Amaç: Bu çalışmanın amacı; işletmelerin ve işletmede çalışanların afete hazırlık durumlarını ve algılarını incelemek amacıyla planlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı tipte yapılan bu araştırma, farklı iş kollarında çalışan, yazılı onam veren toplam 387 katılımcı ile yapılmıştır. Veriler sosyo-demografik özellikler formu ve afete hazırda olma durumları düzeylerini belirten Sağlık İnanç Model’ine Dayalı Acil Durumlara/Afetlere Bireysel Hazırlığa İlişkin Ölçek Taslağı ile toplanmıştır. Tanımlayıcı istatistiksel yöntemler (ortalama, standart sapma, medyan, frekans, yüzde ile; ölçek puanı ile sosyo-demografik özelliklerin ilişkisi iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi(t-testi) ve çoklu değişkenlerde ANOVA ve Kruskall Wallis testi kullanılarak yapılmış, istatistiksel olarak %95 güven aralığında p<0,05 değeri anlamlı olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Çalışmaya katılan işletmelerdeki katılımcıların %30,7’si 28-37 yaş grubunda, %82,2’si erkek, %50,9’u ilköğretim mezunudur. İşletmelerin %79,8’i orta ölçekli ve %48,6’sı çok tehlikeli sınıflamasındadır. Çalışanların %54,0’ü üretimde ve çalışma süresi ay ortalaması 75,095±4,83, birimde çalışma süresi ay ortalaması 58,870±4,03’dür. Afet eğitimi alan katılımcı oranı%26,6’dır. Afete Hazırlık İnanç Ölçeği toplam puan ortalaması 100,824±19,71 olarak bulunmuştur. Mezun olduğu okul, bölüm çalışma süresi, işletmenin afete hazırlık durumu ve işletmede yardım planı olması, afet çantası hazırlama durumu, temel afet eğitimi alma durumu ile ölçek puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p<0.05).
Sonuç: Çalışma sonucunda katılımcı olan işyerlerinde çalışan bireylerin afete hazırlık durumları, literatürde ölçeğin çalışıldığı örneklemlere göre daha düşük düzeyde bulunmuştur. Afete hazır işyerleri için, afet eğitimlerin hem bireysel hem de işyerleri için sürekli ve uygulanabilir olmaları önem arzetmektedir.
Afet işletme sağlık inanç modeli acil durum/afetlere bireysel hazırlık ölçeği
yoktur
Aim: The aim of this study it is planned to examine the disaster preparedness and perceptions of workplaces and employees.
Material and Methods: This descriptive study was conducted with a total of 387 participants working in different business lines and giving written consent. The data were collected with the Scale on Individual Preparedness for Emergencies/Disasters Based on the Health Belief Model, which indicates the socio-demographic characteristics form and the levels of disaster preparedness. Descriptive statistical methods (mean, standard deviation, median, frequency, percentage and relationship between scale score and socio-demographic characteristics were made using the significance test of the difference between two means (t-test) and multiple variables using ANOVA and Kruskall Wallis test, statistically 95% A p value of <0.05 was accepted as significant in the confidence interval.
Results: 30.7% of the participants in the businesses participating in the study were in the 28-37 age group, 82.2% were male, 50.9% were primary school graduates. 79.8% of the workplaces are medium-sized and 48.6% are very dangerous. 54.0% of the employees are in production and the average working time is 75.095±4.83 months, and the average working time in the unit is 58.870±4.03 months. The rate of participants who received disaster training is 26.6%. The mean score of the Disaster Preparedness Belief Scale was found to be 100,824±19.71. A statistically significant relationship was found between the school
he graduated from, the duration of work in the department, the disaster preparedness of the enterprise and the aid plan in the enterprise, the status of preparing a disaster kit, the status of receiving basic disaster education and the scale score average (p<0.05).
Conclusion: As a result of the study, the disaster preparedness status of the individuals working in the participating workplaces was found to be at a lower level than the samples in which the scale was studied in the literature. For disaster-ready workplaces, it is important that disaster trainings are continuous and applicable for both individuals and workplaces.
Disaster workplace health belief model individual preparedness emergency/disaster preparedness scale
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Orijinal Çalışma |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 4 Temmuz 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |