Analysis of Preschool Teachers’ Views on Out of School Learning Activities

Yıl 2022, , 15 - 30, 27.03.2022

Cumhur Güngör , Cennet Göloğlu Demir

https://doi.org/10.32709/akusosbil.852503

Cited By: 4

Öz

Phenomenology, one of the qualitative research designs, was used in this study, which aims to examine how preschool teachers perceive out-of-school learning activities. Participants in the study were determined using an easily accessible sampling method. In this context, research was carried out with 19 pre-school teachers in a city that the researcher can easily reach. Research data were collected using a semi-structured interview form. The data were analyzed using the content analysis technique, using Excel and Word programs. As a result, within the framework of the opinions of preschool teachers participating in the study; OSLA's (out-of-school learning activities) predominantly include learning (permanent learning, indoor and outdoor learning, learning reinforcement, and experience), child contribution (skill development and obtaining educational program outcomes) and environment (institutions/ organizations, garden-greenhouse, theater / cinema and nature). According to the teachers, the main problems in terms of the execution of OSLA and the problems encountered in the process; security and control of children, parents' anxiety and unwillingness, the cost of the activity, the incompatibility of the curriculum, bureaucratic procedures and communication difficulties with children. Teachers' opinions about the competence of OSLA; shows that they did not receive in-service training or insufficient in-service training. In addition, it is understood that teachers have a positive perception of competence in terms of good research, preparation, and planning, benefiting from relevant guides and coping with difficult conditions. On the other hand, it is seen that they have a negative perception of efficacy in ensuring child safety and having difficulty coping with children.

Anahtar Kelimeler

Out-of-school learning, preschool, informal learning, preschool teachers, phenomenology

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Okul Dışı Öğrenme Faaliyetlerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi

Öz

Okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme faaliyetlerini nasıl algıladıklarını incelemeyi amaçlayan bu araştırmada nitel araştırma desenlerinde biri olan olgubilim (fenomenoloji) kullanılmıştır. Araştırmada katılımcılar kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Bu kapsamda bir ilde araştırmacının kolay bir şekilde ulaşabildiği 19 okul öncesi öğretmeni ile araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Veriler içerik analizi tekniğiyle, Excel ve Word programlarından yararlanılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak, araştırmaya katılan okul öncesi öğretmenlerinin görüşleri çerçevesinde; ODÖF’ün (okul dışı öğrenme faaliyetleri) öğretmenler için ağırlıklı olarak öğrenme (kalıcı öğrenme, kapalı ve açık alanlarda gerçekleştirilen öğrenme, öğrenmeyi pekiştirme ve deneyim), çocuğa katkı sağlama (beceri geliştirme ve öğretim program kazanımlarını elde etme) ve ortam (kurum/kuruluşlar, bahçe-sera, tiyatro/sinema ve doğa) anlamlarına geldiği görülmektedir. ODÖF’ün yürütülmesi ve süreçte karşılaşılan sorunlar anlamında öğretmenlere göre başlıca sorunların; çocukların güvenlik ve kontrolü, veli kaygısı ve isteksizliği, faaliyetin maliyeti, öğretim programının tam olarak uygun olmaması, bürokratik prosedürler ve çocuklarla yaşanan iletişim güçlüğü olduğu anlaşılmaktadır. Öğretmenlerin ODÖF açısından yeterlilikleri hakkındaki görüşleri; konuyla ilgili hizmetiçi eğitim almadıklarını ya da yetersiz hizmet içi eğitim aldıklarını ortaya koymaktadır. Ayrıca öğretmenlerin, ODÖF ile ilgili iyi araştırma, ön hazırlık ve plan yapabilmeleri, ilgili kılavuzlardan yararlanabilme ve zor koşullarla baş edebilmeleri konusunda olumlu yeterlik algısına sahip oldukları anlaşılmaktadır. Diğer taraftan, çocuk güvenliğini sağlama ve çocuklarla baş etmekte zorlanma konusunda olumsuz yeterlik algısına sahip oldukları görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Okul dışı öğrenme, okul öncesi, informal öğrenme, okul öncesi öğretmenleri, fenomonoloji

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2011). Okul dışında farklı bir öğrenme ortamı olarak çocuk müzeleri. Eğitim Bilim Toplum, 4(14), 32-41.
• Akın, F. (2012). Okul içi ve okul dışı öğrenmelerin öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
• Aktekin, S. (2008). Müze uzmanlarının okulların eğitim amaçlı müze ziyaretlerine ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 103-111.
• Andrachuk, H., Edgar, T., Eperjesi, P., Filler, C., Groves, J., Kaknevicius, J., Lahtinen, R., Mason, J., Molyneux, L., Morcom, L., Petrini, G., Piersol, L., Power, M., & Young, J. (2014). Forest and Nature School in Canada: A Head, Heart, Hands Approach to Outdoor Learning. (R. Carruthers Den Hoed, Ed.).
• Applications in EducationSaraç, H . (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: içerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 60-81. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ekuad/issue/29425/337191
• Avcı Akçalı, A. (2015). Kuram ve uygulamada sınıf dışı tarih öğretimi algısı: Öğretmen aday ve öğretmen görüşleri. Eğitim ve Bilim 40(181), 117-137.
• Aysan, M.F. ve Özdoğru, A. A. (2015). Avrupa’da erken çocukluk bakımı ve eğitiminin mukayeseli analizi, Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi, 30. Sayı, 2015/1, 167-194.
• Balkan Kıyıcı, F., & Atabek Yiğit, E. (2010). Science education beyond the classroom: A field trip to wind power plant. International Online Journal of Science Education, 28(12), 1373-1388.
• Berberoğlu, O. E., & Uygun S. (2013). “Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(2), 32-42.
• Bozdoğan, A.E. (2015). Okul Dışı Çevrelere Eğitim Amaçlı Gezi Düzenleyebilme Öz- yeterlik İnancı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Kuramsal Eğitim bilim Dergisi, 9(1), 111-129.
• Bozdoğan, A.E. (2015). Okul dışı çevrelere eğitim amaçlı gezi düzenleyebilme öz- yeterlik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kuramsal Eğitim bilim Dergisi, 9(1), 111-129.
• Bozdoğan, A.E., Okur, A., & Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: bir fabrika gezisi.
• Carrier, S. J. (2009). The effects of outdoor science lessons with elementary school students on preservice teachers’ self-efficacy. Journal of Elementary Science Education, 21(2),35-48.
• Christensen, L. B., Johnson, R. B., ve Turner, L. A. (2015). Araştırma yöntemleri: desen ve analiz, (Çev. A. Alpay), Anı Yayıncılık, Ankara.
• Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni, (Çev. S.B. Demir), Eğiten Kitap. Ankara
• Davidson, S. K. (2006). Student perspectives on their school trips to zoos. Unpublished dissertation. University of California, Davis, USA.
• Egüz, Ş. & Kesten, A. (2012). Sosyal bilgiler dersinde müze ile eğitimin öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi: Samsun ili örneği. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,13(1), 81-103
• Ertaş, H., Şen, A. İ., & Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi [EFMED], 5(2), 178-198.
• Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology,16, 171-190.
• Falk, J.H., & Adelman, L.M. (2003). Investigating the impact of prior knowledge and interest on aquarium visitor learning. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 163-176.
• Gerber, B.L., Marek, E.A., & Cavallo, A.M.L. (2001). Development of an informal learning opportunities assay. International Journal of Science Education 23(6), 569-583.
• Göloğlu Demir, C. & Yılmaz, H. (2018). The effect of outdoor education activities on the attitudes of students toward science and technology and sentiment analysis. Journal of the Human and Social Sciences Researches, 7 (5), 101-116. Retrieved from http://www.itobiad.com/issue/41845/483404.
• Güler, T. (2009). Ekoloji temelli bir çevre eğitiminin öğretmenlerin çevre eğitimine karşı görüşlerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 34, 146-151.
• Günkör, C. (2017). Öğretim elemanlarının eğitim ortamına ilişkin algıları, Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, Bahar, 2016; (13) ss.125-148. ISSN:1308-5069.
• Hakverdi Can, M. (2013). İlköğretim öğrencilerinin bilim merkezindeki deney setleri hakkındaki görüşleri ve öğrenme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 219-229.
• Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında “okul dışı öğrenme etkinliklerini” gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kelly, J. (2000). Rethinking the elementary science methods course: a case for content, pedagogy, and informal science education. International Journal of Science Education, 22 (7), 755-777.
• Kuo, M., Barnes, M. & Jordan, C. (2019). Do experiences with nature promote learning? converging evidence of a cause-and-effect relationship. Front. Psychol. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.00305
• Malkoç, S. & Kaya, E. (2015). Sosyal bilgiler öğretiminde sınıf dışı okul ortamlarının kullanılma durumları. İlköğretim Online, 14(3), 1079-1095.
• Martin, L. M. W. (2004). An emerging research framework for studying informal learning and schools. Science Education, 88 (S1), 71-82.
• MEB (2019). Okul dışı öğrenme ortam kılavuzu.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research a guide to design and implementation revised and expanded from qualitative research and case study. John Wiley & Sons
• Ocak, İ. & Korkmaz, Ç. (2018). An examination of the views of science and pre-school teachers on non-formal learning environments. International Journal of Field Education. 4 (1),18-38
• Öztürk, A. (2019). Okul dışı öğrenmeye ilişkin sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşleri. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Türkçe Ve Sosyal Bilimler Anabilim Dalı. Sosyal Bilgiler Eğitimi Bilim Dalı. Yükse Lisans Tezi. Niğde.
• Ramey-Gassert, L. (1997). Learning science beyond the classroom. The Elementary School Journal, 97 (4), 433- 450.
• Salmi, H. (1993). Science centre education, motivation and learning in informal education. Helsinki: Faculty of Educationin the University of Helsinki.
• Saltürk, A. & Güngör, C. (2019). Okul ikliminin sınıf ve okul büyüklüğü açısından incelenmesi, 2. Uluslararası İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı içinde (s.127-136) bildiri tam metin. ISBN 978-605-7828-10-1.
• Şentürk, E., & Özdemir, Ö. F. (2014). The effect of science centres on students' attitudes towards science, International Journal of Science Education, 4(1), 1-24.
• Şimşek, M. & Kaymakçı, S. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminin amacı ve kapsamı. A. Şimşek ve S. Kaymakçı (Ed.). Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.1-14). Ankara: Pegem A yayıncılık.
• Sturm, H., & Bogner, F. X. (2010). Learning at workstations in two different environments: A Museum and A Classroom. Studies in Educational Evaluation, 36, 14-19.
• Tatar, N., & Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.
• Thomas, G. (2010) Facilitator, teacher, or leader? Managing conflicting roles in outdoor education. Journal of Experiential Education, 32(3), 239–254.
• Tortop, H. S., & Özek, N. (2013). Proje tabanlı öğrenmede anlamlı alan gezisi; güneş enerjisi ve kullanım alanları konusu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,44, 300-307.
• Türkmen, H. (2016). Sınıf Dışında Öğrenme. H. Türkmen, M., Sağlam, & E., Şahin Pekmez (Eds.) İlköğretimde eğlendiren ve anlamayı geliştiren fen öğretimi (ss. 95-126). Ankara: Nobel Yayıncılık
• Wiegand, F., Kubisch, A., & Heyne, T. (2013). Out- of- school learning in the botanical garden: guided or self – determined learning at work stations? Studies in Educational Evaluation, 39, 161-168.
• Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Yeşilbursa, C.C. (2008). Sosyal bilgiler öğretiminde tarihi yerlerin kullanımı. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 23(23), 209-222.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H.(2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Zayimoğlu Öztürk, F. (2014). Sosyal bilgiler dersinde arkeolojik kazı çalışması ve müze gezisi. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi (ATED), 4(1), 12-26.