MAX WEBER’ E GÖRELİDERLİĞİN DÖNÜŞÜMÜ ÇEŞİTLERİ VE GELENEKSEL LİDERLİĞİN DÖNÜŞÜMÜ

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 12, 334 - 347, 30.12.2018

Ünal Karaarslan

Öz

Bu çalışmanın amacı, liderlik tanımlarından
hareketle tarihsel süreç içerisinde liderin yaşamış olduğu değişim ve dönüşümü
Max Weber’in bakış açısıyla ortaya koymaktır. Bu bağlamda Weber’in liderlik
türleri irdelenmiş, yasal-ussal, karizmatik ve geleneksel liderlik tanımlamaları
incelenmiş, bunlardan konumuzun temel kabulü olan geleneksel liderlik ve
geleneksel liderliğin süreç içerinde yaşamış olduğu değişim ve dönüşüm
açıklanmaya çalışılmıştır. Çalışma kapsamında ideolojilerin geleneksel liderlik
açısından ele alınışı ve ideolojilerin liderlik tasniflerine etkisi üzerinde
durulmuştur. Nihayetinde geleneksel liderlik anlayışının kendi içinde
sınıflandırılması ve geleneksel liderin toplumsal gerçekliklerden bağımsız
hareket edemeyeceği gerçekliğine ulaşılmıştır. Lider genel itibariyle topluma
bire bir bağlı  toplumsal gerçekliklerle
örtüşen davranışlarla örtüşen bir anlayışın ürünü olarak ortaya çıkmaktadır.
Tarihsel süreç içerinde lider bir takım değişimler yaşamıştır, şüphesiz  bu durumun yaşanmasında toplumsal
gereklilikler önde gelen sebep olarak karşımıza çıkmaktadır.  Toplumun ihtiyaçlarının neticesi olarak lider
dönüşmüştür.

Anahtar Kelimeler

LİDERLİK, LİDERLİĞİN DÖNÜŞÜMÜ

Kaynakça

• CARNEGIE, D. (2012) Doğru ve Etkin Liderlik (Çev. Tuğba Kırca Alptekin) İstanbul: Nemesis Kitap, 2012.
• CÜCELOĞLU, D. (1998), İçimizdeki Biz, İstanbul, Sistem Yayıncılık.
• ÇAPCIOĞLU, İ, ŞAHİN, M. C.,& Erdoğruca, N. (2010). Max Weber Sosyolojisinde Karizmatik Otorite ve Dini Liderlik.
• DAŞÇI, E.,& Cemaloğlu, N. (2015). “ İlköğretim Kurumu Yöneticilerinin Liderlik Tarzları ile Öğretmenlerin Yaşadıkları Yıldırma (Mobbing) Arasındaki İlişki”. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2015(19), 129-166.
• DUVERGER, M. (1975). Sociologie de la Politique. Çev. Ş. Tekeli. İstanbul: Varlık Yayınları.
• EATVVELL, R. (2006). The Concept and Theory of Charismatic Leadership. Totalitarian Movements and Political Religions 7 (2): 141-156.
• EISENSTADT, S. N. (Ed.) (1968). Max Weber on Charisma and Institution Building. Chicago: University of Chicago Press.
• ERASLAN, L. (2003) “Liderlik Olgusunun Tarihsel Evrimi, Temel Kavramlar ve Yeni Liderlik Paradigmasının Analizi” MEB Dergisi, (162): 19.
• ERGENELİ, A., (2006). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul, Beta Basım Dağıtım.
• ESEN, B. N. (1963). Anayasa Hukuku: Genel Esaslar. Ankara: Resimli Posta Matbaası.
• EŞKİ, H. (2012). Bugünü Anlamak İçin Max Weber’i Yeniden Okumak. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 6(11), 187-198.
• İNAN, Melis. (2013). Liderlik (Çev. Melis İnan). İstanbul: Optimist Yayın Dağıtımcılık.
• KALLIS, A. A. (2006). “Fascism, ‘Charisma’ and ‘Charismatisation’: Weber’s Model of ‘Charismatic Domination’ and Intenvar European Fascism”, Totalitarian Movements and
• KARAARSLAN, Ü. (2017). “Girişimcilik Okulu Çerçevesinde İnovasyon ve Liderlik Arasındaki İlişkinin Analizi”(Yayınlanmış Yüksek Lisans) Çankırı Karatekin Üniversitesi. Çankırı.
• KOÇEL, T. (1989). İşletme yöneticiliği. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
• Okyanus Türkçe Sözlük (1971). Cilt 2. İstanbul: Fars Yayınları.
• Political Religions 7(1): 25-43.
• REYES, G. M. (2005/2006). “A Kantian Theory of Charisma”, International Journal of the Humanities 3 (6): 185-193.
• RIESEBRODT, M. (1999). “Charisma in Max Weber’s Sociology of Religion”, Religion 29: 1-14.
• TUNCER, T . (). Sosyalist Bir Lider Georgi İ. Safarov’un Tespitleriyle Türkistan’da Bolşevik Yönetimi. Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, 5 (14), 211-233.
• TURNER, B. S. (1991). Max Weber ve İslam. Çev. Y. Aktay. Ankara: Vadi Yayınları. WATT, Montgomery W. (1960). “The Conception of Charismatic Community in İslam”, Numen, 7(1): 77-90.
• WEBER, M. (1919) Bürokrasi ve Otorite(Çev. H. Bahadır Akın) Ankara: Adres Yayınları, 2008.
• WEBER, M. (1968). Economy and Society. Berkeley: University of California Press.
• WEBER, M. (1993). From Max Weber: Essays in Sociology. Çev. T. Parla. İstanbul: İletişim Yayınları.
• WEBER, M. (1996). The Theory of Social Economic Organization. Çev. Ö. Ozankaya. İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları.
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Otorite (Erişim Tarihi: 29.08.2018).
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Egemenlik (Erişim Tarihi: 29.08.2018).
• http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts&kategori1=veritbn&kelimesec=107096 (Erişim Tarihi: 29.08.2018).
• https://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0deoloji (Erişim tarihi 04.08.2018)
• http://siyaset-bilimi-ders-notlari.blogspot.com/2016/11/ideolojiler-liberalizm-muhafazakarlk. Html (Erişim tarihi 04.08.2018)
• http://www.ulkuocaklari.org.tr/ulkucuhareket/temel-gorusler/lider-doktrin-teskilat (Erişim tarihi 05.09.2018)
• http://dergipark.gov.tr/atdd/issue/37307/431121
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Milliyet%C3%A7ilik (Erişim Tarihi 05.09.2018)
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Sosyalizm (Erişim Tarihi 15.09.2018)
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Muhafazak%C3%A2rl%C4%B1k (Erişim Tarihi 06.09.2018)
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Kom%C3%BCnizm (Erişim Tarihi 06.09.2018)
• http://www.felsefe.gen.tr/filozoflar/max_weber_kimdir.asp (Erişim Tarihi: 29.08.2018)