Ortaokul Öğrencileri için Fen Bilimleri Dersinde Birlikte Yapılandırmacılık Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 4, 665 - 696, 19.10.2021

İjlal Ocak , Nilda Hocaoğlu

https://doi.org/10.30831/akukeg.892910

Cited By: 1

Öz

Birlikte yapılandırmacılık teorisine göre öğrenme sosyal bir aktivitedir. Fen derslerinin doğası iş birliği eğilimi gösterdiğinden, öğrencilerin Fen derslerinde kolektif kültürlerini oluşturmak ve kendi kişisel kültürlerini birlikte oluşturmak için birçok fırsat bulmaları beklenir. Bu çalışma, 7. ve 8. sınıf Fen derslerinde birlikte yapılandırmacılık ortamını ölçen bir ölçek geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle araştırmacılar tarafından geliştirilen ölçek, 238 7. ve 8. sınıf öğrencisine uygulanmıştır. 47 maddeye Açımlayıcı Faktör Analizi uygulanmıştır. Faktör analizi sonucunda 20 madde çıkarılmış ve kalan 27 madde 5 faktörde gruplandırılmıştır. Bu faktörler toplam varyansın %64.371'ini açıklamaktadır. Ölçeğin Cronbach Alpha değeri .950'dir. Bu bulgular ışığında ölçek geçerli ve güvenilirdir. Madde-toplam ve madde-kalan korelasyon değerleri anlamlıdır (p<0.01). Ayrıca grupların %27'lik alt ve üst puan ortalamaları arasındaki farktan elde edilen madde ayırt etme değeri anlamlıdır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda uyum iyiliği indekslerinin kabul edilebilir olduğu görülmektedir (RMSEA=.084; AGFI=.70; SRMR=.064; CFI=.91; NNFI=.80, χ2/sd=1.93). Nitel sonuçların da nicel çalışmanın sonuçlarıyla çoğunlukla örtüştüğü bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Birlikte yapılandırmacılık, fen eğitimi, ölçek geliştirme, açımlayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi

Destekleyen Kurum

BAP-Afyon Kocatepe Üniversitesi

Proje Numarası

18.KARİYER.92

Developing Co-constructivism Scale at Science Courses for Secondary School Students

Öz

According to co-constructivism theory, learning is a social activity. Students are expected to find many opportunities at Science lessons to construct their collective culture and co-construct their own personal culture since the nature of Science lessons tend to collaboration. This study aims to develop a scale which measures the co-constructivist environment at Science courses of 7th and 8th Grades. For this reason, the scale developed by the researchers has been applied to 238 7th and 8th grade students. Exploratory Factor Analysis has been applied for 47 items. As a result of factor analysis, 20 items have been omitted and remaining 27 items have been grouped into 5 factors. These factors explain 64.371 % of the total variance. Cronbach Alpha value of the scale is 0.950. The values of item-total and item-remaining correlation are significant (p < 0.01). Moreover, item discrimination value which is obtained from the difference between mean points of bottom and top 27 % of the groups is significant. As a result of confirmatory factor analysis, goodness of fit indexes are seen to be acceptable (RMSEA=0.069; AGFI=0.79; SRMR=0.057; CFI=0.90; NNFI=0.89, χ2/sd 2.11). It was found that the qualitative results mostly coincided with the results of the quantitative study.

Anahtar Kelimeler

Co-constructivism, science education, scale development, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis

Proje Numarası

18.KARİYER.92

Kaynakça

• Branco, A. U. & Valsiner, J. (1997). Changing methodologies: A Co-constructivisit study of goal orientations in social interactions. Psychology and Developing Societies, 9(1), 35-64.
• Brown, T. A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research (2. Baskı). The Guilford Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Çapık, C. (2014). Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3), 196-205.
• Daws, J. E. (2005). Teachers and students as co-learners: possibilities and problems. Journal of Educational Enquiry, 6(1), 110-125.
• DeCoster, J. (2017, December 16). Overview of factor analysis. http://www.stat-help.com/factor.pdf.
• Geert, P. V., Mos, L. P. & Baker, W. J. (1994). Annals of theoretical psychology. Plenum Press.
• Harrington, D. (2004). Confirmatory factor analysis. Oxford University Press.
• Johnson, B., & McClure, R. (2004). Validity and reliability of a shortened, revised version of the constructivist learning environment survey. Learning Environments Research, 7, 65-80.
• Kline, P. (1993). An easy guide to factor analysis. Routledge.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd Edition). The Guilford Press.
• Kothari, C.R. (2004). Research methodology: methods and techniques. New Age International.
• Leech, N. L., Barrett, K. C. & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation (2. Baskı). Lawrence Erlbaum Associates.
• Lyra, M. C. D. P. & Valsiner, J. (1998). Construction of psychological processes in interpersonal communication. Ablex Publishing Corporation.
• Marinopoulos, D. & Stavridou H. (2008). Improving primary school students’ (11-12) understanding about water pollution. International Journal of Learning, 15(5), 143-149.
• McMillan, J. H. & Schumacher S. (2001). Research in Education. Priscilla McGeehon.
• MEB. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı ilkokul ve ortaokul (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). MEB.
• Pilatou, V. & Stavridou, H. (2008). A case study on primary school students’ ideas evolution about simple circuit and parallel connection. International Journal of Learning, 15(5), 143-149.
• Ocak, İ. & Hocaoglu, N. (2018a, July 16-20). The development of a scale on co-constructivism in Science courses. Hands-on Science, Advancing Science, Improving Education. Barcelona.
• Ocak, İ. & Hocaoğlu, N. (2018b, Ocotober 26-28). Fen bilimleri dersinde birlikte yapılandırmacılık ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Necatibey Eğitim ve Sosyal Bilimler Araştırmaları Kongresi Unesak, Balıkesir.
• Özgür, B. (2008). Perceptions of 4th and 5th grade primary school students and their teachers about constructivist learning environments in science and technology courses [Unpublished doctoral dissertation]. Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Reusser, K. (2001). Co-constructivism in educational theory and practice. In J. D. Wright (Ed.), International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (1st Edition) (pp. 2058-2062). Elsiever.
• Reusser, K. & Pauli, C. (2015). Co-constructivism in educational theory and practice. In J. D. Wright (Ed.), International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (2nd Edition) (pp. 913-917). Elsiever.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research, 8(2), 23-74.
• Singh, K. (2007). Quantitative social research methods. SAGE Publications.
• Speed, B. (1991). Reality exists O.K.? An argument against constructivism and social constructionism. Family Therapy, 13, 395-409.
• Steiger, J. H. (2007). Understanding the limitations of global fit assessment in structural equation modeling, Personality and Individual Differences, 42(5), 893-898.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L.S. (2013). Using multivariated statistics (6th Edition). Pearson.
• Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS veri analizi (4. Baskı). Nobel Yayınları.
• Teddlie, C. & Tashakkori, A. (2009). Foundations of mixed methods research. SAGE.
• Tekin, H. (1991). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Yargı Kitap ve Yayınevi.
• Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. APA.
• Urbina, S. (2004). Essentials of psychological testing. John Wiley & Sons, Inc.
• Valsiner, J. (1996). Co-constructionism and development: a socio-historic tradition. Anuario de Psicologia, 69, 63-82.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Seçkin Yayıncılık.