Demokrasi ve Siyasi Katılım İlişkisi

Yıl 2020, , 273 - 281, 18.12.2020

Fatih İzmir

https://doi.org/10.18506/anemon.563207

Cited By: 1

Öz

Demokrasi, Eski Yunan’dan günümüze yaygın bir kullanım ağına sahiptir. Bununla birlikte demokrasi kavramı birçok farklı kavramla birlikte daha işlevsel hale gelebilmektedir. Bu kavramlardan biri olan siyasi katılım kavramı demokrasinin işlevini arttırmaktadır. Ayrıca demokrasinin uygulanmasını da kolaylaştırmaktadır. Modern devletlerde demokrasiyi tabana yaymak için siyasi katılım yolları arttırılmaya çalışılmaktadır. Çünkü kalabalık nüfuslara sahip olan modern toplumlarda Eski Yunan’da uygulanan doğrudan demokrasiyi uygulamak imkansızdır. Siyasi katılım yollarının araştırılarak demokrasinin kapasitesinin arttırılması önemli hale gelmiştir. Bu çalışmada amaç demokrasi ile siyasi katılım arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu kapsamda önce demokrasi ve siyasi katılım kavramları kuramsal olarak incelenmiştir. Sonuç kısmında da siyasi katılım yolları ve kapasitesi arttırılırsa demokrasinin daha başarılı olacağı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

demokrasi, Siyasi Katılım, vatandaş

The Relationship of Democracy and Politicial Participation

Öz

Democracy, a common use network survived from ancient Greece. However, the concept of democracy, the concept becomes more functional with many different covers. The political participation, one of these concepts, increases function of democracy. It also facilitates the implementation of democracy. In modern States, for spread democracy being tried to increase political participation ways. Because in modern society, with its crowded population in ancient Greece implemented directly is impossible to implement democracy. Political participation and increasing the capacity of democracy of routes has become important. In this study, the aim is to explore the relationship between democracy and political participation. In this context, the first theoretical concepts of democracy and political participation. In the conclusion part, it is concluded that democracy will be more successful if the ways of political participation are increased.

Anahtar Kelimeler

Democracy, Political Participation, Citizen

Kaynakça

• Gabriel A. Almond, and Sidney Verba,(1980). The Civic Culture Revisited: An Analytic Study, Boston: Little Brown, ss:117-186-187.
• Aslan M. & Kaya G. (2004). 1980 Sonrası Türkiye’de Katılımda Sivil Toplum Kuruluşları. Cumhuriyet Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi V(1) ss:213-223.
• Barber, B.R. (2003). Strong Democracy: Participatory Politics for New Age. (21.b). London: University of Caliniforia Press.
• Benhabib, S. , (1999). “Müzakereci Bir Demokratik Meşruiyet Modeline Doğru: Demokrasi ve Farklılık-Siyasal Düzenin Sınırlarının Tartışmaya Açılması”, Çev: Zeynep GÜRATA ve Cem GÜRSEL, s.102-103.
• Berktay, F. (2008), “Liberalizm: Tek Bir Pozisyona İndirgenmesi Olanaksız Bir İdeoloji”, H. Birsen Örs (Der.), 19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Modern Siyasal İdeolojiler, İstanbul, Bilgi Üniversitesi Yayınları, s. 47-114.
• Anthony H. Birch, (1993). The Concepts and Theories of Modern Democracy, London; New York: Routledge, ss:86.
• Bilgin N. ve M. Göregenli, (1996), “Kentsel Katılım ve Çoğulculuk”, Kentte Birlikte Yaşamak Üstüne, İstanbul: Dünya Yerel Yönetimler Akademisi Yayınları, ss:61.
• Coşkun M. K. (2009), Demokrasi Teorileri ve Toplumsal Hareketler,2. Baskı,Ankara, Dipnot Yayınları, s. 35-36.
• Çağlar N, (2008). “Postmodern Anlayışta Siyaset ve Kimlik”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, s. 380 Çam, E. (1990). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yayınları.
• Çukurçayır, M. A. (2002). Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi: Küreselleşme Sürecinde Yurttaş, Yönetim, Siyaset. (2.b). Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
• Robert B. Denhart, (1972). “Yabancılaşma ve Katılma Sorunu”, Çev: Emine Örs, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 5, Sayı 4, Haziran, ss:92-101. Daver, B. (1993). Siyaset Bilimine Giriş, Kalite Matbaası:Ankara.
• Derdiman, R. C. (2006). Anayasa Hukukunun Genel Esasları ve Türk Anayasa Düzeni. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
• Duran, H. (2005). Siyasal Katılmayı Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Araştırma: Tavşanlı- Kütahya Örneği. Dumlupınar Üniversitesi S.B.E. Dergisi(13) ss:131-152.
• Dursun, D. (2006), Siyaset Bilimi, 3. Bası, İstanbul: Beta Yayınevi.
• Ejder, Y. (1996). Hukuk Sözlüğü, Genişletilmiş 5. Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları.
• Erdoğan, E. (2001). Türk Gençliği ve Siyasal Katılım Boyutları Bir Katılım Endeksi Denemesi. (Erişim:09.05.2019), https://www.academia.edu/346992/Türk_Gençliği_ve_Siyasal_Katılım_1999-2003
• Görmez, K. (1997), Yerel Demokrasi ve Türkiye, Ankara, Vadi Yayınları.
• Gözübüyük, A. Ş. (2003). Anayasa Hukuku. (11.b). Ankara: Turhan Kitabevi.
• Haus, Michael (2001), “Theoretische Überlegungen zum Verhältnis von Bürgergesellschaft und lokaler Politik: Zwischen deliberativer Demokratie und kommunitärer Solidarität”, Beitrag für die Tagung des Arbeitskreises Lokale Politikforschung in der DVPW „Lokale Politik und Bürgergesellschaft“ am 15. und 16. März 2001 in Heppenheim/Bergstr
• Held, D. (1996). Models of Democracy, Stanford: Stanford Uni. Press.
• Heywood, A., (2006), Siyaset, Bekir Berat Özipek ve Diğ. (Çev.), Buğra Kalkan (Ed.), Ankara: Liberte Yayınları.
• Holden, B. (2007). Liberal Demokrasiyi Anlamak, (Çev. Hüseyin Bal), Ankara: Liberte Yayınları.
• Huntington S. P. & Nelson J.M. (1976). No Choice: Political Participation in Developing Countries, London: Harvard University Press.
• İba, Ş. (2008). Anayasa Hukuku ve Siyasal Kurumlar. (2.b). Ankara: Turhan Kitabevi.
• Kadıoğlu, A. (2008). Vatandaşlık ve Siyasal Katılım. (Prof. Dr. Ergun Özbudun’a Armağan İçinde, S. Yazıcı & K. Gözler & F. Keyman, Dü.). Ankara: Yetkin Yayınevi.
• Kalabalık, H. (2005). Yerel Yönetim Hukuku. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Kapani, M. (2005). Politika Bilimine Giriş, (17.b), Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Kızıl, Ç. (2008). Demokrasi Kuramları ve Devrimci Demokrasi. Yeniden Devrim(5). 107.
• Laclau, E. & Mouffe C. (1998). “Kalpler, Zihinler ve Radikal Demokrasi”, Birikim Yay. çev. Asena Günal, Sayı 113, ss. 47-50, s. 48.
• Laclau, Ernesto, (2003). Evrensellik, Kimlik ve Özgürleşme, Birikim Yayınları, İstanbul, s. 13.
• Lucas, J. R. (1976), Democracy and Participation, Middlesex/England: Penguin Books Press.
• Mouffe, C. (2010). , Siyasal Üzerine, çev. Mehmet Ratip, 1. Baskı, İstanbul, İletişim Yayınları, s.139-140.
• Chantal Mouffe. (1999). “Deliberative Democracy or Agonistic Pluralism?”, Social Research, Vol. 66, No. 3, Prospect for Democracy, ss. 745-758, s. 756.
• Outhwaite W. (2003) . Modern Toplumsal Düşünce Sözlüğü . (K.Ünüvar & T. Bora, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
• Öz, E. (1992). Türkiye’de Tek Parti Yönetimi ve Siyasal Katılım. (1.b). Ankara: Gündoğan Yayınları.
• Özbudun, E. (1976). Social Change and Political Participation in Turkey. New Jersey/USA: Princeton University Press.
• Öztekin, A. (2003). Siyaset Bilimine Giriş, İnönü Üniversitesi, İkt. İd. Bil. Fak. Yayınları, Malatya.
• Patterson T. E. (1993)., The American Democracy, (2.b), New York: McGraw-Hill İnc.
• Powell G. B. (1990). Çağdaş Demokrasiler: Katılma, İstikrar, Şiddet, çev. Mehmet Turhan, Ankara: Türk Demokrasi Vakfı ve Siyasi İlimler Derneği Yayınları.
• Sitembölükbaşı, Ş. (2005). Liberal Demokrasinin Çıkmazlarına Çözüm Olarak Müzakereci Demokrasi. Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı:10 Ss:148.
• Talaslı, G. (1996). Siyaset Çıkmazında Kadın, Ümit Yayıncılık, Ankara
• Tatar, T. (1997). Siyaset Sosyolojisi, Turan Yayıncılık, İstanbul.
• Topbaş, H. (2010). David Easton’un Siyasal Sistem Kuramı Bağlamında Siyasal Katılma: Erzurum Seçmeni Üzerinde Bir Araştırma. İletişim, Kuram ve Araştırma Dergisi(30) ss:81-111.
• Tunç, H. (2008), “Demokrasi Türleri ve Müzakereci Demokrasi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XII, Sayı.1-2.
• Türköne, M. (2003), “Bürokrasi”, Mümtaz’er Türköne (Ed.), Siyaset, Ankara: Lotus Yayınevi.
• Schmidt M. G. (2001), Demokrasi Kuramına Giriş, (Çev.: M. Emin Köktaş), Ankara: Vadi Yayınları.
• Usta, S. & Akıncı, A. (2012). Müzakereci Demokrasilerde Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü, Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi. Cilt:8 sayı:2 Ss: 87.
• Uysal, B. (Eylül 1984), Siyasal Katılma ve Katılma Davranışı Üzerinde Ailenin Etkisi, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 17, Sayı 4, s. 109-134.
• Fahriye Üstüner, (2007). “Radikal Demokrasi: ‘Liberalizm mi? Demokrasi mi? Evet, Lütfen’”, ODTÜ Geliştirme Dergisi, S. 34, Ankara,s. 317.
• Verba S. & Norman H. N. & Jac-on K. (1978). Participation and Political Equality: A Seven Nation Comparison. (1.b). Cambridge/London: Cambridge University Press.
• Yalçındağ, S. (1996). Belediyelerimiz ve Halkla İlişkileri. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
• Yayla A. (2004). Siyaset Teorisine Giriş, Ankara: Siyasal Kitabevi.