REPERCUSSION OF ANCIENT EGYPTH RELIGION ADMINISTRATION STRATEGY OVER PTOLEMAIOS DYNASTY

Yıl 2017, Sayı: 2, 27 - 35, 31.12.2017

Eylem Güzel

https://doi.org/10.31455/asya.372124

Cited By: 2

Öz

Aim of this article put forward that Ptolemaios’ (M.Ö. 305-30) has
maintained dynasty system, which reflected ancient Egypth politics and religion
tradition. All of Ptolemaios’ like ancient period Egypth emperors had seen
themselves as inheritor of Pharaoh from the beginning period of dynasty and had
appliedsuch as politics. It would discuss how this political tradition work
within Ptolemaios Dynasty, which was last one of Egypth, how successful were
emperors and how reflect their religion politics in the public eye. In this
way, it would emphasize that Egypth traditional politics, which had been lasted
from first emperor of Ptolemaios Dynasty named Ptolemaios I to last queen
Cleopatra VII. So, the role of Egypt local tradition over emperors of
Ptolemaios, who put themselves as Pharaoh-king/queen, god-king or
goddess-queen, has been tried to understand. In other words, it has been
revealed what gain emperor of Ptolemaios by application of religion politics
depending upon adoring. It was said that divinity of king or queen had been
realized by impelementing emperor cult, which was regarded by dynasty.
Ptolemaios emperors, who thought tradition of emperor divinity had significant
role over their legitimacy, paid attention to Egypth religion both getting
community affection and strenghtening their politics. In a manner of speaking,
dynasty, who might convince its community to her/his politics, had
unproblematically governed their public, who was under their souvereignty. So,
Ptolemaios Dynasty taken place within Ancient period in general, and in
historical literature in special has revealed

Anahtar Kelimeler

Ptolemaios Dynasty, Religion, Politics, Divinity, Legitimacy

ESKİ MISIR TARİHİNDEKİ DİNSEL YÖNETİM STRATEJİSİNİN PTOLEMAİOS HANEDANI’NDAKİ YANSIMALARI

Öz

Bu
makalenin amacı, Ptolemaiosların (M.Ö. 305-30) eski Mısır siyasi geleneğinin
yansıması niteliğindeki hanedanlık sistemi ve süregelen dini geleneklerini
ortaya koymaktır. Erken dönem Mısır hükümdarları gibi tüm Ptolemaios
hükümdarları, hanedanın ilk yıllarından itibaren kendilerini firavunlarun mirasçıları
olarak görmüşler ve siyasi tutumlarını bu yönde şekillendirmişlerdir. Bu siyasi
geleneğin, Mısır’ın son hanedanı olan Ptolemaioslarda nasıl işlediği,
hükümdarların mevcut din siyasetini uygulamada ne derece başarılı olduğu ve uyguladıkları
din siyasetinin halk tabanında nasıl yansıma bulduğu hususları ele alınacaktır.
Bu doğrultuda Ptolemaiosların ilk hükümdarı I. Ptolemaios Soter’den son
hükümdar VII. Kleopatra’ya uzanan Mısır siyasi geleneği üzerinde durulacaktır.
Böylece Mısır’ın yerel geleneklerinin Ptolemaioslar döneminde tahta geçen
hükümdarların firavun-kral/kraliçe, tanrı-kral ya da tanrıça-kraliçe anlayışını
sürdürmelerindeki rolü anlaşılmaya çalışılacaktır. Hükümdar kültü başta olmak
üzere hükümdara tapmaya dayanan din siyasetinin Ptolemaioslara neler
kazandırdığı ortaya konulacaktır. Ptolemaios hükümdarlarının önem verdiği
hükümdar kültü geleneği kapsamında kral/kraliçenin kendine ait bir kültün
kullanılması suretiyle tanrılaştırılması söz konusudur. Hükümdarın
tanrılaştırılması geleneğinin kendi meşruiyetlerini sağlamada anlamlı bir rol
oynayacağı düşüncesinde olan Ptolemaios hükümdarları, Mısır halkının sevgisini
kazanmak, siyasi ve kültürel açıdan güçlenmek amacıyla Mısır dinini etkin bir
şekilde işleyen siyaseti uygulamışlardır. Bir anlamda halkını kendi siyasetine inandırabilen
hanedan, egemenliği altındaki kesimi nispeten sorunsuz bir şekilde yönetmiştir.
Özetle söylemek gerekirse, Ptolemaios Hanedanı genel anlamda antik dönem
içerisinde özel anlamda ise tarihi literatürdeki yerini almıştır.  

Anahtar Kelimeler

Ptolemaios Hanedanı, din, siyaset, tanrısallaşma, Meşrutiyet

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• Adamson, P. B. (1982). “Consanguineous Marriages in The Ancient World”, Folklore, 93(1): 85-92. Akurgal, Ekrem (1987). Anadolu Uygarlıkları, İstanbul: Net Yayınları. Ashton, S-A. (2003). “Cleopatra: Goddess, Ruler or Legend ”, S. Walker & S-A. Ashton (der.), In Cleopatra Reassessed içinde, Londra: The British Museum Occasional Paper, 25-30. Ashton, Sally-Ann (2008). Cleopatra and Egypt, Oxford: Blackwell Publishing. Bernal, Martin (2003). Kara Athena, (Çeviren: Özcan Buze), İstanbul: Kaynak Yayınları. Birch, Samel (1864). Two Egyptian Tablets of the Ptolemaic Period, Londra. Brenk, Frederick E. (1992). “Antony-Osiris, Cleopatra-Isis: The End of Plutarch’s Antony”, P. A. Stadter (der.), In Plutarch and the Historical Tradition içinde, Londra: Routledge, 159-182. Burstein, Stanley M. (2004). The Reign of Cleopatra, Londra: Greenwood Press. Chamoux, François (2002). Hellenistic Civilization, (Çeviren: M. Roussel and M. Roussel), Malden&Oxford: Blackwell Publishing. Clay Catherine. Paul Chandrika. Senecal Christine (2009). Envisioning Women in World History: Prehistory-1500 (Vol. 1), Boston: Mc. Graw-Hill Higher Education. Delaney, A. E. (2014). “Reading Cleopatra VII: The Crafting of a Political Persona”, The Kennesaw Journal of Undergraduate Research, 3(I): 1-9. Diodorus Siculus. (1963). Library of History, (Çeviren: C. Bradford Welles), Vol VIII, Books 16.66-17, Cambridge: Loeb Classical Library. El Daly, Okasha (2003). “The Virtuous Scholar’: Queen Cleopatra in Medieval Moslem/Arab Writings”, S. Walker, and S-A. Ashton (der.), In Cleopatra Reassessed içinde, Londra: The British Museum Occasional Paper, 51-54. Evans, James Arthur (1931). Daily Life in the Hellenistic Age from Alexander to Cleopatra, Daily Life Through History Series, Londra: The Greenwood Press. Flavius Arrianos. (2004). İskender’in Seferi, (Çeviren: F. Akderin), İstanbul: Alfa Yayıncılık. Flavius Iosephus. (1998). The Works of Iosephus: New Updated Edition, (Çeviren: A. M. William Whiston,), New York. Fraser, P. M. (1961). “Bibliography: Graeco-Romen Egypt, Greek Inscriptions (1960)”, The Journal of Egyptian Archaeology, 47: 139-149. Freeman, Charles (2013). Mısır, Yunan ve Roma: Antik Akdeniz Uygarlıkları, (Çeviren: Suat Kemal Angı), Ankara: Dost Kitabevi. Grant, Michael (2011). Cleopatra, Oxford: Hachette Publishing. Griffiths, J. Gwyn (1961). “The Death of Cleopatra VII”, The Journal of Egyptian Arhaeology, 47: 113-118. Grimal, Nicolas (2005). A History of Ancient Egypt, (Çeviren: I. Shaw), Oxford: Blackwell Publishing. Herodotos. (2004). Historiai (Herodot Tarihi), (Çeviren: M. Ökmen), İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları. Hölbl, Günther (2001). A History Of The Ptolemaic Empire, (Çeviren: Tina Saavedra), Londra: Routledge. İplikçioğlu, Bülent (1997). Eskibatı Tarihi I, Ankara: Türk Tarih Kurumu. İplikçioğlu, Bülent (2000). Hellen ve Roma Tarihi’nin Anahatları, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları. Jones, Prudence J. (2006). Cleopatra: A Sourcebook, Norman: University of Oklohama Press. Kallen, Stuart A. (2013). Pharaohs of Egypt, San Diego&CA: ReferencePoint Press. Mansel, Arif Müfid (1995). Ege ve Yunan Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu. OGIS 168 http://www.attalus.org/docs/ogis/s168.html adresinden erişildi. Plutarkhos (1992). Marcus Antonius, (Çeviren: M. Özaktürk), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Plutarkhos (2007). İskender & Caesar, (Çeviren: F. Akderin), İstanbul: Alfa Yayıncılık. Ray, John (2003). “Cleopatra in the Temples of Upper Egypt: The Evidence of Dendera and Armant”, S. Walker, and S-A. Ashton (der.), In Cleopatra Reassessed içinde, Londra: The British Museum Occasional Paper, 9-12. Roller, Duane W. (2010). Cleopatra. A Biography, Women in Antiquity Series, Oxford: Oxford University Press. Spier, J. (1989). “A Group of Ptolemaic Engraved Garnets”, The Journal of The Walters Art Gallery, 47: 21-38. Stadter, Philip A. (1999). “Philosophos kai Philandros: Plutarch’s View of Women in the Moralia and Lives”, S. B. Pomeroy (der.), In Plutarch’s Advice to The Bride and Groom and a Consolation to His Wife içinde, New York: Oxford University Press, 173-182. Stephens, Susan (2005). “Lessons of The Crocodile”, Symposium: Imperial Trauma, Common Knowledge Part 1, 11(2): 215-239. Tarn, William W. (1928) “The Hellenistic Ruler-Cult and Daemon”, The Journal of Hellenistic Studies, 48(2): 206-219. Thompson, D. J. (2003). “Cleopatra VII: The Queen on Egypt”, S. Walker, and S-A. Ashton (der.), In Cleopatra Reassessed içinde, Londra: The British Museum Occasional Paper, 31-34. Tyldesley, Joyce (2008). Cleopatra: Last Queen of Egypt, Londra: Basic Books. Volkmann, H. (1958). Cleopatra: A Study in Politics and Propaganda, (Çev. T. J. Cadoux), Londra: Sagamore Press. Walker, S&Higgs, P. (2001). Cleopatra Of Egypt: From History To Myth, Princeton: Princeton University Press. Wilkinson, Toby (2013). Eski Mısır: M.Ö. 3000’den Kleopatra’ya Bir Uygarlığın Tarihi, (Çeviren: Ümit Hüsrev Yolsal), İstanbul: Say Yayınları.