Barani, G. (2011). Analyzing the infrastructures of organizational silence and ways to get rid of it. Procedia - Social and BeProcedia - Social and Behavioral Sciences, 30, 1731–1735.
• Slade, M. R. (2008). The adaptive nature of organizational silence: a cybernetic exploration of the hidden factory. George Washington University.
• Tayfun, A. & Çatır, O. (2013). Örgütsel sessizlik ve çalışanların performansları arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, Cilt 5, Sayı: 3, ss. 114-134.
• Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27 (4-5), 441-459.
• Yalçınsoy, A. (2017). Örgütsel sessizlik ve sonuçları. The Journal of Social Science, Cilt:1, Sayı:1.
• Yıldırım, A. & Çarıkçı, O. (2017). Mesleki ve teknik anadolu liselerinde görev yapan eğitim yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 19, ss.33-43.
• Zehir, C. & Erdoğan, E. (2011). The association between organizational silence and ethical leadership through employee performance. Procedia Social and Behavioral Sciences, 24, 1389–1404.