MEKANSAL AYRIŞMA BAĞLAMINDA BIREYLERIN DÜŞÜNCELERI VE DENEYIMLERI

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 73 - 82, 25.12.2020

Didem Güneş Yilmaz

Öz

Mekânsal ayrışma, bir grubun üyelerinin diğer nüfus grupları ile karşılaştırıldığında orantısız bir şekilde belirli bir kentsel alanda yoğunlaşmasıdır ve bu gruplar, ırk, etnik köken, din, gelir, eğitim, yaş gibi özellikler temelinde ve mekânsal olarak çeşitli ölçeklerde ayrışmaktadır. Yapılan çalışma, insanların kent yaşamında ve kamusal alanlarda, kişiler arasındaki kimliksel ve sınıfsal farklılıklara karşı görüşlerini ve bu görüşlerinin mekânsal ayrışma bağlamında, onların kentsel alandaki davranış ve seçimlerine nasıl yansıdığını ortaya koymaktır. 30 kişi üzerinden yapılan değerlendirme sonuçları iki gruba ayrılmıştır. Birincisi sosyal ve demografik dağılım, ikincisi ise görüşmeler sonucunda mekânsal ayrışma hakkında elde edilen görüş ve tutumlardır. Öne çıkan sonuçlar arasında, son yıllarda ülkenin yaşadığı dışarıdan göç sorununun kentleri etkilediği ve kentlerin gelen göç karakterine göre şekillendiği ve ayrışma sorunun metropoliten alanlarda daha çok gözlemlendiği yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kent sosyolojisi, mekansal ayrışma, sosyo-kültürel farklılaşma, kentsel mekanda ayrışma

Teşekkür

2018-2019 Bahar Dönemi’nde Bursa Teknik Üniversitesi Kentsel Tasarım Anabilim Dalı Yüksek Lisans Programı altında yazar tarafından açılan Bölünmüş Kentler ve Mimarlık dersi kapsamında, dersi alan yüksek lisans öğrencileri Tuğbanur Hekimoğlu ve Elit Altun’a yürütmüş oldukları anket çalışması nedeniyle teşekkürlerimi sunarım.

INDIVIDUALS’ PERSPECTIVES AND EXPERIENCES IN THE CONTEXT OF SPATIAL SEGREGATION

Öz

Spatial segregation is the disproportionate densification of a specific group in urban layout. This segregation can be based on ethnicity, race, religion, income level, education, and age etc. It can be at various scales in an urban area. The study reveals the individuals’ perspectives on the segregation based on ‘social-class’ and ‘identity’ and their influence on attitudes in the public areas. The study targets 30 individuals and applied semi-structured interviews via phone calls and face-to-face fashion. The questions were grouped under two categories: the first one includes the demographic information and the second one includes opinions and thoughts on the spatial segregation. The results point at the migration issue of the country that experienced in the past decade and the influence of the migration on the transformation of cities. The argument most brought is that the spatial segregation is mostly readable in the metropolitan cities. 

Anahtar Kelimeler

Urban sociology, Spatial segregation, Socio-cultural differentiation, Segregation in urban space

Kaynakça

• Akalın, M (2016) Mekânsal ayrışmanın bir yeni biçimi olarak kapalı/kapılı siteler: Akkent konutları örneği. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 9 (2), 923-956.
• Akın, M. H. (2017). Siyasetin mekanı kent. Kent Sosyolojisi, ed. Köksal Alver. Çizgi Kitabevi. 327-341.
• Apak, H. (2014). Suriyeli göçmenlerin kente uyumları: Mardin örneği. Mukaddime, 5(2), 53-70.
• Bakioğlu, A. ve Bahçeci, M. (2010). Velilerin okul imajina ilişkin görüşlerinin incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 31, 25 – 55.
• Bird, R. ve Newport, F. (2017). What Determines How Americans Perceive Their Social Class? URL: https://news.gallup.com/opinion/polling-matters/204497/determines-americans-perceive-social-class.aspx
• Gürallar, N. (2009) Kamu - Kamusal Alan - Kamu Yapıları - Kamusal Mekân: Modernite Öncesi ve Sonrası için Bir Terminoloji Tartışması. Mimarlık, 350 Kasım-Aralık. URL: http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik&DergiSayi=364&RecID=2230#
• Harunoğulları, M. ve Cengiz, D. (2016). Suriyeli Göçmenlerin Mekânsal Analizi: Hatay (Antakya) Örneği. URL: http://tucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2016/05/semp8_31.pdf
• Işık, Ş. (2005). Türkiye’de Kentleşme Hareketleri ve Kentleşme Modelleri. Ege Coğrafya Dergisi, Aegean Geographical Journal, 14,57-71.
• Lordoğlu, K. (2015). Türkiye’ye Yönelen Düzensiz Göç ve İşgücü Piyasalarına Bazı Yansımalar. Çalışma ve Toplum, 2015 (1), 29-44.
• Mutlu, E. ve Varol, Ç. (2017). Sosyo-Ekonomik Farklılaşma ve Mekânsal Ayrışma: Bursa Metropoliten Alanı Analizi. MEGARON, 12(1), 87-105. DOI: 10.5505/megaron.2016.04695.
• Öksüz, M. (2018) “Buralarda yabancı yok”: Hemşehri derneklerinin kentlileşme üzerine etkisi, Ankara'daki Oflular örneği. Türk Coğrafya Dergisi, 70, 87-98. DOI: 19.17211/tcd.369212.
• Özgür, E. F. (2013). Barınma, Tüketim ve Yatırım Üçgeninde Konut ve Planlama. Mimar.ist Dergisi, 2013 (1), 46-52.
• Sahin, O., Nasir, S. (2019). Objektif ve sübjektif sosyal statü arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of Economy Culture and Society, 59, 143-156. https://doi.org/10.26650/JECS2018-0013
• T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Çalışma Hayatı İstatistikleri, Yabancılara Çalışma İzni (2017). https://www.ailevecalisma.gov.tr/media/3372/yabanciizin2017.pdf
• Thomas, M. E. ve diğerleri (2018). Separate and Unequal: The Impact of Socioeconomic Status, Segregation, and the Great Recession on Racial Disparities in Housing Values. Sociology of Race and Ethnicity, Vol. 4(2), 229–244. https://doi.org/10.1177/2332649217711457
• Tunca, H. Ö. ve Karadağ, A. (2018). Suriye’den Türkiye’ye göç: tehditler ve fırsatlar. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi Science Journal of Turkish Military Academy. Aralık, 28(2), 47-68.
• Tümtaş, M. S. ve Ergun, C. (2016). Göçün toplumsal ve mekânsal yapı üzerindeki etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 21(4), 1347-1359.