PLATO 'S AND ROUSSEAU 'S UNDERSTANDING OF EDUCATION IN THE CONTEXT OF HUMAN NATURE

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 2, 101 - 112, 01.12.2014

Vildan Burkaz

Öz

‘Human nature’ constituted the focus of Plato and Rousseau’s educational approach. Both of them revealed large-scale and principled methods on education. Even if they put the nature on the basis of educational approach, their approaches were different. According to Plato, human nature was determined by birth. He mentioned that there were gold, silver, iron and bronze-created people. According to Plato, the function of education seemed to reveal which metals were in the creation of children; but if we carefully examine Plato’s educational approach, we can say that human nature is shapeable, and he assumes human nature as can be created by education. In contrast, Rousseau gave equal importance to child’s physiological and psychological nature. He argued that these features should be recognized and training should be provided according to these features. He thought that designated approach of education which serves to a purpose would harm the nature of the child.

Anahtar Kelimeler

-

PLATON VE ROUSSEAU’DA İNSAN DOĞASI BAĞLAMINDA EĞİTİM

Öz

Platon ve Rousseau’nun eğitim anlayışlarının odak noktasını ‘insan doğası’ oluşturmaktadır. Her iki düşünür de eğitim konusunda geniş çaplı ve ilkeli yöntemler ortaya koymuşlardır. Eğitim anlayışı temellerine doğayı koysalar bile ona yaklaşım tarzları farklıdır. Platon’a göre insan doğası doğuştan belirlenmiştir. Altın, gümüş, demir ve tunç yaratılışlı insanların varlığından söz eder. Platon’a göre eğitimin işlevi ‘doğan çocukların içlerine bu madenlerden hangilerinin katılmış olduğunu ortaya çıkarmak’ gibi görünür. Oysa Platon’un eğitim konusunda söylediklerini dikkatle incelersek, insan doğasını şekil verilebilir, hatta yine bu insan doğasının tamamen eğitim tarafından yaratılabilir bir şey olarak gördüğünü söyleyebiliriz. Buna karşılık, Rousseau çocuğun fizyolojik ve psikolojik doğasını aynı ölçüde önemseyerek bu özelliklerin tanınmasını ve bu özelliklere uygun bir eğitim verilmesi gerektiğini savunur. Belirlenmiş bir amaca hizmet eden eğitim anlayışının çocuğun doğasına zarar vereceğini söyler.

Anahtar Kelimeler

İnsan doğası, Eğitim, Müdahale, Özgürlük, Bireyselleşme, Toplumsallaşma

Kaynakça

• Arslan, A. (2010). Felsefeye Giriş. Ankara : Adres Yayınları.
• Bakır, K. (2007). Jean- Jacques Rousseau’nun Natüralist Eğitim Anlayışı. Atatürk Üni- versitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı (15). 103-122
• Cecizci, A. (2013). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Dürüşken, Ç. (2014). Antikçağ Felsefesi. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Günay, M. (2006). Felsefe Tarihinde İnsan Sorunu. İzmir: İlya Yayınevi.
• Hare R.M. (2002). Platon, çev. Işık Şimşek – Bediz Yılmaz. İstanbul: Altın Kitaplar Ya- yınevi.
• Kabadayı, T. (2012). Natüralizm. Gökalp N./ Çelik, Ş. (Ed.) Eğitim Felsefesi. (s. 87-105). İstanbul: Lisans Yayıncılık.
• Mominov, K. (2012). İdealizm. Gökalp N./ Çelik, Ş. (Ed.) Eğitim Felsefesi. (s. 29-48). İstanbul: Lisans Yayıncılık.
• Platon. (2006). Devlet. çev. Sabahattin Eyüboğlu- M. Ali Cimcoz. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Platon. (2007). Yasalar. çev. Candan Şentuna – Saffet Babür. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Rousseau, J. J. (2002). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı, çev. R. Nuri. İleri, İstan- bul: Say Yayınları.
• Rousseau, J. J. (2007) Emile, çev. Ülkü Akagündüz. İstanbul :Selis Kitaplar.
• Sönmez. V. (2009). Eğitim Felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ünder, Hasan (1993) “Platon’un Devletinde Eğitim Ve İnsan Doğası” s:185-201, der- giler.ankara.edu.tr/dergiler/40/498/5943.pdf, Cilt:26 Sayı:1 - Ankara Üniversitesi Dergiler Veritabanı (05.01.2014)