Büyükşehir Belediyelerinin Resmi Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Açısından İncelenmesi

Yıl 2024, Sayı: 27, 109 - 124, 29.02.2024

Hüriye Subaşı

https://doi.org/10.33404/anasay.1425435

Öz

Paydaşları ile güvene dayalı uzun vadeli ilişkiler kurmak isteyen örgütler tarafından internet ve sosyal medya, yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Bu teknolojiler aracılığıyla kurum ve kuruluşlar, misyonlarını, vizyonlarını, politikalarını ya da hizmetlerini kamuoyuna; kamuoyu da taleplerini, şikâyetlerini, istek ve beklentilerini kuruluşlara aktarma fırsatı bulmuştur. Özellikle halkla yakın ilişki içerisinde olan, halkın beklediği hizmetleri süratle, etkili ve verimli bir şekilde gerçekleştirmesi beklenen belediyelerin, güncel, dinamik, kullanıcıların işlemlerini kolaylaştıran ve en önemlisi de etkileşim olanağı sunan internet sitelerine sahip olmaları gerekmektedir. Bu kapsamda hazırlanan çalışmanın amacı, Türkiye’deki büyükşehir belediyelerinin web sitelerini diyalojik iletişim bağlamında analiz ederek, bu kuruluşlar tarafından diyalojik iletişimin ne düzeyde kullanıldığını saptamaktır. Türkiye’deki 30 büyükşehir belediyesinin çalışma evrenini oluşturduğu araştırmada tam sayım yapılmış; böylece evrenin tamamı çalışma kapsamında incelenmiştir. Büyükşehir belediyelerinin web sitelerinden Taylor, Kent ve White (2001) tarafından geliştirilen Diyalojik İletişim Ölçeği ile veriler toplanmıştır. Yapılan analizlerden elde edilen sonuçlar, diyalojik iletişim düzeylerinin diyalojik döngü boyutunda oldukça düşük; diğer boyutlarda ise yüksek olduğunu ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler

İlişki Yönetimi, Diyalojik İlişki, Büyükşehir Belediyesi, Halkla İlişkiler, Diyalojik İletişim.

Analyzing the Official Websites of Metropolitan Municipalities in terms of Dialogical Relationship

Öz

The internet and social media are used extensively by organizations seeking to establish long-term relationships based on trust with their stakeholders. Through these technologies, institutions and organizations have the opportunity to convey their missions, visions, policies or services to the public, and the public has the opportunity to convey their demands, complaints, requests and expectations to organizations. Especially municipalities, which are in close relationship with the public and are expected to provide the services expected by the public in a fast, effective and efficient manner, should have up-to-date, dynamic websites that facilitate users' transactions and most importantly, offer interaction opportunities. The aim of this study is to analyze the websites of metropolitan municipalities in Turkey in the context of dialogic communication and to determine the level of use of dialogic communication by these organizations. The study population consisted of 30 metropolitan municipalities in Turkey; thus, the entire population was analyzed within the scope of the study. Data were collected from the websites of metropolitan municipalities using the Dialogic Communication Scale developed by Taylor, Kent and White (2001). The results of the analysis revealed that the level of dialogic communication was quite low in the dialogic loop dimension and high in other dimensions.

Anahtar Kelimeler

Relationship Management, Dialogic Relationship, Metropolitan Municipality, Public Relations, Dialogic Communication

Kaynakça

• Akbulut, E., Sönmez, B., & Okumuş, M. (2014). Türkiye’de fortune 500 listesinde yer alan kuruluşların web sitelerinin diyalojik iletişim düzeylerine yönelik bir analiz. Atatürk İletişim Dergisi (6), 89-104.
• Aktel, M. (2009). İl belediye web sitelerinin işlevselliği üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 223-240.
• Alat, B. (2018), Türkiye’de il belediye web sitelerinin işlevselliği üzerine bir araştırma. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 93-114.
• Aslan, A. (2017). Web sitelerinin birer diyalojik iletişim aracı olarak kullanımı üzerine bir değerlendirme: Türkiye’deki büyükşehir belediyeleri örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (Kayfor 15 Özel Sayısı), 2425-2436.
• Bortree, D. S., & Seltzer, T. (2009). Dialogic strategies and outcomes: An analysis of environmental advocacy groups’ Facebook profiles. Public relations review, 35(3), 317-319.
• Botan, C. (1997). Ethics in strategic communication campaigns: the case for a new approach to public relations. The Journal of Business Communication (1973), 34(2), 188-202. https://doi.org/10.1177/002194369703400205
• Briones, R. L., Kuch, B., Liu, B. F., & Jin, Y. (2011). Keeping up with the digital age: How the American Red Cross uses social media to build relationships. Public relations review, 37(1), 37-43.
• Broom, G. M., Casey, S., & Ritchey, J. (2000). Concept and theory of organization-public relationships. Public relations as relationship management: A relational approach to the study and practice of public relations, 3-22.
• Burleson, B. R., & Kline, S. L. (1979). Habermas’ theory of communication: A critical explication. Quarterly Journal of Speech, 65(4), 412-428.
• Christians, C.G. (1990). Social responsibility: Ethics and new technologies. In R.L. Johannesen (Ed.), Ethics in human communications (pp.265-278). Prospect, IL: Waveland Press.
• Cutlip, S. M., Center, A.H. (1971). Effective public relations. Fourth Edition, United States of America: Pearson Education.
• Day K. D., Dong, Q., Robins C. 2001, Public Relations Ethics, An Overview and Discussion of Issues for the 21st Century, in Handbook of Public Relations, ed: Robert Heath, California: Sage Publications.
• Doğan, A., Aksoy, F. (2020). Sosyal medyayı etkin kullanan markaların diyalojik iletişim açısından değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 8(2), 863-899.
• Engin, E., & Akgöz, B. E. (2016). Belediyelerin web sitelerinin diyalojik iletişim açısından Analizi. Atatürk İletişim Dergisi, (10), 91-110.
• Evren, F. (2015). Bir siyasal iletişim aracı olarak internet sitesi kullanımı: 2014 cumhurbaşkanı seçimi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 10(39), 6555-6565.
• Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (1999). Corporate World Wide Web pages: Serving the news media and other publics. Journalism & Mass Communication Quarterly, 76(3), 456-467.
• Gordon, J., & Berhow, S. (2009). University websites and dialogic features for building relationships with potential students. Public relations review, 35(2), 150-152.
• Guillory, J. E., & Sundar, S. S. (2014). How does web site interactivity affect our perceptions of an organization?. Journal of public relations research, 26(1), 44-61.
• Greenberg, J., & MacAulay, M. (2009). NPO 2.0? Exploring the web presence of environmental nonprofit organizations in Canada. Global Media Journal: Canadian Edition, 2(1). pp. 63-88.
• Gündoğdu, H. G. (2021). Web sitelerinin e-katılım düzeyleri üzerine bir araştırma: Türkiye büyükşehir belediyeleri örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (28), 338-367.
• Heath, R. L. (2005). Encyclopedia of Public Relations. Volume 2, Ed: Robert L. Heath, California: Sage Publications.
• Hon, L. C., & Grunig, J. E. (1999). Guidelines for measuring relationships in public relations. Gainesville, FL: Institute for Public Relations.
• Kent, M. L., & Taylor, M. (1998). Building dialogic relationships through the World Wide Web. Public relations review, 24(3), 321-334. https://doi.org/10.1016/S0363-8111(99)80143-X
• Kent, M. L. and Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations, Public Relations Review, 28(1), 21-37. doi: 10.1016/S0363-8111(02)00108-X
• Kent, M. L., Taylor, M., & White, W. (2003). The relationship between Web site design and organizational responsiveness to stakeholders. Public Relations Review, 29, 66-77.
• Kent, M. L.; Saffer, A. & Pop, R. (2013). Where will technology take us? new directions in social media: A White Paper 2013. Norman, OK: University of Oklahoma.
• Kent, M. L. (2017). Principles of dialogue and the history of dialogic theory in public relations. Prospect of public relations science, 105, 129.
• Koçel, T. (2010). İşletme Yöneticiliği. (12. Baskı), İstanbul: Beta Baskı.
• Ledingham J. A. ve Bruning S. D. (1998) Relationship management in public relations: dimensions of an organization-public relationship, Public Relations Review, 24 (1), 55- 65.
• Ledingham, J. A., & Bruning, S. D. (2000). Background and current trends in the study of relationship management. In J. A. Ledingham & S. D. Bruning (Eds.), Public relations as relationship management: A relational approach to public relations(pp. xi–xvii). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Ledingham, J. A. (2006). Relationship management: A general theory of public relations. Public relations theory II, 465-483.
• McAllister-Spooner, S. M. (2008). User perceptions of dialogic public relations tactics via the Internet. Public relations journal, 2(1), 1-18.
• McLuhan, M., Fiore, Q., (2019). Yaradanımız Medya. (Çeviren: Ünsal Oskay), İstanbul: Nora Kitap.
• Men, L. R., Tsai, W. H. S., Chen, Z. F., & Ji, Y. G. (2018). Social presence and digital dialogic communication: Engagement lessons from top social CEOs. Journal of Public Relations Research, 30(3), 83-99.
• Okmeydan, C. K. (2020). Sosyal medyanın en aktif markaları: diyalojik iletişim teorisi bağlamında Facebook üzerine bir araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 1077-1099.
• Okumuş, M. (2021). Bir dini diplomasi aktörü olarak Diyanet İşleri Başkanlığı’nın dijital hesaplarının diyalogsal ilişki açısından analizi. Medya ve Din Araştırmaları Dergisi, 4(1), 153-170.
• Özdemir, Ö. C., & Taşcıoğlu, R. (2023). Türkiye’de siyasal reklamcılık uygulamaları: 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri örneğinde gazete reklamları üzerine bir inceleme. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 74-81.
• Özüpek, M.N. (2010). Belediyelerin halkla ilişkiler çalışmalarında internet kullanımı: büyükşehir belediyeleri web siteleri üzerine uygulamalı bir çalışma. Selçuk İletişim, 6(3), 196-205.
• Savigny, H. (2002). Public opinion, political communication and the internet. Politics, 22(1), 1-8.
• Sayımer, İ., Dondurucu, Z., & Küçüksaraç, B. (2019). Dijitalleşen kentlerde yönetişim: marmara bölgesi büyükşehir belediyeleri’nin karşılaştırmalı e-belediyecilik uygulamaları. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi(5), 420-443. https://doi.org/10.21733/ibad.624340
• Smith, M. F., Ferguson, D. P. (2001). Activism, Robert L. Heath (Ed.), Handbook of Public Relations (pp.291-300). London: Sage Publications.
• Steyn, B. (2000). CEO expectations in terms of PR roles. Communicare: Journal for Communication Sciences in Southern Africa, 19(1), 20-43.
• Şat, N. (2016). Türkiye’de büyükşehir belediyelerinin genel ağ (web) sitelerinin analizi. Türk İdare Dergisi, (482), 183-236.
• Taylor, M., Kent, M.L., White, W.J. (2001). How activist organizations are using the Internet to build relationships. Public Relations Review, 27, 263-284.
• Taylor M. ve Kent M. L. (2004) Kongre web siteleri ve kamusal diyalog potansiyelleri, Atlantic Journal of Communication, 12:2, 59-76, DOI:10.1207/s15456889ajc1202_1
• Theunissen, P., & Noordin, W. N. W. (2012). Revisiting the concept “dialogue” in public relations. Public relations review, 38(1), 5-13.
• Thummes, K. (2021). Schlüsselbegriffe der Public Relations: Dialog und Verständigung. In Handbuch der Public Relations: Wissenschaftliche Grundlagen des beruflichen Handelns (pp. 1-21). Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden.
• Tokgöz, E., & Tanyıldızı, N. İ. (2022). Diyalojik Halkla İlişkiler Açısından Belediyelerin Web Sitelerinin Karşılaştırmalı Analizi: Beş Ülke Beş Başkent Örneği. Uluslararası Medya ve İletişim Araştırmaları Hakemli Dergisi, 5(1), 71-91.
• Yılmaz, N., & Aktaş, H. (2020). Kurumsal İletişimde Diyalojik Sosyal Medya Kullanımı: Vakıf ve Devlet Üniversiteleri Açısından Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 299-318. https://doi.org/10.18037/ausbd.701827