Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Brand Personality of Göbeklitepe Archaeological Site as a Cultural Heritage Value

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 381 - 391, 30.04.2022
https://doi.org/10.18506/anemon.1054952

Öz

Archaeological sites are important tourism attraction centers with their various features. It is possible to be characterized such destinations through some human-specific personality traits. Just like other destinations, archaeological sites can be characterized by their personality traits and embodied in the minds of visitors. Thus, they could gain a competitive advantage. This study has been carried out in order to determine the brand personality of Göbeklitepe Archaeological Sites, which is among the important archaeological sites of Turkey, in line with the views of the visitors. The ethics committee permission for the study has been obtained with the decision numbered 17/19 of the Scientific Researches Ethics Committee of Çanakkale Onsekiz Mart University School of Graduate Studies on 30.09.2021. The brand personality of Göbeklitepe Archaeological Sites has been tried to be determined by evaluating the comments of visitors on the Tripadvisor.com website. In this context, the contents of comments on the website has been analyzed by using the content analysis method, which is one of the qualitative research methods. After the analysis, it has been determined that the brand personality of Göbeklitepe Archaeological Sites stands out with three dimensions: originality-excitement, competence and sophistication-ruggedness.

Kaynakça

  • Aaker, D. (1996). Building strong brands. New York: The Free Press.
  • Aaker, J. L. (1997). Dimensions of brand personality. Journal of Marketing Research, 34, 347-356.
  • Arıkan, R. (2013). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Atay, L., ve Dülgaroğlu, O. (2017). Markalaşma açısından Cunda Adası’nın destinasyon kişiliğinin tespitine yönelik bir çalışma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(38), 383-396.
  • Atay, L., Dülgaroğlu, O., ve Gökdemir, S. (2018). Bir kış turizmi merkezi olan Uludağ’ın destinasyon kişiliğini tespit etmeye yönelik bir çalışma. Uluslararası Sivas Turizm Kongresi/Sempozyum’da Sunulmuş Bildiri. Sivas, 23-25 Şubat 2018, 61-69.
  • Baldacchini, G. (2013). Religions, christianity and shroud. Collegamento pro Sindone. February, 1-28.
  • Boniface, P., & Fowler, P.J. (1993). Heritage and tourism in ‘the global village’. London: Routledge.
  • Caprara, G. V., Barbaranelli, C., & Guido, G. (2001). Brand personality: how to make the metaphor fit? Journal of Economic Psychology, 22(3), 377-395.
  • Chen, C.F., & Phou, S. (2013). A closer look at destination: Image, personality, relationship and loyalty. Tourism Management, 36, 269-278.
  • Chernatony, L. D. (1998). Defining brand: Beyond the Literature with Experts Interpretations, Journal of Marketing Management, 14(5), 417-443.
  • Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: Spss uygulamalı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Curry, A. (2008). Göbekli Tepe: The World’s First Temple?. Smithsonian Magazine, 3, 1-4.
  • Dall’ Olmo Riley, F., & de Chernatony, L. (2000). The service brand as relationships builder. British Journal of Management, 11(2), 137-150.
  • Dülgaroğlu, O. (2021). Turizmde rekreasyon etkinlikleri kapsamındaki Uluslararası Troia Festivali’nin marka kişiliği: Sosyal medya destekli bir çalışma. Journal of Global Tourism and Technology Research, 2(2), 131-139.
  • Eisend, M., & Stokburger-Sauer, N. E. (2013). Brand personality: A meta-analytic review of antecedents and consequences. Marketing Letters, 24(3), 205-216.
  • Epley, N., Waytz, A., & Cacioppo, J. T. (2007). On seeing human: a three-factor theory of anthropomorphism. Psychological Review, 114(4), 864–886.
  • Fleck, N., Michel, G., & Zeitoun, V. (2014). Brand personification through the use of spokespeople: an exploratory study of ordinary employees, ceos, and celebrities featured in advertising. Psychology & Marketing, 31(1), 84-92.
  • Harkin, M. (1995). Modernist anthropology and tourism of the authentic. Annals of tourism research, 22(3), 650-670.
  • Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, measuring and managing consumer-based brand equity. Journal of Marketing, 57(1), 1-22.
  • Kurtar, C., ve Somuncu, M. (2013). Kentsel kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilirliği: Ankara Hamamönü örneği. Ankara Araştırmaları Dergisi, 1(2), 35-47.
  • Külcü, Ö. T. (2015). Kültürel Miras Kavramının Eğitim Açısından Önemi. Akademia Disiplinlerarası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 1(1), 27-32.
  • Lee, S., & Bai, B. (2016). Influence of popular culture on special interest tourists' destination image. Tourism Management, 52, 161-169.
  • Mann, C. C. (2011). The birth of religion. (Erişim: 07.01.2022), http://ngm.nationalgeographic.com/print/2011/06/gobekli-tepe/mann-text
  • Murphy, J. (1990). Assesing the value of brands, Long Range Planning, 23(3), 23–29.
  • Özdöl, S. (2011). Çanak Çömleksiz Neolitik Çağda Güneydoğu Anadolu'da Din ve Sosyal Yapı. Tarih İncelemeleri Dergisi, XXVI(1), 173-199.
  • Park, H. (2010). Heritage tourism: emotinional journeys into nationhood. Annals of Tourism Research, 37(1), 116-135. Pearson, M.P. (2013) Researching stonehenge: Theories past and present. Archaeology International, 16(2012-2013), 72-83.
  • Pong, K. S., & Noor, S. M. (2015). The influence of destination personality on brand image evaluation among archaeological tourists. Malaysian Journal of Communication, 31(1), 133-152.
  • Schmidt, K. (2010). Göbekli Tepe–the Stone Age Sanctuaries. New results of ongoing excavations with a special focus on sculptures and high reliefs. Document a Prehistorica, 37, 239-256.
  • Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedurs and tecniques. Newbury Park: Sage Publishing.
  • Sweeney, J. C., & Brandon, C. (2006). Brand personality: exploring the potential to move from factor analytical to circumplex models. Psychology and Marketing, 23(8), 639-663.
  • Sung, Y., & Tinkham, S. F. (2005). Brand personality structures in the United States and Korea: common and culture-specific factors. Journal of Consumer Psychology, 15(4), 334-350.
  • Türker, A., ve Çelik, İ. (2012). Somut olmayan kültürel miras unsurlarının turistik ürün olarak geliştirilmesine yönelik alternatif öneriler. Yenifikir Dergisi, 9, 86-98.
  • Türkmen, S., ve Köroğlu, A. (2017). Destinasyon kişiliği araştırması: Türkiye- Yunanistan örneği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(37), 397-430.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Bir Kültürel Miras Değeri Olan Göbeklitepe Ören Yeri’nin Marka Kişiliği

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 381 - 391, 30.04.2022
https://doi.org/10.18506/anemon.1054952

Öz

Ören yerleri sahip oldukları çeşitli özellikler ile önemli turizm çekim merkezleridir. Bu gibi destinasyonların insana has birtakım kişilik özellikleriyle nitelenmesi mümkündür. Ören yerleri de tıpkı diğer destinasyonlar gibi kişilik özellikleriyle nitelenerek ziyaretçilerin zihinlerinde somutlaştırılabilir. Böylece rekabet avantajı elde edebilirler. Bu çalışma, Türkiye'nin önemli arkeolojik sit alanları arasında yer alan Göbeklitepe Ören Yeri’nin marka kişiliğin ziyaretçilerin görüşleri doğrultusunda tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu çalışmanın yapılabilmesi için gerekli olan etik kurul izni, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Bilimsel Araştırmalar Etik Kurulu'nun 30.09.2021 tarihindeki 17/19 sayılı kararıyla alınmıştır. Çalışmada Göbeklitepe Ören Yeri’nin marka kişiliği, Tripadvisor.com web sitesinde bölgeyi ziyaret eden ziyaretçilerin yorumları değerlendirilerek belirlenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda, nitel araştırma yöntemlerden biri olan içerik analizi yönteminden yararlanılarak ilgili web sitesindeki yorumlar analiz edilmiştir. Sonuç olarak, Göbeklitepe Ören Yeri’nin marka kişiliğinin özgünlük-heyecan, yetkinlik ve seçkinlik-sağlamlık olmak üzere üç boyut ile ön plana çıktığı tespit edilmiştir. Böylece, elde edilen sonuçlara paralel olarak öneriler geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Aaker, D. (1996). Building strong brands. New York: The Free Press.
  • Aaker, J. L. (1997). Dimensions of brand personality. Journal of Marketing Research, 34, 347-356.
  • Arıkan, R. (2013). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Atay, L., ve Dülgaroğlu, O. (2017). Markalaşma açısından Cunda Adası’nın destinasyon kişiliğinin tespitine yönelik bir çalışma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(38), 383-396.
  • Atay, L., Dülgaroğlu, O., ve Gökdemir, S. (2018). Bir kış turizmi merkezi olan Uludağ’ın destinasyon kişiliğini tespit etmeye yönelik bir çalışma. Uluslararası Sivas Turizm Kongresi/Sempozyum’da Sunulmuş Bildiri. Sivas, 23-25 Şubat 2018, 61-69.
  • Baldacchini, G. (2013). Religions, christianity and shroud. Collegamento pro Sindone. February, 1-28.
  • Boniface, P., & Fowler, P.J. (1993). Heritage and tourism in ‘the global village’. London: Routledge.
  • Caprara, G. V., Barbaranelli, C., & Guido, G. (2001). Brand personality: how to make the metaphor fit? Journal of Economic Psychology, 22(3), 377-395.
  • Chen, C.F., & Phou, S. (2013). A closer look at destination: Image, personality, relationship and loyalty. Tourism Management, 36, 269-278.
  • Chernatony, L. D. (1998). Defining brand: Beyond the Literature with Experts Interpretations, Journal of Marketing Management, 14(5), 417-443.
  • Coşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: Spss uygulamalı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Curry, A. (2008). Göbekli Tepe: The World’s First Temple?. Smithsonian Magazine, 3, 1-4.
  • Dall’ Olmo Riley, F., & de Chernatony, L. (2000). The service brand as relationships builder. British Journal of Management, 11(2), 137-150.
  • Dülgaroğlu, O. (2021). Turizmde rekreasyon etkinlikleri kapsamındaki Uluslararası Troia Festivali’nin marka kişiliği: Sosyal medya destekli bir çalışma. Journal of Global Tourism and Technology Research, 2(2), 131-139.
  • Eisend, M., & Stokburger-Sauer, N. E. (2013). Brand personality: A meta-analytic review of antecedents and consequences. Marketing Letters, 24(3), 205-216.
  • Epley, N., Waytz, A., & Cacioppo, J. T. (2007). On seeing human: a three-factor theory of anthropomorphism. Psychological Review, 114(4), 864–886.
  • Fleck, N., Michel, G., & Zeitoun, V. (2014). Brand personification through the use of spokespeople: an exploratory study of ordinary employees, ceos, and celebrities featured in advertising. Psychology & Marketing, 31(1), 84-92.
  • Harkin, M. (1995). Modernist anthropology and tourism of the authentic. Annals of tourism research, 22(3), 650-670.
  • Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, measuring and managing consumer-based brand equity. Journal of Marketing, 57(1), 1-22.
  • Kurtar, C., ve Somuncu, M. (2013). Kentsel kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilirliği: Ankara Hamamönü örneği. Ankara Araştırmaları Dergisi, 1(2), 35-47.
  • Külcü, Ö. T. (2015). Kültürel Miras Kavramının Eğitim Açısından Önemi. Akademia Disiplinlerarası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 1(1), 27-32.
  • Lee, S., & Bai, B. (2016). Influence of popular culture on special interest tourists' destination image. Tourism Management, 52, 161-169.
  • Mann, C. C. (2011). The birth of religion. (Erişim: 07.01.2022), http://ngm.nationalgeographic.com/print/2011/06/gobekli-tepe/mann-text
  • Murphy, J. (1990). Assesing the value of brands, Long Range Planning, 23(3), 23–29.
  • Özdöl, S. (2011). Çanak Çömleksiz Neolitik Çağda Güneydoğu Anadolu'da Din ve Sosyal Yapı. Tarih İncelemeleri Dergisi, XXVI(1), 173-199.
  • Park, H. (2010). Heritage tourism: emotinional journeys into nationhood. Annals of Tourism Research, 37(1), 116-135. Pearson, M.P. (2013) Researching stonehenge: Theories past and present. Archaeology International, 16(2012-2013), 72-83.
  • Pong, K. S., & Noor, S. M. (2015). The influence of destination personality on brand image evaluation among archaeological tourists. Malaysian Journal of Communication, 31(1), 133-152.
  • Schmidt, K. (2010). Göbekli Tepe–the Stone Age Sanctuaries. New results of ongoing excavations with a special focus on sculptures and high reliefs. Document a Prehistorica, 37, 239-256.
  • Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedurs and tecniques. Newbury Park: Sage Publishing.
  • Sweeney, J. C., & Brandon, C. (2006). Brand personality: exploring the potential to move from factor analytical to circumplex models. Psychology and Marketing, 23(8), 639-663.
  • Sung, Y., & Tinkham, S. F. (2005). Brand personality structures in the United States and Korea: common and culture-specific factors. Journal of Consumer Psychology, 15(4), 334-350.
  • Türker, A., ve Çelik, İ. (2012). Somut olmayan kültürel miras unsurlarının turistik ürün olarak geliştirilmesine yönelik alternatif öneriler. Yenifikir Dergisi, 9, 86-98.
  • Türkmen, S., ve Köroğlu, A. (2017). Destinasyon kişiliği araştırması: Türkiye- Yunanistan örneği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(37), 397-430.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Oguzhan Dulgaroglu 0000-0002-1992-0531

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2022
Kabul Tarihi 18 Şubat 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Dulgaroglu, O. (2022). Bir Kültürel Miras Değeri Olan Göbeklitepe Ören Yeri’nin Marka Kişiliği. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 381-391. https://doi.org/10.18506/anemon.1054952

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.