Öz
Sosyalist sistemin çöküşünün ardından Rusya küresel ekonomi ile bütünleşme sürecine girmiştir. 1990’lı yıllarda Rusya’da başlayan ekonomik reformlar, ülkenin dış ticaretinde büyük değişikliklere neden olmuştur. Piyasa ekonomisinin önemini kavrayan Rusya son 20 yılda dış ticarette liberalleşmeye ve yabancı ülkeler ile ticari ilişkilerini geliştirmeye önem vermiştir. Günümüzde Rusya pek çok ülke ile ikili ticaret yapmaktadır. Bu çalışmada Rusya ile Pakistan arasındaki ticaret ele alınmıştır. Rusya ile Pakistan arasındaki ticaret, son yıllarda kademeli olarak artmış ve gelecekte de artışın devam etmesi beklenmektedir. İki ülke arasındaki ticaretin gelişimi Ticaret Yoğunluğu İndeksi ve Ticaret Tamamlayıcılık İndeksi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma 2003-2021 dönemini kapsamakta olup, ticaret verileri Uluslararası Ticaret Merkezi’nin veri tabanından derlenmiştir. 2021 yılında iki ülke arasındaki ticaret hacmi 500 milyon doları geçmiştir. Hesaplanan Ticaret Yoğunluğu İndeks değerlerine göre iki ülke arasındaki ticaret yoğunluğunun düşük düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ticaret Tamamlayıcılık İndeks değerleri, Pakistan’ın ithalatında ve Rusya’nın ihracatında yüksek düzeyde tamamlayıcılık olduğunu; ancak Rusya’nın ithalatında ve Pakistan’ın ihracatında düşük tamamlayıcılık olduğunu ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler
İkili Ticaret Pakistan Rusya Ticaret Yoğunluğu Ticari Tamamlayıcılık.
Kaynakça
- Ademuyiwa, I.; Onyekwena, C.; Taiwo, O. ve Uneze, E. (2014). “Nigeria and the BRICS: Current and Potential Trade Relations and their Implications for the Nigerian Economy”. SAIIA Occasional Paper. (184).
- Amin, T. (2016). “Pakistan-Russia Relations and the Unfolding ‘New Great Game’ in South Asia”, The Regional Security Puzzle around Afghanistan: Bordering Practices in Central Asia and Beyond. Ed., H. Rytövuori-Apunen, 191-206.
- Brown, A. J. (1949). Applied Economics: Aspects of World Economy in War and Peace. London: George Allen and Unwin.
- Chabi, P. ve Saygılı, F. (2020). “The Assessment of South-South Trade Potentialities: The Case of Turkey and ECOWAS Countries”. African Journal of Economic Review. 8 (2), 190-218.
- Chia, C. ve Haiqi, Z. (2021). “Russia-Pakistan Economic Relations: Energy Partnership and the China Factor”. Institute of South Asian Studies Working Paper. Singapore, (352).
- Cox, G. W.; Weingast, B. R. (2018). “Executive Constraint, Political Stability, and Economic Growth”. Comparative Political Studies. 51 (3), 279-303.
- Drysdale, P. (1969). “Japan, Australia, New Zealand: The Prospect for Western Pacific Economic Integration”. Economic Record. 45, 321-342.
- ITC. (2023). Uluslararası Ticaret Merkezi, https://www.trademap.org/. Jovičić, E.; Stevanović, S.; Beraha, I. (2020). “Serbia‐China Bilateral Trade Relations: Major Challenges and Opportunities”. Economic Analysis. 53 (2), 133-144.
- Kojima, K. (1964). “The Pattern of International Trade among Advanced Countries”. Hitotsubashi Journal of Economics. 5 (1), 16-36.
- Kostyunina, G. M. (2019). “Russia-ASEAN Foreign Trade: Key Development Trends”. Russian Foreign Economic Bulletin. 3, 43-59.
- Maswana, J. C. (2020). “African Economies in the Shadow of China: Effects of Bilateral Trade Structure on Economic Growth in Africa”. Foreign Trade Review. 55 (1), 80-92.
- Tabassum, A. (2021). “Trade Intensity and Trade Complementarity between India and Bangladesh”. Webology. 18 (5), 325-334.
- Tantri, M. L.; Aulakh, P. S. (2019). “An Analysis of Bilateral Trade between Canada and India”. Working Paper. Bangalore: The Institute for Social and Economic Change, (444).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Uluslararası İlişkiler (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 16 Aralık 2023 |
| Kabul Tarihi | 27 Aralık 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |