BİLGİ ÇAĞINDA İLETİŞİM OLGUSU VE “İLETİŞİMSİZLİK” BECERİSİ

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 263 - 274, 28.02.2019

Seçil Utma

Öz

Özellikle son yıllarda teknolojinin
gelişimine paralel olarak iletişim araçlarının sayısında çok hızlı bir artış
yaşanmıştır. Gelişen bilgisayar altyapısına paralel olarak sosyal ağlar,
bireyler için gündelik yaşamın vazgeçilmez araçları durumuna gelmiştir.
Enformasyonun ağırlıklı olduğu bilgi toplumunda bireyler zamanlarının büyük bir
bölümünü sosyal ağlarda geçirmeye başlamışlardır. Sosyal ağlar günlük
hayatımızın niteliğini arttırırken, kişilerarası iletişimin etkinliği açısından
ciddi sorunlar ortaya koymaktadır. Sanal dünyada gün geçtikçe daha fazla vakit
geçirmeye başlayan bireyler yalnızlaşmakta, sanal dünyada kurulan “yapay”
ilişkiler, gerçek dünyadan kopuk olduğu için sonuçta mutsuz bireyler ortaya
çıkmaktadır.

Günümüzde en önemli
sorun iletişimsizlik olarak kabul edilmektedir. Başkalarına kendimizi ifade
edemiyor, kendimizi anlatamıyor, başkalarını dinleme tahammülümüzü git gide
kaybediyoruz. Empatik tutum ve davranış geliştiremiyoruz. İletişim çağında
yaşamamıza rağmen geleneksel ilişkilerin giderek kaybolmasıyla birlikte
birbirine gittikçe yabancılaşan bir toplum içerisinde yaşıyoruz. Çalışmamızda
iletişimsizliğin bu kadar yaygın olduğu toplumumuzda, iletişim olgusu ve
önemine değinerek, bilgi toplumu kavramı çerçevesinde kitle iletişim araçlarının
kişilerarası ilişkiler üzerindeki etkisi ele alınmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

İletişim, Bilgi Toplumu, Medya

Kaynakça

• Beck, U. (2000). What is Globalization, Polity Press, UK,USA
• Bourdieu, P.(1997). Televizyon Üzerine, (çev.Turhan Ilgaz), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
• Can H. Aşan Ö. ve Aydın M. E. (2006). Örgütsel Davranış, Arıkan Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti., Ankara.
• Cüceloğlu, D.(2007). Keşke’siz Bir Yaşam İçin İletişim, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Deniz İ. (2003). İletişim Becerileri Eğitiminin İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin İletişim Becerisi Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Erdoğan.İ. ve Alemdar, K. (2002). Öteki Kuram: Kitle İletişimine Yaklaşımların Tarihsel ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi, Ankara: Erk Yayınları.
• Erigüç G. ve Köse Durukan S. (2013). Evaluation of Emotional Intelligence and Communication Skills of Health Care Manager Candidates: A Structural Equation Modeling. International Journal of Business and Social Science. 4(13):115-123.
• Erkan H. (1998). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara.
• Gün, N.(2003). İlişkilerimizde Değiştiremediklerimiz Karakterlerimiz, Birinci Basım, İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
• Güney S. (2007).Yönetim ve Organizasyonun Bazı Temel Kavramları, Yönetim ve Organizasyon. İçinde: Güney S. (ed.) ss: 25-58. Nobel Yayın Dağıtım, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara.
• Güngör, M.(2011). İletişim, Kuram ve Yaklaşımlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Irzık G (2002). Bilgi Toplumu mu, Enformasyon Toplumu mu? Analitik-Eleştirel Bir Yaklaşım, İ Tekeli, S Ç Özoğlu, B Akşit, G Irzık ve A İnam (der), Bilgi Toplumuna Geçiş: Sorunlar/Görüşler, Yorumlar/Eleştiriler ve Tartışmalar, Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, Ankara, 53-62.
• İrge, N.F.(2012). “Enformasyon Toplumu ve Toplumsal Değişim Sürecinde Sosyal Medya”. Akdeniz İletişim Fakültesi Dergisi, (17), s.63-86.
• Kılıç, V. (2005). Dilin İşlevleri ve İletişim, İstanbul: Papatya Yayınları.
• Korkut F. (1996). Lise Öğrencilerinin Bazı Değişkenler Açısından İletişim Becerilerini Değerlendirmeleri. III. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Korkut F. (1999). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 1076, ss:208-218, Eskişehir.
• Kumcağız H. Yılmaz M. Çelik S.B. ve Avcı İ.A. (2011). Hemşirelerin İletişim Becerileri: Samsun İli Örneği. Dicle Tıp Dergisi. 38(1):49-56.
• Kurtyılmaz Y. (2005). Öğretmen Adaylarının Saldırganlık Düzeyleri ile Akademik Başarıları, İletişim ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkiler: (Anadolu Üniversitesi ve Osmangazi Üniversitesi Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma). Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• McQuail D. (1997). Kitle İletişim Modelleri, İstanbul: İmge Kitabevi
• Tekman E (2002). Enformatik sistemler ve Bilgi Toplumu, İ Tekeli, S Ç Özoğlu, B Akşit, G Irzık ve A İnam (der), Bilgi Toplumuna Geçiş: Sorunlar/Görüşler, Yorumlar/Eleştiriler ve Tartışmalar, Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, Ankara, 265-280.
• Soydaş,N.(2018). İletişim Bence, İstanbul, İnkilap Yayınları.
• Stanton, N.(1982). What do you mean “Communication” An Introduction To Communication In Business, London: Pan Books.
• Toktamışoğlu, M.; Alkış C. (2004). İnsan Tanıma Kılavuzu, 1.Basım, Ankara: Düş Yıldızı Yayınları
• Tomlinson,J. (1999). Globalization and Culture, Polity Press, UK
• Usluata, A. (1994). İletişim, Cep Üniversitesi, 1.Basım, İstanbul: İletişim Yayınları.
• (www.irfanerdogan.com).