The Effect of Five Factor Personality Traits on Youth Leadership: A Study on University Students

Yıl 2023, Cilt: 25 Sayı: 4, 1420 - 1437, 25.12.2023

Ayşe Nihan Arıbaş , Yavuz Sezer Oğuzhan

https://doi.org/10.32709/akusosbil.1088501

Öz

In this context, in this study, it’s aimed to determine the effects of university students' 5-factor personality traits on youth leadership traits were tried to be determined. For this purpose, an empirical research was conducted on university students. Questionnaire technique, which is one of the quantitative data collection techniques, was used in the research. The data obtained from the sample were analyzed with the SPSS (Statistical Package for Social Sciences) package program. This research was conducted to determine the effect of university students' five-factor personality traits on youth leadership characteristics. The sample of the study consists of 405 people. In addition, demographic Information Form, 5 Factor Personality Traits Scale and Youth Leadership Traits Scale were used as data collection tools in the research. According to the results of the research, it has been revealed that there is a positive and significant relationship between the 5-factor personality traits and the youth leadership traits. According to the results of the regression analysis, it was revealed that the 5-factor personality traits of extraversion, agreeableness and openness to experience have a positive and significant effect on youth leadership. Since this research was conducted with a quantitative method with a questionnaire, it is thought that other researchers will contribute to the literature with different methods or applications. In this context, the research is considered important in terms of setting an example.

Anahtar Kelimeler

Personality, personality traits, leadership, youth leadership

Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Gençlik Liderliğine Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma

Öz

Bu bağlamda bu çalışmada üniversite öğrencilerinin 5 faktör kişilik özelliklerinin gençlik liderlik özellikleri üzerindeki etkilerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda üniversite öğrencileri üzerinde ampirik bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada, nicel veri toplama tekniklerinden anket tekniğinden yararlanılmıştır. Örneklem üzerinden elde edilen veriler, SPSS paket programı ile analiz edilmiştir. Bu araştırma, üniversite öğrencilerinin beş faktör kişilik özelliklerinin gençlik liderlik özelliklerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi 405 kişiden oluşmaktadır. Ayrıca araştırmada veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu, 5 Faktör Kişilik Özellikleri Ölçeği ve Gençlik Liderlik Özellikleri Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, 5 faktör kişilik özellikleri ile gençlik liderlik özellikleri arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunduğu ortaya konulmuştur. Yapılan regresyon analizine göre ise dışadönüklük, uyumluluk ve gelişime açıklık 5 faktör kişilik özelliklerinin gençlik liderlik üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkisinin bulunduğu ortaya konmuştur. Bu araştırma, ölçek uygulaması ile nicel yöntemle yapıldığı için başka araştırmacıların farklı yöntem veya uygulamalarla literatüre katıklar sunacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda, araştırma örnek oluşturması açsından da önemli görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kişilik, kişilik özellikleri, liderlik, gençlik liderlik

Kaynakça

• Akkaya, M. ve Dost, T. M., (2021). Üniversite öğrencilerinin güvengenlik düzeylerinin benlik kurgusu ve beş faktör kişilik özelliklerine göre incelenmesi. Kastamonu Education Journal, 29(2), 480-489.
• Allport, G. W. (1937). Personality: A psychological interpretation. Holt Publishing.
• Allport, G. W. ve Odbert, H. S. (1936). Trait-names: A psycho-lexical study. Psychological Monographs, 47, 1, Whole No. 211.
• Barnard, C. I. (1948). Organization and management: Selected papers, Harvard University Press.
• Bass, B. M. (1960). Leadership, psychology and organizational behavior, Harper and Row.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (17. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
• Cansoy, R ve Turan, S. (2016). Gençlik liderlik özellikleri ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Türkiye Eğitim Dergisi, 1(1), 19-29.
• Cansoy, R. (2015). Türkiye'de ortaöğretim okullarındaki öğrencilerin gençlik liderlik özelliklerinin incelenmesi [Doktora tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Cansoy, R. (2017). Üniversite öğrencilerine yönelik liderlik becerileri geliştirme programının etkililiği. Journal of History Culture and Art Research, 6(3), 65-87.
• Chen, L. S. (2008). Rapid communication subjective well-being: evidence from the different personality traits of online game teenager players. Cyberpsychology ve Behavior, 11(5), 579-581.
• Chew, P. H. K.ve Dillon, B, D. (2014). Statistics anxiety and the big five personality factors. Procedia -Social and Behavioral Sciences, 112, 1177-1186.
• Cooley, C.H. (1922). Human nature and the social order. New York: Scribners.
• Costa, P. T., Busch, C. M., Zonderman, A. B. ve Mccrae, R. R. (1986). Correlations of MMPI factor scales with measures of the five factor model of personality. Journal of Personality Assessment, 50(4), 640-650.
• Costa, P.T., Mccrae, R. R. ve Dye, D. A. (1991). Facet scales for agreeableness and conscientiousness; a revision of the neo personality inventory. Personality and Individual Differences, 12(9), 887-898.
• Çelebi, M. ve Parlar, M. F. (2017). Gençlik liderlerinin liderlik davranışları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(61), 418-432.
• Day, D. (2000). Leadership development: A review in context. Leadership Quarterly, 11(4), 581-613.
• Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
• Drum, J.(1988). Youth leadership. Insights into isues in education.
• Ewen, R. B. (2010). An introduction to theories of personality. Londra: Psychology Press.
• Forrester, R. W., Tashchian, A. & Shore, H, T. (2016). Relationship between personality and behavioral intention in student teams. American Journal of Business Education, 9(3), 113-118.
• Goldberg, L. R. (1990). An alternative" description of personality": The big-five factor structure. Journal of Personality and Social Psychology, 59(6), 1216-1229.
• Goldberg, L. R. (1993). The structure of phenotypic personality traits. American Psychologist, 48, 26-34.
• Gupta, N. & Gupta, K. A. (2020). Big five personality traits and their impact on job performance of managers in FMCG sector. International Journal of Recent Technology and Engineering (IJRTE), 8(5), 3104-3109.
• Hair Jr , J. F., Black, W., Babin , B. J., ve Anderson, R. (2014). Multivariate data analysis (Seventh Edition). Harlow: Pearson Education Limited.
• Hammond, M. S. (2001). The use of the five-factor model of personality as a therapeutic tool in career counseling. Journal of Career Development, 27(3), 153-165.
• Haydaroğlu, S. (2020). Beş faktör kişilik özelliklerinin örgütsel muhalefete etkisi ve lider-üye etkileşiminin düzenleyici rolü: beyaz yakalı çalışanlar üzerinde bir araştırma. [Doktora tezi, Anadolu Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Heifetz, R. (2006). Foreword. New directions for youth development, 2006(109), 1-2.
• Işık, U. ve Cengiz, R. (2018). The relationship between humor styles and five factor personality traits of physical education and sports students. Universal Journal of Educational Research, 6(8): 1811-1818.
• Jia, H. H. (2008). Relationships Between The Big Five Personality Dimensions and Cyberloafing Behavior. [Doctoral Dissertation, Southern Illinois University]. ProQuest Dissertations and Theses Global.
• Jirjahn, U. ve Ottenbacher, M. (2020). Big five personality traits and sex. Iza Dp, Discussion Paper, 13894, 1-63.
• John, O. P. ve Srivastava, S. (1999). The big five trait taxonomy: History, measurement, and theoretical perspectives. Pervin & O. P. John (Eds.), Handbook of personality: Theory and Research (102–138). Los Angeles: Guilford Press.
• John, O. P., Donahue, E. M., ve Kentle, R. L. (1991). Big Five Inventory (BFI) [Database record]. APA PsycTests.
• Johnson, J. A., ve Ostendorf, F. (1993). Clarification of the five-factor model with the Abridged Big Five Dimensional Circumplex. Journal of personality and social psychology, 65(3), 563.
• Johnson, N. ve Arunachalam, N. (2013). Personality pattern and leadership styles of youth. International Multidisciplinary Peer Reviewed Journal, 2(5), 67-74.
• Judge, A., T. ve Bono, E. J. (2000). Five-factor model of personality and transformational leadership. Journal of Applied Psychology, 85(5), 751-765.
• Judge, T. A., Bono, J. E., Ilies, R. ve Gerhardt, M. W. (2002). Personality and leadership: A qualitative and quantitative review. Journal of Applied Psychology, 87(4), 765-780.
• Jusuf, H. (2018). Understanding personality. Journal al-Lisan, 3(1), 45-59.
• Kaplan, M. & Göker, H. (2017). Duygusal zekanın iç girişimcilik performansı üzerindeki etkisi. Third Sector Social Economic Review, 52rd Special edition, s. 555-571.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kurtulmuş, E. B., Katrinli, Ş. ve Katrinli, A. (2019). The influence of personality traıts on effective leadership: the role of dopamine. İşletme Fakültesi Dergisi, 20(1), 65-93.
• MacNeil, C. A. (2006). Bridging generations: Applying “adult” leadership theories to youth leadership development. New Directions for Youth Development, 2006(109), 27-43.
• McCrae, R. R. (2018). Defining traits. In V. Zeigler-Hill & T. K. Shackelford (Eds.), The SAGE handbook of personality and individual differences, 3-22, Sage Publications.
• McCrae, R. R. ve Costa, P. T. (1985). Updating norman's" adequacy taxonomy": Intelligence and personality dimensions in natural language and in questionnaires. Journal of personality and social psychology, 49(3), 710.
• Mccrae, R. R. ve Costa, P. T. (1987). Validation of the five-factor model of personality across instruments and observers. Journal of Personality and Social Psychology, 52(1), 81–90.
• McCrae, R. R. ve Costa, P. T. (2003). Personality in adulthood: A five-factor theory perspective. New York: Guilford Press.
• McCrae, R. R. ve John, O. P. (1992). An introduction to the five‐factor model and its applications. Journal of Personality, 60(2), 175-215.
• McElravy, J. L., ve Hastings, J. L. (2014). Profiling the youth leader: Personality and emotional intelligence trends and their relationship to leadership skills. Journal of Agricultural Education, 55(1), 134-151.
• Moody, M. C. (2007). Adaptive behavior in intercultural environments: The relationship between cultural intelligence factors and big five personality traits. [Doctoral dissertation, George Washington University]. ProQuest Dissertations and Theses Global.
• Norman, W. T. (1963). Toward an adequate taxonomy of personality attributes: Replicated factor structure in peer nomination personality ratings. The Journal of Abnormal and Social Psychology, 66(6), 574-583.
• Ojedokun, O. (2018). Associations of the five-factor personality traits with environmental citizenship behavior of youth in a Nigerian university community. Management of Environmental Quality: An International Journal, 29(6), 1135-1155.
• Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2013). Örgütsel davranış. (Altıncı Baskı), Bursa: Ekin Yayınları.
• Parks-Leduc, L., Feldman, G. ve Bardi, A. (2015). Personality traits and personal values: A meta-analysis. Personality and Social Psychology Review, 19(1), 3-29.
• Pfeiffer, I. S. ve Wechiler, M. S. (2013). Youth leadership: A proposal for identifying and developing creativity and giftedness. Estudos de Psicologia (Campinas), 30(2), 219-229.
• Răducan, R. ve Răducan, R. (2014). Leadership and management. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 149, 808-812.
• Saylık, A. ve Anık, S. (2021). Üniversite öğrencilerinin gençlik liderlik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. AJER- Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(1), 245-262.
• Schermerhorn, J. J., Hunt, G. ve Osborn, R. N. (1997). Organizational behavior, John Wiltey&Sons.Inc.
• Somer, O. (1998). Türkçede kişilik özelliklerini tanımlayan sıfatların yapısı ve beş faktör modeli. Türk Psikoloji Dergisi, 13(42), 17-32.
• Somer, O., Korkmaz, M. ve Tatar, A. (2002). Beş faktör kişilik envanteri’nin geliştirilmesi-I: Ölçek ve alt ölçeklerin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49), 21-33.
• Surji, K. (2015). Understanding leadership and factors that ınfluence leaders’ effectiveness. European Journal of Business and Management, 7(33), 154-167.
• Sümer, N. & Sümer, H. C. (2005). Beş faktör kişilik özellikleri ölçeği (Yayınlanmamış çalışma).
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6th ed.), Londra: Pearson.
• Tatlılıoğlu, K. (2014). Üniversite öğrencilerinin beş faktör kişilik kuramı’na göre kişilik özellikleri alt boyutlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 7(17), 939-971.
• Tekin, A., Ö., Turan, N. S., Özmen, M., Turhan, A. A. & Kökçü, A. (2012). Beş faktör kişilik özellikleri ve örgütsel çatışma yönetimi arasındaki ilişkiler: Ankara’daki beş yıldızlı otel işletmeleri üzerine bir uygulama. Journal of Yasar University, 27(7), 4611-4641.
• Tokmak, M. (2020). Üniversite öğrencilerinin gençlik liderlik özellikleri ve özgüven düzeyleri arasındaki ilişkiye yönelik bir araştırma. Business-Management Studies: An Internatıonal Journal, 8(1), 1-19.
• Uçkun, C. G., Burcu, Ü. Z. Ü. M., & Uçkun, S. (2018). Narsist kişiliğin makyavelist davranışlara etkisi: Kocaeli Üniversitesi özel güvenlik öğrencileri örneği. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 139-154.
• Zel, U. (2006). Kişilik ve liderlik. İkinci Baskı, Nobel Yayınları.