A Research on The Study of Physical Activity Motor Skills and Attention Levels in Children

Yıl 2021, , 210 - 220, 28.08.2021

Serkan İbiş , Hasan Aka , Songül Kurt , Zait Burak Aktuğ

https://doi.org/10.38021/asbid.931302

Cited By: 2

Öz

The aim of this study was to determine the motor skills (MS), physical activity levels (PAL) and attention levels (AL) of 11-year-old children and to examine the relationship between these variables. A total of 222 volunteer children, 101 boys and 121 girls aged 11, participated in the study. In the study, the PAL of the children were determined with the Physical Activity Questionnare for Older Children PAQ-C, the MS, the big muscle skills measurement test (BMST) and the AL with the D2 attention test. Percentage and frequency values of the data on the PAL, MS and AL of the children were used and the relationship between PAL, MS and AL was determined by Pearson correlation analysis. According to the analysis results, 78.2% of the men in the categorization of MS; 74.4% of the girls are in the below average, bad and very bad category; In the categorization of AL, 49.5% of men; 20.7% of the girls were found to be in the bad and intermediate category. While there was no significant relationship between the PAL and AL of the participants, a positive significant relationship was determined between the PAL and locomotor skill. In addition, a significant relationship was determined between MS and AL parameters. In addition, a significant relationship was found between the MS and AL parameters. As a result, in cases where it is desired to improve the basic motor skills and attention levels of children, it may be recommended to direct them to games and sports activities that include physical activities.

Anahtar Kelimeler

physical activity, motor skill, attention, child

Çocuklarda Fiziksel Aktivite Seviyesi Motor Beceri ve Dikkat Düzeylerinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma

Öz

Bu çalışmanın amacı, 11 yaşındaki çocukların motor beceri (MB), fiziksel aktivite seviyesi (FAS) ve dikkat düzeylerinin (DD) belirlenmesi ile bu değişkenler arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmaya 11 yaşında 101 erkek ve 121 kız olmak üzere toplam 222 çocuk gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada çocukların FAS’leri ilköğretim öğrencileri için fiziksel aktivite soru formu (PAQ-C) ile, MB’leri, büyük kas becerilerini ölçme testi (BÜKBÖT) ile DD’leri ise D2 dikkat testi ile belirlenmiştir. Çocukların FAS, MB ve DD’lerine ait verilerin yüzde ve frekans değerleri kullanılmış ve FAS, MB ve DD’leri arasındaki ilişki pearson korelasyon analizi ile belirlenmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre MB’lerin kategorilendirilmesinde erkeklerin %78,2’sinin; kızların ise %74,4’ünün ortalama altı, kötü ve çok kötü kategorisinde olduğu; DD’lerinin kategorilendirilmesinde ise erkeklerin % 49,5’nin; kızların ise %20,7’nin kötü ve vasat kategorisinde olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların FAS’leri ile DD’leri arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, FAS’i ile lokomotor beceri arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Ayrıca MB ile DD parametreleri arasında da anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Sonuç olarak, çocukların temel MB’lerinin ve DD’lerinin geliştirilmek istendiği durumlarda, içerisinde fiziksel aktiviteler bulunan oyun ve sportif faaliyetlere yönlendirilmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

fiziksel aktivite, motor beceri, dikkat, çocuk

Kaynakça

• Adsız, E. (2010). İlköğretim çağındaki öğrencilerde düzenli yapılan sporun dikkat üzerine etkisinin araştırılması. Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Aka, H. (2021). 10-14 yaş grubundaki çocukların dijital oyun bağımlılığı ve fiziksel aktive düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. 9th International Congress On Social Sciences - Humanities And Education, Türkiye. 420-425.
• Aktuğ, Z. B. ve İri, R. (2019). The relationship between motor skills and physical activity levels of the children at 8-10 years of age. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(3), 474-480.
• American Academy of Pediatrics. (2011). Children, adolescents, obesity, and the media. Pediatrics, 128(1), 201-208.
• Banich, M. T. (1997). Attention. In: Neuropsychology The Neural Bases Of Mental Function. Boston: Houghton Mifflin Company. 234-73.
• Brickenkamp. R. ve Zillmer, E. (1998). The d2 test of attention. Seattle: Hogrefe & Huber Publishers.
• Brickenkamp, R. (1962). Aufmerksamkeits-Belastungs-Test (Test d2). 1st ed. Göttingen: Hogrefe.
• Crocker, P., Bailey, D., Faulkner, R., Kowalski, K. ve Mcgrath, R. (1997). Measuring general levels of physical activity: preliminary evidence for the physical activity questionnaire for older children. Medicine and Science in Sports and Exercise, 29(10), 1344-1349.
• Drenowatz, C. ve Greier, K. (2019). Cross-sectional and longitudinal assocaition between club sports participation, media consumption and motor competence in adolescents. Scandinavian Journal of Medicine Science in Sports, 29(6), 854-861.
• Fransen, J., Deprez, D., Pion, J., Tallir, I. B., D’Hondt, E., Vaeyens, R., Lenoir, M. ve Philippaerts, R. M. (2014). Changes in physical fitness and sports participation among children with different levels of motor competence: A 2-year longitudinal study. Pediatric Exercise Science, 26(1), 11-21.
• Gelişli, Y. ve Yazıcı, E. (2016). The effect of “seke seke ben geldim” game on the development of attention skills of children. TURAN-CSR, 8(31), 29-38.
• Göktepe, M., Akalın, T. C. ve Göktepe, M. M. (2016). Kayak sporu yapan çocukların dikkat düzeylerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4(3), 722-731.
• İbiş, S. ve Aktuğ, Z. B. (2018). Effects of sports on the attention level and academic success in children. Educational Research and Reviews,13(3), 106-110.
• Kartal, R., Dereceli, Ç. ve Kartal, A. (2016). Eskrim sporu yapan ve yapmayan 10-12 yaş arası çocukların dikkat düzeylerinin incelenmesi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 82-88.
• Kayışoğlu, B. (2017). Erken Çocuklukta Beden Eğitimi ve Spor. Özyürek, A. (Ed.), Ankara: Vize Yayıncılık, 40- 96.
• Kit, B. K., Akinbami, L. J., Isfahani, N. S. ve Ulrich, D. A. (2012). Gross motor development in children aged 3–5 years. Maternal and Child Health Journal, 21(7), 1573-1580.
• Mesulam, M. M. (2004). Dikkat Şebekeleri, Konfüzyonel Durumlar ve İhmal Sendromları: Davranışsal ve Kognitif Nörolojinin İlkeleri. Gürvit, H. (Ed.) İstanbul: Yelkovan.
• Mukherjee, S., Jamie, L. J. T. Ve Fong, L. H. (2017). Fundamental motor skill proficiency of 6- to 9-year-old Singaporean children. Perceptual and Motor Skills, 124(3), 584-600.
• Okely, A. D., ve Booth, M. L. (2004). Mastery of fundamental movement skills among children in New South Wales: Prevalence and sociodemographic distribution. Journal of Science and Medicine in Sport, 7(3), 358–372.
• Orhan, E., Aktuğ, Z. B. ve İbiş, S. (2018). Çocuklarda fiziksel aktivite seviyesi dijital oyun bağımlılığı ve dikkat düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of History School, 37(2), 447-469.
• Öz, İ. (2017). Çocukta Uyum ve Davranış Bozuklukları/Aile Rehber Kitaplar Dizisi. İstanbul: Martı Yayınları. Pang, A. W. ve Fong, D. T. (2009). Fundamental motor skill proficiency of Hong Kong children aged 6–9 years. Research in Sports Medicine, 17, 125–144.
• Pişkin, N. E. ve Alpay, C. B. (2019). Çocuklarda 8 haftalık kort tenis antrenmanının dikkat düzeyi üzerine etkisinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(1), 11-17.
• Poulsen, A. A, ve Ziviani, J. M. (2004). Health enhancing physical activity: Factors influencing engagement patterns in children. Australian Occupational Therapy Journal, 51, 69-79.
• Renk, M., İbiş, S. ve Aktuğ, Z. B. (2020). 10-13 yaş grubu çocuklarda oyunsal etkinliklerin dikkat gelişimine etkisi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 181-193.
• Sayın, M. (2011). Hareket ve Beceri Öğrenimi. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitapevi.
• Sert, Z. E. ve Temel, A. B. (2014). İlköğretim öğrencileri için fiziksel aktivite soru formunun Türk toplumuna uyarlanması: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Dokuz Eylül Strauss Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 7(2), 109-114.
• Spreen, O., Strauss, E. (1998). A compendium of neuropsychological tests, 2nd ed. New York: Oxford University Press.
• Tepeli, K. (2007). Büyük kas becerilerini ölçme testi (BÜKBÖT)'nin Türkiye standardizasyonu. Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Tiryaki, G. (2000). Spor Psikolojisi Kavramlar, Kuramlar ve Uygulama. Ankara: Eylül Yayınevi.
• Toker, M. Z. (1988). Standardization of the visual attention test d2 on a Turkish sample. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Boğaziçi Üniversitesi. İstanbul.
• Toker, M. Z. (1990). D2 dikkat testinin uyarlama çalışması. V. Ulusal Psikoloji Kongresi. İzmir: Psikoloji-Seminer Dergisi Özel Sayısı, 8, 627-635.
• Tunç, A., Akandere, M. ve Baştuğ, G. (2014). The analysis of the attention levels of individuals playing golf. Turkish Journal of Sport and Exercise, 16(1), 104-115.
• Vandorpe, B., Vandendriessche, J., Lefevre, J., Pion, J., Vaeyens, R., Matthys, S. ve Lenoir, M. (2011). The Körperkoordinations Test für Kinder: reference values and suitability for 6–12-year-old children in Flanders. Scandinavian Journal of Medicine Science in Sports, 21, 378-388.
• World Health Organization (WHO). (2007). The international classification of functioning, disability and health, children and youth version: ICF-CY. Geneva (Switzerland): World Health Organization.
• Yurdakul, A., Çamlıyer, H., Çamlıyer, H., Karabulut, N. ve Soytürk, M. (2012). The effects of movement education on attention and memory development in the age group of 8 years children. Selçuk Unıversity. Journal of Physical Education and Sport Sciences, 14(1), 103-108.
• Zahner, L., Muehlbauer, T., Schmid, M., Meyer, U., Puder, J. J. ve Kriemler, S. (2009). Association of sports club participation with fitness and fatness in children. Medicine Science in Sports Exercise, 41(2), 344-350.