Ülkemizde son zamanlarda yaşanan; yaralanma, ölüm, işgücü kaybı, telafi edilebilecek ekonomik
kayıplar ve telafi edilemeyecek manevi zararlar doğuran iş kazaları dikkatlerin bir kez daha iş
sağlığı ve güvenliği konusuna yönelmesine neden olmuştur. Avrupa Birliği'ne giriş sürecinde
çıkarılmış olan 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu bu konularda kimlerin görevli ve
sorumlu olduğunu düzenlemiştir. Kanunla; işveren, çalışan ve Devlete belli roller verilerek bu
sorunun çözülmesi amaçlanmış olmakla birlikte toplumu genel olarak etkileyen yeni iş
kazalarının yaşanması iş sağlığı ve güvenliği konusunda yapılması gerekenleri araştırmayı
gerekli kılmıştır.
Bu çalışmada; iş sağlığı ve güvenliğinin önemi, konuya ilişkin bazı istatistiksel bilgiler, işveren,
çalışan ve Devletin bu konudaki temel görevleri ile Ülkemizde iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin
sorunların ve zararların daha aza indirgenebilmesi için neler yapılması gerektiği irdelenecektir.
Akın, L. (2005). “İş Sağlığı ve Güvenliği'nde İşyeri Örgütlenmesi.” Ankara Üniversitesi Hukuk
Fakültesi Dergisi, 54(1):1-60. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/274/2484.pdf (Erişim
Tarihi: 17.12.2014).
Akın, L. (2012). “Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasına Katkısı.” Çalışma ve
Toplum Dergisi, (3):101-123.
Aydın, U., Karaca, N.G., Özgüler, V.C., Karaca, E., Yücesoy, Y. ve Demir, M. (2013). “İş
Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarını Önlemesindeki Rolü.”
Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Dergisi, 27(4):24-45.
Balkır, Z.G. (2012). “İş Sağlığı ve Güvenliği Hakkının Korunması: İşverenin İş Sağlığı ve
Güvenliği Organizasyonu.” Sosyal Güvenlik Dergisi, (1):56-91.
Baloğlu, C. (2013). “İşverenlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülükleri ve Aykırılık Hallerinde
Uygulanacak Yaptırımlar.” Kamu-İş Dergisi, 13(2):99-125.
Baybora, D., Oral, A.i., Gerek, H.N., Kaplan Seylen, E.T., Akın, L., Ekmekçi, Ö. ve Piyal, B.
(2012). İş Sağlığı ve Güvenliği. Eskişehir: AÖF Yayınları. (Editör: Baybora, D.)
Baycık, G. (2011). “Yeni Düzenlemeler Açısından İnşaat İşvereninin İş Sağlığı ve Güvenliği
Yükümlülükleri” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2):227-253.
Baycık, G. (2013). “Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni
Düzenlemeler.” Ankara Barosu Dergisi, (3):103-170.
Bingöl, D. (2006). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Arıkan Yayınları.
Ceylan, H. (2011). “Türkiye'deki İş Kazalarının Genel Görünümü ve Gelişmiş Ülkelerle
Kıyaslanması.” International Journal of Engineering Research and Development, 3(2):18-24.
ÇSGB. (2012). 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Ankara: Art Ofset Matbaacılık.
ÇSGB. Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi II (2009-2013),
http://www.csgb.gov.tr/csgbPortal/isggm.portal?page=politikabelgesi (Erişim Tarihi:
16.12.2014).
Demircioğlu, M.; Centel, T. (2013). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Ekin, A. (2010). İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Yükümlülüklere Uymamanın Sonuçları (İşveren
Açısından). Ankara: Yetkin Yayınları.
İren, E. (2011). “Geçici İş İlişkilerinde İşverenlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Önlemleri Alma
Yükümlülüğü.” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2):281-307.
Kalkış, İ. (2013). “İş Sağlığı ve Güvenliği'nde Yeni Dönem: 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği
Kanunu (İSGK).” İŞ, GÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15(1):17-41.
Karacan, E. ve Erdoğan, Ö.N. (2011). “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları Yönetimi
Fonksiyonları Açısından Çözümsel Bir Yaklaşım.” Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, (21):102-116.
137
ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi (ASSAM - UHAD) ASSAM International Refereed Journal
Korkut, G. ve Tetik, A. (2013). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun Getirdiği
Yenilikler ve Temel Sorunlar.” Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Dergisi, 18(3):455-474.
Kökten, M. ve Avinç, O. (2014). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nda İşveren
Yükümlülükleri ve Tekstil Sektörü Açısından Bir Bakış.” Tekstil ve Mühendis Dergisi,
21(93):33-47.
Kurt, D. ve Kurt, R. (2012). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile İşverenlere Getirilen
Yükümlülükler ve İdari Yaptırımlar.” Mali Çözüm Dergisi, (Eylül-Ekim):217-234.
Ofluoğlu, G. ve Doğru, T. (2011). “Türkiye'de İnşaat İşkolu'ndaki İş Kazalarının Ekonomik
Boyutu.” Kamu-İş Dergisi, 11(4):183-218. http://www.kamu-is.org.tr/pdf/1147.pdf (Erişim
Tarihi: 15.12.2014).
Sevaioğlu, O. (2014). “Bilirkişi Raporları.” Kaynak Elektrik Dergisi, (305):78-85.
Sümer, H.H. (2013). Bireysel Basın İş Hukuku. Konya: Mimoza Yayınları.
Süzek, S. (2008). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Şakar, M. (2006). İş Hukuku Uygulaması. İstanbul: Der Yayınları.
Tezcan, E. (2007). “İş Kazalarında Sayıların Söylediği.” Mühendis ve Makine Dergisi,
48(567):40-42.
TMMOB Maden Mühendisleri Odası. (2010). Madencilikte Yaşanan İş Kazaları Raporu.
TMMOB Makine Mühendisleri Odası. (2012). İş Sağlığı ve Güvenliği (Oda Raporu). Ankara:
Ankamat Matbaacılık.
Turan, A. ve Müezzinoğlu, A. (2006). “Risk Değerlendirme Yöntemleri.” Mesleki Sağlık ve
Güvenlik Dergisi, (Ocak-Şubat-Mart):32-36. http://www.ttb.org.tr/msg/dergi/mart25/risk.pdf
(Erişim Tarihi: 12.12.2014).
Uşan, M.F. (2009). Türk Sosyal Güvenlik Hukukunun Temel Esasları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, F. (2013). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nda Önleyici Yaklaşım ve
İşverenlerin Yükümlülükleri.” TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 24(6) ve 25(1-2):44-69.
Yılmaz, F. (2010). “Türkiye'de İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri ve Örgütlenmesi: Sağlık ve
Güvenlik Birimleri Hakkında Yönetmeliğin Eleştirel Bir Değerlendirmesi.” Kamu-İş Dergisi,
11(2):89-112. www.kamu-is.org.tr/pdf/1124.pdf (Erişim Tarihi: 15.12.2014).
Yılmaz, M. (2013). “Kamu Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun Uygulanması.”
ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1(2):39-51.
Yiğit, A. (2005). İş Güvenliği ve İşçi Sağlığı. İstanbul: Aktüel Yayınları.
Akın, L. (2005). “İş Sağlığı ve Güvenliği'nde İşyeri Örgütlenmesi.” Ankara Üniversitesi Hukuk
Fakültesi Dergisi, 54(1):1-60. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/274/2484.pdf (Erişim
Tarihi: 17.12.2014).
Akın, L. (2012). “Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasına Katkısı.” Çalışma ve
Toplum Dergisi, (3):101-123.
Aydın, U., Karaca, N.G., Özgüler, V.C., Karaca, E., Yücesoy, Y. ve Demir, M. (2013). “İş
Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarını Önlemesindeki Rolü.”
Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Dergisi, 27(4):24-45.
Balkır, Z.G. (2012). “İş Sağlığı ve Güvenliği Hakkının Korunması: İşverenin İş Sağlığı ve
Güvenliği Organizasyonu.” Sosyal Güvenlik Dergisi, (1):56-91.
Baloğlu, C. (2013). “İşverenlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülükleri ve Aykırılık Hallerinde
Uygulanacak Yaptırımlar.” Kamu-İş Dergisi, 13(2):99-125.
Baybora, D., Oral, A.i., Gerek, H.N., Kaplan Seylen, E.T., Akın, L., Ekmekçi, Ö. ve Piyal, B.
(2012). İş Sağlığı ve Güvenliği. Eskişehir: AÖF Yayınları. (Editör: Baybora, D.)
Baycık, G. (2011). “Yeni Düzenlemeler Açısından İnşaat İşvereninin İş Sağlığı ve Güvenliği
Yükümlülükleri” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2):227-253.
Baycık, G. (2013). “Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni
Düzenlemeler.” Ankara Barosu Dergisi, (3):103-170.
Bingöl, D. (2006). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Arıkan Yayınları.
Ceylan, H. (2011). “Türkiye'deki İş Kazalarının Genel Görünümü ve Gelişmiş Ülkelerle
Kıyaslanması.” International Journal of Engineering Research and Development, 3(2):18-24.
ÇSGB. (2012). 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Ankara: Art Ofset Matbaacılık.
ÇSGB. Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi II (2009-2013),
http://www.csgb.gov.tr/csgbPortal/isggm.portal?page=politikabelgesi (Erişim Tarihi:
16.12.2014).
Demircioğlu, M.; Centel, T. (2013). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Ekin, A. (2010). İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Yükümlülüklere Uymamanın Sonuçları (İşveren
Açısından). Ankara: Yetkin Yayınları.
İren, E. (2011). “Geçici İş İlişkilerinde İşverenlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Önlemleri Alma
Yükümlülüğü.” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2):281-307.
Kalkış, İ. (2013). “İş Sağlığı ve Güvenliği'nde Yeni Dönem: 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği
Kanunu (İSGK).” İŞ, GÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15(1):17-41.
Karacan, E. ve Erdoğan, Ö.N. (2011). “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları Yönetimi
Fonksiyonları Açısından Çözümsel Bir Yaklaşım.” Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, (21):102-116.
137
ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi (ASSAM - UHAD) ASSAM International Refereed Journal
Korkut, G. ve Tetik, A. (2013). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun Getirdiği
Yenilikler ve Temel Sorunlar.” Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Dergisi, 18(3):455-474.
Kökten, M. ve Avinç, O. (2014). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nda İşveren
Yükümlülükleri ve Tekstil Sektörü Açısından Bir Bakış.” Tekstil ve Mühendis Dergisi,
21(93):33-47.
Kurt, D. ve Kurt, R. (2012). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile İşverenlere Getirilen
Yükümlülükler ve İdari Yaptırımlar.” Mali Çözüm Dergisi, (Eylül-Ekim):217-234.
Ofluoğlu, G. ve Doğru, T. (2011). “Türkiye'de İnşaat İşkolu'ndaki İş Kazalarının Ekonomik
Boyutu.” Kamu-İş Dergisi, 11(4):183-218. http://www.kamu-is.org.tr/pdf/1147.pdf (Erişim
Tarihi: 15.12.2014).
Sevaioğlu, O. (2014). “Bilirkişi Raporları.” Kaynak Elektrik Dergisi, (305):78-85.
Sümer, H.H. (2013). Bireysel Basın İş Hukuku. Konya: Mimoza Yayınları.
Süzek, S. (2008). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Şakar, M. (2006). İş Hukuku Uygulaması. İstanbul: Der Yayınları.
Tezcan, E. (2007). “İş Kazalarında Sayıların Söylediği.” Mühendis ve Makine Dergisi,
48(567):40-42.
TMMOB Maden Mühendisleri Odası. (2010). Madencilikte Yaşanan İş Kazaları Raporu.
TMMOB Makine Mühendisleri Odası. (2012). İş Sağlığı ve Güvenliği (Oda Raporu). Ankara:
Ankamat Matbaacılık.
Turan, A. ve Müezzinoğlu, A. (2006). “Risk Değerlendirme Yöntemleri.” Mesleki Sağlık ve
Güvenlik Dergisi, (Ocak-Şubat-Mart):32-36. http://www.ttb.org.tr/msg/dergi/mart25/risk.pdf
(Erişim Tarihi: 12.12.2014).
Uşan, M.F. (2009). Türk Sosyal Güvenlik Hukukunun Temel Esasları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, F. (2013). “6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nda Önleyici Yaklaşım ve
İşverenlerin Yükümlülükleri.” TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 24(6) ve 25(1-2):44-69.
Yılmaz, F. (2010). “Türkiye'de İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri ve Örgütlenmesi: Sağlık ve
Güvenlik Birimleri Hakkında Yönetmeliğin Eleştirel Bir Değerlendirmesi.” Kamu-İş Dergisi,
11(2):89-112. www.kamu-is.org.tr/pdf/1124.pdf (Erişim Tarihi: 15.12.2014).
Yılmaz, M. (2013). “Kamu Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun Uygulanması.”
ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1(2):39-51.
Yiğit, A. (2005). İş Güvenliği ve İşçi Sağlığı. İstanbul: Aktüel Yayınları.