COVID-19 hastalığının yayılması, küresel olarak işgücü piyasalarını şiddetli bir biçimde etkilemektedir. Son dönemde yapılan çalışmalara göre, özellikle üretim faaliyetleri krizden yüksek ve orta-yüksek derecede etkilenen sektörlerde istihdam edilenler; işlerini kaybetme, ücretsiz izne çıkarılma, haftalık çalışma saatlerinin düşmesi gibi risklerle karşı karşıya kalmaktadır. Pandemi sırasında yaşanan başka bir gelişme de evden çalışanların oranının artmasıdır. Pandemi öncesi, işgücünden sadece belli bir azınlığın evden çalışması söz konusu iken kriz sonrası evden çalışma teşvik edilmekte veya zorunlu tutulmaktadır. Bununla birlikte her mesleğin ve her işin evden yapılması mümkün olmamaktadır. Devletler ise, bu dönemde daha önce görülmemiş tedbirler alarak COVID-19 krizinin ekonominin geneli ve işgücü piyasası üzerindeki zararlı etkilerini hafifletmeye çalışmaktadırlar. Ülkeden ülkeye farklılaşabilmekle beraber, küresel düzeyde istihdama yönelik olarak alınan tedbirlerin yedi kategoride yoğunlaştığı görülmektedir: Kayıt dışı veya kendi hesabına çalışanlar için destekler, işsizlik yardımları, ücret sübvansiyonları, yeni çalışma düzenlemeleri, hastalık izni için sübvansiyonlar, işten çıkarma sınırlaması ve mesleki eğitim sübvansiyonları. Bu çalışmada ilk olarak COVID-19 pandemisi ile başlayan krizin işgücü ve çalışma üzerindeki etkileri yeni oluşan literatür ışığında özetlenmiştir. Daha sonra pandeminin çalışma üzerindeki etkisi; bu dönemde artan evden çalışma oranları ile kimlerin evden çalışabileceği üzerine son dönemde yapılan araştırmalar kullanılarak özetlenmeye çalışılmıştır. Son olarak çalışmada, COVID-19 krizinin işgücü piyasası üzerindeki zararlı etkilerini hafifletmek amacıyla devletlerin aldıkları olağanüstü istihdam tedbirleri özetlenmiş ve bazı ülkelerdeki tedbirler kıyaslanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 5 - COVID-19 ÖZEL SAYISI 2 |