Öz
İnsanlar
iş hayatının tempolu, yoğun ve bunaltıcı ortamından kendilerini bir ölçüde
uzaklaştırmak, işlerinde daha verimli ve faydalı olmak ve aynı zamanda aileleri
ile vakit geçirmek için rekreasyon ve turizm faaliyetlerine katılmaktadırlar.
Rekreasyon veya turizm potansiyeline sahip alanlar yakın veya uzak mesafelerden
çok sayıda insanı kendisine çekebilmektedir. Bu potansiyele sahip illerden
birisi de Şanlıurfa’dır. Bu çalışmada Şanlıurfa ilinin Birecik ve Halfeti
ilçelerinin turizm potansiyeli ve görülebilecek rekreaktif faaliyetler
incelenmektedir. Fırat nehri kıyısında bulunan bu iki ilçedeki tarihi ve doğal
mekanlar ve rekreasyon alanları binlerce insanı kendine çekmektedir. Bu
çalışmada yöre halkının turizm ve alanın turizm potansiyeli hakkındaki
düşüncelerini belirlemek amacıyla anket uygulaması da gerçekleştirilmiştir. Bunun için çalışmada yöreden rassal olarak
seçilmiş 250 kişiye 36 sorudan oluşan anket uygulanmış ayrıca yöre halkıyla
mülakatlar yapılmıştır. Elde edilen veriler kullanılarak ki-kare ve frekans
analizleri yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKKUŞ, A. (1996). Jeomorfolojiye Giriş ANKAYA, F. Ü., Yazıcı, K., Balık , G., & Aslan, B. G. (2018). Dünyada ve Türkiye’de Ekoturizm, Sosyal-Kültürel ve Ekonomik Katkıları. Ulusal Çevre Bilimleri Araştırma Dergisi, 69-72. ATALAY, İ. (2000). Türkiye Coğrafyası ve Jeopolitiği. İzmir. BISTANCI, M. S. (2015). Halfeti ( Şanlıurfa) İlçe Merkezinin Coğrafik Özellikleri. 25-26. BLAZQUEZ, M. F. (tarih yok). Ontologies in The Geographic Information Sector. BOSTANCI, M. S. (2015). Halfeti(Şanlıurfa) İlçe Merkezinin Coğrafi Özellikleri. Elazığ. ÇEKEN, H., DALGIN, T., & KARADAĞ, L. (2009). Küreselleşme Ve Uluslararası Turizm Arasındaki İlişki. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (iLKE), 22-36. EROĞLU, C., BABUÇOĞLU, M., & KÖÇER, M. (2007). Osmanlı Vilayet Salnamelerinde Halep. Ankara: TİKV. Halfeti Kaymakamlığı. (2013). http://www.halfeti.gov.tr/ adresinden alındı HİMMETOĞLU, B. (1989). The Socio-Cultural Analysis of Peaceful Results of Tourism. Turizm Yıllığı (s. 5058). içinde Ankara. İZBIRAK, R. (1979). Jeomorfolojik Analitik ve Umumi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları. KALELİOĞLU, E. (1960). Türkiye’de Antep Fıstığı. Türk Coğrafya Dergisi, 226-240. KESKİN, A. (2015). Yerel Kalkınmada Yerel Yönetimlerin Rolü: Turizm Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 143-154. KÖZCÜ, H. (2016). Urfa Mimarisinde Kabaltılar. Şanlıurfa: Şanlıurfa Büyükşehir Bdelediyesi. Mekan 360. (2019). http://www.mekan360.com adresinden alındı SANDAL, E. K., KARADEMİR, N., & URHAN, F. B. (2018). Kahramanmaraş’ta Turizm Algısı. (39). TOPRAK, L. (2015). Mardin Halkının Turizm Algısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 202-218. TUNÇDİLEK, N. (1978). TÜRKİYE’DE RELİEF ŞEKİLLERİ VE ARAZİ KULLANIMI. TÜMERTEKİN, E. (1994). Ekonomik Coğrafya/ Küreselleşme ve Kalkınma. Ankara. TÜMERTEKİN, E. (2004). Beşeri Coğrafya: İnsan, Kültür, Mekân. İstanbul: Çantay Kitapevi.
- Elektronik Adresler: Food Anda Agriculture Organization Of The United Nations(FAO) http://www.fao.org/home/en/ Maden Teknik Arama Genel Müdürlüğü (MTA) http://www.mta.gov.tr/v3.0/ Şanlıurfa Valiliği www.sanlıurfa.gov.tr Türkiye İstatistik Kurumu(TÜİK) http://tuik.gov.tr/Start.do T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI: Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı Deprem Dairesi Başkanlığı (AFAD) https://deprem.afad.gov.tr/
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 6 |