Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

REKREASYONEL OLANAKLARA YÖNELİK BEKLENTİLERİN SAĞLIKLI KENTLER YÖNÜYLE İRDELENMESİ, AYDIN KENTİ ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 79 - 89, 27.05.2019

Öz

Amaç:
Rekreasyon en genel tanımıyla, insanların fiziksel ve ruhsal bütünlüğünü geri
kazanmak için isteyerek yaptıkları aktivitelerdir. Rekreasyonel aktiviteler
bireylerin serbest zamanlarında sosyalleşmelerine, çevreleri ile olumlu
ilişkiler kurmalarına ve kendilerini geliştirmelerine olanak sağlar. Kentler
yaşayanlara bu olanakları sunabildiği ölçüde yaşanabilir olmaktadır. Sağlıklı
kent insanlara fiziksel ve zihinsel açıdan elverişli ve yaşanabilir ortamlar sunar.
Araştırmanın amacı, Aydın kentinin daha yaşanabilir ve sağlıklı bir kent olması
adına, kent içi ve yakın çevresindeki mevcut rekreasyonel faaliyetleri
belirlemek, kentlilerin beklentilerini ölçmek ve olası rekreasyonel faaliyetler
için öneriler sunmaktır.

Bulgular:
Araştırma kapsamında, yaygın olarak tercih edilen rekreasyonel aktiviteler
belirlenmiş ve tanımlanmıştır. Aydın kentinin nüfusu ve sosyal yapısı göz
önünde bulundurularak kentlilerin rekreasyonel aktivitelere yönelik beklentilerini
ölçmek amacıyla anket çalışması yürütülmüştür. Anket çalışması ve arazi
gözlemlerinden elde edilen veriler yardımıyla mevcut aktivitelerin yeterliliği
ve olası aktivitelere yönelik beklentiler değerlendirilmiştir.





Sonuç:
Araştırma sonucunda, mevcut rekreasyonel aktivite türleri belirlenmiş, ancak bu
alanların, bireylerin gereksinimlerini yeterince karşılamadığı görülmüştür.
Yapılan anket sonucunda, Aydın kentinin daha yaşanabilir ve sağlıklı olması
adına, kentlilerin farklı rekreasyonel aktivite gereksinimlerine yönelik
öneriler geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Başaran, İ. (2007). Sağlıklı Kentler Kavramının Gelişiminde Sağlıklı Kentler Projesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/3.Bell, S. (2008). Design for Outdoor Recreation. New York: Taylor & Francis Inc., ISBN13: 978-0-415-44172-8.Hacıoğlu, N., Gökdeniz A. ve Dinç, Y. (2003). Boş Zaman ve Rekreasyon - Örnek Animasyon Uygulamaları, Ankara: Detay Yayıncılık. Health Council of the Netherlands (2004). Nature and Health. The influence of nature on social, psychological and physical well-being. Health Council of the Netherlands and Dutch advisory council for research on spatial planning, environment and nature. Publication no. 2004/09.Kara, F., Demirci, A., Kocaman, S. (2008). Şehir coğrafyası açısından bir araştırma: İstanbul’un açık rekreasyon alanlarının değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 76 -95.Lieberman, L. (1995). Recreation and Leisure. Baskı Yeri: DB-Link Press, Monmouth, OR.Özkan, B. (1983). Kıyı rekreasyonu değerlendirme ölçütleri ve bunlara ilişkin yöntemin Kuzey Ege kıyılarında uygulanması üzerinde araştırmalar. TÜBİTAK Doğa Tarım ve Ormancılık, 7 (1), Ankara.Serarslan, M. Z. Bakır M. (1988). Turizm pazarlamasında sporun yeri ve Türkiye açısından değerlendirilmesi. Pazarlama Dünyası, Mayıs Haziran, 2(9), 28-30.TUİK Türkiye İstatistik Kurumu, Adrese Dayalı Bilgi Sistemi. http://www.tuik.gov.tr/PreTabloArama.do (Erişim Tarihi: 13.09.2018). Van den Berg, A.E., Hartig, T., Staats, H (2007). Preference for nature in urbanized societies: stress, restoration, and the pursuit of sustainability. Journal of Social Issues, 63(1), 79-96.
Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 79 - 89, 27.05.2019

Öz

Kaynakça

  • Başaran, İ. (2007). Sağlıklı Kentler Kavramının Gelişiminde Sağlıklı Kentler Projesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/3.Bell, S. (2008). Design for Outdoor Recreation. New York: Taylor & Francis Inc., ISBN13: 978-0-415-44172-8.Hacıoğlu, N., Gökdeniz A. ve Dinç, Y. (2003). Boş Zaman ve Rekreasyon - Örnek Animasyon Uygulamaları, Ankara: Detay Yayıncılık. Health Council of the Netherlands (2004). Nature and Health. The influence of nature on social, psychological and physical well-being. Health Council of the Netherlands and Dutch advisory council for research on spatial planning, environment and nature. Publication no. 2004/09.Kara, F., Demirci, A., Kocaman, S. (2008). Şehir coğrafyası açısından bir araştırma: İstanbul’un açık rekreasyon alanlarının değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 76 -95.Lieberman, L. (1995). Recreation and Leisure. Baskı Yeri: DB-Link Press, Monmouth, OR.Özkan, B. (1983). Kıyı rekreasyonu değerlendirme ölçütleri ve bunlara ilişkin yöntemin Kuzey Ege kıyılarında uygulanması üzerinde araştırmalar. TÜBİTAK Doğa Tarım ve Ormancılık, 7 (1), Ankara.Serarslan, M. Z. Bakır M. (1988). Turizm pazarlamasında sporun yeri ve Türkiye açısından değerlendirilmesi. Pazarlama Dünyası, Mayıs Haziran, 2(9), 28-30.TUİK Türkiye İstatistik Kurumu, Adrese Dayalı Bilgi Sistemi. http://www.tuik.gov.tr/PreTabloArama.do (Erişim Tarihi: 13.09.2018). Van den Berg, A.E., Hartig, T., Staats, H (2007). Preference for nature in urbanized societies: stress, restoration, and the pursuit of sustainability. Journal of Social Issues, 63(1), 79-96.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bülent Deniz

Çiğdem Kılıçaslan

Fulya Koşan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 27 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Deniz, B., Kılıçaslan, Ç., & Koşan, F. (2019). REKREASYONEL OLANAKLARA YÖNELİK BEKLENTİLERİN SAĞLIKLI KENTLER YÖNÜYLE İRDELENMESİ, AYDIN KENTİ ÖRNEĞİ. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 3(2), 79-89.