The Effect of the Management by Walking Around on the Employee Voice

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 1, 487 - 500, 26.01.2021

Meral Bektaş

https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.694510

Cited By: 2

Öz

Management by walking around is one of the informal communication channel that managers use within the organizations. By this channel, managers can communicate with their employees while they are doing their jobs and receive information about their work and employees. During these period managers who can observe and listen their employees well enough also encourage employee voice. The aim of this study is to verify the effect of management by walking around on employee voices. The questionnaire technique wa sused as a dat acollection tool in study. The questionnaire used was composed of management by walking around scale and employee voices scale and questions prepared to measure demographic characteristics of the sample. In this study, correlation analysis and then regression analysis were conducted to measure the effect of management by walking around on employe evoice. According to the results of the analysis, it was found that management by walking aronud has a positive effect on employee voice. Therefore, in order to increase the voice of the employees in the organizations, it is recommended that the managers mingle freely with employees more informally and visit the employees informally.

Anahtar Kelimeler

Management by walking around, employee voice, manager

Gayri Resmi Yönetici Ziyaretlerinin Çalışan Sesliliğine Etkisi

Öz

Gayri resmi yönetici ziyaretleri, yöneticilerin kurum içinde kullandıkları gayri resmi iletişim kanallarından biridir. Bu kanal aracılığı ile yöneticiler, çalışanlar işlerini yaparken onlarla görüşebilmekte bu esnada işe ve çalışanlarına dair bilgiler alabilmektedirler. Çalışanlarını bu sürede daha iyi gözlemleyebilen ve dinleyebilen yöneticiler çalışan sesliliğini de teşvik etmiş olurlar. Bu çalışmanın amacı, yöneticilerin gayri resmi ziyaretlerinin çalışan sesliliğine etkisini ortaya koymaktır. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket tekniği kullanılmıştır. Kullanılan anket formu, gayri resmi yönetici ziyaretleri ölçeği ve çalışan sesliliği ölçeği ile birlikte örneklemin demografik özelliklerini ölçmek üzere hazırlanmış sorulardan oluşmaktadır. Araştırmada gayri resmi yönetici ziyaretlerinin çalışan sesliliğine etkisini ölçmek amacıyla önce korelasyon analizi daha sonra ise regresyon analizi yapılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, gayri resmi yönetici ziyaretlerinin çalışan sesliliğini olumlu yönde etkilediği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, örgütlerde çalışan sesliliğinin arttırılabilmesi için yöneticilerin daha fazla çalışanlarının arasına karışarak, çalışanları gayri resmi olarak ziyaret etmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Gayri resmi yönetici ziyaretleri, çalışan sesliliği, yönetici

Kaynakça

• ADELMAN, K. (2012). “Promoting Employee Voice and Upward Communication in Healthcare: The CEO's Influence”, Journal of Healthcare Management, 57(2), 133-148.
• AL-RAWASHDEH, E. T. (2012). “The Impact of Management by Walking Around (MBWA) on Achieving Organizational Excellence Among Employees in Arab Potash Company”. Journal of Emerging Trends in Economics and Management Sciences, 3(5), 523-528.
• ARSLAN A. VE YENER S. (2016). “İşgören Sesliliği Ölçeğinin Türkçe ’ye Uyarlanması Çalışması”, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14 (1) 173-191.
• ATAK M. (2005). “Örgütlerde Resmi Olmayan İletişimin Yeri Ve Önemi”, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 2 (2), 59-67.
• BARRY, M., & WILKINSON, A. (2016). “Pro‐Social Or Pro‐Management? A Critique of the Conception of Employee Voice as a Pro‐Social Behaviour Within Organizational Behaviour”, British Journal of Industrial Relations, 54(2), 261-284.
• BEIL‐HILDEBRAND, M. (2006), "The Implications of Management by Walking About: a Case Study of a German Hospital", Leadership in Health Services, (19)4, 1-15.
• BEKTAŞ M. (2014). Yönetim Tarzlarının Örgütlerdeki İnformal İletişim Kanallarına Etkisi: Burdur İli Kamu Kurumları Örneği (Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• BULUT, H. & MEYDAN, C. H. (2018). “Liderlik Tarzlarının Çalışanların Ses Verme Davranışlarına Etkisi: Kamuda Bir Araştırma”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 3(1): 223-244.
• BURRIS, E. R. (2012). “The Risks and Rewards of Speaking up: Managerial Responses to Employee Voice”. Academy of Management Journal, 55(4), 851-875.
• CAN A. (2018). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi, Pegem Akademi Yayıncılık.
• CLARK D. (2011). “ What Managers Can Learn Walking Around”, Credit Union Journal.
• CRUMPTON, M. A. (2010). “The Importance of Visibility”, The Bottom Line, (23)4 DOI: https://doi.org/10.1108/08880451011104090.
• ÇETİN Ş. VE ÇAKMAKCI C. (2012). “Çalışan Sesliliği Ölçeğini Türkçe ’Ye Uyarlama Çalışması”, KHO Bilimler Dergisi, 22(2), 1-19.
• DAFT L. R., KENDRICK M. & VERSHININA N. (2010). Management, South-Western, International Edition.
• DETERT, J. R., & BURRIS, E. R. (2007). “Leadership Behavior and Employee Voice: Is the Door Really Open?”, Academy Of Management Journal, 50(4), 869-884.
• DURMUŞ, B. (2013). Sosyal Bilimlerde Spss’le Veri Analizi. Beta Basım Yayım.
• DYNE, L. V., ANG, S., & BOTERO, I. C. (2003). “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs”, Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
• ERGÜL, A., KARTAL, C. & GÖKDENİZ, İ. (2017). “Çalışanların Ses Çıkarma Davranışının Zaman Hırsızlığına Olan Etkisi”, İş’te Davranış Dergisi, 2(1): 80-89.
• FAST, N. J., BURRİS, E. R., & BARTEL, C. A. (2014). “Managing to Stay in the Dark: Managerial Self-Efficacy, Ego Defensiveness, and the Aversion to Employee Voice”, Academy of Management Journal, 57(4), 1013-1034.
• GAO, L., JANSSEN, O., & SHI, K. (2011). “Leader Trust and Employee Voice: The Moderating Role of Empowering Leader Behaviors”, The Leadership Quarterly, 22(4), 787-798.
• GÜRBÜZ, S. ve ŞAHİN F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• İZGÖREN A. Ş. (2001), Geleceğin Organizasyonunu Yaratmak, Ankara: Academyplus Publishing.
• KIM, J., MACDUFFIE, J. P., & PIL, F. K. (2010). Employee Voice and Organizational Performance: Team Versus Representative Influence. Human Relations, 63(3), 371-394.
• LIU, W., ZHU, R., & YANG, Y. (2010). “I Warn You Because I Like You: Voice Behavior, Employee Identifications, and Transformational Leadership”, The Leadership Quarterly, 21(1), 189-202.
• LORENZ M. (1997). “ Management by Wandering Around: Reference Rovering and Quality Reference Service”, The Haworth Press, Inc, No. (59), 51-57.
• LURIA G. & MORAG I. (2012). “Safety Management by Walking Around (SMBWA): A Safety Intervention Program Based on Both Peer and Manager Participation”, Accident Analysis and Prevention, (45), 248-257.
• MAJCHRZAK, A., LOGAN, D., MCCURDY, R., & KIRCHMER, M. (2006). “Four Keys to Managing Emergence” , MIT Sloan Management Review, 47(2), 14.
• MOHAN R. D., KUMAR, S S. SUBRAHMANYAM G. (2013). “Management by Walking Around: an Effective Tool for Day-To-Day Operations of Hospital”, Research Note, The IUP Journal of Operations Management, XII (1), 59-61.
• NG, T. W., & FELDMAN, D. C. (2012). “Employee Voice Behavior: A Meta‐Analytic Test of the Conservation of Resources Framework”, Journal of Organizational Behavior, 33(2), 216-234.
• ÖZYILMAZ B. ve ATAÇ L. O. (2019). “Paternalist Liderlik Algısının Çalışan Sesliliğine Etkisi: Gıda Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 397-410.
• QI, Y., & MING-XIA, L. (2014). “Ethical Leadership, Organizational Identification and Employee Voice: Examining Moderated Mediation Process In The Chinese Insurance Industry”, Asia Pacific Business Review, 20(2), 231-248.
• RUBIN, M. S., & STONE, R. K. (2010). “Adapting the “Managing by Walking Around” Methodology as a Leadership Strategy to Communicate a Hospital-Wide Strategic Plan”, Journal of Public Health Management and Practice, 16(2), 162-166.
• SCHERMERHORN R. J. (2010). Introduction to Management, International Student Version, John Wiley & Sons, Inc, Pte Ltd.
• SEÇER İ. (2015). Psikolojik Test Geliştirme ve Uyarlama Süreci, Ankara: Anı Yayıncılık.
• SERRAT, O. (2017). Knowledge Solutions. Springer Singapore.
• SHRA'AH, A. E. A., RUMMAN, M. A., HAMOUR, H. M. A., & SHA, I. M. A. (2013). “Practicing Management" by Walking Around" and Its Impact on the Organizational Commitment in the Jordanian Hospitals”, Journal of Management Research, 5(1), 64.
• ŞEHİTOĞLU, Y. (2012). “İşgören Sesliliği, Nedenleri ve Boyutları: Teorik Bir Çerçeve”, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4: 27-38.
• ŞENTÜRK Z. A. VE SELVİ Ö. (2016). “Kurum İçi İletişimi Etkinleştiren Bir Yöntem Olarak Gezinerek Yönetim”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4(2), 534-553.
• TAKEUCHI, R., CHEN, Z., & CHEUNG, S. Y. (2012). “Applying Uncertainty Management Theory to Employee Voice Behavior: an İntegrative Investigation”, Personnel Psychology, 65(2), 283-323.
• TANGIRALA, S., & RAMANUJAM, R. (2012). “Ask and You Shall Hear (But Not Always): Examining the Relationship Between Manager Consultation and Employee Voice”, Personnel Psychology, 65(2), 251-282.
• TUCKER A. L. & SINGER S. J. (2013). “The Effectiveness of Management-By-Walking-Around: a Randomized Field Study”, Harvard Business School, Working Paper, 1-38.
• VAN DYNE, L., ANG, S. VE BOTERO, I.C. (2003). “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs”, Journal of Management Studies, 40 (6): 1359-1392.
• ZHANG, Y., HUAI, M. Y., & XIE, Y. H. (2015). “Paternalistic Leadership and Employee Voice In China: A Dual Process Model”, The Leadership Q