Migration, involving individuals’ movement from their usual places of residence to other locations, is a globally widespread phenomenon. Turkey holds a unique position, as both a central hub in international migration routes and a country experiencing internal migration driven by earthquakes, climate-related disasters, and urban transformation. This study aims to comparatively analyze the impacts of forced migration and displacement on family structures in Turkey, focusing on internal and cross-border migration contexts, based on recent literature published after 2020. The study employs a structured, qualitative, and interpretive conceptual synthesis, combining systematic literature review and thematic content analysis. Both national and international academic publications, as well as institutional policy documents, were incorporated into the analysis. The experiences of forced internal migration and refugee families in Turkey are assessed through themes of family role redistribution, gender relations, and socio-cultural adaptation. Findings indicate that migration’s effects on family structures vary according to spatial, cultural, and economic contexts. Displacement causes not only physical but also social rupture. While relative cultural similarities and citizenship rights facilitate integration in internal-migration, status ambiguity, language barriers, and social exclusion in cross-border migration more profoundly disrupt family dynamics. The study advocates for integrated, family-centered, long-term social policies and support mechanisms tailored to different migration types to mitigate effects of displacement.
Migration displacement family structure gender socio-cultural adaptation
Göç, bireylerin olağan ikamet yerlerinden başka bir yere hareketini içeren, küresel ölçekte yaygınlaşan bir olgudur. Türkiye, hem uluslararası göç yollarının merkezinde yer alması hem de deprem, iklim kaynaklı afetler ve kentsel dönüşüm gibi nedenlerle iç göç süreçlerini deneyimlemesi bakımından özgün bir konumdadır. Bu çalışmanın amacı, 2020 sonrası yayımlanmış güncel literatüre dayanarak, zorunlu göç ve yerinden edilmenin aile yapısı üzerindeki etkilerini Türkiye örneğinde, iç ve dış göç bağlamlarında karşılaştırmalı olarak analiz etmektir. Araştırma, sistematikleştirilmiş literatür taraması ve tematik içerik analizi yoluyla yapılandırılmış niteliksel ve yorumlayıcı bir kavramsal sentezdir. Ulusal ve uluslararası akademik yayınların yanı sıra kurumsal politika belgeleri de analiz sürecine dahil edilmiştir. Türkiye’deki zorunlu iç göç hareketleri ile sığınmacı ailelerin deneyimleri; aile içi rollerin dağılımı, toplumsal cinsiyet ilişkileri ve sosyo-kültürel uyum temaları üzerinden değerlendirilmiştir. Bulgular, göçün aile yapısı üzerindeki etkilerinin mekânsal, kültürel ve ekonomik bağlamlara göre farklılaştığını göstermektedir. Yerinden edilme yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda sosyal bağlamda da bir kopuşa neden olmakta, aile bu dönüşümden etkilenmektedir. İç göçte göreli kültürel benzerlikler ve vatandaşlık hakları uyum sürecini kolaylaştırırken; dış göçte statü belirsizliği, dil bariyeri ve toplumsal dışlanma gibi unsurlar aile dinamiklerini daha derinden sarsmaktadır. Çalışma, yerinden edilmenin aile üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmaya yönelik entegre, kapsayıcı, aile merkezli, uzun vadeli ve farklı göç türlerine duyarlı sosyal politika ve destek mekanizmalarının geliştirilmesini önermektedir.
Göç yerinden edilme aile yapısı toplumsal cinsiyet sosyo-kültürel uyuym
Çalışma kapsamı bakımından Etik Kurul onayı gerekli değildir.
Çalışma finansal destek almamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Aile Sosyolojisi, Aile ve İlişkiler Sosyolojisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 7 Ekim 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 27 Sayı: Aile Özel Sayısı |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.