Analysis of Salicaceae Collections Data in Some Herbaria of Türkiye

Yıl 2023, Cilt: 33 Sayı: 1, 149 - 185, 29.06.2023

Pelin Acar

https://doi.org/10.18615/anadolu.1228181

Öz

Building on centuries of research based on herbarium specimens gathered through time and around the world, much research on the analysis of collections data in the herbarium is being done. In this study, it was analyzed the herbarium sheets from the family Salicaceae. According to the herbarium records examined, Salicaceae family is represented by two genera in Turkish herbariums. A collection of 917 herbarium records for the genus Salix and 242 for the genus Populus was considered from the six biggest herbaria of Türkiye as ANK, ISTO, HUB, AEF, ISTE and GAZI. The number of taxa in herbaria collections, distribution, and the number of taxa according to family, distribution of taxa by collection date and locations, and comparison of Turkish data with well-known herbaria from the world were evaluated in the current study. Python programming language was applied for the data cleaning and visualization using pie charts, plots, bar graphs and map plots. ISTO holds most of the genus Salix with 287 records, followed by AEF with 221 records and HUB with 148 records. Total genus Salix collections of herbaria include 53 taxa. The oldest Salix herbarium sheet dates back to the mid-1800s (GAZI), whereas most herbarium sheets were collected from 2000-2001 (AEF). Most records for both genera Salix/Populus, were collected from Ankara province. It is followed by Bolu and Kars districts, respectively. Furthermore, the locations from which the Salicaceae members have been collected are presented with the help of a Turkish province map.

Anahtar Kelimeler

Salicaceae collections, Salix L., Populus L., Herbaria, Türkiye, Python

Destekleyen Kurum

Ali Nihat Gökyiğit Vakfı, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi

Proje Numarası

Türkiye Resim

Teşekkür

This work is the preliminary work of investigation of primary herbaria, for the Salix and Populus genera chapters in 12th volume of the “Flora of Turkey” book and sponsored by Ali Nihat Gökyiğit Foundation, Nezahat Gökyiğit Botanical Garden.

Türkiye'nin Bazı Herbaryumlarındaki Salicaceae Koleksiyonu Verilerinin Analizi

Öz

Zaman içinde ve dünya çapında toplanan herbaryum örneklerine dayanan yüzyıllarca süren araştırmalara dayanarak, herbaryumdaki koleksiyon verilerinin analizi üzerine birçok araştırma yapılmaktadır. Bu çalışmada Salicaceae familyasına ait herbaryum kayıtları incelenmiştir. İncelenen herbaryum kayıtlarına göre Salicaceae familyası Türkiye herbaryumlarında iki cins ile temsil edilmektedir. ANK, ISTO, HUB, AEF, ISTE ve GAZI olmak üzere Türkiye'nin en büyük altı herbaryumundan Salix cinsi için 917 ve Populus cinsi için 242 herbaryum kaydı koleksiyonu değerlendirildi. Bu çalışmada herbaryum koleksiyonlarında yer alan takson sayıları, taksonların familyalara göre dağılımı ve sayıları, taksonların toplanma tarihi ve yerlerine göre dağılımları ve Türkiye verilerinin dünyada bilinen herbaryumlarla karşılaştırılması değerlendirilmiştir. Pasta grafikler, grafikler, çubuk grafikler ve harita çizimleri kullanılarak veri temizleme ve görselleştirme için Python programlama dili uygulandı. ISTO, 287 kayıtla Salix cinsinin çoğunu elinde tutarken, onu 221 kayıtla AEF ve 148 kayıtla HUB takip etmektedir. Toplam Salix cinsi herbaryum koleksiyonları 53 takson içerir. En eski Salix herbaryum kayıtları 1800'lerin ortalarına (GAZİ) kadar uzanır, oysa çoğu herbaryum kaydı 2000-2001'den (AEF) toplanmıştır. Salix/Populus cinsine ait kayıtların çoğu Ankara ilinden toplanmıştır. Bunu sırasıyla Bolu ve Kars ilçeleri takip etmektedir. Ayrıca Salicaceae üyelerinin toplandığı lokasyonlar Türkiye il haritası yardımıyla gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Salicaceae koleksiyonu, Salix L., Populus L., Herbaryumlar, Türkiye, Python

Proje Numarası

Türkiye Resim

Kaynakça

• Acar, P., F. Ö. Değirmenci, H. Duman, and Z. Kaya. 2022. Molecular phylogenetic analysis resolving the taxonomic discrepancies among Salix L. species naturally found in Turkey. Dendrobiology 2022, vol. 87: 13-26. https://doi.org/10.12657/denbio.087.002.
• Allasi Canales, N., T. N. Gress Hansen, C. Cornett, K. Walker, F. Driver, A. Antonelli, C. Maldonado, M. Nesbitt, CJ. Barnes, N. Rønsted. 2020. Historical chemical annotations of Cinchona bark collections are comparable to results from current-day high-pressure liquid chromatography technologies. J. Ethnopharmacol. 249, 112375. doi: 10.1016/j.jep. 2019.112375.
• Arıhan, O. and A. Güvenç. 2009. Ankara çevresinde yetişen söğüt (Salix L.) türleri. Ot Sistematik Botanik Dergisi. 15–52.
• Baytop, A. 2010a. Hikmet Birand'ın (1904-1972) Anadolu Bitkileri Koleksiyonu. Osmanlı Bilimi Araştırmaları 11 (2010 ): 321-329
• Baytop, A. 2010b. Plant collectors in Anatolia Turkey Phytologia Balcanica 16 (2): 187 – 213. Sofia.
• Bölükbaşı, A., M. Benli, F. Geven. 2019. Analysis of Plant Samples in Gypsum Habitats in Herbarium (ANK), Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi. 7(1), 56-64.
• Funk, V.A. 2018. Collections-based science in the 21st Century. Journal of Systematics and Evolution. 56: 175–193.
• Godefroid, S., A. Van der Vyver, P. Stoffelen, E. Robbrecht, and T. Vanderborght. 2011. Testing the viability of seeds from old herbarium specimens for conservation purposes. Taxon 60, 565–569. doi: 10.1002/tax.602022.
• Güner, A. 2000. Salix L. pp 216-217. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 11 (ed. by A Güner, N Özhatay, T Ekim & KHC Başer) Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Heberling, J.M. and B.L. Isaac. 2018. iNaturalist as a tool to expand the research value of museum specimens. Applications in Plant Sciences 6: e1193.
• Kaya Z, and Raynal D.J. (2001) Biodiversity and conservation of Turkish forest. Biological Conservation 97(2): 131–141.
• Kuzmina, M. L., T. W. A. Braukmann, A. J. Fazekas, , S. W. Graham, S. L. Dewaard, A. Rodrigues, B. A. Bennett, T. A. Dickinson, J. M. Saarela, P. M. Catling, S.G. Newmaster, D.M. Percy, E. Fenneman, A. Lauron-Moreau, B. Ford, L. Gillespie, R. Subramanyam, J. Whitton, L. Jennings, D. Metsger, C. P. Warne, A. Brown, E. Sears, J.R. Dewaard, E.V. Zakharov, P. D. N. Hebert. 2017. Using herbarium-derived DNAs to assemble a large-scale DNA barcode library for the vascular plants of Canada. Application Plant Science 5, 1700079. doi: 10.3732/apps.1700079.
• McKinney, W. 2010. Data structures for statistical computing in python, Proceedings of the 9th Python in Science Conference, Volume 445.
• Morrison, S.A., T.S., Sillett.W.C. Funk, C.K. Ghalambor, T.C. Rick. 2017. Equipping the 22nd-century historical ecologist. Trends in Ecology and Evolution 32: 578–588.
• Primack, D. C. Imbres, R.B. Primack, A.J. Miller-Rushing, P. Del Tredici. 2004. Herbarium specimens demonstrate earlier flowering times in response to warming in Boston. American Journal of Botany. 91: (8) 1260–1264. doi: 10.3732/ajb.91.8.1260.
• Ramos-Madrigal, J., A. K. W. Runge, L. Bouby,.T. Lacombe, J.A. Samaniego Castruita, A.F. Adam-Blondon. et al. 2019. Palaeogenomic insights into the origins of French grapevine diversity. Nature Plants 5, 595–603. doi: 10.1038/s41477-019-0437-5.
• Rønsted, N., O.M. Grace, and M.A. Carine. 2020. Editorial: Integrative and Translational Uses of Herbarium Collections Across Time, Space, and Species. Front. Plant Sci. 11:1319. doi: 10.3389/fpls.2020.01319.
• Shirai, M., A. Takano, T. Kurosawa, M. Inoue, S. Tagane, T. Tanimoto, T. Koganeyama, H. Sato, T. Terasawa, T. Horie, I. Mandai, T. Akihiro. 2022. Development of a system for the automated identification of herbarium specimens with high accuracy. Scientific Reports 16;12 (1):8066. doi: 10.1038/s41598-022-11450-y.
• Skvortsov, A. K. 1999. Willows of Russia and adjacent countries: Taxonomical and Geographical Revision. Nauka Publishers, Moscov.
• Terzioğlu, S., K. Coşkunçelebi, and B. Serdar. 2007 Contribution to the description of an endemic Turkish Salix species. Plant Biosystems 141: 82–85. doi:10.1080/11263500601154055.
• Thiers, B. M. 2020. The Worlds herbaria 2019. A summary report based on data from index herbariorum. http://sweetgum.nybg.org/science/ih/ (Accessed December 5th, 2022).
• Wu, J., T. Nyman, D. Wang, G.W., Argus, Y. Yang, and J.H. Chen. 2015 Phylogeny of Salix subgenus Salix s.l. (Salicaceae): delimitation biogeography and reticulate evolution. BMC Evolutionary Biology 15: 31. doi:10.1186/s12862-015-0311-7.
• Yoshida, K, H. A. Burbano, J. Krause, M. Thines, D. Weigel, and S. Kamoun. 2014. Mining herbaria for plant pathogen genomes: Back to the future. PLoS Pathogens. 10, e1004028. doi: 10.1371/journal.ppat.1004028.
• Zieliński, J. and D. Tomaszewski. 2007. Salix anatolica (Salicaceae), a new species from Turkey. Annales Botanici Fennici 45: 386–388. doi:10.5735/085.045.0506