AUTHORITY AND RESPONSIBILITY IN HOTEL BUSINESSES

Yıl 2022, Cilt: 22 Sayı: 1, 153 - 164, 31.03.2022

Adnan Akın , Uğur Yozgat

https://doi.org/10.11616/asbi.1016038

Öz

Authority and responsibility complement each other and are indispensable principles of management. It is possible to say that this principle, which is effective for the future of organizations, is also important in the labor-intensive tourism sector. The study was carried out to determine the problems experienced by the people who provide consultancy services to national and international hotel businesses and who have worked as top managers. For this purpose, face-to-face, telephone and e-mail interviews were conducted with the participants using a semi-structured questionnaire. Content analysis, word cloud and phenomenological methods were applied to the obtained data. As a result, it has been determined that the owners and partners of family hotel businesses have insufficient sectoral knowledge and do not fully trust the managers. In addition, due to the understanding that I know the best, it has been determined that the equivalence of authority and responsibility in family hotel businesses is very insufficient. It has been determined that the lack of equality of authority and responsibility is the biggest obstacle to the institutionalization of the enterprise, and this situation negatively affects the performance of both managers and employees and leads the enterprise to failure.

Anahtar Kelimeler

Manager, Authority, Responsibility, Equivalency, Hotel Businesses

Otel İşletme Yöneticilerinde Yetki ve Sorumluluk*

Öz

Yetki ve sorumluluk birbirini tamamlayan yönetimin vazgeçilmez ilkelerindendir. Örgütlerin geleceği açısından etkili olan bu ilkenin emek yoğun özellik taşıyan turizm sektöründe de önemli olduğunu söylemek mümkündür. Çalışma, ulusal ve uluslararası otel işletmelerine danışmanlık hizmeti veren ve tepe yöneticiliği yapan/yapmış kişilerin yetki sorumluluk denkliği ile ilgili yaşadıkları problemleri tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada yarı yapılandırılmış soru formu kullanılarak katılımcılarla görüşmeler sağlanmıştır. Elde edilen verilere içerik analizi, kelime bulutu ve fenomenoloji yöntemleri uygulanmıştır. Sonuçta, aile otel işletmelerinin sahip ve ortaklarının sektör bilgisinin yetersiz olduğu, yöneticilere tam anlamıyla güvenmedikleri saptanmıştır. Ayrıca, en iyisini ben bilirim anlayışından dolayı, aile otel işletmelerinde yetki ve sorumluluğun denkliğinin çok yetersiz olduğu belirlenmiştir. Yetki ve sorumluluğun denk olmamasının işletmenin kurumsallaşması önündeki en büyük engel olduğu, bu durumun yöneticilerin ve çalışanların performansını olumsuz etkileyerek, işletmeyi başarısızlığa götürdüğü saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yönetici, Yetki, Sorumluluk, Denklik, Otel İşletmeleri

Kaynakça

• Atila, E. ve Küskü, F. (2006), Görünürde Kurumsallık: Aile İşletmeleri Örneği, 2. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Aydemir, B., Seymen, O. A. ve Taşçı, A.D.A. (2004), Aile İşletmelerinde Kurumsallaşma Süreci ve Sektörel Bir Uygulama, 1. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Ayyıldız, T. (2004), Yetki Göçerimi: Kuşadası’ndaki Turizm İşletmelerinde Kuramsal ve Uygulama Açısından Karşılaştırılması, (Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Baltacı, A. (2019), Nitel Araştırma Süreci: Nitel Bir Araştırma Nasıl Yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), s.368-388. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299.
• Başaran, İ. E. (1991), Örgütsel Davranış, İnsanın Üretim Gücü, Ankara: Gül Yayınevi.
• Burukoğlu, S. (2015), Ortaöğretim Kurumu Öğretmenlerinin Okul Müdürlerinin Karar Verme Becerileriyle Yetki ve Sorumluluklarını Kullanma Derecelerine İlişkin Görüşleri, (Yüksek Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Büte, M. (2008). Aile İşletmelerinin Kurumsallaşma Sürecinde Yaşadığı Sorunlar, 3. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Creswell, J.W. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri (Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni, (Çeviri Edt: M. Bütün ve S.B. Demir), Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çakıcı, A. ve Özer, B. Ş. (2007), Mersin’de Faaliyet Gösteren Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerin Kurumsallaşma Göstergeleri Açısından İncelenmesi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(18), s.87-110.
• Develioğlu, K. ve Türk, O. C. (2012), Çalışanların Rol Belirsizliğinin Örgütsel İletişim ve Yetki Devrine İlişkin Kaynakları: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama, Sakarya İktisat Dergisi, 1(1), s.39-55.
• Dey, I. (1993), Qualitative Data Analysis: a User Friendly Guide for Social Science, London: Routledge.
• Karataş, Z. (2015), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), s.62-80.
• Koçak, R., Yılmaz, D. Ve Gökler, R. (2013), Okul Yöneticilerinin Yetki Kullanım Kaygı Ölçeği (OYKÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, International Journal of Social Science, 6(8), s.395-415. Doi:dx. doi.org/10.9761/JASSS1966.
• Koçel, T. (2020), İşletme Yöneticiliği, 18. Baskı, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Leithwood, K. (1999), Indicators of Effective Leadership, Prepared for EQAO’s EQUIP Project, Centre for Leadership Development, Ontario Institute For Studies in Education, Toronto.
• Merriam, S. B. (2009), Qualitative Research: a Guide to Design and Implementation, San Francisco: CA: Jossey-Bass.
• Özüren, Ü., Paksoy, M. ve Tunçel, J. (2018), Aile İşletmelerinde Nepotizm Uygulamalarının Örgütsel Muhalefet Davranışı Üzerindeki Etkisi İstanbul’da Çorap Sektörü İşgörenleri Üzerinde Bir Araştırma. 8. Aile işletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Salik, N., Topçuoğlu, E. ve Kaygın, E. (2018), Aile İşletmelerinin Kurumsallaşma Sorunlar: Kars İli Örneği. 8. Aile işletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Storey, L. (2007), Doing Interpretative Phenomenological Analysis, (Eds: E. Lyons and A. Coyle), Analysing Qualitative Data in Psychology, pp. 51-64, Los Angeles: SAGE Publications.
• Yalçıntepe, Ö. ve Kurt, E.S. (2018), Aile Şirketlerinde Kurumsallaşmanın Önemi: Edirne İli Çalışması, 8. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Yamak, S. ve Yıldırım Öktem, Ö. (2008), Türkiye’deki Aile İşletmelerinde Genel Müdürlerin Konumu. 3. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 8. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 9. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Akademik ve Mesleki Yayınları.