Konaklama İşletmelerinde Çalışanların Çevik Liderlik Algılarının Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisinde İşe Adanmışlığın Aracılık Rolü: Antalya Örneği

Yıl 2022, , 2599 - 2626, 30.09.2022

Hasan Cinnioğlu , Ruken Ertoğrul

https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.1070939

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı çalışanların çevik liderlik algılarının örgütsel özdeşleşme üzerindeki etkisinde işe adanmışlığın aracı rolünün varlığını sınamaktır. Bu bağlamda, Aralık 2021- Ocak 2022 tarihleri arasında, beş yıldızlı otel işletmelerinde çalışan işgörenlerden anket tekniği ile veri toplanmıştır (n=419). Katılımcıların seçilmesinde kolayda örneklem tekniği uygulanmıştır. Elde edilen veriler yapısal eşitlik modeli programı ile analiz edilmiştir. Araştırmada çevik liderlik algısının işe adanmışlık ve örgütsel özdeşleşme üzerinde anlamlı ve pozitif etkisi olduğu ve aynı zamanda çevik liderlik tarzının çalışanların örgütsel özdeşleşme düzeyleri üzerindeki etkisinde işe adanmışlığın kısmi aracı role sahip olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

ÇEVİK LİDERLİK-, ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME, İŞE ADANMIŞLIK, Antalya, OTEL İŞLETMELERİ

The Mediating Role of Work Engagement on the Effect of Perceptions of Agile Leadership of Employees in Hospitality Businesses on the Level of Organizational Identification: Antalya Sample

Öz

The main purpose of this research is to test the mediating role of work engagement in the effect of agile leadership behavior on the level of organizational identification. In this context, data were collected from the employees working in five-star hotels between December 2021 and January 2022, using the survey technique (n=419). Convenience sampling technique was used to select the participants. The obtained data were analyzed with the structural equation modeling program. In the study, it was determined that the agile leadership style had a significant and positive effect on the level of work engagement and organizational identification, and at the same time, the work engagement had a partial mediating role in the effect of the agile leadership style on the organizational identification levels of the employees.

Anahtar Kelimeler

AGILE LEADERSHIP, WORK ENGAGEMENT, ORGANIZATIONAL IDENTIFICATION, ANTALYA, Hotel Business.

Kaynakça

• AKBABA, M. (2018). “Otel İşletmelerinde Psikolojik Sözleşmenin İşe Yabancılaşma ve Örgütsel Özdeşleşme Üzerine Etkisi”, J, Of Institute of Economic Development and Social Researches, 4 (8): 320-330.
• AKCA, M. (2020). “Stratejik Liderlik, Performans ve Örgütsel Özdeşleşme: Havacılık İşletmesi Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (34): 206-237.
• AKKAYA, B., KAYALIDERE, U. K., AKTAŞ, R., ve KARĞIN, S. (2020). “Çevik Liderlik Yaklaşımı ve Çevik Lider Davranışlarını Ölçmeye Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12 (2): 1605-1621.
• AKKAYA, B. ve TABAK, A. (2018). “Örgütsel Çeviklik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, İş Ve İnsan Dergisi, 5 (2): 185-206.
• AKOVA, O., TANRIVERDİ, H. ve KAHRAMAN, O. C. (2015). “Otel İşletmelerinde İşgören Devir Hızına Etki Eden Risk Faktörlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 6 (12): 87-107.
• AKTAŞ, K. (2019). “İşgörenlerin Adanmışlık Düzeyi ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisinin Performans Algısına Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Yayımlanmış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• ANTALYA İL KÜLTÜR ve TURİZM BAKANLIĞI, https://antalya.ktb.gov.tr, 20.12.2021
• AKTOB, Akdeniz Turistik Otelciler Ve İşletmeciler Birliği, https://aktob.org.tr, 20.12.2021
• ASHFORTH, B. E. ve HUMPHREY, R. H. (1995). “Emotion in the workplace: A reappraisal”, Human Relations, 48 (2): 97-125.
• ASHFORTH, B. E. ve MAEL, F. (1989). “Social İdentity Theory and The Organization”, Academy of Management Review, 14 (1): 20-39.
• ASMADİLİ, İ. ve KÖROĞLU, Ö. (2020). “Turist Rehberlerinin İş Değerlerinin İşe Adanmışlık Üzerine Etkisinin Belirlenmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 12 (32): 1212-1225.
• AŞKIN, H. H. (2014). “Mesleğe Adanmışlık, Örgütsel Sadakat ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Sağlık Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep.
• ATEŞ, M. F. (2015). “Hizmetkar Liderlik ve Örgütsel Adaletin Örgütsel Özdeşleşmeye Etkisinde Örgütsel Güvenin Aracılık Rolü”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 7 (3): 75-95.
• ATTAR, M. ve ABDUL-KAREEM, A. (2020). The Role of Agile Leadership İn Organisational Agility. In Agile Business Leadership Methods For Industry 4.0. Emerald Publishing Limited, Bingley.
• AYBAS, M. ve GÖZDE, K. (2018). “Duygusal Emeğin Mesleki Stres ve İşe Adanmışlık Üzerindeki Etkisi: Tur Rehberleri Üzerinde Bir Araştırma”, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (ICEESS’18): 103-111.
• AYDIN, Ş., EREN, D. ve ÇONTU, M. (2020).” Otel işletmelerinde çalışanların kişilik özelliklerinin işe adanmışlık düzeyleri üzerine etkisi”, Tourism and Recreation, 2 (Ek 1): 64-75.
• BAL, B. (2018) Yeni Dünya Düzeni Ve Çevik Lider. https://www.acmagile.com/yeni-dunya-duzeni-ve-cevik-lider, 15.10.2021
• BALKI, S., İLHAN, İ., ve ÖZKOÇ, A. G. (2020). “Mutfak Çalışanlarında Algılanan Dışsal Prestij ve İşe Adanmışlığının Yenilik Performansına Etkisi: Nevşehir İlinde Bir Uygulama”, Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13 (3): 401-412.
• BALTACI, F., KAVACIK, M., ŞENTÜRK, F. K. ve KURAR, İ. (2014). “Yöneticilerin Liderlik Özelliklerinin Çalışanların İş Tatmini Üzerindeki Etkisi: Alanya’da Bulunan 4 ve 5 Yıldızlı Otel Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (14): 59-85.
• BAYKAl, E., ZEHİR, C., ve KÖLE, M. (2018). “Effects of Servant Leadership On Gratitude, Empowerment, İnnovativeness and Performance: Turkey Example”, Journal of Economy Culture And Society, (57): 29-52.
• BAYRAM, A. (2019). “Örgütsel Özdeşleşmenin İş Tatmini Üzerine Etkisinde İşe Adanmışlığın Aracı Rolünün Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (4): 321-334.
• BECERİKLİ, Y. S. (2013). “Takım Çalışmaları ve Verimlilik İlişkisi: Karar Alma Süreçlerinin Etkinlik Kazanmasında Liderin Rolü”, Verimlilik Dergisi, (3): 93-116.
• BUCHANAN, II. B. (1974). “Building Organizational Commitment: The Socialization of Managers İn Work Organizations”, Yale University, 19 (4): 533-546.
• BÜYÜKUYSAL, M.Ç. ve ÖZ, İ.İ. (2016). “Çoklu Doğrusal Bağıntı Varlığında En Küçük Karelere Alternatif Yaklaşım: Ridge Regresyon”, Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(2): 110-114.
• BOYATZİS, R. E. (1991). The Competent Manager: A Model For Effective Performance, John Wiley & Sons, New York.
• BOZDEMİR, Y. ve YOLCU, H. (2014). “Okul Yöneticilerinin Örgütsel Adanmışlık Düzeyleri İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki”, Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4 (2): 287-311.
• CHARBONNİER-VOİRİN, A. (2011). The Development And Partial Testing of The Psychometric Properties of A Measurement Scale Of Organizational Agility. M@ N@ Gement, 119-156.
• CHATWANİ, N. (2019). Organisational Agility. Springer Books, Switzerland.
• CHREİM, S. (2002). “Influencing Organizational İdentification During Major Change: A Communication-Based Perspective”, Human Relations, 55 (9): 1117-1137.
• CHO, S., JOHANSON, M. M. ve GUCHAİT, P. (2009). “Employees intent to leave: A comparison of determinants of intent to leave versus intent to stay”, International Journal of Hospitality Management, 28 (3): 374-381.
• CİNNİOĞLU, H., ve SAÇLI, Ç. (2019). “Restoran Çalışanlarının Hizmetkâr Liderlik Algıları İle İşe Adanmışlık Düzeyleri Arasındaki İlişki”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 11 (3): 1769 - 1778.
• CİNNİOĞLU, H., TURAN, H. Y. (2020). “Leadership Style and Its Relationship With Employee’s Organizational Identification: Evidence From The Hotel Businesses İn Turkey”, Business and Management Studies: An International Journal, 8 (4): 875-901.
• COŞKUNER, M. ve ŞENTÜRK, F. K. (2017). “Dönüşümcü ve İstismarcı Liderlik Davranışlarının İşe Adanmışlık Üzerine Etkisi: Avm Çalışanları Örneği”, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (2): 165-195.
• ÇAKINBERK, A., DERİN, N. ve DEMİREL, E.T. (2011). “Örgütsel Özdeşleşmenin Örgütsel Bağlılıkla Biçimlenmesi: Malatya ve Tunceli Özel Eğitim Kurumları Örneği”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 3 (1): 89-121.
• ÇEKMECELİOĞLU, H. G. (2014). “Göreve ve İnsana Yönelik Liderlik Tarzlarının Örgütsel Bağlılık, İş Performansı Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkileri”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (28): 21-34.
• ÇETİN, M. (2012). “İşe Alım Süreciyle Yetkinlik Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bilecik Üniversitesi, Bilecik.
• ÇEVİK, S. ve KOZAK, A. M. (2010). “Değişim Yönetiminde Dönüşümcü Liderlik ve Hizmetkâr Liderlik”. Osman Eralp Çolakoğlu (Eds.), 11: 80-88.
• ÇOLAK, G. (2021). “Dönüşümcü Liderlik Davranışları İle Örgütsel Bağlılık İlişkisinde Örgüt Kültürünün Rolü: Zincir Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, Yayımlanmış Doktora Tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin.
• DAİLEYL, R. C. ve KİRK, D. J. (1992). “Distributive And Procedural Justice As Antecedents of Job Dissatisfaction And İntent To Turnover”, Human Relations, 45 (3): 305-317.
• DALGIÇ, A. ve AKGÜNDÜZ, Y. (2019). “Sosyal Ve Ekonomik Değişimin Otel Çalışanlarının İşe Adanmışlık Ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi”, Journal of Tourism Theory And Research, 5 (2): 75-85.
• DE CLERCQ, D., BOUCKENOOGHE, D., RAJA, U. ve MATSYBORSKA, G. (2014). “Servant Leadership and Work Engagement: The Contingency Effects of Leader–Follower Social Capital”, Human Resource Development Quarterly, 25 (2): 183-212.
• DERİN, N., DEMİRTAŞ, Ö. ve BAYNAL DOĞAN, T. G. (2020). “Vizyoner Liderlik Davranışlarının Örgütsel Destek Aracılığıyla Örgütsel Vatandaşlık Davranışları Üzerindeki Etkisi: Psikolojik Rahatlığın Düzenleyici Rolü”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (41): 550-562.
• DEMİR, H. ve OKAN, T. (2008). “Etkileşimsel ve Dönüşümsel Liderlik: Bir Ölçek Geliştirme Denemesi”, Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 19 (61): 72-90.
• DEMİRGİL, Z. ve ANTALYALI, Ö. L. (2017). “Kamu Sektöründe Süreç Odaklı Örgütsel Değişimin Hizmet Kalitesi Ve İş Tatmini Üzerine Etkileri”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8 (18): 127-140.
• DUTTON, J. E., DUKERİCH, J. M. ve HARQUAİL, C. V. (1994). “Organizational İmages and Member İdentification”, Administrative Science Quarterly, 239-263.
• DVİR, T., EDEN, D., AVOLİO, B. J. ve SHAMİR, B. (2002). “Impact of Transformational Leadership On Follower Development And Performance: A Field Experiment”, Academy of Management Journal, 45 (4): 735-744.
• EBRU, E. (2018). Stratejik Çeviklik Ve Çevik Liderlik. Kaynak Dergisi, 75, http://www.kaynakdergisi.net/makaleler.asp?sayi=75&sira=983, 20.10.2021
• EKER, D. (2015). “Öğretim Elemanı Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4 (4): 118-124.
• EPİTROPAKİ, O. ve MARTİN, R. (2005). “The Moderating Role of İndividual Differences İn The Relation Between Transformational/Transactional Leadership Perceptions and Organizational İdentification”, The Leadership Quarterly, 16 (4): 569-589.
• ERDOĞAN MORÇİN, S. (2018). “Otel Çalışanlarının Liderle Özdeşleşme Tutumları: Antalya Örneği”, International Journal of Academic Value Studies, 4 (18): 10-16.
• EREN, M. Ş. ve TİTİZOĞLU, Ö. Ç. (2014). “Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Tarzlarının Örgütsel Özdeşleşme ve İş Tatmini Üzerindeki Etkileri”, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14 (27): 275-303.
• ESEN, E. (2011). “Çalışanların Örgüte Cezbolması”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, (1): 377-390.
• EYİUSTA, C. M. (2015). “7.İşgörenlerin Güçlendirme Algılarının Sorumluluk Üstlenme Davranışları Üzerindeki Etkisi: İşe Adanmışlık ve İş Tatmini Değişkenlerinin Aracılık Rolü”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (43).
• FETTAHLIOĞLU, Ö.O. ve KOCA, N. (2015). “Örgütsel Özdeşleşme ve Örgütsel Vatandaşlık İlişkisinde Örgütsel Desteğin Düzenleyici Etkisi”, Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (4): 218-234.
• GAKOVİC, A. (2002). Social Exchange, Transformational Leadership, and Employee Behavior: The Role of Organizational İdentification And Career Commitment. University of Houston.
• GHADİ, M. Y., FERNANDO, M. ve CAPUTİ, P. (2013). “Transformational Leadership and Work Engagement: The Mediating Effect of Meaning İn Work”, Leadership & Organization Development Journal, 34 (6), 532-550.
• GLAD, B. ve BLANTON, R. (1997). “FW de Klerk and Nelson Mandela: A study in cooperative transformational leadership”, Presidential Studies Quarterly, 27 (3): 565-590.
• GOULD-WİLLİAMS, J. ve DAVİES, F. (2005). “Using Social Exchange Theory To Predict The Effects of HRM Practice On Employee Outcomes: An Analysis of Public Sector Workers”, Public Management Review, 7 (1): 1-24.
• GÜÇLÜ, N., ÇOBAN, Ö. ve ATASOY, R. (2017). “Okul Yöneticilerinin Stratejik Liderlik Özellikleri İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkinin Öğretmen Görüşlerine Göre İncelenmesi”, Milli Eğitim Dergisi, 46 (215): 167-191.
• GÜL, A. G. H. (2002). “Orgutsel Baglilik Yaklasimlarinin Mukayesesi ve Değerlendirmesi”, Ege Akademik Bakış, 2 (1): 37-56.
• GÜLLÜCE, A. Ç., KAYGIN, E., ZENGİN, Y., SAĞBAŞ, M., ve KARABAL, C. (2019). “Stratejik Liderlik Anlayışının Örgütsel Özdeşleşme ve İşten Ayrılma Niyeti İle İlişkisi: İstanbul İli Örneği”, Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 5 (7): 30-47.
• GÜVEN, D. (2020). “Algılanan Dönüşümcü Liderlik İle İşe Tutkunluk Ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi: X Ve Y Kuşakları Arasında Karşılaştırmalı Bir Araştırma”, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• HALL, D.T., SCHNEİDER, B. ve NYGREN, H.T. (1970), “Personal Factors İn Organizational Identification”, Administrative Science Quarterly, 15: 176-190.
• HAYATİ, D., CHARKHABİ, M. ve NAAMİ, A. (2014). “The Relationship Between Transformational Leadership and Work Engagement İn Governmental Hospitals Nurses: A Survey Study”, Springerplus, 3 (1): 1-7.
• HAYWARD, S. (2021). The Agile Leader: How To Create An Agile Business İn The Digital Age. Kogan Page Publishers.
• HORNEY, N., PASMORE, B. ve O'SHEA, T. (2010). “Leadership Agility: A Business İmperative For A VUCA World”, Human Resource Planning, 33 (4): 34.
• FACHRUNNİSA, O., ADHİATMA, A., LUKMAN, N. ve AB MAJİD, M. N. (2020). “Towards Smes’ Digital Transformation: The Role of Agile Leadership and Strategic Flexibility”, Journal Of Small Business Strategy, 30 (3): 65-85.
• İNCE, C. (2013). “Demokratik Liderlik İle İhtiyaçlar Hiyerarşisi Arasındaki İlişkiye Yönelik 5 Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, Akademik Bakış Dergisi, 35: 1-15.
• İRGE, N. T. ve ŞEN, E. (2020). “Çalışanların Dijital Teknolojiye Yönelik Tutumlarının ve İç Girişimcilik Özelliklerinin Bireysel İş Performanslarına Etkisi”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12 (3): 2556-2579.
• İŞCAN, Ö. F. (2006). “Dönüştürücü/Etkileşimci Liderlik Algısı ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisinde Bireysel Farklılıkların Rolü”, Akdeniz İİBF Dergisi, 6 (11): 160-177.
• İŞCAN, Ö. F. ve TANRIBİL, S. (2016). “Vizyoner Liderlik Davranışlarının Çalışanların Örgütsel Bağlılıklarına ve Adalet Algılarına Etkisi/The Impact of Visionary Leadership Behaviors On Employees’ Organizational Commitment And Justice Perception”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (3): 1021-1032.
• JEONG, M. ve OH, H. (2017). “Business-To-Business Social Exchange Relationship Beyond Trust and Commitment”, International Journal of Hospitality Management, 65: 115-124.
• JOİNER, B. ve JOSEPHS, S. (2007). Developing Agile Leaders, Industrial And Commercial Training.
• KAHN, W. A. (1990). “Psychological Conditions of Personal Engagement and Disengagement At Work”, Academy of Management Journal, 33 (4): 692-724.
• KARATEPE, O. M. ve OLUGBADE, O. A. (2009). “The Effects Of Job and Personal Resources On Hotel Employees’ Work Engagement”, International Journal of Hospitality Management, 28 (4): 504-512.
• KARİP, E. (1998). “Dönüşümcü liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi”, 16 (16): 443-465.
• KARABEY, C. N. ve İŞCAN, Ö. F. (2007). “Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel İmaj ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi: Bir Uygulama”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21 (2): 231-241.
• KASAP, M. (2020). “Stratejik Yenilik Yönetiminin İşe Adanmışlık Üzerine Etkisi: Aile Şirketlerinde Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12 (4): 4351-4364.
• KELEŞ, S. (2014). “Aile Şirketlerinde Y Jenerasyonunun Öz Yeterlilik Algısı ve İşe Adanmışlık İlişkisi”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 5 (11): 95-109.
• KERSE, G. ve KARABEY, C.N. (2017). “Algılanan Örgütsel Desteğin Örgütsel Özdeşleşmeye Etkisi: Örgütsel Sinizmin Aracı Rolü”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (4): 379.
• KILIÇ, K. C. (2010). “Bireysel ve Örgütsel Değerler Arasındaki Uyumun Çalışanların İş Davranışlarına Etkileri Üzerine Ampirik Bir Çalışma”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (1): 20-35.
• KILIÇ, K. C., TOKER, I. D., KARAYEL, D., SOYMAN, T. ve ZENGİN, G. (2020). “Paternalist ve Dönüşümsel Liderlik Tarzlarının İşe Adanmışlık Üzerindeki Etkisinde, Sıkılık-Esneklik Değişkeninin Aracılık Rolü”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15 (24): 2875-2911.
• KOÇER, M. (2021). “Okul Yöneticilerinin Vizyoner Liderlik Yeterlikleri İle Öğretmenlerin İşe Tutkunlukları Arasındaki İlişki”, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Uşak Üniversitesi, Uşak.
• KOÇER, M. C., ve BOSTANCI, A. B. B. (2021). “Okul Yöneticilerinin Vizyoner Liderlik Yeterlikleri İle Öğretmenlerin İşe Tutkunlukları Arasındaki İlişki”, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8 (2): 119-143.
• KORKMAZ, F. (2018). “Babacan (Paternalist) Liderlik Davranışının Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisinde Çalışanların İşe Tutkunluk Düzeylerinin Aracılık Rolü: Kamu Ve Özel Sektör Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Yayımlanmış Doktora Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• LODAHL, T. M. ve KEJNAR, M. (1965). “The Definition and Measurement of Job İnvolvement”, Journal Of Applied Psychology, 49 (1): 24.
• MAEL, F. ve ASHFORTH, B. E. (1992). “Alumni and Their Alma Mater: A Partial Test of The Reformulated Model of Organizational İdentification”, Journal of Organizational Behavior, 13 (2): 103-123.
• MERİÇ, E., ÇİFTÇİ, D. Ö. ve YURTAL, F. (2019). “Algılanan Örgütsel Destek ve İşe Adanmışlık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 27 (1): 65-74.
• MEYDAN, C.H., ŞEŞEN, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi Amos Uygulamaları, Detay Yayıncılık, Ankara.
• MİLLER, V.D., ALLEN, M., CASEY M.K. ve JOHNSON, J.R. (2000). “Reconsidering The Organizational Identification Questionnaire”, Management Communication Quarterly, 13 (4): 626-658.
• MORİANO, J. A., MOLERO, F., TOPA, G., ve MANGİN, J. P. L. (2014). “The İnfluence of Transformational Leadership and Organizational İdentification On İntrapreneurship”, International Entrepreneurship and Management Journal, 10 (1): 103-119.
• NERUR, S., MAHAPATRA, R. ve MANGALARAj, G. (2005). “Challenges of Migrating To Agile Methodologies”, Communications Of The ACM, 48 (5): 72-78.
• OSBORNE, D. ve GAEBLER, T. (1993). Reinventing Government: How The Entrepreneurial Spirit İs Transforming The Public Sector, Plume, Penguin Books Usa Inc, New York.
• ÖZDEN, A. (2019). “İş Özellikleri ve İşe Adanmışlığın Çalışanın İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi”, Journal Of Politics Economy And Management, 2 (2): 1-18.
• ÖZDEMİR, N. (2020). “Okul Yöneticilerinin Çevik Liderlik Özelliklerinin Örgütsel Bağlılığa Etkisi: İngiltere Ve Türkiye Okullarında Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Yayımlanmış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• ÖZDEMİR, N. ve ÇETİN, M. (2019). “Çevik Liderlik Ölçeğinin Geliştirilmesine Yönelik Güvenilirlik Ve Geçerlilik Çalışması: Eğitim Örgütleri Üzerine Bir Uygulama”, R&S-Research Studies Anatolia Journal, 2 (7): 312-332.
• ÖZEROĞLU, E. (2019). “Vizyoner Liderliğin Örgütsel Çeviklik Üzerine Etkisi; İstanbul İli Beylikdüzü İlçesinde Özel Hastanelerde Bir Uygulama”, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• ÖZKARA, B. (1999). Evrimci ve Devrimci Örgütsel Değişim. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• ÖZYILMAZ, A. ve SÜNER, Z. (2015). “İşe Adanmışlığın İşyeri Tutumlarına Etkisi: Hatay'daki 9 İşletmede Yapılan Ampirik Araştırmanın Sonuçları”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10 (3): 143-164.
• PARLAK, Z.ve ÖZDEMİR, S. (2011). “Esneklik Kavramı ve Emek Piyasalarinda Esneklik”, In Journal of Social Policy Conferences, 60: 1-60.
• PODSAKOFF, P. M., MACKENZİE, S. B., MOORMAN, R. H. ve FETTER, R. (1990). “Transformational Leader Behaviors And Their Effects On Followers' Trust İn Leader, Satisfaction and Organizational Citizenship Behaviors”, The Leadership Quarterly, 1 (2): 107-142.
• POLAT, M. (2009). “Örgütsel Özdeşleşmenin Öncülleri ve Ardılları Üzerine Bir Saha Çalışması”, Yayınlanmış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• POLAT, M. ve MEYDAN, C. H. (2010). “Örgütsel Özdeşleşmenin Sinizm ve İşten Ayrılma Niyeti İle İlişkisi Üzerine Bir Araştırma”, Savunma Bilimleri Dergisi, 9 (1): 145-172.
• RAYAN, A., WONG, J. ve BAÑAS, J. L. P. (2015). “Influence of Servant Leadership Among Government Employees İn The Province of Romblon, Philippines”, International Journal of Humanities Social Sciences And Education (IJHSSE), 2 (12): 73-81.
• RİCH, B. L., LEPİNE, J. A. ve CRAWFORD, E. R. (2010). “Job Engagement: Antecedents And Effects On Job Performance”, Academy of Management Journal, 53 (3): 617-635.
• RİKETTA, M. (2005). “Organizational identification: A meta-analysis”, Journal of Vocational Behavior, 66 (2): 358-384.
• ROBERTS, D. R. ve DAVENPORT, T. O. (2002). “Job Engagement: Why İt's İmportant and How To İmprove İt”, Employment Relations Today, 29 (3): 21.
• ROUSSEAU, D. M. (1998). “Why Workers Still İdentify With Organizations”, Journal of Organizational Behavior, 217-233.
• RUSSELL, R. F. ve STONE, A. G. (2002). A Review of Servant Leadership Attributes: Developing A Practical Model, Leadership & Organization Development Journal.
• SAKAL, Ö. (2018). “Kamuda “İyi Yönetim” Perspektifinde Hizmetkar Liderlik, Psikolojik Güvenlik ve Örgütsel Özdeşleşme Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Ombudsman Akademik, (1): 259-293.
• SALANOVA, M., AGUT, S. ve PEİRÓ, J. M. (2005). “Linking Organizational Resources and Work Engagement To Employee Performance And Customer Loyalty: The Mediation Of Service Climate”, Journal Of Applied Psychology, 90 (6): 1217.
• SARPBALKAN, D. (2017). “Dönüşümcü Liderliğin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi ve Bir Araştırma”, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• SCHAUFELİ, W. B., SALANOVA, M., GONZÁLEZ-ROMÁ, V. ve BAKKER, A. B. (2002). “The Measurement of Engagement and Burnout: A Two Sample Confirmatory Factor Analytic Approach”, Journal of Happiness Studies, 3 (1): 71-92.
• SCOTT, S. G. ve LANE, V. R. (2000). “A Stakeholder Approach To Organizational İdentity”, Academy Of Management Review, 25 (1): 43-62.
• SHİPPMANN, J. S., ASH, R. A., BATJTSTA, M., CARR, L., EYDE, L. D., HESKETH, B., ... ve SANCHEZ, J. I. (2000). “The Practice of Competency Modeling”, Personnel Psychology, 53 (3): 703-740.
• SİĞRİ, Ü. (2007). “İşgörenlerin Örgütsel Bağlılıklarının Meyer ve Allen Tipolojisiyle Analizi: Kamu Ve Özel Sektörde Karşılaştırmalı Bir Araştırma”, Anadolu University Journal Of Social Sciences, 7 (2).
• SONNENTAG, S. (2003). “Recovery, Work Engagement, and Proactive Behavior: A New Look At The İnterface Between Nonwork And Work”, Journal of Applied Psychology, 88 (3): 518.
• SÖKMEN, A. (2019). “Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel Bağlılık ve İş Tatmini İlişkisi: Otel İşletmelerinde Bir”, Journal Of Tourism And Gastronomy Studies, 980-990.
• SÜRÜCÜ, L., H. ŞEŞEN ve A MAŞLAKÇI. (2021). SPSS, AMOS Ve PROCESS Macro İle İlişkisel, Aracı/Düzenleyici ve Yapısal Eşitlik Modellemesi (Uygulamalı Analizler). Detay Yayıncılık, Ankara.
• ŞAHİN, B. (2009). “Örgütsel Gelişmenin Sağlanmasında Dönüşümcü Liderlerin Rolü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (3): 97-118.
• TAŞDEMİR, B. (2017). “Algılanan Stratejik Liderlik Davranışı ve İş Tatmini İlişkisi: Örgütsel Bağlılığın Aracılık Rolü”, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi, İstanbul.
• TEKİN, E. (2018). “Lider-Üye Etkileşiminin Çalışan Performansı Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Vatandaşlık Davranışının Aracı Rolü”, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (16): 343-364.
• TDK (Türk Dil Kurumu), Adamak. http://www.tdk.gov.tr/, 27.03.2021
• TUNA, M. (2007). “Personel Devir Oranı Analizi: Ankara ‘da Yer Alan Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Uygulama”, Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 18 (1): 45-52.
• TİMS, M., BAKKER, A. B. ve XANTHOPOULOU, D. (2011). “Do Transformational Leaders Enhance Their Followers' Daily Work Engagement?”, The Leadership Quarterly, 22 (1): 121-131.
• TUNÇER, P. (2011). “Örgütsel Değişim ve Liderlik”, Sayıştay Dergisi, (80): 57-84.
• TUROFED, Türkiye Otelciler Federasyonu, https://www.turofed.org.tr, 20.12.2021
• TURGUT, T. (2011). “Çalişmaya Tutkunluk: İş Yükü, Esnek Çalışma Saatleri, Yönetici Desteği ve İş-Aile Çatışmasi İle İlişkileri”, Atatürk Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (3-4): 155-179.
• TURUNÇ, Ö. ve ÇELİK, M., 2010. “Örgütsel Özdeşleşme ve Kontrol Algılamalarının, Çalışanların İşten Ayrılma Niyeti ve İş Performansına Etkileri”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (3): 163-181.
• TODD, R. J. (1999). “Transformational Leadership and Transformational Learning: Information Literacy and The World Wide Web”, National Association of Secondary School Principals. NASSP Bulletin, 83 (605): 4.
• TÖREMEN, F. ve YASAN, T. (2010). “İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Dönüşümcü Liderlik Özellikleri: Malatya İli Örneği”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (28): 27-39.
• UĞURLUOĞLU, Ö. (2009). “Hastane Yöneticilerinin Tratejik Liderlik Özelliklerinin Değerlendirilmesi”, Yayımlanmış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• URAL, A. ve KILIÇ, İ. (2013). Bilimsel Araştırma Süreci ve Spss İle Veri Analizi. Detay Yayıncılık, Ankara.
• VALENTİNE, S., GODKİN, L. ve LUCERO, M. (2002). “Ethical Context, Organizational Commitment, and Person-Organization Fit”, Journal Of Business Ethics, 41 (4): 349-360.
• VAN SCOTTER, J. R. ve MOTOWİDLO, S. J. (1996). “Interpersonal Facilitation and Job Dedication As Separate Facets Of Contextual Performance”, Journal of Applied Psychology, 81(5): 525-531.
• YAŞLIOĞLU, M.M. (2017). “Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici Ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanılması”, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, (46): 74-85.
• YAVAN, Ö. (2016). “Örgütsel Davranış Düzleminde Adanmışlık”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (25): 278-296.
• YEH, C. M. (2013). “Tourism İnvolvement, Work Engagement and Job Satisfaction Among Frontline Hotel Employees”, Annals of Tourism Research, 42: 214-239.
• ZEHİR, C. ve ÖZŞAHİN, M. (2008). “Takım Yönetimi ve Takım Etkinliğini Belirleyen Faktörler: Savunma Sanayinde Ar-Ge Yapan Takımlar Üzerinde Bir Saha Araştırması”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (2): 266-279.
• ZORLU DERGİSİ, Vuca Dünyası’nın Yeni Liderlik Modeli, Çevik Liderlik, 36-37. http://zorludergi.zorlu.com/65/evk-lderlk , 22.03.2021.
• ZHU, W., AVOLİO, B. J. ve WALUMBWA, F. O. (2009). “Moderating Role of Follower Characteristics With Transformational Leadership And Follower Work Engagement”, Group & Organization Management, 34 (5): 590-619.
• WARD, E. A. ve DAVİS, E. (1995). “The Effect of Benefit Satisfaction On Organizational Commitment”, Compensation And Benefits Management, 11: 35-35.
• WEGGE, J., DİCK R.V., FİSHER, G.K., WECKİNG, C. ve MOLTZEN, K. (2006). “Work Motivation, Organizational Identification and Well-Being İn Call Centre Work”, Work&Stres, 20 (1): 60-83.