Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Aile Danışmanlığının Aile İçi Sorunlar Özelinde İnşası ve Sürdürülebilirliği Üzerine Bir Değerlendirme

Yıl 2024, Sayı: 27, 125 - 137, 29.02.2024
https://doi.org/10.33404/anasay.1432981

Öz

Aile, çiftlerin bir araya gelerek birbirlerinin ve toplumun ihtiyaçlarını karşıladığı maddi, manevi ve sosyal temelleri bulunan bir kurumdur. Bu kurumun sağlıklı bir şekilde sürdürülmesi için belli ölçüde şartlar ve çabalar gerekmektedir. Aile, evlilik öncesi, sonrası, çocuk yetiştirme süreci başta olmak üzere birçok aşama ile oluştuğu için bu süreçlerde birçok sorun yaşanmakta ve bu sorunların çözümlenmesinde çiftler kimi zaman yeterli olamamaktadır. Bu durumda geçmişten günümüze kadar, aracı, hakem, danışman gibi farklı isimlerle anılsa da üçüncü bir bakış ve müdahaleye ihtiyaç duyulmaktadır. Günümüzde bu ihtiyacı karşılayan sisteme aile danışmanlığı ismi verilmektedir. Bu çalışmada aile danışmanlığının aile içi sorunlara müdahale süreci ve aile yapılarında görülen temel sorunların ele alınması amaçlanmaktadır. Çalışmada, kuramsal olarak aile danışmanlığında kullanılan tekniklere değinilmiştir. Kuramsal pratikler, aile danışmanlığı alanında kullanılan çeşitli kuramların temellerini ve nasıl uygulandıklarını anlamak için kapsamlı bir kaynak sunmaktadır. Özellikle, aile dinamiklerini anlamak ve çözümlemek için kullanılan yöntemler, terapistlerin ve danışanların problemleri nasıl ele aldıkları ve çözüm yolları aradıkları konusunda bilgi vermektedir. Aynı zamanda aileye dair sosyal problemlerin kapsamı ele alınmıştır. Değerlendirme kısmında aile danışmanlığının problemleri çözme konusundaki katkısı değerlendirilmiştir. Bu süreçte, evlenme süreci, boşanma, sağlıklı iletişim ve aile yönetimi konusunda değerlendirmelere yer verilmiştir. Danışmanlık sürecinde ise aile içi ilişkiler, iletişim sorunları, bireysel ve grup terapisi uygulamaları gibi konular yer almaktadır. Aile danışmanı, ailelerin karşılaştığı çatışma, iletişim sorunları, rol anlaşmazlıkları gibi problemleri çözmeye odaklanır. Aile Danışmanlığı, bireylerin ve ailelerin daha sağlıklı ilişkiler kurmasına, çatışmaları etkili bir şekilde yönetmesine ve bireysel potansiyellerini maksimize etmesine yardımcı olmayı amaçlar. Mevcut probleme yönelik benimsenen her bir yaklaşım, aile yapısını, bireyler arası ilişkileri ve aile içi işlevselliği destekleyici özel teknikler ve müdahaleler sunar.

Kaynakça

  • Akçabozan, N. B., & Hatipoğlu Sümer, Z. (2016). Adler yaklaşımında aile danışmanlığı. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 6(46), 87-101.
  • Akkaya, Y. (2014). Boşanma davasında alınabilecek geçici hukuki korumalar veya hakimin müdahalesi yoluyla çocuğun korunması kapsamında zorunlu arabuluculuk ve boşanma süreci (Aile) danışmanlığı. Ankara Barosu Dergisi, (4), 0-0.
  • Algan, T. (2016). Aile danışmanlığı uygulaması: Dünü, bugünü ve yarını. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2208-2217.
  • Avcı, H. (2023). Maneviyat yönelimli aile danışmanlığı bağlamında Rûm Sûresi 21. âyet üzerine bir değerlendirme. Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 7(3), 560-576.
  • Dağlıoğlu, D. (2020). Aile hukukuna ilişkin uyuşmazlıklarda arabuluculuk. Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(2), 551-587.
  • Birleşmiş Milletler Etkin Arabuluculuk Rehberi. (n.d.). Retrieved from https://www.mfa.gov.tr/site_media/html/uyusmazliklarin-cozumu-ve-arabuluculuk/Ek-1-BM_Etkin_Arabuluculuk_Rehberi_Turkce.pdf. (Erişim Tarihi: 01.01.2024).
  • Börü, L. (2017). Kadına karşı şiddette arabuluculuk kurumuna ilişkin bazı değerlendirmeler. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Özel Sayı, 173-198.
  • Demirbilek, M. (2016). Aile danışmanlığı: Bir uygulama örneği. TJFM&PC, 10(2), 109-120.
  • Civan Gökkaya, S., & Nazlı, S. (2019). Gelişimsel odaklı aile danışmanlığı süreci: Olgu sunumu. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2(1), 29-52.
  • Gülbetekin, E., & Özdemir Gökmen, O. (2022). Investigation of the relationship between women's perceived social support and maternity function. TJFMPC, 16(4), 725-735.
  • Gülbetekin, E., & Tunç, Y. (2024). The effect of burnout on parenting self-efficacy and satisfaction with life in academician mothers: The case of Turkey. Community, Work & Family, 1-14.
  • Hanımoğlu, E. (2022). Aile terapisi ve aile terapisi ile ilgili kuramlar. T. Akbaş & N. Ş. Özabacı (Ed.), Kuram ve Uygulamaları ile Aile Danışmanlığı (ss. 69-121). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kantar, A., & Yılmaz, H. E. (2022). Aile danışmanlığında etik: Ayrıcalıklı zorluklar ve etik ikilem çözme süreci. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 5(2), 35-59.
  • Karakurt, N. (2021). Çocuk ruh sağlığının gelişiminde medyanın rolü. S. Yıldırım & A. Doğutaş (Ed.), Çocuk, Medya ve Sosyal Medya (ss. 49-69). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Karataş, K., & Nadir, U. (2016). Aile danışmanlığı. In A.Ö.F. Yayını (Ed.), Aile Eğitimi (ss. 121-147). Eskişehir: AÖF Yayınları.
  • Kaşdibi, A., & Yılmaz, S. (2022). İslam aile hukukunda aile hakemliği ve günümüzdeki aile problemlerinin çözümünde uygulanabilirliği. Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 6(2), 641-668.
  • Kılınçer, H. (2021). Aile danışmanlığında maneviyat boyutunun önemi. Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17, 263-273.
  • Nar, S. (2023). Uzaktan çevrimiçi aile danışmanlığı: Nitel bir çalışma. Akademik Platform Eğitim ve Değişim Dergisi, 6(1), 141-168.
  • Özçelik, S. (2006-2007). Islamic/Middle Eastern conflict resolution for inter-personal and intergroup conflicts: Wisata, sulha and third-party. Uluslararası İlişkiler, 3(12), 3-17.
  • Parkinson, L. (2018). Aile arabuluculuğu. A. Arabulucu Yonca Fatma Yücel (Ed.), Adalet Bakanlığı Yayın İşleri Dairesi Başkanlığı.
  • Şen, Y. (2012). İslâm hukukunda arabuluculuk. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11(22), 105-135.
  • Taştan, K. (2018). Stratejik aile danışmanlığı: Bir vaka incelemesi. Konuralp Medical Journal, 10(2), 256-259.
  • Tayfun, R., & Erdem-Türk, A. (2016). Arabuluculuk uygulamalarına ilişkin bir alan araştırması (Ankara örneği). TBB Dergisi, 122, 417-438.
  • Tönbül, Ö. (2019). Aile danışmanlığı sürecinde ve kuramlarında amaç oluşturma. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2(1), 76-95.
  • Uyumaz, A., & Erdoğan, K. (2015). Aile hukukundan doğan uyuşmazlıkların alternatif çözüm yolları. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1), 119-169.
  • Üstündağ, A. (2014). Yapısal aile danışmanlığı ve bir olgu örneği. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(33), 113-126.
  • Yeşilırmak, A. (2019). Arabuluculuk Nedir. Temel Arabuluculuk Eğitimi Katılımcı Kitabı. (Ed.) Ali Yeşilırmak, Elif Kısmet Kekeç, Alper Bulur (ss. 25-45). İstanbul: Monopol Yayınları.

An Evaluation on the Construction and Sustainability of Family Counseling Specifically for Domestic Problems

Yıl 2024, Sayı: 27, 125 - 137, 29.02.2024
https://doi.org/10.33404/anasay.1432981

Öz

Family is an institution with material, spiritual and social foundations where couples come together and meet the needs of each other and the society. A certain amount of conditions and efforts are required to maintain this institution in a healthy way. Since the family is formed through many stages, especially before and after marriage and the child-raising process, many problems occur in these processes and sometimes couples are not sufficient in solving these problems. In this case, a third perspective and intervention is needed, even though it has been referred to by different names such as intermediary, arbitrator, consultant from past to present. Today, the system that meets this need is called family counseling. This study aims to address the process of family counseling intervening in family problems and the basic problems seen in family structures. In the study, the techniques used in family counseling were theoretically mentioned. Theoretical practices provide a comprehensive resource for understanding the foundations of various theories used in the field of family counseling and how they are applied. In particular, the methods used to understand and analyze family dynamics provide information about how therapists and clients handle problems and seek solutions. At the same time, the scope of social problems related to the family is discussed. In the evaluation section, the contribution of family counseling to solving problems was evaluated. In this process, evaluations on the marriage process, divorce, healthy communication and family management are included. The counseling process includes issues such as family relationships, communication problems, and individual and group therapy practices. Family counselor focuses on solving problems faced by families such as conflict, communication problems, and role disagreements. Family Counseling aims to help individuals and families build healthier relationships, manage conflicts effectively, and maximize their individual potential. Each approach adopted for the current problem offers specific techniques and interventions that support family structure, interpersonal relationships and intra-family functionality.

Kaynakça

  • Akçabozan, N. B., & Hatipoğlu Sümer, Z. (2016). Adler yaklaşımında aile danışmanlığı. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 6(46), 87-101.
  • Akkaya, Y. (2014). Boşanma davasında alınabilecek geçici hukuki korumalar veya hakimin müdahalesi yoluyla çocuğun korunması kapsamında zorunlu arabuluculuk ve boşanma süreci (Aile) danışmanlığı. Ankara Barosu Dergisi, (4), 0-0.
  • Algan, T. (2016). Aile danışmanlığı uygulaması: Dünü, bugünü ve yarını. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2208-2217.
  • Avcı, H. (2023). Maneviyat yönelimli aile danışmanlığı bağlamında Rûm Sûresi 21. âyet üzerine bir değerlendirme. Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 7(3), 560-576.
  • Dağlıoğlu, D. (2020). Aile hukukuna ilişkin uyuşmazlıklarda arabuluculuk. Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(2), 551-587.
  • Birleşmiş Milletler Etkin Arabuluculuk Rehberi. (n.d.). Retrieved from https://www.mfa.gov.tr/site_media/html/uyusmazliklarin-cozumu-ve-arabuluculuk/Ek-1-BM_Etkin_Arabuluculuk_Rehberi_Turkce.pdf. (Erişim Tarihi: 01.01.2024).
  • Börü, L. (2017). Kadına karşı şiddette arabuluculuk kurumuna ilişkin bazı değerlendirmeler. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Özel Sayı, 173-198.
  • Demirbilek, M. (2016). Aile danışmanlığı: Bir uygulama örneği. TJFM&PC, 10(2), 109-120.
  • Civan Gökkaya, S., & Nazlı, S. (2019). Gelişimsel odaklı aile danışmanlığı süreci: Olgu sunumu. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2(1), 29-52.
  • Gülbetekin, E., & Özdemir Gökmen, O. (2022). Investigation of the relationship between women's perceived social support and maternity function. TJFMPC, 16(4), 725-735.
  • Gülbetekin, E., & Tunç, Y. (2024). The effect of burnout on parenting self-efficacy and satisfaction with life in academician mothers: The case of Turkey. Community, Work & Family, 1-14.
  • Hanımoğlu, E. (2022). Aile terapisi ve aile terapisi ile ilgili kuramlar. T. Akbaş & N. Ş. Özabacı (Ed.), Kuram ve Uygulamaları ile Aile Danışmanlığı (ss. 69-121). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kantar, A., & Yılmaz, H. E. (2022). Aile danışmanlığında etik: Ayrıcalıklı zorluklar ve etik ikilem çözme süreci. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 5(2), 35-59.
  • Karakurt, N. (2021). Çocuk ruh sağlığının gelişiminde medyanın rolü. S. Yıldırım & A. Doğutaş (Ed.), Çocuk, Medya ve Sosyal Medya (ss. 49-69). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Karataş, K., & Nadir, U. (2016). Aile danışmanlığı. In A.Ö.F. Yayını (Ed.), Aile Eğitimi (ss. 121-147). Eskişehir: AÖF Yayınları.
  • Kaşdibi, A., & Yılmaz, S. (2022). İslam aile hukukunda aile hakemliği ve günümüzdeki aile problemlerinin çözümünde uygulanabilirliği. Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 6(2), 641-668.
  • Kılınçer, H. (2021). Aile danışmanlığında maneviyat boyutunun önemi. Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17, 263-273.
  • Nar, S. (2023). Uzaktan çevrimiçi aile danışmanlığı: Nitel bir çalışma. Akademik Platform Eğitim ve Değişim Dergisi, 6(1), 141-168.
  • Özçelik, S. (2006-2007). Islamic/Middle Eastern conflict resolution for inter-personal and intergroup conflicts: Wisata, sulha and third-party. Uluslararası İlişkiler, 3(12), 3-17.
  • Parkinson, L. (2018). Aile arabuluculuğu. A. Arabulucu Yonca Fatma Yücel (Ed.), Adalet Bakanlığı Yayın İşleri Dairesi Başkanlığı.
  • Şen, Y. (2012). İslâm hukukunda arabuluculuk. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11(22), 105-135.
  • Taştan, K. (2018). Stratejik aile danışmanlığı: Bir vaka incelemesi. Konuralp Medical Journal, 10(2), 256-259.
  • Tayfun, R., & Erdem-Türk, A. (2016). Arabuluculuk uygulamalarına ilişkin bir alan araştırması (Ankara örneği). TBB Dergisi, 122, 417-438.
  • Tönbül, Ö. (2019). Aile danışmanlığı sürecinde ve kuramlarında amaç oluşturma. Aile Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 2(1), 76-95.
  • Uyumaz, A., & Erdoğan, K. (2015). Aile hukukundan doğan uyuşmazlıkların alternatif çözüm yolları. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1), 119-169.
  • Üstündağ, A. (2014). Yapısal aile danışmanlığı ve bir olgu örneği. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(33), 113-126.
  • Yeşilırmak, A. (2019). Arabuluculuk Nedir. Temel Arabuluculuk Eğitimi Katılımcı Kitabı. (Ed.) Ali Yeşilırmak, Elif Kısmet Kekeç, Alper Bulur (ss. 25-45). İstanbul: Monopol Yayınları.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Aile Sosyolojisi
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Sait Yıldırım 0000-0002-6044-2447

Erken Görünüm Tarihi 1 Mart 2024
Yayımlanma Tarihi 29 Şubat 2024
Gönderilme Tarihi 6 Şubat 2024
Kabul Tarihi 25 Şubat 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Yıldırım, S. (2024). Aile Danışmanlığının Aile İçi Sorunlar Özelinde İnşası ve Sürdürülebilirliği Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay(27), 125-137. https://doi.org/10.33404/anasay.1432981