Bu çalışmada Antik Çağ’da doğa üzerine yapılan araştırmalarda çok önemli bir kavram olan Eski
Yunanca’da ”doğa” anlamında kullanılan phûsis kavramından hareketle Platon, Aristoteles ve
Stoacılar’ın etik anlayışları ele alınmaya çalışılacaktır. Öncelikli olarak doğanın tüm anlamlarını içerisine alan şemsiye bir terim olarak çok geniş ve anlam bulanıklığı olan bu kavram, kullanımlarında
ima ettiği şeye yüklenen yoruma göre çeşitli sistemlerin oluşmasına yol açmaktadır. Bu anlamda
kavram, Platon, Aristoteles ve Stoacılar’ın etik tartışmalarının temellerini de bünyesinde barındırır.
Phûsis ve etiğin yan yana düşünülmesi noktasında öne çıkan bu isimlerin kendi etik teorilerinde
bu kavrama ne denli yer ayırdıkları ve phûsis-etik ilişkisi belirlenmeye çalışılacaktır. Stoacı teori
böyle bir yaklaşımın ilk akla gelen örneği olsa da Platon ve Aristoteles’in de bu bağlamda değerlendirilmesi gerektiği düşüncesinden hareketle Stoacı teoriyle birlikte bu isimlere de yer verilmeye
çalışılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 27 Sayı: 3 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License