Competency Level of Secondary School Teachers about the Constructivist Approach

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 2, 381 - 395, 01.07.2017

Ahmet Aykan , Mustafa Tatar

https://doi.org/10.18506/anemon.287791

Cited By: 3

Öz

The aim of this study is to determine the competency level about the constructivist approach and the factors that affect it. The research was carried out with the teachers of secondary schools in Mus Provincial during 2012-2013 academic year. A total of 407 secondary school teachers in Mus Province Centre and its districts participated in the research. “Teacher Competence Scale about Constructivist Learning” and Personal Information Form which was prepared by the researcher were applied to the teachers who participated in the research. Data were analyzed using SPSS packet program and quantitative data analysis techniques (Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H). As a result of the analysis, it was determined that secondary school teachers see themselves adequately about constructivist approach implementations. It has also been shown that secondary school teachers who work in schools with good resources see themselves more adequately in terms of constructivist approach implementations. It is thought that it will be beneficial to equip the learning environments in our schools with richer opportunities.

Anahtar Kelimeler

Constructivist Approach, Teacher Competency, Secondary School Teacher

Ortaokul Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşım İle İlgili Yeterlik Düzeyleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşım ile ilgili yeterlik düzeylerini ve bunu etkileyen faktörleri belirlemektir. Araştırma, 2012-2013 öğretim yılında Muş İli Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı ortaokullarda görev yapan öğretmenlerle yürütülmüştür. Araştırmaya Muş ili ve ilçe merkezlerinde bulunan toplam 407 ortaokul öğretmeni katılmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlere “Yapılandırmacı Öğrenme İle İlgili Öğretmen Yeterliği Ölçeği” ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS paket programı ile nicel veri analiz teknikleri (Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H) kullanılarak yapılmıştır. Analizler sonucunda, ortaokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşım uygulamaları konusunda kendilerini yeterli düzeyde gördükleri belirlenmiştir. Ayrıca iyi imkânlara sahip okullarda görev yapmakta olan ortaokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşım uygulamaları bakımından kendilerini daha yeterli gördükleri görülmüştür. Bu doğrultuda okullarımızdaki öğrenme ortamlarının daha zengin imkânlarla donatılmasının yararlı olabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacı Yaklaşım, Öğretmen Yeterliği, Ortaokul Öğretmeni

Kaynakça

• Akınoğlu, O. (2011). Öğretim Kuram ve Modelleri. Şeref Tan (Ed.), Öğretim İlke ve Yöntemleri içinde. (s. 149-202). Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Applefield, J. M., Huber, R., & Moallem, M. (2000). Constructivism in theory and practice: Toward a better understanding. The High School Journal, 84(2), 35-53.
• Aydın, H. (2012). Felsefi Temeller Işığında Yapılandırmacılık. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Brooks, M. G., & Brooks, J. G. (1999). The courage to be constructivist.. Educational Leadership, 57(3), 18–24.
• Butakın, V., & Özgen, K. (2007). Yeni İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programının (4. Ve 5. Sınıf) Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 82-94.
• Coşkun, K. (2012). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yöntem Yeterliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (4), 266-276.
• Demirel, Ö. (2010a). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (2010b). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Dündar, Ş. (2008). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğrenme Ortamlarının Yapılandırmacı Özellikler Açısından Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Ece, B. (2007). İlköğretim Birinci Kademe 2005 Sosyal Bilgiler Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Afyonkarahisar: Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi.
• Fidan, K. N. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımın Gerektirdiği Niteliklere Sahip Olma Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Kahyaoğlu, M., Yangın, S. (2007). İlköğretim Öğretmen Adaylarının Mesleki Öz Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 73-84.
• Kaloç, İ. (2006). İlköğretim Müfettişlerinin Öğretmenlerin Eğitsel Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Karacaoğlu, C. Ö. (2008). Öğretmenlerin Yeterlik Algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
• Karadağ, E. (2007). Yapılandırmacı Öğrenme İle İlgili Öğretmen Yeterliği Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Analizleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 153-175.
• Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T., & Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı: Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri Kapsamında Bir Araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 383-402.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Karaşahin, A., & Kahyaoğlu, H. (2011). İlköğretim Birinci Kademe Fen ve Teknoloji Dersine Giren 4. Ve 5. Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Modeli Konusunda Yeterliklerinin İncelenmesi. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitim Kongresi, 27-30 Haziran, Niğde.
• Kıroğlu, K. (2011). İlköğretim Programları (1-5. Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Koç, G. (2002). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• MEB (2005). Yeni Öğretim Programlarını İnceleme ve Değerlendirme Raporu. (Erişim: 10.05.2013), http://www.erg.sabanciuniv.edu
• MEB (2009). İlköğretim Türkçe (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
• Özdemir, Y., & Kıroğlu, K. (2011). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına İlişkin Bilgi Düzeyleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 265-283.
• Özenç, M. (2009). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşım İle İlgili Yeterlik Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Pritchard, A., & Woollard, J. (2010). Psychology For The Classroom: Constructivism and Social Learning. New York: Routledge.
• Senemoğlu, N. (2010). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Şentürk, C. (2009). Eğitimde Yeniden Yapılanma ve Yapılandırmacılık. (Erişim: 10.05.2013), http://www.egitisim.gen.tr/
• Şişman, M. (2010). Öğrenmede Yapılandırmacılık Üzerine Bir Çeşitleme. Eğitime Bakış Dergisi, 17, 4-9.
• Von Glasersfeld, E. (1995). Radical Constructivism: A Way Of Knowing and Learning. London: Falmer Pres.
• Yaşar, Ş. (2010). Yapılandırmacı Yaklaşımda Öğretmenin, Öğrencinin ve Velinin Rolü. Eğitime Bakış Dergisi, 17, 15-19.
• Yılmaz, B. (2006). Beşinci Sınıf Öğretmenlerinin Fen ve Teknoloji Dersinde Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Düzenleme Becerileri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi.
• Ziegler, J. F. (2000). Constructivist views of teaching, learning, and supervising held by public school teachers and their influence on student achievement in mathematics. Disseertation. Indiana University of Pennsylvania.