Evaluation of Behavioral Disorders in Children and Adolescents with Short Stature

Yıl 2014, Cilt: 14 Sayı: 4, - , 09.08.2014

Soner Ölmez , Hamit Keten , Salih Gençoğlan Mesut Parlak Ekrem Güler Hatice Altun Mustafa Çelik , Mustafa Sucaklı

https://doi.org/10.17098/amj.42301

Öz

Aim: The aim of this study was to evaluate behavioral disorders in the children and the adolescents diagnosed with short stature.

Methods:  The study included the patients presenting to the pediatrics and the pediatric endocrinology clinics between 1 December 2012 and 1 April 2012. A hundred patients diagnosed with short stature were assigned into the patient group and 100 patients with normal stature were assigned into the control group. Informed consent was obtained from the patients and their families. The participants were administered the DSM-IV based Disruptive Behavioral Disorders Screening and Rating Scale and a questionnaire composed of questions about socio-demographic features. p <0.05 was considered significant.

Results: The mean age of the control group and the patient group was 11.67±2.04 years and 11.86±2.63 years respectively. The groups were similar in terms of the mean age (p=0.356) and gender (p=0.322). The patient group got 6.27±6.01 for the attention deficit subscale, 6.58±5.18 for the hyperactivity subscale, 5.68±4.85 for the oppositional-defiant subscale and 1.59±3.18 for the behavioral scale. The control group received 5.64±4.64 for the attention-deficit subscale, 5.30±4.88 for the hyperactivity subscale, 4.55±4.32 for the oppositional-defiant subscale and 2.08±3.79 for the behavioral scale. The two groups were similar in terms of their scores for the attention deficit subscale (p=0.407), the hyperactivity subscale (p=0.074), the oppositional-defiant subscale (p=0.084) and the behavioral scale (p=0.324). In addition, of all the patients in the control group, 8 had attention deficit hyperactivity disorder, 7 had oppositional-defiant disorder and 6 had behavioral disorder. Of the patients in the patient group, 8 had attention-deficit-hyperactivity disorder, 15 had oppositional-defiant disorder and 2 had behavioral disorder. No significant differences were found in attention deficit- hyperactivity disorder (p=1.000), oppositional-defiant disorder (p=0.071) and behavioral disorder (p=0.150) between the groups.

Conclusion: The study revealed that the children and the adolescents diagnosed with short stature had similar behavioral disorders to the patients without short stature. However, it is still of great importance to keep in mind that familial support and positive attitudes of the social network play an important role in psychology of children and adolescents with short stature.

Anahtar Kelimeler

Short stature; Hyperactivity; Attention deficit

Boy Kısalığı Olan Çocuk ve Ergenlerde Davranım Bozukluklarının Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmada boy kısalığı tanısı konulan hastalarda davranım bozukluklarının incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem:  Bu çalışmada 1.12.2012-1.04.2012 tarihleri arasında pediatrik endokrinoloji ve pediatri polikliniğine başvuran hastalarda yapıldı. Çalışmaya boy kısalığı tanısı konulan 100 hasta ile kontrol grubu olarak normal boy ölçüsünde olan 100 olgu dahil edildi. Hastaların ve ailelerinin bilgilendirilmiş olurları alındı. Katılımcıların annelerine ‘Yıkıcı Davranım Bozuklukları için DSM-IV’e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği’ ile sosyodemografik verilerini araştıran anket uygulandı. İstatistiksel anlamlılık p <0.05 olarak belirlendi.

Bulgular: Çalışmamızda yaş ortalamaları kontrol grubunda 11.67±2.04, boy kısalığı tanısı olan grupta 11.86±2.63 olarak belirlendi. Yaş ortalaması (p=0.356) ve cinsiyet dağılımı (p=0.322) her iki grupta benzerdi. Boy kısalığı olan grubun dikkat eksikliği ölçek puanı  6.27±6.01, hiperaktivite ölçek puanı 6.58±5.18, karşıt olma-karşıt gelme ölçek puanı 5.68±4.85, davranım ölçek puanı ise 1.59±3.18 olarak (ortalama puan) tespit edildi. Kontrol grubunun dikkat eksikliği ölçek puanı 5.64±4.64, hiperaktivite ölçek puanı 5.30±4.88, karşıt olma-karşıt gelme ölçek puanı 4.55±4.32, davranım ölçek puanı ise 2.08±3.79 olarak (ortalama puan) saptandı. Boy kısalığı olan grup ile kontrol grubunun dikkat eksikliği ölçek puanı (p=0.407), hiperaktivite ölçek puanı (p=0.074), karşıt olma-karşıt gelme ölçek puanı (p=0.084) ve davranım ölçek puanı (p=0.324) benzer olarak tespit edildi.

Sonuç: Çalışmamızda boy kısalığı tanısı konulan olguların davranım bozukluklarının boy kısalığı olmayan grupla benzer olduğunu ortaya koyduk. 

Anahtar Kelimeler

Boy kısalığı; Hiperaktivite; Dikkat eksikliği

Kaynakça

• Ölmez S, Keten HS, Güler E, Parlak M, Sucaklı MH, Altun H, ve ark. Boy Kısalığı Olan Çocuk ve Ergenlerde Depresyon ve Sosyal Kaygının Değerlendirilmesi. Ümraniye Tıp Dergisi 2013;6(1):1-6.
• T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Türkiye’de Okul Çağı Çocuklarında (6-10 Yaş Gurubu) Büyümenin İzlenmesi (TOÇBİ) Projesi Araştırma Raporu. Ankara, Temmuz 2011. Kayıran PG, Taymaz T, Kayıran SM, Memioğlu N, Taymaz B, Gürakan B. Türkiye’nin üç farklı bölgesinde ilköğretim okulu öğrencilerinde kilo fazlalığı, obezite ve boy kısalığı sıklığı. Ş.E.E.A.H. Tıp Bülteni 2011;45(1):13-18.
• Demirel D, Bideci A, Çamurdan MO, Arga M, Cinaz P. Çocuklarda boy kısalığında etiolojik etmenler. Türk Pediatri Arşivi 2005;40(1):39
• Shroff R, Wright E, Ledermann S, Hutchinson C, Rees L. Chronic haemodialysis in infants and children under 2 years of age. Pediatr Nephrol 2003; 18(4):378-383.
• Thomsen PH. The prognosis in early adulthood of child psychiatric patients: a case register study in Denmark. Acta Psychiatrica Scandinavica 1990;81(1):89-93.
• Neyzi O, Binyıldız P, Alp H. Türk çocuklarında büyüme gelişme normları 1. İstanbul Tıp Fak Mecm 1978; 41(74):3-22.
• Ercan ES, Amado S, Sommer O. Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu ve Yıkıcı Davranım Bozuklukları için bir test Bataryası Geliştirme Çabası. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2001; 8(3):132-42.
• American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Fourth ed., Text Revision. APA, Washington DC, 2000. E Köroğlu (Çev.), Ankara, Hekimler Yayın Birliği, 2001.
• Barkley RA. Attention Deficit Hyperacyivity Disorder: A Handbook for Diagnosis and Treatment. New York, Guilford Press, 200 Erşan EE, Doğan O, Doğan S, Sümer H. The distribution of symptoms of attention deficit/hyperactivity disorder and oppositional defiant disorder in school age children in Turkey. Eur Child Adolesc Psychiatry 2004;13(6):354-361.
• Tufan AE, Yaluğ İ. Erişkinlerde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu: Türkiye verilerine dayalı bir gözlem geçirme. Anadolu Psikiyatri Derg 2010;11(4):351-359.
• Gul N, Tiryaki A, Cengel Kultur SE, Topbas M, Ak İ. Prevalence of Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Comorbid Disruptive Behavior Disorders Among School Age Children in Trabzon. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2010;20(1):50-56.
• Skuse D, Gilmour J, Tian CS, Hindmarsh P. Psychosocial assessment of children with short stature: a preliminary report. Acta Paediatr Suppl 1994;406(Suppl):11–17.
• Sandberg DE, Brook AE, Campos SP. Short stature: a psychosocial burden requiring growth hormone therapy? Pediatrics 1994;94(6):832–
• Ankara Medical Journal, Cilt 14, Sayı 4, 2014