Avrupa Birliği’nin Genişleme Politikası Yeni Dinamizm Batı Balkanlar

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 14, 30.11.2019

Murat Ercan

Öz

Avrupa Birliği kuruluşundan günümüze kadar uzanan süreçte genişleme politikalarını devam ettirmiş uluslararası sistemde ekonomik gücü etrafına toplayarak, üye Devletlerin refah seviyesini yükseltmiş Birliğe üye devletler ile büyük güç durumuna gelmiştir. Ekonomik gücü elinde bulunduran AB son zamanlarda ise İngiltere’nin birlikten ayrılma kararı almasıyla büyük buhran ile tanışma fırsatını elde etmiştir. Büyük buhran ile karşı karşıya kalan AB içerisine düştüğü, buhrandan nasıl çıkacağını düşünürken beşinci genişleme dalgası ile 2008 ekonomik krizi, üye devletlerde yaşanan terör olayları, Arap baharı ile Avrupa’da yaşanan düzensiz göç politikaları ve mülteci sorunu, birlik içerisindeki üye devletlerde yükselen aşırı sağ politikalar ve Rusya’nın Balkanlar’ı kapsayan yayılmacı politikasının artması sonucunda AB’ni endişe sarmıştır. Özellikle Rusya’nın etkisinin artması Uyuyan Güzel AB’ni uyandırmış Birliği yeni bir dinamizm arayışına sevk etmiş, AB’de çıkış kapısı olarak Batı Balkan Devletleri’ni görmüştür. Batı Balkan devletlerinin, AB açısından tarihsel ve kültürel öneminin yanında jeopolitik ve jeostratejik önemi bulunmaktadır. Balkanlar üzerinden yıllardır çevreleme politikası faaliyetlerini sürdüren Rusya’nın etkisi, AB’nin Batı Balkanlar genişleme politikasını devreye sokmasıyla bir nebzede olsa kırılmıştır. AB, Batı Balkanlar dinamizmi ile ekonomik ve siyasi gelişmelerini yeniden gözden geçirme imkânı bulmuş Batı Balkanları birden fazla devletin güç mücadelesi alanına dönüşmeden AB güvencesine almak amacıyla çalışmalarına hız kazandırmıştır. Bu çalışmanın amacı, AB’ni, Batı Balkanlara yönelten sebepleri ve Batı Balkanların AB açısından önemini, AB’nin tarihsel gelişim perspektifi doğrultusunda analiz etmektir.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Genişleme Süreci, Batı Balkanlar, Çevreleme Politikası

Kaynakça

• Ağır, H.(2010). “Avrupa Bütünleşmesi ve Genişlemesi” (ed.).Muhsin Kar, Avrupa Bütünleşmesi ve Türkiye. Bursa: Ekin Yayayınları. Canbolat, İ. S.(1998). Uluslarüstü Sistem Avrupa Birliği. Alfa Yayınları. Çakmak, H.(2005). Avrupa Birliği Türkiye İlişkileri. Ankara: Barış Yayınevi. Delouche, F.(2012). Das europäische Geschichtsbuch: Von den Anfängen bis ins 21. Jahrhundert. Ausburg: Klett-Cotta Verlag. Demirken, I.(2017,1 Ocak). Haçlı Seferleri ve Türkler.https://www.tarihtarih.com/?Syf= 26&Syz= 37318. Deutsche Welle (2019,10 Ekim). “Berlin’de Batı Balkan zirvesi” https://www.dw.com/tr/ berlinde-bat%C4%B1-balkan-zirvesi/a-48528787. Dieter, M. (1997).Funktionen und Überlieferung lateinischer Türkenreden im 15. Jahrhundert, Ed: Erkens, Franz Reiner, Europa und die osmanische Expansion im ausgehenden Mittelalter. Berlin: Duncker&Humbold. Dinç, C.(2011) Avrupa Birliğinin Beşinci Genişlemesi: Ana Temalar ve Faktörler. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, s. 6(2), 201‐233. Diwald, H.(1978), Geschichte der Deutschen, Frankfurt: Propyläen Verlag. Ekinci, O.(2018). Kültürün İlhakından İlhakın Kültürüne: Almanya İle Avusturya’nın Birleşmesi (Anschluss). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Eylül Sayısı, 22(3), 1603–1630. Ercan, M.(2018). Avrupa Birliği ve Türkiye İle İlişkileri İlişkilerin Tarihi, Sorunları, Kurguları, Senaryoları ve Geleceği. İstanbul: Efeakademi Yay. Erhan, Ç.(2013). Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu, Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu, (Ed.) Rıdvan Karluk ve Betül Yüce Dural, Avrupa Birliği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yay. Europäische Union(2019,12 Ağustos). Vertrag von Amsterdam. https://europa.eu/european union/ sites /europaeu/files/docs/ body/ treaty_of_amsterdam_de.pdf. Gombrich, E. H(2009). Eine kurze Weltgeschichte für junge Leser. Köln: Buchverlag. Helmrath, J.(2017,12 Ocak). Eine Humanist als Vater der Europagedankens?.http: //www.europa.clio-online.de/Portals/_Europa/documents/fska/E_ 2005_FS6-01.pdf. İKV,(2019,15 Eylül). AB Genişlemesi. https://www.ikv.org.tr/ikv.asp?id=28. Konrad, F.(2017,15 Ocak). Von der ‘Türkengefahr’ zu Exotismus und Orientalismus: Der Islam als Antithese Europas (1453–1914), Europäische Geschichte Online (EGO), Institut für Europäische Geschichte. http://www.ieg-ego.eu/konradf-2010-de. Majer, D., W.(2014). Höhne Europäische Einigungsbestrebungen vom Mittelalter bis zur Gründung der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft (EWG) 1957, Karlsruhe. Scientific Publishing, Mor, H.(2010). Avrupa Bütünleşme Süreci ve Sorunları. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. XIV, 499–541. Nelson, J.(2014). Charlemagne and Europe, Journal of the British Academy, vol.2,125-152. Özgen, M., K.(2019,24 Eylül). Avrupa Birliği›nin Batı Balkanlar Stratejisi ve Türkiye›nin Pers pektifi, Https://Www.Researchgate.Net /Publication/326507071_Avrupa_ Bırlıgı›nın_ Batı_Balkanlar_Stratejısı_ve_Tur kıye›nın_Perspektıfı. Pfetsc, F., R.(1987). Die Europäische Union Geschichte, İnstitutionen, Prozesse. München: Wilhelm Fink Verlag. Sancaktar, C.(2019,24Eylül).” Türkiye’nin Balkanlar Politikası Üzerine Genel Bir Değerlendirme: Amaçlar ve Yapılması Gerekenler. https:/tasam.org/tr-TR/Icerik/1300/tur kiyenin_balkanlar _politikasi _uzerine_ genel_bir_ değerlendirme_amaclarve_yapilmasi_ gereken –ler. Schuster,M.(2016). Der Friedensvertrag Georgs Von Podiebrad von1464 vor dem Hintergrund der spätmittelalterlichen Vertragspraxis. Osnabrück: V&R unipress Universitätsverlag. Theimer,W.(1988). Geschichte der Sozialismus, Tubingen. Francke Verlag.