Ahmed Râşid (1844-1934 sonrası),
1901-1903 yılları arasında Medine’de kadılık yapmış bir müellif ve devlet
adamıdır. Farsçadan ve Arapçadan yaptığı tercüme mahiyetindeki dinî-ahlâkî
eserlerle ön plana çıkan Ahmed Râşid hayatı hakkındaki bilgilere, sadece Son Asır Türk Şairleri adlı eserde
rastlanılmaktadır. Bu çalışmada Ahmed Râşid’e ait daha evvel yayımlanmamış dört
manzumenin tanıtımı ve Arap harflerinden Latin alfabesine aktarımı
yapılacaktır.
Bu
manzumelerden ilki, 16 beyitlik bir kıt’a-ı kebiredir. İkincisi, çiçek ve bitki
adlarıyla oluşturulan 35 beyitlik bir bahâriyyedir. Üçüncüsü, mesnevi nazım
şekliyle yazılmış bir leylek ile güvercin arasındaki münazarayı ihtiva eden 26
beyitlik bir manzum fabldır. Son şiir ise 7 beyitlik “it” redifli bir gazeldir.
Ahmed Râşid’in tercüme eserleri gibi bu şiirleri de ağırlıklı olarak hikmetli
sözlerden oluşmaktadır. Bu çalışmayla şairin Pend-nâme-i Lokmân Hekîm Terceme-i Manzûmesi adlı eserinin sonunda
yer alan dört şiiri gün yüzüne çıkarılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 8 |